Ευκλείδης Τσακαλώτος

04
08

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Σχέδιο Πισσαρίδη: Πιο Δ.Ν.Τ. δεν γίνεται.

Από ό,τι φαίνεται η μετάφραση του σχεδίου Πισσαρίδη από την Γραμμική Β ήταν δύσκολη υπόθεση καθώς παρά την αδικαιολόγητη καθυστέρηση εξακολουθούν να λείπουν 3 κεφάλαια μεταξύ των οποίων η χρηματοδότηση και η διακυβέρνηση του. Μάλλον πρόκειται για δευτερεύουσας σημασίας θέματα, ειδικά όταν ο στόχος σου είναι να προετοιμάσεις τον κόσμο για τα σκληρά μέτρα που σχεδιάζεις για παράδειγμα στα εργασιακά -όπου σκιαγραφεί μία επίθεση στον κόσμο της εργασίας- ή για ένα ασφαλιστικό -όπου προτείνει την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για το ύψος των σημερινών συντάξεων. Πέραν όμως από αυτά που λέει για εργασιακά και για το ασφαλιστικό, το σχέδιο είναι αποκαλυπτικό και στον τομέα της φορολογίας. Το κείμενο σημειώνει ότι δεν υπάρχει γενικά υπερφορολόγηση καθώς «τα φορολογικά έσοδα αντιστοιχούν ως ποσοστό περίπου στον μέσο όρο των οικονομιών της Ευρωζώνης» Αλλά πολύ σύντομα η επιτροπή κάνει ξεκάθαρες τις στοχεύσεις της: Μας ενημερώνει ότι «το περιθώριο μείωσης των φορολογικών εσόδων ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά την επόμενη πενταετία είναι υπαρκτό αλλά σχετικά μικρό. Αντίθετα, υπάρχει σημαντικό περιθώριο και ανάγκη για αλλαγή της δομής των φόρων» Τι αλλαγές λοιπόν προτείνει η επιτροπή; Από την μία μικρότερη προοδευτικότητα στους φορολογικούς συντελεστές, (Περισσότερους φόρους για τους πολλούς -τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, λιγότερους φόρους για τους λίγους με τα υψηλά και πολύ υψηλά), και άρση της "προτιμησιακής μεταχείρισης των αυτοαπασχολούμενων" (sic). Από την άλλη φοροελαφρύνσεις στους μεγάλους όπως σε εταιρίες που μπαίνουν στο χρηματιστήριο, αλλά και σε όσους επενδύουν στο χρηματιστήριο. Τέλος, μεταφορά του ΕΝΦΙΑ σε τοπικό επίπεδο που σημαίνει ότι οι ακριβές περιοχές θα έχουν περισσότερα έσοδα από τις λαϊκές και μεσαίες περιοχές με ότι σημαίνει αυτό για την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Απλά, ταξικά, και κατανοητά λοιπόν: Περισσότεροι φόροι για τους πολλούς, φοροελαφρύνσεις για τους λίγους, καμία ουσιαστική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. ΥΓ Καλή επιτυχία στον κ. Σκυλακάκη. Φαντάζομαι ότι πλέον έχει αντιληφθεί «τι το θέλαμε το μαξιλάρι των 37 δις» που ρωτούσε από βήματος Βουλής. Αν όχι, πραγματικά ανησυχώ.
Περισσότερα »
01
08

