Macro

07
02

Μαρία Λυκούρα: Βοήθειά μας, κ. Κεραμέως

Σε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε την υπουργό, μπορούμε να τις προτείνουμε κάποιες ενέργειες. Αρχικώς μπορεί να δώσει πανηγυρικό χαρακτήρα στην εισαγωγή της αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό σύστημα με μια τελετή στη μητρόπολη, όπου, χοροστατούντος του αρχιεπισκόπου, θα γίνει δέηση στο Ύψιστο για την ευημερία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, κολεγίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων. Στη συνέχεια θα πρέπει να ελεγχθεί αν οι μαθητές και οι μαθήτριες κάθε σχολικής μονάδας εκκλησιάζονται αρκούντως, αν πηγαίνουν ανελλιπώς στο κατηχητικό, αν στις αίθουσες έχουν τοποθετηθεί ικανός αριθμός εικόνων, εικονοστάσια και καντήλια. Οι σχολικές μονάδες που πληρούν τους όρους θεάρεστης λειτουργίας θα μπορούσαν να επιβραβεύονται από το υπουργείο Παιδείας με ένα φυλακτό με τίμιο ξύλο. Μετά την εξαίρετη κατάργηση της «Θεματικής Εβδομάδας» (θου, Κύριε...) , μπορεί να εισαχθεί ο θεσμός της «Εβδομάδας Παϊσίου», βάσει της οποίας θα αξιολογείται η κάθε σχολική μονάδα για την προσήλωσή της στα χρηστά ήθη. Σημαντικό επίσης είναι να τηρούνται οι κανόνες ευπρεπούς ένδυσης των μαθητών και κυρίως των μαθητριών. Για τους μαθητές δεν θα ήταν κακό να επανέλθει το κούρεμα με την ψιλή και το πηλήκιο με την κουκουβάγια (ή εναλλακτικά με εικονισματάκι των Τριών Ιεραρχών). Όσο για τις μαθήτριες, καλό θα ήταν να ισχύσει μέτρο για το μήκος της φούστας, κάτι που δεν είναι πρωτοφανές, καθώς είχε επιβληθεί και επί Παγκάλου. Δυστυχώς δεν μπορεί να επιβληθεί η μαντίλα ή η μπούρκα, γιατί είναι συνήθειες αλλόθρησκων. Όσον αφορά το διδακτικό προσωπικό, τα πράγματα είναι σαφώς δυσκολότερα. Δεν αποκλείεται μεταξύ των δασκάλων και των καθηγητών να υπάρχουν συριζαίοι, κομμουνισμένοι και άθεοι. Καλό θα ήταν το υπουργείο Παιδείας να συνεργαστεί με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ώστε ειδικά σκυλιά να μυρίζουν τους εκπαιδευτικούς και να πιστοποιείται ότι έχουν οσμή λιβανιού, τουτέστιν εκκλησιάζονται και τελούν ευλαβικά τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Ειδικά κλιμάκια του υπουργείου θα πρέπει να κάνουν τακτικές εφόδους κατά τις Τετάρτες, τις Παρασκευές και τις λοιπές νηστείες, ώστε να διαπιστώνεται αν οι καθηγητές και οι καθηγήτριες βάζουν γάλα στον καφέ τους αυτές τις ημέρες, ή αν τρώνε τίποτα τοστ με ζαμπόν και τυριά, τυρόπιτες και λοιπά αρτύσιμα ως αμαρτωλοί. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλό θα ήταν να επιβάλλονται ποινές, όπως το σφουγγάρισμα του σχολείου, ώστε να εξοικονομούνται χρήματα από τις σπατάλες για μισθούς των καθαριστριών.  Έλεγχος για την τήρηση των νηστειών πρέπει να γίνεται και στους μαθητές και τις μαθήτριες, αλλά μάλλον με μεγαλύτερη επιείκεια. Αρκεί να γράφουν εκατό φορές «δεν θα ξαναφάω πιτόγυρο Τετάρτη και Παρασκευή». Σημαντική θα πρέπει να είναι και η συνδρομή του κλήρου στην αξιολόγηση. Ειδικά για να παταχθεί η ομοφυλοφιλία. Η ρήση του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου «η ομοφυλοφιλία αποτελεί τον κολοφώνα των αμαρτημάτων πολύ πάνω και από ειδεχθείς πράξεις όπως ο φόνος» θα μπορούσε να είναι το θέμα διαγωνισμού στην έκθεση, ώστε κάθε σχολική μονάδα να αξιολογείται αν έχει εμφυσήσει τις χριστιανικές αρχές στους μαθητές και τις μαθήτριες. Στην αξιολόγηση σημασία έχει να υπάρχει στόχος λιβανιστός. Ιδέες υπάρχουν...
07
02

