Ευκλείδης Τσακαλώτος

01
09

Το ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου: Ο χυδαίος χαβαλές δεν είναι χιούμορ

Για την αριστερά η πρόοδος δεν είναι ποτέ γραμμική, δεν είναι ποτέ για όλους, καθορίζεται από τα άτομα που  σε κάθε φάση φτιάχνουν την ιστορία τους, αλλά όχι κάτω από συνθήκες που οι ίδιοι έχουν επιλέξει. (...) Σε διάφορες στιγμές της ιστορίας η Παναγία έπαιρνε όλες τις ιδιότητες που ανέφερε ο Αλέξης, κι άλλες πολλές.   Αλλά πιο πολύ μου έκανε εντύπωση η φεμινιστική ματιά. Την ίδια στιγμή που η Παναγία είχε την ικανότητα να παρηγορεί τις γυναίκες σε δύσκολες στιγμές, έβαζε τον πήχη ως πρότυπο γυναικείας συμπεριφοράς απλησίαστα υψηλά. Ιδιαίτερα δε, σε σχέση με το σώμα τους και την σεξουαλικότητα τους. Η αντίληψη της επίσημης εκκλησίας και της Δύσης και της Ανατολής για τη γυναίκα, για όλη τη χριστιανική περίοδο αποτέλεσε - και ίσως εξακολουθεί να αποτελεί - σοβαρότατο εμπόδιο στη χειραφέτηση των γυναικών.   Για πολλούς από τους Πατέρες της Εκκλησίας, όπως για τον Άγιο Γιάννη το Χρυσόστομο το γυναικείο σώμα παρουσιαζόταν ως πηγή δυσοσμίας - γεμάτο από χολή και αίμα-  όχι και τόσο χρυσόστομος όταν αναφερόταν στο γυναικείο φύλο.   Η γνωστή αντιπαράθεση παρθένας - πόρνης αποδείχθηκε καταστροφική όχι μόνο για την σεξουαλικότητα των γυναικών, αλλά και διαστρέβλωσε την άποψη των αντρών για τις γυναίκες. (...) Στους φοιτητές μου συνήθιζα να λέω ότι η δικαιολογία είναι πάντα χειρότερη από το αρχικό παράπτωμα. Βέβαια δεν είχα το Στέφανο Κασιμάτη ως φοιτητή. Έκανε την απαράδεκτη αναφορά στον Γ. Κατρούγκαλο και αντί να το διορθώσει με μια καθαρή δήλωση, μας λέει ότι φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν τον αντικατέστησε στη συζήτηση που είχαμε στη Βουλή για τη στάση μας στη συμφωνία με την Αίγυπτο. Η εικόνα που έχει ο Κασιμάτης για τον εαυτό του είναι ενός ανθρώπου με χιούμορ και βρετανικό φλέγμα. Μόνο που η συγγνώμη είναι συστατικό στοιχείο της βρετανικής κουλτούρας. Επιπλέον άλλο το χιούμορ και άλλο χυδαίος χαβαλές.
Περισσότερα »
30
08

