Macro

29
12

Στρώνουν χαλί για 3 πυλώνες

Καλό είναι να δούμε τι πέτυχαν με το μοντέλο Πινοσέτ όσες χώρες το εφάρμοσαν. (...) Μετά από 10-15 χρόνια περιπετειών του συστήματος των ατομικών μερίδων ασφάλισης, στο πλαίσιο της στρατηγικής «των απελευθερωμένων κυρίαρχων χρηματοπιστωτικών αγορών και των αποκλεισμένων κοινωνιών» της Παγκόσμιας Τράπεζας, που εφαρμόστηκε (1/5/1981) στη Χιλή του Πινοσέτ και μετά το 1990 επεκτάθηκε σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και στη Βαλτική, έχουμε ασφαλιστικά ταμεία που αρχικώς υπόσχονταν ποσοστό αναπλήρωσης 70% και κατέληξαν να παρέχουν συνταξιοδοτικές παροχές με ποσοστό αναπλήρωσης 18% για τους άνδρες και 28% για τις γυναίκες, σε βαθμό που οδηγήθηκε το επίπεδο των συνταξιοδοτικών παροχών κάτω από το όριο της φτώχειας.
28
12

Το κρίσιμο 2019

Η βασική αιτία για τον ακραίο κρατικό αυταρχισμό που επικράτησε στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» συνίσταται στο ότι η κατάργηση της δημοκρατίας ισοδυναμούσε με την απόπειρα αυταρχικής κατάργησης των ίδιων των ταξικών αγώνων. Μια απόπειρα που, εκτός του ότι ήταν καταδικασμένη εκ των πραγμάτων στην αποτυχία, εγκαθίδρυσε και την τυραννία που δυσφήμησε το όνομα του σοσιαλισμού άγνωστο μέχρι πότε.
28
12

Το προγραμματικό πλεονέκτημα, στην πράξη

Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, ο πρωθυπουργός επισήμανε τη δηλωτική των προθέσεων της ηγεσίας τής ΝΔ διατύπωση του κ. Μητσοτάκη, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηττηθεί γι΄ αυτά που πιστεύει, όχι τόσο για όσα έχει κάνει. Και σωστά απάντησε ότι, αντίθετα, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να ηττηθεί η ΝΔ όχι γι΄ αυτά που γενικώς πιστεύει, αλλά επί του πεδίου, γι΄ αυτά που έχει πράξει και γι΄ αυτά που προδιαγράφει το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά της ότι θα πράξει. Επίσης, επισήμανε κάτι πολύ σημαντικό για τη μετά τη λήξη του μνημονιακού προγράμαμτος περίοδο: ότι οι πολίτες πια θα κρίνουν τα κόμματα με βάση τα πολιτικά τους προγράμματα, όσο κι αν αυτά ακόμη υπόκεινται σε περιορισμούς, γιατί από αυτά, από το χαρακτήρα τους, τα κοινωνικά χαρακτηριστικά τους, την πειστικότητα και την εμπιστοσύνη που εμπνέουν ή δεν εμπνέουν, θα εξαρτάται η ελκτική δύναμη των κομμάτων και όχι από τις κορόνες των αρχηγών και των υπαρχηγών.
27
12

Ο αντιλαϊκισμός ως θεσμικός ελιτισμός

Ο ελιτισμός είναι πάντοτε αθεμελίωτος. Δεν συμβαίνει να θεμελιώνεται υπό την αίρεση του τάδε ή του δείνα παράγοντα, να βρίσκει μερική μόνο θεμελίωση σε αυτά τα δεδομένα εκείνου του πεδίου των επιστημών, να βρίσκει φιλοσοφική, τουλάχιστον, νομιμοποίηση σε ορισμένα θεωρητικά συστήματα, κ.ο.κ. Όχι! Είναι πάντοτε αθεμελίωτος, διότι πολύ απλά η ελιτίστικη θέση μπορεί να διαπιστωθεί, μπορεί να διατυπωθεί, μόνο από κάποιον ο οποίος είναι, με τον οποιονδήποτε τρόπο, μέρος της ελίτ που περιγράφει.
27
12

Αρχές και Αξίες – Ποια ήταν η Ελένη

Ποια ήταν, λοιπόν, η Ελένη; Η Ελένη ήταν αυτή που ήθελε να μπορεί να ζήσει κάνοντας τις δικές της επιλογές, χωρίς να της επιβάλλει κανένας τις δικές του. Αυτή που ήθελε να μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται. Ήταν αυτή που ήθελε να ζήσει ως ίση μεταξύ ίσων. Η Ελένη ήταν αυτή που ήθελε να ζήσει. Η Ελένη ήταν γυναίκα.
26
12

Νεο-εθνο-λαϊκο-φιλελευθερισμός

Το παράδειγμα της Γερμανίας αποτελεί την πιο κραυγαλέα περίπτωση στροφής της Χριστιανοδημοκρατίας σε θέσεις που υπηρετούσε μερικές δεκαετίες πριν και τις οποίες υποτίθεται ότι είχε εγκαταλείψει στην σύγχρονη εποχή. Πίσω από τη νεοσυντηρητική στροφή με εθνικό πρόσημο κρύβεται η αδυναμία του συστήματος να πάρει τις ανάσες που χρειάζεται χωρίς να χρειαστεί να ανοίξει και πάλι το χρονοντούλαπο του αυταρχισμού.
26
12

