Macro

Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από διακρατικούς οργανισμούς σχετικά με την κλιματική κρίση, επιδιώκουν στην πραγματικότητα να διατηρήσουν το νεοφιλελεύθερο σύστημα και την κυριαρχία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, επαναλαμβάνοντας την προσέγγιση που επέλεξαν μετά την οικονομική κρίση του 2008. Η κλιματική και περιβαλλοντική κρίση ευρύτερα είναι δυναμικές που συμπληρώνουν τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα που έχει η παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος, και αναδεικνύουν την ανάγκη να υιοθετηθούν νέες μέθοδοι οι οποίες να βασίζονται στο σχεδιασμό στόχων υπεράσπισης των πολλών, των λαϊκών τάξεων, απέναντι σε όλες τις σοβαρές και διογκούμενες απειλές που γεννάει η καπιταλιστική κρίση. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου αναγκαίου προσανατολισμού απαιτεί να παλέψει η Αριστερά σε πολλά μέτωπα. Να αποκτήσει και να διαδώσει τις γνώσεις που επιτρέπουν την κατανόηση των διαστάσεων και της δυναμικής της κλιματικής και της περιβαλλοντικής κρίσης. Να αφιερώσει δυνάμεις για τη συγκρότηση των θεσμών που κάνουν δυνατή την υιοθέτηση των πρακτικών του σχεδιασμού σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Να εξασφαλίσει μέσα από την ενημέρωση και την εκπαίδευση, την ικανότητα των τοπικών πληθυσμών να αποφασίζουν δημοκρατικά για τα τοπικά ή ευρύτερα σχέδια και να παρακολουθούν την υλοποίησή τους.

Μια αγορά εργασίας που χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια, από μερική εργασία, από πολλούς εργαζόμενους που ο εργασιακός τους βίος εναλλάσσεται μεταξύ περιόδων με χαμηλές αποδοχές και περιόδων χωρίς καθόλου αποδοχές, δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για ένα υγιές ασφαλιστικό σύστημα. Επιπλέον δημιουργεί και συνθήκες για ένα συνταξιοδοτικό σύστημα όπου υπάρχουν έμφυλες διακρίσεις, καθώς τα προβλήματα στην αγορά εργασίας, που μεταφέρονται στο συνταξιοδοτικό σύστημα, επηρεάζουν περισσότερο τις γυναίκες. Τα προβλήματα αυτά είναι πιο έντονα στην Ελλάδα που βγαίνει από μια δεκαετή κρίση, και θα ενταθούν καθώς το ασφαλιστικό που σχεδιάζεται πάνω σε αυτές τις επιπτώσεις τις κρίσης ενισχύει όλα τα παραπάνω. Βασικό συστατικό είναι η πόρτα που ανοίγει η ΝΔ στην ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος. Έτσι λοιπόν η ελεύθερη επιλογή κλάσεων των ελεύθερων επαγγελματιών, αλλά και η δυνατότητα εξόδου από το σύστημα, θα οδηγήσουν σε μείωση των εσόδων για τα ασφαλιστικά ταμεία και έτσι θα αποδυναμώσει ολόκληρο το ασφαλιστικό σύστημα.

Η Αριστερά πρέπει να αποκτήσει τη δυνατότητα της πλήρους κατανόησης της σημασίας που έχουν για το προσεχές μέλλον οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, της επεξεργασίας των στρατηγικών στόχων που προκύπτουν, να περιγράψει και στη συνέχεια να έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει το θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέψει το σχεδιασμό των κατάλληλων ενεργειών, και να αξιοποιήσει όπως και να διαμορφώσει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. Πρέπει δηλαδή να οικοδομήσει ένα εντελώς νέο καθεστώς, που απορρίπτει πλήρως τη μέθοδο της αποσπασματικής επιλογής πολιτικών και παρεμβάσεων του δημόσιου τομέα, την οποία έχουμε κληρονομήσει από το πελατειακό σύστημα. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από διακρατικούς οργανισμούς σχετικά με την κλιματική κρίση, επιδιώκουν στην πραγματικότητα να διατηρήσουν το νεοφιλελεύθερο σύστημα και την κυριαρχία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, επαναλαμβάνοντας την προσέγγιση που επέλεξαν μετά την οικονομική κρίση του 2008. Η κλιματική και περιβαλλοντική κρίση ευρύτερα είναι δυναμικές που συμπληρώνουν τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα που έχει η παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος, και αναδεικνύουν την ανάγκη να υιοθετηθούν νέες μέθοδοι οι οποίες να βασίζονται στο σχεδιασμό στόχων υπεράσπισης των πολλών, των λαϊκών τάξεων, απέναντι σε όλες τις σοβαρές και διογκούμενες απειλές που γεννάει η καπιταλιστική κρίση. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου αναγκαίου προσανατολισμού απαιτεί να παλέψει η Αριστερά σε πολλά μέτωπα. Να αποκτήσει και να διαδώσει τις γνώσεις που επιτρέπουν την κατανόηση των διαστάσεων και της δυναμικής της κλιματικής και της περιβαλλοντικής κρίσης. Να αφιερώσει δυνάμεις για τη συγκρότηση των θεσμών που κάνουν δυνατή την υιοθέτηση των πρακτικών του σχεδιασμού σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Να εξασφαλίσει μέσα από την ενημέρωση και την εκπαίδευση, την ικανότητα των τοπικών πληθυσμών να αποφασίζουν δημοκρατικά για τα τοπικά ή ευρύτερα σχέδια και να παρακολουθούν την υλοποίησή τους.