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Ενωτικά και ριζοσπαστικά

Το μεγάλο θέμα είναι τι κόμμα θέλουμε. Κανείς, νομίζω, δεν διαφωνεί στο ότι θέλουμε ένα μεγάλο, ηγεμονικό αριστερό κόμμα. Ένα κόμμα που θα κυβερνήσει ξανά τη χώρα για να ενισχύσει τους ανθρώπους της κοινωνικής πλειοψηφίας. Για να μειώσει τις ανισότητες, να οικοδομήσει κοινωνικό κράτος, να ενισχύσει τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα. Αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι για να τα πετύχουμε όλα αυτά πρέπει να αποδεικνύουμε κάθε μέρα πως ανήκουμε σε άλλον κόσμο από τις δυνάμεις που κατέστρεψαν και χρεοκόπησαν την χώρα. Αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι, για αυτό το λόγο μας στήριξε ο κόσμος και μας έκανε κυβέρνηση, για αυτό θα μας ξανακάνει. Με μία προϋπόθεση. Ένα κόμμα της Αριστεράς δεν μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του έναν απλό αποδέκτη αιτημάτων, αν δεν τα ιεραρχεί και δεν τα ενσωματώνει σε μια ανάλυση για την πολυσύνθετη και πολύπλοκη κρίση που αντιμετωπίζουμε και μια στρατηγική εξόδου από την κρίση. Να σκεφτόμαστε ότι δεν είναι μόνο η επιδημία, αλλά ταυτόχρονα συμβιώνει με τις ανισότητες, την κλιματική κρίση, τον ψηφιακό καπιταλισμό και ιδιαίτερα με την κρίση της δημοκρατίας και τη βιοεξουσία. Να συμφωνήσουμε ότι το κόμμα έχει και έναν παιδαγωγικό ρόλο, μεταλαμπαδεύει αξίες. Με αυτή την έννοια οφείλει να έχει ισχυρή ταυτότητα, να παρεμβαίνει στις ιδεολογικές διαμάχες και να πείθει ότι μια αριστερή πολιτική είναι η μόνη που μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Να καταστήσει ηγεμονικό το ρεύμα της κοινωνικής προόδου. Να πείσουμε για παράδειγμα ότι η ισότητα είναι εντελώς συμβατή με μια νέα αναπτυξιακή πορεία ή ότι ο εθνικισμός δεν αποτελεί καλό σύμβουλο στην εξωτερική πολιτική. Δεν λέω λοιπόν ότι οφείλουμε να συμφωνήσουμε σε όλα. Ένα κόμμα της κοινωνικής πλειοψηφίας δεν θα μπορούσε να είναι ένα κόμμα αρραγούς ιδεολογικής ενότητας -δεν υιοθετώ βέβαια ούτε την παλιά κατάσταση του κόμματος πολιτικής ενότητας, που μας κόστισε είτε με το πλαδαρό κόμμα χωρίς ταυτότητα είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών. Λέω όμως να συμφωνήσουμε στη μέθοδο.  Όχι επειδή έτσι αόριστα πρέπει ή επειδή μας έλειψαν τα γραφεία. Ζήσαμε όλη μας τη ζωή χωρίς αυτά. Αλλά διότι πιστεύουμε ότι η κοινωνία μάς έχει ανάγκη ενωμένους. Διότι και θέλουμε και μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Περισσότερα »
04
08

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Σχέδιο Πισσαρίδη: Πιο Δ.Ν.Τ. δεν γίνεται.

Από ό,τι φαίνεται η μετάφραση του σχεδίου Πισσαρίδη από την Γραμμική Β ήταν δύσκολη υπόθεση καθώς παρά την αδικαιολόγητη καθυστέρηση εξακολουθούν να λείπουν 3 κεφάλαια μεταξύ των οποίων η χρηματοδότηση και η διακυβέρνηση του. Μάλλον πρόκειται για δευτερεύουσας σημασίας θέματα, ειδικά όταν ο στόχος σου είναι να προετοιμάσεις τον κόσμο για τα σκληρά μέτρα που σχεδιάζεις για παράδειγμα στα εργασιακά -όπου σκιαγραφεί μία επίθεση στον κόσμο της εργασίας- ή για ένα ασφαλιστικό -όπου προτείνει την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για το ύψος των σημερινών συντάξεων. Πέραν όμως από αυτά που λέει για εργασιακά και για το ασφαλιστικό, το σχέδιο είναι αποκαλυπτικό και στον τομέα της φορολογίας. Το κείμενο σημειώνει ότι δεν υπάρχει γενικά υπερφορολόγηση καθώς «τα φορολογικά έσοδα αντιστοιχούν ως ποσοστό περίπου στον μέσο όρο των οικονομιών της Ευρωζώνης» Αλλά πολύ σύντομα η επιτροπή κάνει ξεκάθαρες τις στοχεύσεις της: Μας ενημερώνει ότι «το περιθώριο μείωσης των φορολογικών εσόδων ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά την επόμενη πενταετία είναι υπαρκτό αλλά σχετικά μικρό. Αντίθετα, υπάρχει σημαντικό περιθώριο και ανάγκη για αλλαγή της δομής των φόρων» Τι αλλαγές λοιπόν προτείνει η επιτροπή; Από την μία μικρότερη προοδευτικότητα στους φορολογικούς συντελεστές, (Περισσότερους φόρους για τους πολλούς -τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, λιγότερους φόρους για τους λίγους με τα υψηλά και πολύ υψηλά), και άρση της "προτιμησιακής μεταχείρισης των αυτοαπασχολούμενων" (sic). Από την άλλη φοροελαφρύνσεις στους μεγάλους όπως σε εταιρίες που μπαίνουν στο χρηματιστήριο, αλλά και σε όσους επενδύουν στο χρηματιστήριο. Τέλος, μεταφορά του ΕΝΦΙΑ σε τοπικό επίπεδο που σημαίνει ότι οι ακριβές περιοχές θα έχουν περισσότερα έσοδα από τις λαϊκές και μεσαίες περιοχές με ότι σημαίνει αυτό για την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Απλά, ταξικά, και κατανοητά λοιπόν: Περισσότεροι φόροι για τους πολλούς, φοροελαφρύνσεις για τους λίγους, καμία ουσιαστική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. ΥΓ Καλή επιτυχία στον κ. Σκυλακάκη. Φαντάζομαι ότι πλέον έχει αντιληφθεί «τι το θέλαμε το μαξιλάρι των 37 δις» που ρωτούσε από βήματος Βουλής. Αν όχι, πραγματικά ανησυχώ.
Περισσότερα »
01
08