Γιώργος Πλειός: O ρατσισμός δεν έχει «πλάκα»

Αρβανίτικο κεφάλι, Βουλγάρικο κεφάλι, Τούρκικο κεφάλι = αρνητικές σημασίες κυμαινόμενες ανάλογα με την περιοχή (ξεροκέφαλος, απολίτιστος, βάρβαρος κ.ά.) Γύφτος = τσιγκούνης, βρωμιάρης, ακατάσταστος κ.ά. Αμερικανάκι = αφελής Εαμοβούλγαρος = προδότης Κινέζικο = φτηνό, χαμηλή ποιότητα Ρωσίδα = ιερόδουλη Ρωσιδάδικο = μαγαζί με ιερόδουλες Σκοπιανός = Ο κάτοικος της Β. Μακεδονίας Κρατίδιο = Η Β. Μακεδονία Ξανθιά = χαζή Πόντιος = βλάκας, καθυστερημένος Τουρκόσπορος = Μικρασιάτης/Πόντιος Τυρί = επαρχιώτης (κυρίως από Θεσσαλία) Σκυλάραπας = μαύρος Καθώς και άλλες σημασίες λέξεων όπως Άγγλοι = ομοφυλόφιλοι Γερμανοί = Ναζί Σουηδέζα = διαθέσιμη ερωτικά Επενδύσεις (σε βαλκανικές χώρες) = Διείσδυση κ.ά. Για "πλάκα". Σε όλες τις χώρες οι ρατσιστές για "πλάκα" τις λένε. Μόνο που δεν κάνουν καθόλου πλάκα
06
02

«Λίγος» δεν είναι ο φασισμός;

Η ποίηση μπορεί να αποτελέσει αντιστύλι με την παρηγορητική της γνώση, αφού η γνώση είναι πάντοτε παρηγορητική. Η αγριότητα και ο φόβος είναι προϊόντα της άγνοιας. Κι από σαλπιγκτές της άγνοιας (από Γεραπετρίτη μέχρι Μενδώνη και δεν συμμαζεύεται), άλλο τίποτα...
06
02

Άγγελος Τσέκερης: Οι δύο βάρκες του ΚΙΝ.ΑΛΛ.

Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. δείχνει τον τελευταίο καιρό να ψάχνει τον αντιπολιτευτικό του βηματισμό. Αυτό είναι σίγουρα θετικό. Αντιλαμβάνονται, προφανώς, ότι δεν υπάρχει βιώσιμος χώρος ισορροπιών ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα και ότι η πολιτική πόλωση τους υποχρεώνει εκ των πραγμάτων να πάρουν ξεκάθαρη θέση απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Καταλαβαίνουν επίσης ότι είναι ζήτημα πολιτικής επιβίωσης να πετάξουν από πάνω τους το άγος της μνημονιακής συνεργασίας με τη Ν.Δ. που τους προξένησε τεράστια πολιτική καταστροφή. Την ίδια στιγμή, όμως, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. συνεχίζει μια απαράδεκτη τακτική στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής για τον Δ. Παπαγγελόπουλο. Οι εκπρόσωποί του εκεί εξελίσσονται σε κομβικούς παράγοντες μιας εξοργιστικής αντιθεσμικής προσπάθειας να παρεμποδιστεί η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης Novartis. Τώρα τελευταία μάλιστα, η προσπάθεια αυτή επεκτείνεται και στο ξέπλυμα κατηγορούμενων για το “Noor1”. Όλα αυτά χώνουν το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ακόμα πιο βαθιά στον λάκκο από τον οποίο αγωνίζεται να βγει. Ας αντιληφθούν εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη ότι προοδευτική πολιτική σε δύο βάρκες δεν υπάρχει. Εκτός αν οι εκπρόσωποι του ΚΙΝ.ΑΛΛ. στην Προανακριτική είναι αυτονομημένοι από το κόμμα. Οπότε ας το λύσουν. Χωρίς αξιοπιστία, η διαφορά της πολιτικής από την υποκρισία και τον τακτικισμό εξαφανίζεται.
05
02