Το Καλοκαιρινό Ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου

Θέλω να ευχηθώ καλό καλοκαίρι στους γνωστούς μου εκσυγχρονιστές που νοιώθουν μια βαθιά απέχθεια για τον «λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ», αλλά νοιώθουν πολύ άνετα με την «αντιλαϊκιστική ΝΔ». Τόσο άνετα που δεν φαίνεται να επηρεάζονται από δηλώσεις, όπως τις παρακάτω, που νομίζω αποτελούν ένα best of στην κατηγορία «τοποθετήσεις στελεχών της ΝΔ που θα μπορούσαν να έχουν γίνει από στελέχη ακροδεξιού λαϊκίστικου κόμματος που δεν θα ντρόπιαζαν έναν Σαλβίνι ή έναν Όρμπαν».   Μπογδάνος: (inter allia) «η χώρα έπαψε να είναι μια ισλαμολάγνα νεοαριστερή λαθροντίσνεϋλαντ»   Κυρανάκης: που έβγαινε «για μπύρα και χοιρινό σουβλάκι» για να προκαλέσει πρόσφυγες   Μαρκόπουλος: που είπε ότι είναι οκ να «τρέξει λίγο αιματάκι από κάποιον μπαχαλάκια»   Βαρβιτσιώτης: που είπε ότι «έκαναν [ο ΣΥΡΙΖΑ] τρανσέξουαλ (sic) τη φωνή της χώρας στο εξωτερικό»   Γεωργιάδης: που δήλωνε ότι «έχουμε πέσει θύμα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας»    Βορίδης: που για «αντίποινα» στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί μίλησε για  μετατροπή του μουσείου Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη σε μουσείο μνήμης Γενοκτονίας του Ελληνισμού.    Κατσαφάδος: που αναρωτιόταν «που είναι το κακό στα push back;»   Βούλτεψη: που έγραφε ότι «και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, τον Ιούνιο του 2015 – λες και δεν είχαμε άλλον καημό – οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισαν και νόμο που διευκόλυνε τα θέματα της ιθαγένειας. Άλλο γενικό προσκλητήριο και αυτό»   Πλεύρης: που δήλωνε ότι «όποιος ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ για να τον στηρίξει έμπρακτα να πάρει και έναν λαθρομετανάστη σπίτι του. Ψήφος ΣΥΡΙΖΑ μπόνους λαθρομετανάστης»   Κύρτσος: που δήλωνε ότι «όσοι έρχονται θα εγκλωβίζονται σε απομακρυσμένο ακατοίκητο η αραιοκατοικημένο νησί, επιτηρούμενοι σε συνθήκες ασφάλειας» Στέργιος Γιαννάκης: που έλεγε από βήματος Βουλής  για την ταυτότητα φύλου  «Αν αυτές οι καταστάσεις ήταν φυσιολογικές, τότε ο Θεός δεν θα δημιουργούσε τον Αδάμ και την Εύα.. αλλά τον Αδάμ και τον…Γιώργο»   Τι άλλο, δηλαδή, πρέπει να ειπωθεί για να θεωρήσουν, οι του ακραίου κέντρου, τη ΝΔ ως ακραία;
Περισσότερα »
30
07

Χρήστος Σταϊκούρας, ο Υπουργός των Πλειστηριασμών (video)

Νοέμβριος 2019- Προστασία πρώτης κατοικίας με ΝΔ: «Σύμφωνα με το νέο πλαίσιο, θα διασφαλίζεται η ελεύθερη επιβολή όλων των εξασφαλίσεων, (σημ. εννοεί πλειστηριασμούς) συμπεριλαμβανομένης της πρώτης κατοικίας.» σελ. 20-21 Μάιος 2020 -Προστασία πρώτης κατοικίας με ακόμη περισσότερη ΝΔ: «Το σχέδιο κώδικα περιέχει επίσης πρόταση για σχέδιο πώλησης και εκμίσθωσης, σύμφωνα με το οποίο η κύρια κατοικία των επιλέξιμων δανειοληπτών θα μπορούσε να αγοραστεί από κρατική οντότητα και να εκμισθωθεί στον οφειλέτη, με δυνατότητα επαναγοράς, ενώ οι ευάλωτοι επιλέξιμοι δανειολήπτες θα δικαιούνται επιδότηση για το ενοίκιο του μισθωμένου ακινήτου.» σελ. 111 (Δηλαδή κάποιοι θα δικαιούνται επιδότηση ενοικίου για το πρώην σπίτι τους)». Τούτων δοθέντων, ο Χρ.Σταϊκούρας είναι ο μόνος υπουργός Οικονομικών από το 2010 και μετά που δικαιούται να έχει τον τίτλο "Ο Υπουργός των Πλειστηριασμών". Γιατί άλλο οι πλειστηριασμοί γενικά και άλλο οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας και σπιτιών ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Περισσότερα »
15
07

Το ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου: Tο club των Κρατικοδίαιτων Αντικρατιστών