Το Καλοκαιρινό Ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου

Θέλω να ευχηθώ καλό καλοκαίρι στους γνωστούς μου εκσυγχρονιστές που νοιώθουν μια βαθιά απέχθεια για τον «λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ», αλλά νοιώθουν πολύ άνετα με την «αντιλαϊκιστική ΝΔ». Τόσο άνετα που δεν φαίνεται να επηρεάζονται από δηλώσεις, όπως τις παρακάτω, που νομίζω αποτελούν ένα best of στην κατηγορία «τοποθετήσεις στελεχών της ΝΔ που θα μπορούσαν να έχουν γίνει από στελέχη ακροδεξιού λαϊκίστικου κόμματος που δεν θα ντρόπιαζαν έναν Σαλβίνι ή έναν Όρμπαν».   Μπογδάνος: (inter allia) «η χώρα έπαψε να είναι μια ισλαμολάγνα νεοαριστερή λαθροντίσνεϋλαντ»   Κυρανάκης: που έβγαινε «για μπύρα και χοιρινό σουβλάκι» για να προκαλέσει πρόσφυγες   Μαρκόπουλος: που είπε ότι είναι οκ να «τρέξει λίγο αιματάκι από κάποιον μπαχαλάκια»   Βαρβιτσιώτης: που είπε ότι «έκαναν [ο ΣΥΡΙΖΑ] τρανσέξουαλ (sic) τη φωνή της χώρας στο εξωτερικό»   Γεωργιάδης: που δήλωνε ότι «έχουμε πέσει θύμα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας»    Βορίδης: που για «αντίποινα» στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί μίλησε για  μετατροπή του μουσείου Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη σε μουσείο μνήμης Γενοκτονίας του Ελληνισμού.    Κατσαφάδος: που αναρωτιόταν «που είναι το κακό στα push back;»   Βούλτεψη: που έγραφε ότι «και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, τον Ιούνιο του 2015 – λες και δεν είχαμε άλλον καημό – οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισαν και νόμο που διευκόλυνε τα θέματα της ιθαγένειας. Άλλο γενικό προσκλητήριο και αυτό»   Πλεύρης: που δήλωνε ότι «όποιος ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ για να τον στηρίξει έμπρακτα να πάρει και έναν λαθρομετανάστη σπίτι του. Ψήφος ΣΥΡΙΖΑ μπόνους λαθρομετανάστης»   Κύρτσος: που δήλωνε ότι «όσοι έρχονται θα εγκλωβίζονται σε απομακρυσμένο ακατοίκητο η αραιοκατοικημένο νησί, επιτηρούμενοι σε συνθήκες ασφάλειας» Στέργιος Γιαννάκης: που έλεγε από βήματος Βουλής  για την ταυτότητα φύλου  «Αν αυτές οι καταστάσεις ήταν φυσιολογικές, τότε ο Θεός δεν θα δημιουργούσε τον Αδάμ και την Εύα.. αλλά τον Αδάμ και τον…Γιώργο»   Τι άλλο, δηλαδή, πρέπει να ειπωθεί για να θεωρήσουν, οι του ακραίου κέντρου, τη ΝΔ ως ακραία;
Περισσότερα »
30
07

Χρήστος Σταϊκούρας, ο Υπουργός των Πλειστηριασμών (video)