Ανδρέας Ξανθός: Οι πολιτικές δημόσιας υγείας είναι μη συμβατές με το νεοφιλελεύθερο σχέδιο της ΝΔ

Η πρόληψη και η προαγωγή της υγείας των ανθρώπων δεν είναι ζήτημα που εξαγγέλλεται και νομοθετείται, δεν είναι ατομική ευθύνη αλλά δημόσια υπόθεση και προϋποθέτει οργανωμένη στρατηγική και παρεμβάσεις σε επίπεδο πληθυσμού.
05
02

Νίκος Φίλης: Εξωφρενική, αντιεπιστημονική και απάνθρωπα σκοταδιστική η άποψη της Ιεράς Συνόδου για τις εκτρώσεις

«Οι εκτρώσεις, έγκλημα κατά εμβίων όντων. Το δικαίωμα της γυναίκας να διακόπτει την κύηση, καταστροφικό για το έθνος». Αυτά -και άλλα πολλά βέβαια- έλεγαν οι βουλευτές της ΝΔ στο Κοινοβούλιο το 1986, όταν ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς, μετά από μεγάλους αγώνες του γυναικείου κινήματος, εισηγούνταν τον ν. 1609/1986, που νομιμοποιούσε το δικαίωμα της γυναίκας να διαχειρίζεται το σώμα της και έκλεινε την πόρτα στις επικίνδυνες, συχνά ακόμη και θανατηφόρες, εκτρώσεις που γίνονταν σε υπόγεια, από ψευτογιατρούς. Από τότε έχουν περάσει 34 χρόνια. Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα -όπως ο πολιτικός γάμος και η κατάργηση της προίκας- στερεώθηκαν και οι πολέμιοί τους στις περισσότερες περιπτώσεις αποτραβήχτηκαν από το φως της ημέρας, εξακολουθώντας μόνο υπογείως να επιδιώκουν την παλινόρθωση ενός Μεσαίωνα που ντρόπιαζε τον πολιτισμό μας. Νέα κοινωνικά δικαιώματα κατοχυρώθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όπως το σύμφωνο συμβίωσης, η επιλογή ταυτότητας φύλου κ.ά. Χθες όμως, όπως και πρόσφατα, με την «ημέρα του αγέννητου παιδιού», η Ιερά Σύνοδος σε ανακοίνωσή της θυμήθηκε τα επιχειρήματα του 1986 χαρακτηρίζοντας «φόνο» τις εκτρώσεις. Στην ίδια ανακοίνωση έστελνε συγχαρητήρια στην υπουργό της καρδιά της, για τον εκκλησιασμό στις 30 Ιανουαρίου! Μια υπουργό που έχει αναποδογυρίσει τον τίτλο του υπουργείου της, δίνοντας προβάδισμα στο «Θρησκευμάτων» έναντι της «Παιδείας». Για το λόγο αυτό, δεν βρήκε λέξη να πει για την εξωφρενική και αντιεπιστημονική άποψη της Ιεράς Συνόδου, που κατηγορεί τις γυναίκες οι οποίες αποφασίζουν να διακόψουν μια ανεπιθύμητη κύηση ως «φόνισσες».  Είναι απογοητευτικό να διαπιστώνει κανείς πόσο μακριά από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας παραμένει η επίσημη Εκκλησία. Και ταυτόχρονα, πώς διά της σιωπής της ή συγκεκριμένων ενεργειών (π.χ. κατάργηση της Θεματικής Εβδομάδας) η σημερινή κυβέρνηση και η υπουργός Παιδείας, προσφέρουν κάλυψη και δίνουν χείρα βοηθείας για να εξαπλωθεί στην κοινωνία ο πιο άγριος, μισογυνικός και απάνθρωπος σκοταδισμός.
05
02

Τζούλιος Συναδινός: Ελληνικό ποδόσφαιρο – Εξυγίανση ή εξομάλυνση;