Σκέφτομαι ότι παγκόσμια ο νεοφιλελευθερισμός παραμένει μεν κυρίαρχος αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ηγεμονικός. Και αυτό συμβαίνει γιατί αδυνατεί να παρουσιάσει ένα όραμα εντός του οποίου οι λαϊκές και οι μεσαίες τάξεις μπορούν να δουν τον εαυτό τους. Πεδίο δόξης λαμπρό για την Αριστερά, υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι ξεκάθαρη. Ξεκάθαρη στο «Για ποιους». Αν απαντήσουμε σε αυτό θα απαντηθούν πιο εύκολα και τα υπόλοιπα ερωτήματα. (...) Το ακραίο κέντρο είναι κατά βάση ακραίο, και δευτερευόντως κέντρο. Σε περιόδους κρίσης δε, το ακραίο κέντρο είναι σκέτο ακραίο. Ακραίο, αντιδημοκρατικό, αυταρχικό, αντιεκπαιδευτικό. Και είμαι ακόμα στο Α... Η Άννα Διαμαντοπούλου βράβευσε τον Άδωνη Γεωργιάδη. Και έτσι απλά (;) επικαιροποιεί την μεγάλη διαχωριστική γραμμή που πρωτοεμφανίστηκε, στη χώρα μας τουλάχιστον, με την οκταετία Σημίτη. Και για να θυμηθούμε τον T.S. Eliot, έτσι τελειώνουν οι εκσυγχρονιστές, όχι με ένα κρότο αλλά με ένα λυγμό. (...) Το ινστιτούτο για την Ελεύθερη Αγορά της φανατικής αντικρατίστριας [Ayn Rand], που απεχθάνεται τους φτωχούς και την κοινωνία,  αλλά και την κρατική παρέμβαση, ενισχύθηκε οικονομικά από το κράτος, μέσω και των φόρων που πληρώνουν οι φτωχοί, με ένα κρατικό δάνειο ύψους έως ενός εκατομμυρίου για να συνεχίσει να μας λέει πόσο κακές είναι οι κρατικές παρεμβάσεις. Είναι μια υπέροχη ειρωνεία. Φαντάζομαι ο εκδότης του «Φιλελευθέρου» που πρόσφατα ενισχύθηκε από την λίστα Πέτσα θα  κάνει  τον οργανισμό τιμώμενο μέλος του νέου του club «Κρατικοδίαιτοι Αντικρατιστές». (...) O Βουλευτής του συντηρητικού κόμματος της Αγγλίας  Mark Francois απειλεί ανώτατο στρατηγό ότι αν δεν συμμορφωθεί θα του στείλει τον Cummings (τον ενορχηστρωτή των πολιτικών του Boris Johnson στο Downing Street ) «και αυτό δεν σας αρέσει». Όταν ο κ. Μητσοτάκης μιλάει για ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος μάλλον κάτι τέτοιο έχει στο μυαλό του. (...) Είμαι στη Βουλή όπου συζητάμε για το αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο που κατεβάζει η κυβέρνηση για τις πορείες. Το τηλέφωνο μου χτυπάει και μαθαίνω για πολύ κόσμο, κόσμο που ξέρω, που έχει χτυπηθεί από την αστυνομία. Ο Μ. Χρυσοχοΐδης παίρνει τον λόγο και περιγράφει μια άλλη πραγματικότητα. Του φωνάζω, του ζητάω να απαντήσει σε όσα ακούγονται, στα βίντεο στις μαρτυρίες. Σιωπή. Ο Υπουργός ΠροΠο αρνείται να απαντήσει. Ο Υπουργός ΠροΠο φαίνεται να έχει πλέον διακηρυγμένο στόχο να τρομοκρατήσει τον κόσμο και την νεολαία. Ακόμη να καταλάβει πως το δίκαιο δεν περιορίζεται. Ακόμα να καταλάβει πως η καταστολή δεν σταματά την κοινωνία, αλλά την εξοργίζει. (...) Διαβάζω την δημοσκόπηση της Pulse, και βλέπω το ερώτημα «Πόσο επηρεάζουν την άποψη σας για την αξιωματική αντιπολίτευση οι πρόσφατες καταγγελίες Καλογρίτσα;». Ψάχνω εναγωνίως να βρω το ερώτημα «Πόσο επηρέασε τη γνώμη σας για την κυβέρνηση η λίστα Πέτσα;» Δεν το βρίσκω. Η παλιά ιστορία όπου οι δημοσκοπήσεις δεν καταγράφουν απλά την κοινή γνώμη αλλά με το είδος και την σειρά των ερωτήσεων την κατευθύνουν. Βέβαια ο κόσμος της αριστεράς μας κρίνει με πιο αυστηρά κριτήρια από ότι κρίνει την ΝΔ ο κόσμος της δεξιάς. Και δεν θα ήθελα ποτέ να ήταν αλλιώς. Γιατί δεν είμαστε ίδιοι, και αυτό οφείλουμε να το αποδεικνύουμε κάθε μέρα.
Περισσότερα »
13
07

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Γιατί έχουμε σχολεία;

