Αναδημοσιεύσεις

01
10

Δημήτρης Χριστόπουλος: “Η Χρυσή Αυγή στη φυλακή, οι ναζί στα σχολεία”

"Συζητάμε για παράνομες πράξεις. Κανονικά θα έπρεπε να έχει ήδη επιληφθεί η αρμόδια Εισαγγελία αυτών των ενεργειών. Είναι απλό. Η Εισαγγελία επιλαμβάνεται αυτεπαγγέλτως εγκληματικών πράξεων. Το γεγονός ότι αυτό δεν έχει γίνει ακόμα, όσο μιλάμε, είναι από μόνο του πρόβλημα. Όλοι είδαμε on camera ότι στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολής τελούνται εγκληματικές πράξεις. Ο αρμόδιος εισαγγελέας κοιμόταν; Θα έπρεπε ήδη να κινήσει ποινική δίωξη. Από την άλλη, η πολιτική ηγεσία της χώρας, από την πλευρά της, αντί να μασάει τα λόγια της και να μας λέει πως «καταδικάζουμε τις καταλήψεις απ΄όπου κι αν γίνονται» κατά το προσφιλές «καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται» θα έπρεπε να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Όταν δεν κάνει λόγο για φασιστική ή ναζιστική βία και μιλάει γενικά για «καταλήψεις» η αρμόδια υπουργός ή υφυπουργός, απλώς ξεπλένει με τον αποτελεσματικότερο τρόπο τους νεοναζί. Σκεφτείτε το: «έλα μωρέ, μια κατάληψη κάνουν τα παιδιά!». Στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης δεν έχουμε καταληψίες. Έχουμε νεοναζί νεολαίους. Τελεία και παύλα σε αυτό. Πέρα, λοιπόν, από το δικονομικό, υπάρχει κι ένα επίδικο πολιτικό: έχουμε μία κυβέρνηση που αρνείται να δει – ή κάνει ότι δεν βλέπει - πως υπάρχει ένα ζήτημα ακροδεξιάς ναζιστικής βίας στην Ελλάδα. Η νεοσυντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θεωρεί πως η βία έχει μόνο αριστερό πολιτικό πρόσημο – το έχει πει εξάλλου και ο πρωθυπουργός αυτό – και τούτο από μόνο του είναι επικίνδυνα μυωπικό για τη δημοκρατία μας. Όταν αρνείσαι να δεις και να αντιμετωπίσεις το προφανές, τότε αυτό γίνεται προφανέστερο. Τι άλλο έγινε μέχρι το 2013 όταν η ασύδοτη Χρυσή Αυγή που νόμιζε ότι για πάντα θα μείνει ατιμώρητη ανέβαζε διαρκώς την στρατηγική της έντασης; Έπρεπε να σκοτώσουν τον Παύλο Φύσσα, προκειμένου να δείξει το κράτος ότι υπάρχει. Γι’ αυτό σας λέω, πως η άκρα δεξιά βία δεν κινείται εναντίον του κράτους. Κινείται μαζί με το κράτος και εναντίον του. Κινείται πάντα με την ανοχή του κράτους. Όταν το κράτος δείξει τα δόντια του, λουφάζει". Στο διάστημα που μεσολάβησε από την περσινή 7η Οκτωβρίου, αποδείχτηκε πως η καταδίκη της Χρυσής Αυγής ήταν μεν μία σημαντική νίκη της Δημοκρατίας, που όμως δεν σήμανε και το τέλος της. Είδαμε άλλωστε το έντονο ακροδεξιό στοιχείο και σε αρκετές ακόμη περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα στις διαμαρτυρίες των αντιεμβολιαστών. Πιστεύετε, ωστόσο, πως με αυτά τα περιστατικά, όπως αυτό της Σταυρούπολης, πλέον ελλοχεύει ο κίνδυνος επαναφοράς ακόμη και των ταγμάτων εφόδου στους δρόμους; “Δεν επιστρέφουν τα τάγματα εφόδου στους δρόμους. Δεν πρέπει να κινδυνολογούμε, ούτε να θεωρούμε ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε ενόψει της αναβίωσης της Χρυσής Αυγής. Η Χρυσή Αυγή ως μηχανισμός δεν υπάρχει. Φυσικά, οι ομάδες οι οποίες έχουν αυτού του είδους τα χαρακτηριστικά, δεν θα σταματήσουν αυτομάτως επειδή η Χρυσή Αυγή τελείωσε. Η συγκυρία της πανδημίας και όλη η συζήτηση περί εμβολίων λειτούργησε διεθνώς ως αναβιωτική συνθήκη για την Άκρα Δεξιά: από τη Βραζιλία και τις ΗΠΑ, ως τη Ρωσία και την Ελλάδα. Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής ήταν μεγάλη νίκη, όχι όμως οριστική. Δεν πάμε για ύπνο μετά την περσινή καταδίκη. Σας είπα: Κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά, χωρίς να εφησυχάζουμε, ούτε όμως να πανικοβαλλόμαστε. Θέλω, ωστόσο, εδώ να επισημάνω έναν μείζονα κίνδυνο που παρατηρώ στην Αριστερά. Μία ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση πως οι αντίπαλοι είναι όλοι φασίστες. Αυτός ο παν-φασισμός είναι πολιτικά ολέθριος για τη δημοκρατία και συνταγή ήττας για την ίδια την αριστερά. Δεν είναι όλοι οι δεξιοί φασίστες και γι’ αυτό πρέπει να είμαστε μετρημένοι όταν μιλάμε για «Άκρα Δεξιά». Πχ. Ακούω συχνά σε αριστερά καφενεία να λέγεται ότι έχουμε νια ακροδεξιά κυβέρνηση. Αυτό είναι λάθος: έχουμε μια δεξιά κυβέρνηση με κάποιους ακροδεξιούς υπουργούς. Δεν είναι το ίδιο αυτό. Δεν μπορούμε να χαρίζουμε όλη τη συντηρητική παράταξη της χώρας στην Άκρα Δεξιά. Αυτό είναι ανόητο και άδικο σε τελευταία ανάλυση".
Περισσότερα »
01
10