Νοέμβριος 2019- Προστασία πρώτης κατοικίας με ΝΔ: «Σύμφωνα με το νέο πλαίσιο, θα διασφαλίζεται η ελεύθερη επιβολή όλων των εξασφαλίσεων, (σημ. εννοεί πλειστηριασμούς) συμπεριλαμβανομένης της πρώτης κατοικίας.» σελ. 20-21 Μάιος 2020 -Προστασία πρώτης κατοικίας με ακόμη περισσότερη ΝΔ: «Το σχέδιο κώδικα περιέχει επίσης πρόταση για σχέδιο πώλησης και εκμίσθωσης, σύμφωνα με το οποίο η κύρια κατοικία των επιλέξιμων δανειοληπτών θα μπορούσε να αγοραστεί από κρατική οντότητα και να εκμισθωθεί στον οφειλέτη, με δυνατότητα επαναγοράς, ενώ οι ευάλωτοι επιλέξιμοι δανειολήπτες θα δικαιούνται επιδότηση για το ενοίκιο του μισθωμένου ακινήτου.» σελ. 111 (Δηλαδή κάποιοι θα δικαιούνται επιδότηση ενοικίου για το πρώην σπίτι τους)». Τούτων δοθέντων, ο Χρ.Σταϊκούρας είναι ο μόνος υπουργός Οικονομικών από το 2010 και μετά που δικαιούται να έχει τον τίτλο "Ο Υπουργός των Πλειστηριασμών". Γιατί άλλο οι πλειστηριασμοί γενικά και άλλο οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας και σπιτιών ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Περισσότερα »
15
07

Το ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου: Tο club των Κρατικοδίαιτων Αντικρατιστών

Σκέφτομαι ότι παγκόσμια ο νεοφιλελευθερισμός παραμένει μεν κυρίαρχος αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ηγεμονικός. Και αυτό συμβαίνει γιατί αδυνατεί να παρουσιάσει ένα όραμα εντός του οποίου οι λαϊκές και οι μεσαίες τάξεις μπορούν να δουν τον εαυτό τους. Πεδίο δόξης λαμπρό για την Αριστερά, υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι ξεκάθαρη. Ξεκάθαρη στο «Για ποιους». Αν απαντήσουμε σε αυτό θα απαντηθούν πιο εύκολα και τα υπόλοιπα ερωτήματα. (...) Το ακραίο κέντρο είναι κατά βάση ακραίο, και δευτερευόντως κέντρο. Σε περιόδους κρίσης δε, το ακραίο κέντρο είναι σκέτο ακραίο. Ακραίο, αντιδημοκρατικό, αυταρχικό, αντιεκπαιδευτικό. Και είμαι ακόμα στο Α... Η Άννα Διαμαντοπούλου βράβευσε τον Άδωνη Γεωργιάδη. Και έτσι απλά (;) επικαιροποιεί την μεγάλη διαχωριστική γραμμή που πρωτοεμφανίστηκε, στη χώρα μας τουλάχιστον, με την οκταετία Σημίτη. Και για να θυμηθούμε τον T.S. Eliot, έτσι τελειώνουν οι εκσυγχρονιστές, όχι με ένα κρότο αλλά με ένα λυγμό. (...) Το ινστιτούτο για την Ελεύθερη Αγορά της φανατικής αντικρατίστριας [Ayn Rand], που απεχθάνεται τους φτωχούς και την κοινωνία,  αλλά και την κρατική παρέμβαση, ενισχύθηκε οικονομικά από το κράτος, μέσω και των φόρων που πληρώνουν οι φτωχοί, με ένα κρατικό δάνειο ύψους έως ενός εκατομμυρίου για να συνεχίσει να μας λέει πόσο κακές είναι οι κρατικές παρεμβάσεις. Είναι μια υπέροχη ειρωνεία. Φαντάζομαι ο εκδότης του «Φιλελευθέρου» που πρόσφατα ενισχύθηκε από την λίστα Πέτσα θα  κάνει  τον οργανισμό τιμώμενο μέλος του νέου του club «Κρατικοδίαιτοι Αντικρατιστές». (...) O Βουλευτής του συντηρητικού κόμματος της Αγγλίας  Mark Francois απειλεί ανώτατο στρατηγό ότι αν δεν συμμορφωθεί θα του στείλει τον Cummings (τον ενορχηστρωτή των πολιτικών του Boris Johnson στο Downing Street ) «και αυτό δεν σας αρέσει». Όταν ο κ. Μητσοτάκης μιλάει για ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος μάλλον κάτι τέτοιο έχει στο μυαλό του. (...) Είμαι στη Βουλή όπου συζητάμε για το αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο που κατεβάζει η κυβέρνηση για τις πορείες. Το τηλέφωνο μου χτυπάει και μαθαίνω για πολύ κόσμο, κόσμο που ξέρω, που έχει χτυπηθεί από την αστυνομία. Ο Μ. Χρυσοχοΐδης παίρνει τον λόγο και περιγράφει μια άλλη πραγματικότητα. Του φωνάζω, του ζητάω να απαντήσει σε όσα ακούγονται, στα βίντεο στις μαρτυρίες. Σιωπή. Ο Υπουργός ΠροΠο αρνείται να απαντήσει. Ο Υπουργός ΠροΠο φαίνεται να έχει πλέον διακηρυγμένο στόχο να τρομοκρατήσει τον κόσμο και την νεολαία. Ακόμη να καταλάβει πως το δίκαιο δεν περιορίζεται. Ακόμα να καταλάβει πως η καταστολή δεν σταματά την κοινωνία, αλλά την εξοργίζει. (...) Διαβάζω την δημοσκόπηση της Pulse, και βλέπω το ερώτημα «Πόσο επηρεάζουν την άποψη σας για την αξιωματική αντιπολίτευση οι πρόσφατες καταγγελίες Καλογρίτσα;». Ψάχνω εναγωνίως να βρω το ερώτημα «Πόσο επηρέασε τη γνώμη σας για την κυβέρνηση η λίστα Πέτσα;» Δεν το βρίσκω. Η παλιά ιστορία όπου οι δημοσκοπήσεις δεν καταγράφουν απλά την κοινή γνώμη αλλά με το είδος και την σειρά των ερωτήσεων την κατευθύνουν. Βέβαια ο κόσμος της αριστεράς μας κρίνει με πιο αυστηρά κριτήρια από ότι κρίνει την ΝΔ ο κόσμος της δεξιάς. Και δεν θα ήθελα ποτέ να ήταν αλλιώς. Γιατί δεν είμαστε ίδιοι, και αυτό οφείλουμε να το αποδεικνύουμε κάθε μέρα.
Περισσότερα »
13
07

