Αναδημοσιεύσεις

19
02

Καταλήψεις στέγης: κινήματα επανάκτησης ενός κοινωνικού αγαθού

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πολιτική και διοικητική κουλτούρα στήριξης των καταλήψεων στέγης, ούτε από την αυτοδιοίκηση ούτε από το κράτος. Υπάρχουν, παρόλα αυτά, περιπτώσεις καταλήψεων στέγης που λειτουργούν για χρόνια με διοικητική ανοχή. Όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου το κράτος λειτούργησε με διοικητικό αυτοματισμό ή και αυταρχισμό, διαλύοντας καταλήψεις στέγης. Αντίστοιχες ανελαστικές συμπεριφορές είχε διαχρονικά και η τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι σαφές ότι η διοικητική απειλή δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει να πλανάται πάνω από τις καταλήψεις στέγης. Στην Ελλάδα, όμως, ίσως να είναι τώρα η ευκαιρία να συζητηθεί ένα ευρύτερο πλαίσιο στήριξης της κοινωνικής δράσης, στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται και αυτοί οι χώροι. Ιδιαίτερα, σε ό,τι αφορά την επικείμενη πολιτική μάχη για την τοπική αυτοδιοίκηση, μία προοδευτική ατζέντα θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει και τέτοιες πρωτοβουλίες.
19
02

Αλέξης Χαρίτσης: Πολιτική για την ιθαγένεια που αντιστοιχεί σε μια προοδευτική κοινωνία και ένα σύγχρονο κράτος δικαίου

Τον Ιούνιο του 2015, εν μέσω μιας δύσκολης περιόδου για τη χώρα μας, ψηφίστηκε με ευρεία διακομματική αποδοχή το νομοσχέδιο που επιτυχώς κατάφερε να ισορροπήσει ανάμεσα στην απόφαση του ΣτΕ που είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις σχετικές διατάξεις του λεγόμενου «νόμου Ραγκούση» και την επικρατούσα αντίληψη στην Ευρώπη ότι η απόδοση ιθαγένειας σε όσο το δυνατόν πιο νεαρή ηλικία στα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν σε μια χώρα πολλαπλασιάζει τους δεσμούς τους με τη χώρα αυτή. Υπενθυμίζω ότι εκείνο το νομοσχέδιο αποτέλεσε και την πρώτη ιδεολογική διαφωνία μας με τους ΑΝ.ΕΛΛ., οι οποίοι και το καταψήφισαν. Από το 2016 που άρχισε η εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας μέχρι και σήμερα 66 χιλιάδες νέοι και νέες έχουν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια. Μάλιστα είναι ενδιαφέρον, έως και συγκινητικό, ότι οι ίδιες οι υπηρεσίες, τα στελέχη της διοίκησης, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις με ενθουσιασμό προχωρούσαν στην εφαρμογή του νόμου: μπροστά τους είχαν τους συμμαθητές, τους φίλους, τους συμφοιτητές των παιδιών τους. Είμαστε λοιπόν περήφανοι για αυτή τη «σκανδαλώδη αύξηση κατά 136% στις ιθαγένειες» κατά τα δημοσιεύματα, την απόδοση δηλαδή ιθαγένειας στα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν στην Ελλάδα, και μάλιστα όχι μόνο για λόγους αρχής, αλλά γιατί σε όλες τις σύγχρονες Δημοκρατίες το μέτρο αυτό θεωρείται απαραίτητο για την κοινωνική συνοχή και την πρόοδο, ακόμη και την οικονομική, των κοινωνιών.
19
02

Γράμμα των γυναικών ζαπατίστας προς τις γυναίκες του κόσμου που αγωνίζονται

Θέλουν να μετατραπούμε σε δούλες τους, σε υπηρέτριές τους, να πουλήσουμε την αξιοπρέπειά μας για λίγα νομίσματα το μήνα. Γιατί αυτοί οι καπιταλιστές και όσοι τους υπακούν από τις καινούργιες κακές κυβερνήσεις σκέφτονται ότι αυτό που θέλουμε είναι λεφτά. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως εμείς θέλουμε την ελευθερία, δεν καταλαβαίνουν ότι το λίγο που έχουμε πετύχει το πετύχαμε με αγώνα χωρίς να μας πληρώνει κάποιος, χωρίς συνεντεύξεις, χωρίς φωτογραφίες, χωρίς βιβλία, χωρίς δημοψηφίσματα, χωρίς δημοσκοπήσεις, χωρίς ψηφοφορίες, χωρίς μουσεία και χωρίς ψέματα. Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό που εκείνοι αποκαλούν «πρόοδο» είναι ένα ψέμα, που δεν μπορεί ούτε καν την ασφάλεια των γυναικών να εξασφαλίσει. Στους κόσμους τους, προοδευτικούς ή συντηρητικούς, οι γυναίκες εξακολουθούν να δέρνονται, να βιάζονται, να δολοφονούνται. Πόσες γυναίκες δολοφονήθηκαν σε αυτούς τους προοδευτικούς ή συντηρητικούς κόσμους την ώρα που εσύ διαβάζεις αυτές τις γραμμές, συντρόφισσα και αδερφή; Ίσως το ξέρεις αλλά το λέμε καθαρά και εδώ: στα ζαπατίστικα εδάφη δεν έχει δολοφονηθεί ούτε μια γυναίκα εδώ και πολλά χρόνια. Παρ’ όλα αυτά εμάς κατηγορούν για οπισθοδρομικές, αδαείς, ασήμαντες.
18
02