Κατεδαφίστηκε το ιστορικό κτίριο στο κτήμα Δρακόπουλου

Σήμερα το πρωί κατεδαφίστηκε το ιστορικό κτίριο στο κτήμα Δρακόπουλου, με την ανοχή της δημοτικής αρχής Μπακογιάννη. Τώρα τελευταία υπάρχει μια τάση, διάφορες «σταθερές» που επί χρόνια προφύλασσαν τα κινήματα και θεωρούνταν «δύσκολα» κάστρα, να πέφτουν εν μια νυχτί, χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις ή τουλάχιστον χωρίς τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε κάτι τέτοιο ορισμένα χρόνια νωρίτερα (δείτε ας πούμε πόσοι «έπαιξαν» σήμερα το συγκεκριμένο γεγονός). Δεν είναι μόνο θεσμικές κατακτήσεις και δικαιώματα. Φαίνεται πως είναι και το ίδιο το αρχιτεκτονικό σώμα της πόλης. Βέβαια, ένα παλιό κτήριο, για ποιους είναι πολύτιμο; Τι νόημα έχει η μνήμη, σε μια πόλη που κινείται με ταχύτητα προς το μέλλον, με την τουριστικοποίηση, τα boutique hotels, τις golden visa, τα διαμερίσματα του ’60 και του ’70 που αγοράζουν μετά μανίας ξένα funds, για να τριπλασιάσουν τις τιμές; Σε όλα αυτά πράγματι ένα παλιό κτήριο, αφρόντιστο, παρατημένο από τη δημοτική αρχή, δεν σημαίνει και κάτι το ιδιαίτερο. Πρώτα απ’ όλα είναι αντιαισθητικό. Επιστροφή στο προηγούμενο. Είναι άραγε η απέναντι πλευρά πολύ επιθετική και το κίνημα «στα κάτω του»; Είναι η …πανδημία που τα έχει αλλάξει όλα; Είναι μήπως ότι πράγματα που παλιά κινητοποιούσαν και είχαν αξία, σήμερα μοιάζουν να μην είναι τόσο σημαντικά; Το Σάββατο 2/10 στις 11 το πρωί, η Ανοιχτή Πόλη καλεί σε συγκέντρωση στο χώρο, με σκοπό να συνταχθεί ψήφισμα ώστε ο Δήμος να προβεί άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες για απαλλοτρίωση του χώρου και δημιουργία ελεύθερου χώρου - πάρκου υψηλού πρασίνου - παιδικής χαράς. Το ψήφισμα θα κατατεθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο της Δευτέρας 4/10.
Περισσότερα »
01
10