H παιδεία είναι ένα οικουμενικό δημοκρατικό εγχείρημα. Και για αυτό οι κοινωνίες αποφάσισαν να μην επιτρέψουν στους γονείς να διδάξουν τα παιδιά του όπως νομίζουν, με τις δικές τους αρχές, αλλά να το κάνουν συλλογικά. (...) Χρειάζεται να υπάρχει στα σχολεία ένα ευρύ κοινωνικό μείγμα παιδιών όλων των κοινωνικών τάξεων. Χρειάζεται να πληρείται και μια δεύτερη προϋπόθεση, να υπάρχει ένα μείγμα διαφορετικών ικανοτήτων, μείγμα από διαφορετικού είδους νοημοσύνες θα έλεγα. (...) Αναρωτιέμαι για τους αρχιτέκτονες του νομοσχεδίου για την παιδεία και απορώ: Δεν είναι γονείς; Δεν έχουν καταλάβει ότι διαφορετικά παιδιά έχουν διαφορετικές αρετές, ότι άλλα είναι καλά στα μαθηματικά, άλλα στη φιλολογία, άλλα έχουν συναισθηματική νοημοσύνη; Το σχολείο πρέπει να αγκαλιάζει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά για να μπορεί να υπηρετήσει το δημοκρατικό, οικουμενικό εγχείρημα της παιδείας. Υπάρχει βέβαια και η κριτική ότι το σχολείο είναι ένας ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους, ότι παράγει και αναπαράγει την κυρίαρχη ιδεολογία. Μόνο που η κυρίαρχη ιδεολογία συγκρούεται με τις ζωντανές εμπειρίες των μαθητών και των καθηγητών. Γιατί έρχεται το παιδί μετανάστης και καταλαβαίνει και εκφράζει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα λένε στο σχολείο και η ιστορία μπορεί να είναι διαφορετική. Μπορεί να έρθει μια άλλη μαθήτρια και να θέσει το θέμα ότι ο ρόλος της οικονομικής πολιτικής δεν είναι ακριβώς αυτός που λέει το βιβλίο. Και μέσα στο πλαίσιο αυτό δημιουργούνται ρήγματα στον ιδεολογικό μηχανισμό του κράτους και αναδεικνύεται μια τάση προς τη δημοκρατία, στο βαθμό, βέβαια, που υπάρχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις. (...) Το σχολείο, λοιπόν, όπως και το πανεπιστήμιο, δεν είναι θέμα ανταγωνισμού. Το έχω αναφέρει και άλλες φορές ως πανεπιστημιακός, που έχω υπηρετήσει σε 2 πανεπιστήμια της Αθήνας, ότι είμαι πολύ περήφανος αν τα Γιάννενα ή η Κομοτηνή πάνε καλά, δεν είναι στόχος μου να πάει η Αθήνα καλύτερα. Δεν μπαίνει θέμα ανταγωνισμού, μπαίνει θέμα φωνής, βελτίωσης όλων των πανεπιστημίων. Πολύ σωστά ο Νίκος Φίλης διερωτάται στη Βουλή με ποιον μιλάει η κυβέρνηση, ποιους συμβουλεύεται, τι συμβουλές παίρνει, πώς λαμβάνει υπόψη την ιστορία της ελληνικής παιδείας. Πώς η γνώση μεγάλων θεωρητικών, όπως ο Γληνός ή ο Παπανούτσος, αλλά και αυτή των ανθρώπων της πρώτης γραμμής, των δασκάλων, των καθηγητών, των πανεπιστημιακών, ενσωματώνεται στο νέο νομοσχέδιο. Πρέπει να σας πω ότι η γνώση αυτή δεν φαίνεται να ενσωματώνεται πουθενά. (...) Η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας είναι ταξική και αυτό φαίνεται, όχι μόνο από το νομοσχέδιο. Η κυβέρνηση θέλει να το κρύψει, αλλά δεν μπορεί. Αν μου ζητούσε κανείς να διαλέξω ένα μόνο πράγμα, μια μόνο πολιτική της Νέας Δημοκρατίας που να δηλώνει την ταξικότητά της, αυτή θα ήταν η ρύθμιση για τα διετή προγράμματα που θα πήγαιναν τα παιδιά από τα ΕΠΑΛ. Η ρύθμιση αυτή έδειξε ακριβώς πώς αισθάνονται για την παιδεία. Για να θυμηθούμε και τον Ντάντε, είναι σαν να λέτε στα ΕΠΑΛ ότι όποιος μπει εδώ μέσα, ας διώξει οποιαδήποτε ελπίδα από μέσα του. Σαν να λέει η κυβέρνηση ότι «δεν μας νοιάζει για τα παιδιά των ΕΠΑΛ». Η κριτική της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της συζήτησης για την παιδεία, ότι δεν τον ενδιαφέρει η αξιοκρατία και ότι θέλει την ισότητα προς τα κάτω, ουσιαστικά επιβεβαιώνει ένα πράγμα: ότι το κυβερνητικό κόμμα δεν έχει καταλάβει τι είναι το σχολείο. Τι είναι αυτό το δημοκρατικό, οικουμενικό εγχείρημα που εμείς οι αριστεροί και αριστερές θέλουμε να υπηρετήσουμε. Εμείς δεν επιδιώκουμε να κάνουμε τους φοιτητές και τους μαθητές αριστερούς και αριστερές, αλλά αντιθέτως πολίτες ικανούς να κρίνουν και την αριστερά και το κέντρο και τη δεξιά. Ικανούς να κρίνουν για θέματα που τους αφορούν. Να γίνουν πολίτες και όχι πελάτες.
Περισσότερα »
25
06

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Η οικονομία χρειάζεται στήριξη άμεσα