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Γιατί έχουμε σχολεία;

H παιδεία είναι ένα οικουμενικό δημοκρατικό εγχείρημα. Και για αυτό οι κοινωνίες αποφάσισαν να μην επιτρέψουν στους γονείς να διδάξουν τα παιδιά του όπως νομίζουν, με τις δικές τους αρχές, αλλά να το κάνουν συλλογικά. (...) Χρειάζεται να υπάρχει στα σχολεία ένα ευρύ κοινωνικό μείγμα παιδιών όλων των κοινωνικών τάξεων. Χρειάζεται να πληρείται και μια δεύτερη προϋπόθεση, να υπάρχει ένα μείγμα διαφορετικών ικανοτήτων, μείγμα από διαφορετικού είδους νοημοσύνες θα έλεγα. (...) Αναρωτιέμαι για τους αρχιτέκτονες του νομοσχεδίου για την παιδεία και απορώ: Δεν είναι γονείς; Δεν έχουν καταλάβει ότι διαφορετικά παιδιά έχουν διαφορετικές αρετές, ότι άλλα είναι καλά στα μαθηματικά, άλλα στη φιλολογία, άλλα έχουν συναισθηματική νοημοσύνη; Το σχολείο πρέπει να αγκαλιάζει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά για να μπορεί να υπηρετήσει το δημοκρατικό, οικουμενικό εγχείρημα της παιδείας. Υπάρχει βέβαια και η κριτική ότι το σχολείο είναι ένας ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους, ότι παράγει και αναπαράγει την κυρίαρχη ιδεολογία. Μόνο που η κυρίαρχη ιδεολογία συγκρούεται με τις ζωντανές εμπειρίες των μαθητών και των καθηγητών. Γιατί έρχεται το παιδί μετανάστης και καταλαβαίνει και εκφράζει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα λένε στο σχολείο και η ιστορία μπορεί να είναι διαφορετική. Μπορεί να έρθει μια άλλη μαθήτρια και να θέσει το θέμα ότι ο ρόλος της οικονομικής πολιτικής δεν είναι ακριβώς αυτός που λέει το βιβλίο. Και μέσα στο πλαίσιο αυτό δημιουργούνται ρήγματα στον ιδεολογικό μηχανισμό του κράτους και αναδεικνύεται μια τάση προς τη δημοκρατία, στο βαθμό, βέβαια, που υπάρχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις. (...) Το σχολείο, λοιπόν, όπως και το πανεπιστήμιο, δεν είναι θέμα ανταγωνισμού. Το έχω αναφέρει και άλλες φορές ως πανεπιστημιακός, που έχω υπηρετήσει σε 2 πανεπιστήμια της Αθήνας, ότι είμαι πολύ περήφανος αν τα Γιάννενα ή η Κομοτηνή πάνε καλά, δεν είναι στόχος μου να πάει η Αθήνα καλύτερα. Δεν μπαίνει θέμα ανταγωνισμού, μπαίνει θέμα φωνής, βελτίωσης όλων των πανεπιστημίων. Πολύ σωστά ο Νίκος Φίλης διερωτάται στη Βουλή με ποιον μιλάει η κυβέρνηση, ποιους συμβουλεύεται, τι συμβουλές παίρνει, πώς λαμβάνει υπόψη την ιστορία της ελληνικής παιδείας. Πώς η γνώση μεγάλων θεωρητικών, όπως ο Γληνός ή ο Παπανούτσος, αλλά και αυτή των ανθρώπων της πρώτης γραμμής, των δασκάλων, των καθηγητών, των πανεπιστημιακών, ενσωματώνεται στο νέο νομοσχέδιο. Πρέπει να σας πω ότι η γνώση αυτή δεν φαίνεται να ενσωματώνεται πουθενά. (...) Η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας είναι ταξική και αυτό φαίνεται, όχι μόνο από το