Εφημερίδα Εποχή

24
03

Με απασχολεί μια νέα κουλτούρα εργασίας

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το κομβικό ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας και για να το κάνουμε πρέπει να ενεργοποιήσουμε μια πολιτιστική επανάσταση. Η πολιτική των φιλελευθεροποιήσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και της απουσίας κάθε δέσμευσης της αγοράς μας οδήγησε στη σημερινή καταστροφή της υπαρξιακής επισφάλειας, των μειώσεων μισθών και της ανεργίας. Πρέπει να αντιστρέψουμε την πορεία, να ενεργοποιήσουμε στη χώρα ένα εγχείρημα με πολιτικό και συνδικαλιστικό περιεχόμενο, που να προϋποθέτει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, στο οποίο η εργασία πρέπει να αποκτήσει κεντρική σημασία, μαζί με τα δικαιώματα του πολίτη: το να έχει κανείς μια απασχόληση, σημαίνει να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς και να συμμετέχει στη δημοκρατική ζωή μιας χώρας.
Περισσότερα »
23
03

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου

Η Ευρώπη, λοιπόν, παρότι στις αρχές των μεγάλων προσφυγικών ροών, το 2015, δήλωνε σε όλους τους τόνους ότι καλωσορίζει αυτούς τους κατατρεγμένους ανθρώπους και ότι κάθε κράτος θα αναλάβει μερίδιο ευθύνης για τη φιλοξενία τους, στη συνέχεια ακολούθησε άλλο δρόμο. Το 2016 -μόλις είδε τα δύσκολα- έγινε η Ευρώπη των κλειστών συνόρων, η Ευρώπη που προσβλέπει στη μείωση και κυρίως στην αποτροπή των προσφυγικών ροών με μια τέτοια συμφωνία.
Περισσότερα »
22
03

Σε αυτή τη διαπραγμάτευση η σύγκρουση είναι ξεκάθαρα ταξική -Συνέντευξη με την Τασία Χριστοδουλοπούλου, βουλεύτρια

Αυτή η αξιολόγηση παίρνει πιο έντονο χαρακτήρα αναμέτρησης με ταξικά επίδικα. Το 2015 το επίδικο ήταν η δημοκρατία, η λαϊκή κυριαρχία, -είχαμε βγει από εκλογές και απαιτούσαμε να υπολογίσουν τη νέα κυβέρνηση που την ψήφισε ο ελληνικός λαός- και το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα, που ήταν παντοδύναμο και εμείς το αμφισβητούσαμε.
Περισσότερα »
15
03

Υπό τις σημερινές συνθήκες, η Ευρώπη πηγαίνει κατ’ ευθείαν για διάλυση

Την επιδείνωση των προοπτικών για την Ευρώπη, οι πολιτικές ηγεσίες την ονομάζουν «κακή εικόνα» της Ευρώπης, ενώ κακή δεν είναι μόνον η εικόνα, αλλά και η πραγματικότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις ιδρυτικές επαγγελίες της, δεν έχει προχωρήσει προς την ενοποίηση της και αντ’ αυτού έχουμε αυτό το θλιβερό θέαμα της Ευρώπης σήμερα, το οποίο απωθεί τους πολίτες, με συνέπεια να επωφελούνται εξ αυτού οι εθνικισμοί και λαϊκισμοί, δηλαδή ο ευρωσκεπτικισμός και ο αντιευρωπαϊσμός.
Περισσότερα »
15
03

Οφείλουμε να αφήσουμε το αποτύπωμα της ριζοσπαστικής αριστεράς – Συνέντευξη με τον Μάκη Μπαλαούρα

Στόχος δικός μας πρέπει να είναι η έξοδος από τα μνημόνια και η απαλλαγή από την επιτροπεία. Έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα και σε ανθρώπινο δυναμικό και σε φυσικό πλούτο και γεωπολιτικά. Οφείλουμε τα δύο επόμενα χρόνια να αφήσουμε το αποτύπωμα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Να προχωρήσουμε σε βαθιές τομές στη δημόσια διοίκηση, να κάνουμε μεγάλα βήματα στην καταπολέμηση του δομημένου πελατειακού κράτους, της γραφειοκρατίας, να προχωρήσουμε στον εκδημοκρατισμό της δημόσιας ζωής, στην επέκταση των δικαιωμάτων, να χτυπήσουμε στη ρίζα τους τα φαινόμενα της διαφθοράς, της διαπλοκής, της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, να καταπολεμήσουμε την ανεργία μέσω της ανάπτυξης με δημοκρατικό προγραμματισμό.
Περισσότερα »
11
03

Να βρούμε τις στιγμές της ενότητας – Συνέντευξη με τον Σάντρο Μετζάντρα, καθηγητή πολιτικής φιλοσοφίας