Ο κ. Σταϊκούρας μίλησε για 16% ύφεση το δεύτερο τρίμηνο. Ένα μήνα πριν προειδοποιούσαμε για το ότι η ύφεση θα ενταθεί το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο. Ήδη πριν από δύο εβδομάδες είχα γράψει ότι οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν σε συνδυασμό με την ανυπαρξία μέτρων, προϊδεάζουν για ύφεση της τάξης του 20% για την περίοδο του lockdown. Το διάστημα που ακολουθεί το lockdown συνεχίζει να χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά αρνητικές προοπτικές. Η οικονομία χρειάζεται στήριξη άμεσα. Ο κ. Σταϊκούρας μας ενημέρωσε χθες για την ύπαρξη 37 δις ταμειακών διαθεσίμων και είπε ότι προσδοκά εισροές χρημάτων στην Ελλάδα από τον Ιούλιο αλλά κατά κύριο λόγο το 2021. Ρωτάω λοιπόν ευθέως: Καταδεικνύει το μέγεθος της ύφεσης την ανεπάρκεια των μέτρων που πήρε η κυβέρνηση; Αναγνωρίζει ότι η έννοια του μαξιλαριού είναι να έχεις την δυνατότητα να ξοδεύεις στους κακούς καιρούς ώστε να στηρίζεις την οικονομία και να το αναπληρώνεις όταν έχεις την δυνατότητα; Μια λελογισμένη χρήση του μαξιλαριού με περισσότερα μέτρα στήριξης δεν θα αποτελούσε ένα πρόγραμμα γέφυρα μέχρι το 2021; Γιατί ένα τέτοιο πρόγραμμα πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, και όπως αποδεικνύεται είναι απόλυτα ρεαλιστικό. Τον νοιάζει πώς θα επιβιώσουν οι επιχειρήσεις; Τον νοιάζει πώς δεν θα απολυθούν εργαζόμενοι; Θα κάνει κάτι για όλα αυτά;
Περισσότερα »
25
06

Το ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου: Άκου να δεις κάτι πράγματα…

Οι ελίτ στη χώρα μας δεν έχουν μόνο απομακρυνθεί από τα προβλήματα του κόσμου, αλλά και από οποιαδήποτε σύνδεση με παγκόσμιους προβληματισμούς. Οι ανισότητες όλων των εκδοχών είναι στο κέντρο αυτών των προβληματισμών εδώ και παρά, μα παρά, πολύ καιρό. Το να αγνοείς αυτό, ασχέτως των ιδεών σου ή των συμφερόντων σου, είναι κάπως… μυωπικό για να είμαι ευγενής. (...) Μου έρχεται στο νου η απόφαση του Αρείου Πάγου των ΗΠΑ του 1954 (Brown v. Board of Education) που επιτέλους έβαλε φρένο στο διαχωρισμό ανάμεσα σε μαύρους και λευκούς μαθητές στα αμερικανικά σχολεία. Η απόφαση ήταν ομόφωνη, και την παρουσίασε ο Earl Warren, πρόεδρος του δικαστηρίου. (...) Η απόφαση ερμήνευσε το άρθρο του Συντάγματος (equal protection clause της 14ης τροπολογίας) που επιτάσσει την ίση προστασία των πολιτών ενώπιον του νόμου από τις πολιτείες. Αντέστρεψε μια προηγούμενη απόφαση του δικαστηρίου (Plessy v. Ferguson, 1896), που δικαιολογούσε τα ξεχωριστά σχολεία ως «separate but equal»,  - διαχωρισμένα αλλά ίσα - αναπτύσσοντας όλα τα επιχειρήματα του γιατί ο διαχωρισμός από την φύση του γεννά ανισότητες. Ιδιαίτερα επιχειρηματολόγησε ότι τα φυλετικά διαχωρισμένα σχολεία έχουν δυσμενείς συνέπειες για όλους τους μαθητές - και μαύρους και λευκούς. 66 χρόνια αργότερα είμαστε υποχρεωμένοι ξανά μανά να επαναλάβουμε τα ίδια επιχειρήματα. Όπως έγραφε και η πικέτα μιας ηλικιωμένης κυρίας στις ΗΠΑ “I can’t believe I still have to protest for this shit”. (...) Η άβυσσος που με χωρίζει με την κ. Κεραμέως νομίζω ότι πλέον καταλαβαίνω που οφείλεται. Όταν είχα ακούσει για πρώτη φόρα το “The Wall” των Pink Floyd και είχα δει το σχετικό video είχα ανατριχιάσει από την εικόνα του αυστηρού καθηγητή που καταπίεζε τους μαθητές και φώναζε με μια βέργα στο χέρι ενώ εκείνοι βάδιζαν σε μια γραμμή παραγωγής πριν γίνουν κιμάς. Φοβάμαι ότι η κ. Κεραμέως το είδε ως εγχειρίδιο. (...) Στην ερώτηση αν θα γονατίσει σε ένδειξη αλληλεγγύης με το κίνημα Black Lives Matter, o Dominic Raab, ο υπουργός εξωτερικών της Βρετανίας, απαντάει “I take the knee for two people: the Queen and the missus when I asked her to marry me,”. Γονατίζω μόνο για δύο ανθρώπους: Την Βασίλισσά και την κυρά μου, όταν την ζήτησα σε γάμο».  Αυτός ο κυνισμός της δεξιάς παντού. Ξέρουν τις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν αυτές οι προκλητικές δηλώσεις, αλλά επίσης γνωρίζουν, πόσο απήχηση θα έχουν σε ένα δεξιό κοινό που θέλει να λέγονται τα πράγματα με το όνομα τους και να ξεμπερδεύομε με την πολιτική ορθότητα. Το κόστος σε όρους αύξησης του ρατσιστικού φαινομένου ποσώς τους ενδιαφέρει. (...) Η φράση «τα μαγειρέματα του κ Σταϊκούρα» φτάνει στα αφτιά μου. Στην αρχή χαίρομαι γιατί την παίρνω με την κυριολεκτική έννοια και ως λάτρης της μαγειρικής σκέφτομαι μετά από τόσα χρόνια βρήκαμε ένα κοινό με τον νυν Υπουργό των Οικονομικών. Μπορεί να μην εμπλέκεται σε διάλογο για την οικονομία, τα μέτρα, τις προτάσεις μας, λέω, αλλά ίσως ανταλλάξουμε απόψεις για μία μακαρονάδα ή έστω ένα ψητό κατσαρόλας. Καταλαβαίνω όμως γρήγορα ότι στην περίπτωσή του η φράση χρησιμοποιείται μεταφορικά, και αφορά υποψίες ότι «μαγειρεύει» την λίστα Πέτσα με τα χρήματα που πήραν οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. (...) Από την άλλη, ακόμη και αν ήμουν κακοήθης και πίστευα ότι ο κ. Σταϊκούρας αδιαφορεί για την ποιότητα της δημοκρατίας στην χώρα δεν θα μπορούσα να μην είμαι ορθολογικός. Και ως ορθολογικός γνωρίζω ότι ο Υπουργός γνωρίζει ότι μια τέτοια απόπειρα θα μαθαινόταν άμεσα. Και για αυτό δεν πιστεύω ότι αδιαφορεί. (...)
Περισσότερα »
22
06