Πρόσωπο με πρόσωπο με τα «κίτρινα γιλέκα»

Αναμφίβολα, ένα καπιταλιστικό καθεστώς δεν χαρακτηρίζεται από την αρχή της ισότητας. Ωστόσο, μπορεί προσωρινά να κινηθεί μέσα σε όρια βιώσιμης ανισότητας, αν ο κοινωνικός ανταγωνισμός –αυτό που άλλοτε αποκαλούσαμε «αγώνες»– με τη συμβολή και πολιτικών που σχετίζονται με το εθνικό συμφέρον και την εθνική συνοχή (τις οποίες θα έπρεπε να ξανασκεφτούμε σε ηπειρωτική κλίμακα), βάζουν φρένο στη φτωχοποίηση και επιβάλουν κάποιου βαθμού αναδιανομή, είτε μέσω της φορολογίας είτε μέσω των κοινωνικών υπηρεσιών. Ο Μακρόν έκανε ακριβώς το αντίθετο, λες και είχε δει την εκλογή του σαν εντολή να επιταχύνει τα χτυπήματα: κατά του εργατικού δικαίου, κατά της προοδευτικής φορολογίας, κατά των επαγγελματικών διαπραγματευτικών και αντιπροσωπευτικών δεσμών, κατά των κοινωνικών υπηρεσιών. Η ιδέα που τα συνέδεε όλα αυτά, ήταν αναμφίβολα ότι θα αντισταθμιζόταν η ερήμωση της κοινωνίας των «πολιτών» με ένα μείγμα προπαγάνδας υπέρ του «επιχειρηματικού πνεύματος» και ενός μοραλισμού της ορθής σκέψης, χωρίς να τους περνάει από το μυαλό ότι θα μπορούσε η φωτιά να ξανανάψει…
26
12

Νίκος Μπελαβίλας: Η πόλη μου, ο Πειραιάς

Η πόλη μου, ο Πειραιάς, διευθύνεται από ανθρώπους που έρχονται από τα ακριβά προάστια, με μαύρα πανάκριβα τζιπ, κρυμμένοι πίσω από φυμέ τζάμια. Δίνουν εντολές και φεύγουν. Θα αναρωτηθείτε: είναι κακό αυτό; Θα μπορούσε να μην είναι, αν είχαν σώσει την πόλη «με τα λεφτά τους», όπως ισχυρίζονταν το 2014. (...) Χωρίς καν να διοικούμε τον Δήμο Πειραιά, σχεδιάσαμε το ρυθμιστικό του σχέδιο, τις μεταφορές, τα μουσεία του, το πράσινο και τις υποδομές του, την αναβίωση των κενών κτηρίων, καθοδηγήσαμε τα έργα της ΟΧΕ και τον προσανατολισμό της προς αυτούς που έχουν ανάγκη. Εμποδίσαμε την κατασκευή Mall καταμεσής του ιστορικού κέντρου και βάλαμε πλάτη στη διάσωση του παραδοσιακού εμπορίου. Ήμασταν στις εισόδους των σχολείων, για να μπουν τα προσφυγόπουλα, την ώρα που οι συμμορίτες της Χρυσής Αυγής έδερναν δασκάλους. (...) Τι θα κάνουμε; (...) Θα φέρουμε πίσω τον δήμο στους δημότες του. Θα τον μετατρέψουμε μαζί σε ένα σύγχρονο, με σχέδιο και όραμα μητροπολιτικό κέντρο. Το μεγάλο διεθνές λιμάνι του 21ου αιώνα, που δεν θα θυμίζει επαρχιώτικη κωμόπολη, φοβισμένη με τους πάντες και με τον ίδιο της τον εαυτό. Μια πόλη για την ίδια την κοινωνία. Δυναμική, ισότιμη στο μεγάλο χωροταξικό δίπολο με την Αθήνα.
26
12

BREXIT Ή BREMAIN;

Η καταστροφική αντιμετώπιση των διαπραγματεύσεων από τη Μέι και το κόμμα της σημαίνει ότι οι πιθανότητες να ακυρωθεί το Brexit είναι, κατά τη γνώμη μου, 40-50%. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι εάν η Βρετανία ανακαλέσει το άρθρο 50 (πράξη αποχώρησης από την Ευρώπη), μπορεί να διατηρήσει όλα τα τρέχοντα προνόμιά της, συμπεριλαμβανομένων όχι μόνο της δημοσιονομικής έκπτωσης, αλλά και των ευρωβουλευτών της στο Στρασβούργο και του Επιτρόπου της. Η ήττα του Brexit - αν μπορεί να συμβεί- θα αλλάξει όχι μόνο την κατάσταση στη Βρετανία, αλλά ολόκληρη τη δυναμική της Ευρώπης. Επειδή ακόμα και αν ο Κορμπίν και η Μέι έχουν κολλήσει στο 40% των ψήφων, το 40%, εάν μεταφραστεί σε ψήφους τον Μάιο του 2019, θα δώσει μεγάλη ώθηση στην παρουσία της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εάν ο Κόρμπιν μπορεί να πετύχει την ανατροπή της Μέι και κερδίσει τις εκλογές, θα επιλέξει τον επόμενο Βρετανό Επίτροπο.