νομοσχέδιο. Η κυβέρνηση θέλει να το κρύψει, αλλά δεν μπορεί. Αν μου ζητούσε κανείς να διαλέξω ένα μόνο πράγμα, μια μόνο πολιτική της Νέας Δημοκρατίας που να δηλώνει την ταξικότητά της, αυτή θα ήταν η ρύθμιση για τα διετή προγράμματα που θα πήγαιναν τα παιδιά από τα ΕΠΑΛ. Η ρύθμιση αυτή έδειξε ακριβώς πώς αισθάνονται για την παιδεία. Για να θυμηθούμε και τον Ντάντε, είναι σαν να λέτε στα ΕΠΑΛ ότι όποιος μπει εδώ μέσα, ας διώξει οποιαδήποτε ελπίδα από μέσα του. Σαν να λέει η κυβέρνηση ότι «δεν μας νοιάζει για τα παιδιά των ΕΠΑΛ». Η κριτική της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της συζήτησης για την παιδεία, ότι δεν τον ενδιαφέρει η αξιοκρατία και ότι θέλει την ισότητα προς τα κάτω, ουσιαστικά επιβεβαιώνει ένα πράγμα: ότι το κυβερνητικό κόμμα δεν έχει καταλάβει τι είναι το σχολείο. Τι είναι αυτό το δημοκρατικό, οικουμενικό εγχείρημα που εμείς οι αριστεροί και αριστερές θέλουμε να υπηρετήσουμε. Εμείς δεν επιδιώκουμε να κάνουμε τους φοιτητές και τους μαθητές αριστερούς και αριστερές, αλλά αντιθέτως πολίτες ικανούς να κρίνουν και την αριστερά και το κέντρο και τη δεξιά. Ικανούς να κρίνουν για θέματα που τους αφορούν. Να γίνουν πολίτες και όχι πελάτες.
Περισσότερα »
25
06

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Η οικονομία χρειάζεται στήριξη άμεσα

Ο κ. Σταϊκούρας μίλησε για 16% ύφεση το δεύτερο τρίμηνο. Ένα μήνα πριν προειδοποιούσαμε για το ότι η ύφεση θα ενταθεί το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο. Ήδη πριν από δύο εβδομάδες είχα γράψει ότι οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν σε συνδυασμό με την ανυπαρξία μέτρων, προϊδεάζουν για ύφεση της τάξης του 20% για την περίοδο του lockdown. Το διάστημα που ακολουθεί το lockdown συνεχίζει να χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά αρνητικές προοπτικές. Η οικονομία χρειάζεται στήριξη άμεσα. Ο κ. Σταϊκούρας μας ενημέρωσε χθες για την ύπαρξη 37 δις ταμειακών διαθεσίμων και είπε ότι προσδοκά εισροές χρημάτων στην Ελλάδα από τον Ιούλιο αλλά κατά κύριο λόγο το 2021. Ρωτάω λοιπόν ευθέως: Καταδεικνύει το μέγεθος της ύφεσης την ανεπάρκεια των μέτρων που πήρε η κυβέρνηση; Αναγνωρίζει ότι η έννοια του μαξιλαριού είναι να έχεις την δυνατότητα να ξοδεύεις στους κακούς καιρούς ώστε να στηρίζεις την οικονομία και να το αναπληρώνεις όταν έχεις την δυνατότητα; Μια λελογισμένη χρήση του μαξιλαριού με περισσότερα μέτρα στήριξης δεν θα αποτελούσε ένα πρόγραμμα γέφυρα μέχρι το 2021; Γιατί ένα τέτοιο πρόγραμμα πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, και όπως αποδεικνύεται είναι απόλυτα ρεαλιστικό. Τον νοιάζει πώς θα επιβιώσουν οι επιχειρήσεις; Τον νοιάζει πώς δεν θα απολυθούν εργαζόμενοι; Θα κάνει κάτι για όλα αυτά;
Περισσότερα »
25
06