Σήμερα, όμως, βρισκόμενοι μάλιστα εκτός μνημονίων, μπορούμε να διαγνώσουμε την πολιτική, οικονομική και κοινωνική βαρύτητα του αθλητισμού σε όλες τις εκφάνσεις του; Ερασιτεχνική και επαγγελματική. Το πολιτικό στελεχικό μας δυναμικό θα πάψει να προσεγγίζει το αθλητικό φαινόμενο με φίλαθλη οπτική; Γιατί κύριε Αυγενάκη παρεμβαίνετε; Γιατί κύριε Αυγενάκη διορίσατε δυο μέλη; Γιατί; Σωστή κριτική αλλά κοινώς αποδεκτή. Από όλες τις πλευρές του κοινοβουλίου. Υποθέτω κι από τις πιο συντηρητικές. Κι ακόμα πιο πετυχημένο το στρίμωγμα της ΝΔ με το αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας. Όλα πολύ καλά. Όμως, εμείς ως αριστερά, θα αξιοποιήσουμε το πλούσιο προγραμματικό μας κεφάλαιο; Θα προτείνουμε ρηξικέλευθες λύσεις για την κάθαρση και την πραγματική εξυγίανση; Πολιτικό θάρρος χρειάζεται για εις βάθος αλλαγές: • Ανταποδοτικότητα από τoν επαγγελματικό προς τον ερασιτεχνικό αθλητισμό • 5% από τα έσοδα του στοιχήματος στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και στους εργαζόμενους επαγγελματίες αθλητές • Νέες συλλογικές αντιμονοπωλιακές μορφές διοίκησης και λειτουργίας των ομάδων, στο παράδειγμα των θεσμοθετημένων μοντέλων της Ισπανίας και της Γερμανίας • Θεσμούς βασικού μετόχου και ασυμβίβαστων στον επαγγελματικό αθλητισμό • Κοινοβουλευτική Επιτροπή Διαφάνειας κι Ελέγχου του επαγγελματικού αθλητισμού • Θέσπιση του «Συνηγόρου του Φιλάθλου» • Κεντρική Σχολή Διαιτησίας • Σύγχρονη και αδέσμευτη αθλητική δικαιοσύνη • Κατοχύρωση του δικαιώματος στην εργασία των πτυχιούχων ΑΕΙ προπονητών ποδοσφαίρου • Έλεγχος και κανόνες στα δίκτυα διαμεσολαβητών, manager Αυτά και άλλα μέτρα αποτελούν πραγματική εξυγίανση που οφείλει να επιδιώκει η αριστερά. Τα μέχρι σήμερα τετριμμένα αποτελούν την λεγόμενη «εξομάλυνση» της ΕΠΟ. Η διαφορά είναι προφανής και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε.
04
02

Επιστροφή στην «κανονικότητα»

Στους έξι μήνες από τις εκλογές του Ιουλίου η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (η απαρίθμηση είναι ενδεικτική):  - Κατάργησε την αυτονομία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και υποβάθμισε τον ρόλο του σε απλό γραφειοκρατικό μηχανισμό.  - Κατάργησε την υποχρέωση των εργοδοτών να αιτιολογούν τις απολύσεις των μισθωτών τους. - Κατάργησε τη συνευθύνη του αναθέτοντος το έργο και του εργολάβου έναντι των εργαζομένων για την καταβολή των αποδοχών τους. - Έκανε πιο δύσκολη τη διαδικασία σύναψης συλλογικών συμβάσεων εργασίας (Σ.Σ.Ε.). - Κατάργησε ουσιαστικά την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης των προβλεπόμενων από τις Σ.Σ.Ε. όρων αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων.   - Περιόρισε την αρχή της επεκτασιμότητας των Σ.Σ.Ε.. - Κατάργησε το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής της εργατικής πλευράς στη διαιτησία για την επίλυση των συλλογικών διαφορών. - Καθιέρωσε ειδικές «τοπικές οικονομικές ζώνες» με δυσμενέστερους όρους αμοιβής και εργασίας. - Μείωσε δραστικά τα πρόστιμα στους παραβάτες της εργατικής νομοθεσίας και επιφύλαξε ευνοϊκότερη μεταχείριση για τους συστηματικά παραβατικούς εργοδότες και τις μεγάλες επιχειρήσεις. - Ακύρωσε την προεκλογική της δέσμευση για αύξηση του κατώτατου μισθού στο διπλάσιο του ποσοστού αύξησης του Α.Ε.Π.. - Κατάργησε τη συλλογική σύμβαση εργασίας στη Δ.Ε.Η. για τους νεοπροσλαμβανόμενους. - Κατέθεσε νομοσχέδιο που προβλέπει την κατάργηση του προστατευτικού για τους εργαζόμενους Γενικού Κανονισμού Προσωπικού των Κ.Τ.Ε.Λ. και την αντικατάστασή του με εσωτερικό κανονισμό, που θα καταρτίσουν μόνοι τους οι εργοδότες. - Αρνήθηκε να ανανεώσει τις συμβάσεις του προγράμματος κατά του brain drain για την εργασία 5.500 νέων επιστημόνων σε κρίσιμους τομείς του Δημοσίου. - Μείωσε τον προϋπολογισμό του Ο.Α.Ε.Δ..
04
02