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε τις ανισότητες στο χαμηλότερο σημείο που έχουν βρεθεί τουλάχιστον την τελευταία 20ετία

Δημοσιεύτηκαν την Παρασκευή η Έρευνα Εισοδήματος και Συνθήκων Διαβίωσης των Νοικοκυριών και το Δελτίο Τύπου για την Οικονομική Ανισότητα της ΕΛΣΤΑΤ που αφορά το έτος 2018. Βλέπουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που «κατέστρεψε την χώρα» από το 2015 έως το 2018, αύξησε το μέσο διαθέσιμο ατομικό εισόδημα κατά 700 ευρώ, ενώ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που την έσωσαν το μείωσαν από το 2010 έως το 2015 κατά 5.187 ευρώ. Βλέπουμε ότι το 2018, τη χρονιά εξόδου από τα μνημόνια, το μέσο ισοδύναμο ατομικό εισόδημα αυξήθηκε κατά 3,9%. Βλέπουμε επί ΣΥΡΙΖΑ ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας μειώθηκε κατά 670.000, ενώ από το 2010 έως 2015 οι άνθρωποι που αντιμετώπιζαν κίνδυνο φτώχειας αυξήθηκαν κατά 800.000. Βλέπουμε ότι Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε τους βασικούς δείκτες ανισότητας, τον συντελεστή Gini και τον S80/S20, στο υψηλότερο σημείο τους και τους παρέδωσε στο ιστορικά χαμηλότερο. Με απλά λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντίξοες συνθήκες μείωσε τις ανισότητες στο χαμηλότερο σημείο που έχουν βρεθεί στη χώρα τουλάχιστον την τελευταία 20ετία. Βλέπουμε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος «κατέστρεψε την μεσαία τάξη» το εισόδημα μίας οικογένειας με μεσαίο εισόδημα και 2 παιδιά αυξήθηκε κατά από 1.250 έως 1.390 ευρώ τον χρόνο ενώ από το 2010 έως το 2015 έπεσε από 8.926 έως 14.000 ευρώ! Προφανώς το αποτύπωμα της κρίσης εξακολουθεί να υπάρχει. Όμως τα κόμματα που χρεοκόπησαν την χώρα και φτωχοποίησαν τον κόσμο, οι πολιτικοί που αυξήσαν τις ανισότητες σε ιστορικά υψηλά, τα media που σιγόνταραν όλα αυτά, καλό θα ήταν να κοιτάνε που και που τα στοιχεία. Θα βοηθούσε στο να μην εκτίθενται.
Περισσότερα »
03
06

Το Ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου: Το σύνδρομο πρόσκρουσης του κ. Μητσοτάκη και άλλα νέα