Το σύνταγμα και η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς

Σε αντίθεση με την πρακτική της μικροπολιτικής και της πόλωσης στην οποία κινείται η Ν.Δ., η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε για δύο μέρες στη Βουλή μια μάχη θέσεων και αρχών. Μάχη για να γίνει κατανοητό στην κοινωνία το προοδευτικό πλαίσιο που συγκροτείται από προτάσεις όπως η θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, η προστασία του περιβάλλλοντος, η κατοχύρωση των βασικών κοινωνικών αγαθών και των εργασιακών δικαιωμάτων. Μάχη για να εξηγηθεί ποιες στρατηγικές επιδιώξεις κρύβονται πίσω από προτάσεις που θέλουν να ευθυγραμμίσουν το σύνταγμα με τη λογική της αγοράς. Και, τέλος, μάχη για το επίπεδο του πολιτικού λόγου και της πολιτικής επιχειρηματολογίας.
18
02

Μπορούμε να νικήσουμε;

Οι εκλογές είναι ζήτημα επικοινωνιακής τεχνικής, τάιμινγκ ή είναι θέμα πολιτικής εργασίας, πολιτικής παραγωγής; Είναι θέμα πόζας και επιμέλειας προφίλ, ή μεταρρυθμιστικής δουλειάς στο διοικητικό πεδίο, στο (εξαιρετικά προβληματικό) αυτοδιοικητικό σύστημα, στο μεταναστευτικό μέτωπο, στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής κ.λπ.; Έχουν σημασία τα ερωτήματα, υπό το κράτος που συνήθως καταλαμβάνει τους διαδρομιστές ή τους διορισμένους, όταν πλησιάζουν εκλογές; Καμία απάντηση, γιατί δεν υφίσταται ερώτηση. Είναι απλό: Μόλις μπαίνουμε σε προεκλογική φάση, χαλούν οι σχέσεις. Ψυχραίνονται. Προσέχει ο ένας τον άλλο τι λέει, συγκρατούνται, φροντίζει ο καθένας την επόμενη μέρα.
18
02

Θοδωρής Δρίτσας: Δεν έχει κλείσει η συζήτηση για το πλαίσιο των συμμαχιών

«Σε ό,τι έχει να κάνει με το μήνυμα για συνεργασίες (...) υπάρχει ακόμη πεδίο συζήτησης που είναι σε εξέλιξη … έχουμε ανοιχτό τον ορίζοντα στο αμέσως επόμενο διάστημα, στο κόμμα και τις πολιτικές διαδικασίες να διαμορφώσουμε το πλαίσιο των αναγκαίων προϋποθέσεων και προαπαιτούμενων για να είναι οι συνεργασίες καθαρές, ανοιχτές, με προοπτική και ανοιχτούς ορίζοντες». «Δεν θα πρέπει να ονειρευτεί κανείς μία μονοκομματική ηγεμονία στην κοινωνία, την κοινωνική και πολιτική κοινότητα», υπογράμμισε. «Σοβαρά τμήματα της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας τα μηνύματα τα έχουν πάρει και υπάρχουν διεργασίες. Αλλά για μία ακόμη φορά στη χώρα μας, οι δυνάμεις που θέλουν να εκφράσουν το χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας αλληθωρίζουν σε άλλες κατευθύνσεις, σαν να μην έχουν καταλάβει τίποτα και από τις δικές τους ευθύνες και από την τραγική εμπειρία της χρεοκοπίας και των μνημονίων και από τις γενικότερες εξελίξεις που συντελούνται παγκόσμια και ιδιαίτερα στον ευρωπαϊκό χώρο». Τόνισε μάλιστα ότι «σε αυτή την κατεύθυνση, δεν έχουμε να απευθυνθούμε μόνο προς την Σοσιαλδημοκρατία, αλλά σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς -και αυτές δεξιά μας και αυτές αριστερά μας. Αλλά δεν χρειάζεται μόνο ένας -που υπάρχει και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά περισσότεροι και από δύο. Δεν είναι τανγκό, είναι μία πάρα πολύ σοβαρή, ενεργός συμμετοχή, αναγκαία για να αντιμετωπιστούν αυτά τα σοβαρότατα ζητήματα. Οι αποφάσεις μας και οι συνεργασίες πρέπει να είναι ενταγμένες και να δίνουν αυτά τα μηνύματα σε αυτό τον σχεδιασμό και προσδοκία», καταλήγοντας ότι η συζήτηση για το πλαίσιο των συμμαχιών που έχει ανοίξει «δεν έχει κλείσει».
18
02