Το ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου: Άκου να δεις κάτι πράγματα…

Οι ελίτ στη χώρα μας δεν έχουν μόνο απομακρυνθεί από τα προβλήματα του κόσμου, αλλά και από οποιαδήποτε σύνδεση με παγκόσμιους προβληματισμούς. Οι ανισότητες όλων των εκδοχών είναι στο κέντρο αυτών των προβληματισμών εδώ και παρά, μα παρά, πολύ καιρό. Το να αγνοείς αυτό, ασχέτως των ιδεών σου ή των συμφερόντων σου, είναι κάπως… μυωπικό για να είμαι ευγενής. (...) Μου έρχεται στο νου η απόφαση του Αρείου Πάγου των ΗΠΑ του 1954 (Brown v. Board of Education) που επιτέλους έβαλε φρένο στο διαχωρισμό ανάμεσα σε μαύρους και λευκούς μαθητές στα αμερικανικά σχολεία. Η απόφαση ήταν ομόφωνη, και την παρουσίασε ο Earl Warren, πρόεδρος του δικαστηρίου. (...) Η απόφαση ερμήνευσε το άρθρο του Συντάγματος (equal protection clause της 14ης τροπολογίας) που επιτάσσει την ίση προστασία των πολιτών ενώπιον του νόμου από τις πολιτείες. Αντέστρεψε μια προηγούμενη απόφαση του δικαστηρίου (Plessy v. Ferguson, 1896), που δικαιολογούσε τα ξεχωριστά σχολεία ως «separate but equal»,  - διαχωρισμένα αλλά ίσα - αναπτύσσοντας όλα τα επιχειρήματα του γιατί ο διαχωρισμός από την φύση του γεννά ανισότητες. Ιδιαίτερα επιχειρηματολόγησε ότι τα φυλετικά διαχωρισμένα σχολεία έχουν δυσμενείς συνέπειες για όλους τους μαθητές - και μαύρους και λευκούς. 66 χρόνια αργότερα είμαστε υποχρεωμένοι ξανά μανά να επαναλάβουμε τα ίδια επιχειρήματα. Όπως έγραφε και η πικέτα μιας ηλικιωμένης κυρίας στις ΗΠΑ “I can’t believe I still have to protest for this shit”. (...) Η άβυσσος που με χωρίζει με την κ. Κεραμέως νομίζω ότι πλέον καταλαβαίνω που οφείλεται. Όταν είχα ακούσει για πρώτη φόρα το “The Wall” των Pink Floyd και είχα δει το σχετικό video είχα ανατριχιάσει από την εικόνα του αυστηρού καθηγητή που καταπίεζε τους μαθητές και φώναζε με μια βέργα στο χέρι ενώ εκείνοι βάδιζαν σε μια γραμμή παραγωγής πριν γίνουν κιμάς. Φοβάμαι ότι η κ. Κεραμέως το είδε ως εγχειρίδιο. (...) Στην ερώτηση αν θα γονατίσει σε ένδειξη αλληλεγγύης με το κίνημα Black Lives Matter, o Dominic Raab, ο υπουργός εξωτερικών της Βρετανίας, απαντάει “I take the knee for two people: the Queen and the missus when I asked her to marry me,”. Γονατίζω μόνο για δύο ανθρώπους: Την Βασίλισσά και την κυρά μου, όταν την ζήτησα σε γάμο».  Αυτός ο κυνισμός της δεξιάς παντού. Ξέρουν τις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν αυτές οι προκλητικές δηλώσεις, αλλά επίσης γνωρίζουν, πόσο απήχηση θα έχουν σε ένα δεξιό κοινό που θέλει να λέγονται τα πράγματα με το όνομα τους και να ξεμπερδεύομε με την πολιτική ορθότητα. Το κόστος σε όρους αύξησης του ρατσιστικού φαινομένου ποσώς τους ενδιαφέρει. (...) Η φράση «τα μαγειρέματα του κ Σταϊκούρα» φτάνει στα αφτιά μου. Στην αρχή χαίρομαι γιατί την παίρνω με την κυριολεκτική έννοια και ως λάτρης της μαγειρικής σκέφτομαι μετά από τόσα χρόνια βρήκαμε ένα κοινό με τον νυν Υπουργό των Οικονομικών. Μπορεί να μην εμπλέκεται σε διάλογο για την οικονομία, τα μέτρα, τις προτάσεις μας, λέω, αλλά ίσως ανταλλάξουμε απόψεις για μία μακαρονάδα ή έστω ένα ψητό κατσαρόλας. Καταλαβαίνω όμως γρήγορα ότι στην περίπτωσή του η φράση χρησιμοποιείται μεταφορικά, και αφορά υποψίες ότι «μαγειρεύει» την λίστα Πέτσα με τα χρήματα που πήραν οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. (...) Από την άλλη, ακόμη και αν ήμουν κακοήθης και πίστευα ότι ο κ. Σταϊκούρας αδιαφορεί για την ποιότητα της δημοκρατίας στην χώρα δεν θα μπορούσα να μην είμαι ορθολογικός. Και ως ορθολογικός γνωρίζω ότι ο Υπουργός γνωρίζει ότι μια τέτοια απόπειρα θα μαθαινόταν άμεσα. Και για αυτό δεν πιστεύω ότι αδιαφορεί. (...)
Περισσότερα »
22
06