Δεν διευκρινίστηκε πάντως αν στο Φόρουμ των Δελφών η οικογένεια Μητσοτάκη θα εμφανιστεί σε διάφορα πάνελ, ή όλη μαζί. Και, στην περίπτωση που θα εμφανιστεί όλη μαζί, αν θα τραγουδήσει ή θα κάνει ακροβατικό νούμερο. Στο Φόρουμ των Δελφών αναμένεται με ενδιαφέρον και η ομιλία του Άδωνι Γεωργιάδη για το πώς θα κρεμάσει τον Μάξιμο Σαράφη με τα άντερα της Τουλουπάκη. Με κομμένη την ανάσα θα την παρακολουθήσουν οι επενδυτές. Ο Βορίδης είναι σε πάνελ για την παραγωγική αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα, αλλά ούτως η άλλως μόνο για τα κλειστά κέντρα κράτησης ξέρει να μιλάει. Και σε πάνελ για τον εξπρεσιονισμό στον μεξικάνικο κινηματογράφο να ήταν, πάλι για τα κλειστά κέντρα κράτησης θα μίλαγε. Τα είχε δει μικρός σε κάτι ντοκιμαντέρ και του άρεσαν. Η Κατερίνα Μονογυιού θα μιλήσει σε πάνελ για το αυτό που είναι εκείνο το άλλο με τις υδατοδρομίες. Και με την ευλογία του Θεού, οπωσδήποτε. Ενθουσιασμός επικρατεί στους συνταξιούχους με τις αυξήσεις που τους έδωσε ο Βρούτσης. Εντάξει, ήταν της τάξης του ενός ευρώ και τριάντα λεπτών, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρέωσε τη χώρα 100 δισ. Άλλωστε η χειρονομία έχει σημασία, όχι το ποσόν. Και επιτέλους καλά θα κάνουν οι συνταξιούχοι να βλέπουν Τατιάνα Στεφανίδου και να μην ασχολούνται μόνο με το πόσα λεφτά παίρνουν.

Θάνατος στους απελπισμένους. Φωνάζεις από τη φυλακή σου. Κι αντέχεις ακόμα πολύ θάνατο. Είναι τόσο άδειο αυτό το πρόσωπο, ώστε μπορεί να χωρέσει όλους τους θανάτους. Γι’ αυτό με τρομάζει.

Η δράση του ΚΚΕ και η συμπόρευσή του με τη Δεξιά τα τελευταία χρόνια, δεν προϊδεάζουν για διωγμούς εις βάρος του, κάθε άλλο, όλοι έχουν να πουν τα καλύτερα για το κόμμα που κάθεται αξιοπρεπώς στη γωνία του, εκτός απ’ όταν είναι να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Άρα βραχυμεσοπρόθεσμα δύσκολα θα βρεθεί στα δικαστήρια με κουκουλοφόρους μάρτυρες και οι παραλληλισμοί με τους καταδότες της Κατοχής δεν αποτελούν παρά ανιστόρητη και προσβλητική για τους αγωνιστές και τα θύματα των ναζί και των γερμανοτσολιάδων αναφορά. Και επίσης προσβλητική για όσους βάζουν το κεφάλι τους σήμερα στον ντορβά σε μια χώρα που οι «περίεργοι θάνατοι» μαρτύρων δεν είναι ασυνήθιστοι. Επιφυλάξεις για τον θεσμό είχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, με ανησυχίες παραπλήσιες με αυτές του ΚΚΕ για το αν ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων θα μπορούσε να αξιοποιηθεί εναντίον των κοινωνικών αγώνων. Ωστόσο η εμπειρία των τελευταίων αρκετών χρόνων έχει δείξει ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί, αλλά, αντίθετα, ότι οι μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, οι «γουιστλμπλόουερς», ο Τζούλιαν Ασάνζ, η Τσέλσι Μάνινγκ, είναι από τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Ότι μεγάλες δίκες και αποκαλύψεις δημοσίου συμφέροντος εναντίον της μαφίας, του οικονομικού εγκλήματος, της κρατικής αυθαιρεσίας, φορολογικών παραδείσων, στηρίχτηκαν ή εκκίνησαν από από κάποιους μεμονωμένους πολίτες με συνείδηση και αποφασιστικότητα να κάνουν βήματα που κανείς άλλος δεν τολμούσε. Αυτοί χρειάζονται στήριξη και προστασία από τους δημοκρατικούς πολίτες και τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις. Από κει και πέρα, αν το σύστημα θέλει να χρησιμοποιήσει τον θεσμό κατα της Αριστεράς, δεν θα έχει καμία αναστολή να το πράξει και σίγουρα δεν θα περιμένει ούτε θα ενδιαφερθεί για το αν η διαδικασία αυτή έχει κατοχυρωθεί στη συνείδηση του κόσμου ή όχι.