Πριν μπω στο πανεπιστήμιο οι προσδοκίες μου ήταν να γίνω κριτικός εστιατορίων του Time Out – του εξαιρετικού λονδρέζικου περιοδικού,  αντίστοιχου με το «Αθηνόραμα». Καλά αμειβόμενη θέση, με έξοδα για δυο άτομα σε τρία εστιατόρια την εβδομάδα! Δυστυχώς δεν το κατάφερα. Διαβάζω ότι ο κ. Σταϊκούρας θεωρεί καλή την απόφαση για το δανεισμό του ESM στο Eurogroup αλλά δυστυχώς δεν προτίθεται να το πάρει. Φαντάζομαι τον εαυτό μου να είχα γράψει θετική κριτική για ένα εστιατόριο και συγχρόνως να ξεκαθάριζα ότι δεν είχα καμία πρόθεση να το  επισκεφτώ ξανά.  (...) Τώρα που η ΝΔ κάνει απροκάλυπτες κομματικές τοποθετήσεις, όταν για παράδειγμα ο κομματάρχης της Πρέβεζας γίνεται διοικητής στο νοσοκομείο της Άρτας και ο κομματάρχης της Άρτας στο νοσοκομείο της Πρέβεζας, ο Κλάους μας δεν λέει τίποτα. Μάλλον η κομματικοποίηση του κράτους με την ΝΔ είναι μια θετική εξέλιξη για τους θεσμούς. Είναι φυσικά μια αρνητική εξέλιξη για την ελληνική κοινωνία. Βέβαια αυτό (κάτι θετικό για τους θεσμούς να είναι αρνητικό για την κοινωνία) συμβαίνει συχνά. Για αυτό είπα στον κ. Σταϊκούρα να τα χαίρεται τα «μπράβο» τους. (...) Ένα από τα πράγματα που μου έμαθαν οι δικοί μου δάσκαλοι των οικονομικών, είναι να εξετάζω με πολύ σοβαρό τρόπο πίνακες, δεδομένα, διαγράμματα κλπ. Η συμβουλή τους πάντα ήταν, πριν προχωρήσω σε πολύπλοκη ανάλυση ή οικονομετρική επεξεργασία, να αποκτήσω μια αίσθηση για το τι προκύπτει από απλή μελέτη των βασικών δεδομένων. Και αυτό γιατί η φυσική ροπή των φοιτητών που θέλουν να εντυπωσιάσουν τους δασκάλους τους είναι να αποδείξουν την άρτια εξοικείωσή τους με όσο πιο καινοτόμες και προχωρημένες τεχνικές. Και η εμπειρία μου έχει δείξει ότι και στην έρευνα και στην άσκηση οικονομικής πολιτικής, το τελευταίο, σε αντίθεση με το προηγούμενο, δεν αποτελεί, όπως λένε και οι αγαπημένοι μου θεσμοί, «βέλτιστη πρακτική». Με λίγα λόγια αν δεν αποκτήσεις την οικειότητα με τα απλά δεδομένα, τα επόμενα βήματα δεν μπορούν παρά να σε οδηγήσουν σε αδιέξοδους λαβύρινθους. Αλλιώς, όπως θα έλεγαν και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, garbage in – garbage out. (...) Στη συνέντευξη (...) ακούσαμε όλοι και όλες [τον κ. Μητσοτάκη] να λέει ότι ναι μεν το Δημόσιο Σύστημα Υγείας είναι σημαντικό, πρέπει να είναι στο επίκεντρο και πρέπει να είναι προσβάσιμο σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες (sic), αλλά αμέσως μετά θυμήθηκε τον παλιό του εαυτό και μας είπε ότι πρέπει να μπολιάζεται με ιδιωτική πρωτοβουλία. Στο παράδειγμά του το δημόσιο νοσοκομείο έχει το χώρο, το προσωπικό, έχει όλες τις ευθύνες, ενώ ο ιδιώτης φέρνει το μηχάνημα το τοποθετεί και εισπράττει ανά εξέταση. Και προσπαθεί να μας πείσει ότι αυτό το μοντέλο είναι επωφελές για το Δημόσιο. Έτσι λοιπόν αρχίζουν να φαίνονται δύο πράγματα. Πρώτον ο κ. Μητσοτάκης ξεπερνάει σιγά σιγά το σύνδρομο πρόσκρουσης και την αγάπη του για το δημόσιο σύστημα υγείας και επανέρχεται στη φυσική του κατάσταση. Δεύτερον τα μαθήματα που πήρε η Νέα Δημοκρατία από την παρούσα κρίση μάλλον είναι μικρότερα από αυτά που προσπαθεί να μας πείσει. (...) Ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Τραμπ, που εκλέχθηκε στηριζόμενος σε μεγάλο βαθμό στην επίδειξη ισχύος, αντιμετωπίζει την κρίση αυτή σαν μια χρυσή ευκαιρία, τώρα που ζορίζεται δημοσκοπικά, να επιστρέψει στο αρχικό του το δόγμα νόμος και τάξη. Μάλιστα το είπε κατά λέξη με ένα Ευαγγέλιο στο χέρι την ίδια στιγμή που υπό τις εντολές του η αστυνομία διέλυε κάθε δίδαγμα του ιερού κειμένου. Το βασικό αδιέξοδο που υπάρχει με τη στρατηγική νόμος και τάξη, είναι ότι αυτή η στρατηγική δουλεύει ως χύτρα, κρατάει την πίεση μέσα αλλά ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να εκραγεί. Σου επιτρέπει να κερδίζεις εκλογές και να φτιάχνεις το όνομά σου ως σκληρός, αλλά μακροπρόθεσμα δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα και η ιστορία έχει πάντα τον τρόπο να εκδικείται. Τηρουμένων των αναλογίων, ας προσέχουν αυτοί που εμπνεύστηκαν από τη συμπεριφορά της κ. Νικολάου. Με τις απαράδεκτες παρεμβάσεις της, από τη θέση της ως Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής πολιτικής, στο θέμα της εκπαίδευσης του Β. Δημάκη, όπου το ψέμα περίσσευε, μπορεί να ενίσχυσε την πιθανότητα να εκλεγεί βουλευτής – αυτός ήταν εξάλλου ο μόνος στόχος της – αλλά το κόστος των απάνθρωπων πράξεων της θα το επωμιστεί ολόκληρη  η κοινωνία.
Περισσότερα »
24
05