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε τις ανισότητες στο χαμηλότερο σημείο που έχουν βρεθεί τουλάχιστον την τελευταία 20ετία

Δημοσιεύτηκαν την Παρασκευή η Έρευνα Εισοδήματος και Συνθήκων Διαβίωσης των Νοικοκυριών και το Δελτίο Τύπου για την Οικονομική Ανισότητα της ΕΛΣΤΑΤ που αφορά το έτος 2018. Βλέπουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που «κατέστρεψε την χώρα» από το 2015 έως το 2018, αύξησε το μέσο διαθέσιμο ατομικό εισόδημα κατά 700 ευρώ, ενώ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που την έσωσαν το μείωσαν από το 2010 έως το 2015 κατά 5.187 ευρώ. Βλέπουμε ότι το 2018, τη χρονιά εξόδου από τα μνημόνια, το μέσο ισοδύναμο ατομικό εισόδημα αυξήθηκε κατά 3,9%. Βλέπουμε επί ΣΥΡΙΖΑ ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας μειώθηκε κατά 670.000, ενώ από το 2010 έως 2015 οι άνθρωποι που αντιμετώπιζαν κίνδυνο φτώχειας αυξήθηκαν κατά 800.000. Βλέπουμε ότι Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε τους βασικούς δείκτες ανισότητας, τον συντελεστή Gini και τον S80/S20, στο υψηλότερο σημείο τους και τους παρέδωσε στο ιστορικά χαμηλότερο. Με απλά λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντίξοες συνθήκες μείωσε τις ανισότητες στο χαμηλότερο σημείο που έχουν βρεθεί στη χώρα τουλάχιστον την τελευταία 20ετία. Βλέπουμε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος «κατέστρεψε την μεσαία τάξη» το εισόδημα μίας οικογένειας με μεσαίο εισόδημα και 2 παιδιά αυξήθηκε κατά από 1.250 έως 1.390 ευρώ τον χρόνο ενώ από το 2010 έως το 2015 έπεσε από 8.926 έως 14.000 ευρώ! Προφανώς το αποτύπωμα της κρίσης εξακολουθεί να υπάρχει. Όμως τα κόμματα που χρεοκόπησαν την χώρα και φτωχοποίησαν τον κόσμο, οι πολιτικοί που αυξήσαν τις ανισότητες σε ιστορικά υψηλά, τα media που σιγόνταραν όλα αυτά, καλό θα ήταν να κοιτάνε που και που τα στοιχεία. Θα βοηθούσε στο να μην εκτίθενται.
Περισσότερα »