Τριαντάφυλλος Μηταφίδης: «Άπορος κορασίς»!

Μισό και αιώνα μετά, η Δημόσια Εκπαίδευση θυμίζει την «άπορο κορασίδα» των ανεπανάληπτων σκίτσων του αείμνηστου Μποστ, αφού, σύμφωνα και με την επιστημονικά τεκμηριωμένη έκθεση του ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ, «το εκπαιδευτικό σύστημα εμφανίζεται αναποτελεσματικό, αδύναμο, φοβικό και άδικο». Αφού αδυνατεί να ανταποκριθεί ή να εκφράσει τις προσδοκίες της κοινωνίας, που καταβάλλει περίπου τα 2/5 της δημόσιας χρηματοδότησης σε φορείς εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε να αναπληρώσει αδυναμίες και ελλείψεις της Δημόσιας Εκπαίδευσης Μόνο ως τραγική ειρωνεία ηχούν τα πεπραγμένα του πρώτου εξαμήνου της Ν. Κεραμέως: «Για να καλύψει την πλήρη ανεπάρκεια της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης η κ. Κεραμέως επιστρατεύει στον απολογισμό της φτηνές λαθροχειρίες, που νομίζει πως θα εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό, όταν είναι πασιφανής η αδράνεια και η ανικανότητά της να αντιμετωπίσει τα καυτά προβλήματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση και που ολοένα οξύνονται. Ένα από αυτά τα τεχνάσματα είναι η οικειοποίηση και ο σφετερισμός μέτρων που είχαν ξεκινήσει, θεμελιωθεί και δρομολογηθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ», όπως σωστά επισημαίνει το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το «βαθύ κράτος» της αμάθειας, θα συνεχίσει να εγκλωβίζει το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας στην ημιμάθεια, στο ατομικό βόλεμα και την υποταγή, χωρίς τον κοινό, συντονισμένο αγώνα των εκπαιδευτικών συνδικάτων για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης των αγοραίων καπιταλιστών.
04
02

Με τη μπάλα στο γήπεδο

Δεν ήταν, λοιπόν, μια άτυχη στιγμή της κυβερνητικής πολιτικής ή μια επικερδής πολιτική εκμετάλλευσή της από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ανέδειξαν αυτό το δευτερεύον ζήτημα σε πολιτικά πρωτεύον στη χρονική αυτή συγκυρία. Ήταν το γεγονός ότι, σε ένα ζήτημα που άγγιζε κατά διάφορους και πρόσφορους τρόπους μεγάλο αριθμό πολιτών, συμπυκνωνόταν μερικά βασικά αρνητικά χαρακτηριστικά της κυβερνητικής πολιτικής, που την καθιστούν προβληματική στα μάτια ακόμη και εκείνων που δεν βρίσκονται εκ των προτέρων σε αντίθεση μ’ αυτή. Η σωστή αποτίμηση του επεισοδίου θα ήταν λάθος να τιτλοφορηθεί με το γνωστό «πολύ κακό για το τίποτα». Το αρχαίο «εξ όνυχος τον λέοντα» ταιριάζει πιο πολύ για την περίπτωση.