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Δύο αντιπαρατιθέμενες λογικές αντιμετώπισης της κρίσης

Ο πρώτος τομέας αφορά τον ρόλο του δημόσιου τομέα. Η λογική της Ν.Δ. ότι πρέπει να κάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερα τώρα και βλέπουμε. Αυτό συμβαίνει επειδή θέλει να αποφύγει το ενδεχόμενο να γίνει πλέον απόλυτα σαφές στον κόσμο ότι ο δημόσιος τομέας είναι ο μόνος που μπορεί να παρέμβει ουσιαστικά σε μια κρίση και να συντονίσει την αντιμετώπισή της. Και επειδή ουδέν μονιμότερον του προσωρινού (δηλαδή θα αντιληφθεί ο κόσμος ότι αυτό που ισχύει σε έκτακτες συνθήκες μπορεί να προωθήσει ένα άλλο παράδειγμα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής). Αντίθετα η δική μας λογική λέει ότι, αν δεν κάνεις αρκετά εμπροσθοβαρώς, θα έχεις πολλά προβλήματα στο μέλλον (ανεργία, φτωχοποίηση σημαντικής μερίδας του πληθυσμού) και άρα θα χρειάζεσαι περισσότερες κοινωνικές δαπάνες αν δεν θέλεις να αδιαφορήσεις για τις νέες στρατιές ανέργων και φτωχών. Διότι για εμάς ο ρόλος του κράτους συνίσταται στο να προλαμβάνει και να αντιμετωπίζει κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα δαπανώντας όταν και όσο χρειάζεται. Αντίθετα η Ν.Δ. θεωρεί σημαντικότερες τις δαπάνες καταστολής των αντιδράσεων που προκύπτουν από τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες. Είδαμε άλλωστε δείγματα της πολιτικής της και πριν από την κρίση, τα οποία τελευταία εντάθηκαν. Ο δεύτερος τομέας αφορά την αγορά εργασίας. Η μία λογική είναι ότι εμβαθύνουμε τη νεοφιλελεύθερη προοπτική και εργαλειοποιούμε την κρίση ως ευκαιρία για ακόμη πιο ευέλικτες σχέσεις εργασίας, που υποτίθεται ότι θα φέρουν τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. Η άλλη λογική είναι η στήριξη της εργασίας, η στήριξη των μισθών και μόνιμων θέσεων εργασίας ως μέρος μεσοπρόθεσμου οικονομικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης, όπου οι επενδύσεις παίρνουν ως δεδομένο υψηλούς μισθούς και έτσι εστιάζονται σε νέες τεχνολογίες και νέα προϊόντα. Ο τρίτος τομέας αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις κρατικής βοήθειας και παρέμβασης. Από τη μία είναι η λογική ότι δίνεις βοήθεια στις επιχειρήσεις με ελάχιστους όρους, επειδή έχεις χτίσει το αφήγημα του δυναμισμού της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και επιχειρηματικότητας, και δεν μπορείς να τους περιορίσεις, να τους βάλεις όρους (καπιταλισμό έχουμε, όπως έχει πει και ο κ. Θεοδωρικάκος). Από την άλλη είναι η λογική ότι το δημόσιο χρήμα απαιτεί και υποχρεώσεις για τις επιχειρήσεις που επωφελούνται. Έτσι στην αγορά εργασίας εμείς λέμε ότι οι επιχειρήσεις που λαμβάνουν βοήθεια πρέπει να αποδεχτούν ότι αυτή συνοδεύεται και από δεσμεύσεις. Τέτοιες δεσμεύσεις είναι να μην μειωθούν οι μισθοί, να μην επιδεινωθούν οι όροι εργασίας (π.χ. από πλήρη σε μερική) και να μην γίνουν απολύσεις τόσο κατά τη διάρκεια της κρίσης όσο και μετά.
Περισσότερα »