Το εθνικό και το κοινωνικό

Ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε λοιπόν τον εθνικισμό και τον σκοταδισμό, αλλά η βασική του κατεύθυνση, το επείγον και άμεσο πολιτικό του καθήκον, είναι να νικήσει τη λιτότητα. Η έξοδος από τα Μνημόνια, η αύξηση του κατώτατου μισθού, η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, μαζί με τα επερχόμενα μέτρα ανακούφισης (προστασία πρώτης κατοικίας, 120 δόσεις κ.λπ.) είναι αυτά που θα δώσουν το στίγμα και θα εδραιώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως κύριο εκφραστή των λαϊκών συμφερόντων στον δρόμο για τις εκλογές.
18
02

Επισημάνσεις

Ελάτε τώρα που σας εντυπωσίασαν αυτά που είπε ο Τσουκάτος. Δεν το ξέρατε ότι το ΠΑΣΟΚ ζούσε πάνω από τις δυνατότητές μας; Με μίζες χτίστηκε η ισχυρή Ελλάδα. Πώς θα χτιζόταν, με αναγκαστικές κολεκτιβοποιήσεις και κολχόζ; Ή με πενταετή πλάνα; Ευτυχώς πάντως που ο Σημίτης δεν ήξερε τίποτα από όλα αυτά, γιατί θα τους είχε πάρει ο διάολος όλους. Από το παράθυρο θα τους είχε πετάξει. Η ψυχούλα τους το ξέρει με τι τρόμο ανεβοκατεβάζανε τις σακούλες με τα μετρητά στο λογιστήριο, μην τυχόν και τους πάρει είδηση. Κι αυτός έβλεπε ότι ξοδεύανε οχταπλάσια από το πλαφόν σε κάθε εκλογές, αλλά δεν του είχε φανεί ύποπτο. Οικονομολόγος ήτανε ο άνθρωπος, πού να πάει το μυαλό του. Σου λέει, για να ξημεροβραδιάζονται όλοι οι δικοί μου στα μπουζούκια και να κυκλοφορούν με διώροφα τζιπ και πουράκλες, προφανώς δουλεύουν δεύτερη δουλειά σε οικοδομή. Τι άλλο μπορεί να συμβαίνει; Δεν λέτε που μας έβαλε ο άνθρωπος στο ευρώ και ξεβλαχέψαμε. Του ζητάτε, τα ρέστα και από πάνω. Άσε που διοργάνωσε και τους πιο νοικοκυρεμένους Ολυμπιακούς Αγώνες όλων των εποχών. Τέλος πάντων, ας μην είμαστε αχάριστοι. Γεγονός είναι ότι αν δεν είχε υπάρξει η οκταετία Σημίτη, δεν θα ήταν ποτέ η χώρα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα.
17
02

Τα χρηστά μας ήθη και η υπεραξία τους

Ο έρως, λοιπόν, λέει το μήνυμα, χρώμα, φύλο, ρώμη, δεν κοιτά. Ίσοι απέναντί του απαξάπαντες, δικαιωματικά. Άτομα με αναπηρίες, έγχρωμοι, ομοφυλόφιλοι, όλοι, μπορούν να γευτούν την ηδονή του φτερωτού θεού και, στο καπάκι, ολίγη σοκολάτα. Το διαφημιστικό συμπεριλήφτηκε σ’ εκείνα που περνούν κοινωνικό μήνυμα –σεβασμός στον διαφορετικό Άλλον, ανοχή κ.ο.κ. Ως τέτοιο, ενόχλησε υπερσυντηρητικά αντανακλαστικά και σήκωσε τις σχετικές αντιδράσεις. Αλλά, βεβαίως, μοναχά, σε ό,τι αφορά τον ομοφυλόφιλο έρωτα. Το πρόβλημα ήταν οι αγκαλιές των ομόφυλων εραστών –οι αγκαλιές και όχι τα φιλιά, καθώς αυτά η διαφημιστική τα φύλαξε μονάχα για τους στρέιτ. Διότι όλοι οι καλοί χωράνε όταν πρόκειται να γίνουν πελατάκια, αλλά, ας μην ξεχνιόμαστε, κάποιοι εκ του αγοραστικού κοινού είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Οι στυλοβάτες δηλαδή του «πατρίς - θρησκεία – οικογένεια» δικαιούνται να φιλιούνται δημοσίως, αλλά μονάχα τούτοι. Οι άλλοι θα μολύνουν, με το υπόδειγμά τους, την κανονικότητα.
16
02

Ανασχηματισμός που προκαλεί ερωτήματα

Το κύρος του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του, υποδεικνύει ότι δεν πρέπει το ενδιαφέρον να είναι μονοσήμαντο προς την Κεντροαριστερά. Υπάρχει και η Αριστερά, την οποία μπορεί να τη συναντήσει κανείς με πολλές μορφές - διανοούμενοι, καλλιτέχνες, ακτιβιστές, συνδικαλιστές, ανένταχτοι αριστεροί και αριστερές… Υπάρχει πολιτική και γι΄ αυτή την πλευρά; Υπάρχει σχέδιο προσέγγισης με όλο αυτό το δυναμικό; Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει καθυστέρηση εδώ.