Όσοι έμειναν εκεί έξω να εργάζονται
Ο Αντώνης Γ. εργαζόταν ως μάγειρας σε εστιατόριο σε πόλη της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Η αμοιβή του ήταν 4 ευρώ την ώρα - ποσό αναλογικά μεγαλύτερο από τον μέσο όρο για τους εργαζόμενους ντελίβερι στην περιοχή. Η σύμβασή του ωστόσο ήταν ασαφής. Όταν ανακοινώθηκε το κλείσιμο των χώρων εστίασης, η σάλα του μαγαζιού έκλεισε και συνεχίστηκαν οι παραδόσεις κατ’ οίκον. Η δουλειά γινόταν με γάντια και μάσκες, αλλά πληρωμένες από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Η δουλειά έπεσε απότομα πολύ, «στο μισό από μια κακή καθημερινή», μαζί μειώθηκαν και οι ώρες. Την Πέμπτη δέχθηκε ένα μήνυμα στο κινητό του ότι το ντελίβερι σταματά γιατί δεν βγαίνει και η δουλειά σταματά. Οικονομικά εξοφλήθηκε με χρήματα που μπήκαν στην τράπεζα, αλλά δεν είναι βέβαιος ότι ως ωρομίσθιος δικαιούται να υπαχθεί σε κάποια από τις ρυθμίσεις. «Η σύντροφός μου δούλευε σε εργοστάσιο.
Δεν υπήρχε σχεδόν κανένα μέτρο προστασίας πέρα από μια θερμομέτρηση. Αρκετοί εργάτες πηγαινοέρχονταν από τη Βουλγαρία. Υπήρξαν εργάτες που ανέβασαν δέκατα χωρίς να παρθεί κανένα μέτρο. Όταν ανέφερε στο αφεντικό ότι έχει βρογχίτιδα και θέλει να κάνει τεστ για τον ιό έλαβε την απάντηση να πάει νωρίτερα στη δουλειά από όσο προβλέπει η άδεια και να αποφύγει το τεστ». Οι δύο τους έχουν στην μπάντα 400 ευρώ - και μια άδεια άνευ αποδοχών.