Είναι εύκολο να πούμε ότι πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από το 1917. Η Ευρώπη είχε καταστραφεί από τον πόλεμο, υπήρξε ο Τσάρος της Ρωσίας, ο καπιταλισμός ζούσε μέσα από μια εντελώς διαφορετική στιγμή της ιστορίας του… Το θέμα δεν είναι να διεκδικήσουμε την επικαιρότητα της Οκτωβριανής Επανάστασης επομένως, αν και θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι είναι αναπόσπαστο μέρος της ιστορικής μας κληρονομιάς. Αλλά η εκατονταετηρίδα της επανάστασης έρχεται σε μια στιγμή κατά την οποία, 25 χρόνια μετά το τέλος του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην Ευρώπη, ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει και πάλι όχι μόνο μια οικονομική κρίση αλλά και μια βαθιά κρίση νομιμοποίησης. Αυτό δεν είναι απαραίτητα προϋπόθεση για την άνοδο της Αριστεράς, η ιστορία μας δείχνει ότι μπορεί να συμβεί και το αντίθετο. Αλλά σε μια τέτοια κατάσταση, η Οκτωβριανή Επανάσταση διατηρεί την επικαιρότητα της ακριβώς ως ένα γεγονός που οδηγεί στην νικηφόρα ρήξη της συνέχειας του καπιταλισμού, στην εμφάνιση αυτού που παρουσιάστηκε (και σίγουρα ήταν τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα) μια ριζική εναλλακτική λύση απέναντι σε αυτόν. Μια κομουνιστική πολιτική σήμερα, ανεξάρτητα από το πώς λέγεται, είναι μια πολιτική που στοχεύει στο άνοιγμα και πάλι μια τέτοιας προοπτικής. Και για να πετύχει αυτό, για να λειτουργήσει, χρειάζεται να κινηθεί προς το είδος της συν-άρθρωσης μεταξύ των αγώνων και των κινημάτων.
Περισσότερα »
04
03

Στις ΗΠΑ υπάρχει σήμερα ένα τεράστιο ξέσπασμα ενέργειας – Συνέντευξη με την αμερικανίδα πολιτική φιλόσοφο Τζόντι Ντιν

Η Τζόντι Ντιν, είναι πολιτική φιλόσοφος και καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο κολέγιο «Hobart & William Smith» της Νέας Υόρκης. Με το πλούσιο θεωρητικό της έργο, που έχει επηρεαστεί από το μαρξισμό, την ψυχανάλυση, το μεταμοντερνισμό και το μεταδομισμό, έχει συνεισφέρει σημαντικά στη σύγχρονη πολιτική θεωρία, στη θεωρία των μέσων ενημέρωσης, και στις φεμινιστικές σπουδές.
Περισσότερα »
22
02

Τα Κοινά προσπαθούν να διευρύνουν την έννοια της οικονομίας – συνέντευξη με τον Ντέιβιντ Μπόλιερ

Ο Ντέιβιντ Μπόλιερ επισκέφθηκε την Ελλάδα στις αρχές αυτής της εβδομάδας με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του «Κοινά, μια σύντομη εισαγωγή» από τον εκδοτικό οίκο Angelus Novus και τη διάλεξή του στο Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς» με θέμα την εκ νέου επινόηση ενός θεσμικού πλαισίου για τα Κοινά. Ιδρυτής του Commons Strategy Group, διευθυντής του Reinventing the Commons Program του Schumacher Center for a New Economis στις ΗΠΑ και ανεξάρτητος ερευνητής που μελετά και προάγει τα Κοινά μίλησε για τη φύση τους, τα πολλά παραδείγματά τους στον ευρωπαϊκό χώρο, για τις αλληλεπιδράσεις τους με το κράτος και την αγορά στα πλαίσια ενός επιθετικού νεοφιλελευθερισμού, αλλά και για τις πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να πάρει μια κυβέρνηση για την οικοδόμηση ενός θεσμικού πλαισίου υπεράσπισής τους.
Περισσότερα »
17
02

Κώστας Βεργόπουλος: Φθάνει ο κόμπος στο χτένι με το ελληνικό ζήτημα

Δεν έχει ξανασυμβεί στην ιστορία, από την εποχή της αρχαίας Βαβυλώνας και Αιθιοπίας μέχρι σήμερα, να επισείεται από το δανειστή η απειλή της χρεοκοπίας, ότι δηλαδή θα σε κάνω να μην μπορείς να με ξεπληρώσεις! Διότι αυτό λέει ο Σόιμπλε, πως δεν γίνονται διαγραφές χρέους εντός της ευρωζώνης, καθώς —όπως ισχυρίζεται— το απαγορεύει η συνθήκη της Λισαβόνας. Μόνο στη φαντασία του ισχύει κάτι τέτοιο, φυσικά. Επιπλέον, αν δούμε την ουσία της δήλωσής του, αυτή δεν έχει απολύτως κανένα νόημα, καθώς ισχυρίζεται πως οι εκτός ευρώ χώρες αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη επιείκεια από όσες βρίσκονται εντός.
Περισσότερα »