Κατέ Καζάντη: The Bachelor, το σόου της γυναικείας κακοποίησης

Οι γυναικοκτόνοι και οι λοιποί κακοποιητές δεν φυτρώνουν παρασιτικά, ανάμεσα σε λιβάδια με τριαντάφυλλα και άλλα καλλωπιστικά φυτά. Καθορίζονται από τις συνθήκες της ύπαρξής τους και όχι μοναχά τις υλικές: καθορίζονται κυρίως από την κουλτούρα της εποχής η οποία πριμοδοτεί ή δεν πριμοδοτεί την ανισότητα των φύλων και τους επιτρέπει ή δεν τους επιτρέπει να φέρονται αυταρχικά, με βάση ένα, τρόπον τινά, κατεστημένο εθιμικό πατριαρχικό δίκαιο. Οι εκφάνσεις μιας τέτοιας κακοποιητικής κουλτούρας γίνονται παραπάνω από φανερές στην βιομηχανία του θεάματος. Η αναπαραγωγή των στερεοτυπικών ρόλων, από το χοντροκομμένο γυναίκα πρωτίστως μάνα πλένει πιάτα, άντρας κουβαλητής, μέχρι τη σεξουαλικοποίηση της γυναικείας ταυτότητας, με την αποθέωση μιας στερεοτυπικής ομορφιάς κ.ο.κ., λειτουργεί σε δυο επίπεδα: ως καταπιεστικός μηχανισμός για τα θηλυκά και ως μηχανισμός επικύρωσης της αρσενικής κυριαρχίας, ταυτόχρονα. Η φιλοσοφία του “άντρας είμαι, ό,τι θέλω κάνω” και οι γυναίκες κτήμα μου υποκρύπτεται παντού: πίσω από την κυρίαρχη θρησκεία με τον ώμο του Αδάμ, πίσω από την ιεροποίηση της μητρότητας, πίσω από την ενοχή της σεξουαλικής απόλαυσης. Υποκρύπτεται, στις σύγχρονες κοινωνίες, πίσω από τις περισσότερες, δήθεν για “λαϊκή κατανάλωση”, εκπομπές της τηλεόρασης, κι ας παραμένει ζητούμενο αν οι ινστρούχτορες της τηλοψίας γνωρίζουν τι εστί λαός. Κι επειδή συχνά αναφέρεται ο ρόλος της μάνας, άρα της γυναίκας, στην ανατροφή των κακοποιητών, λογική που μετατρέπει και πάλι το θύμα σε θύτη, απαλλάσσοντας από κάθε ενοχή τους όντως ενόχους, να κραυγάζεις με κάθε ευκαιρία τις ευθύνες των από πάνω, που κατασκευάζουν αξιακά συστήματα και ανθρωπολογικά πρότυπα, είναι χρέος. Κορωνίδα του είδους που χαϊδολογεί τα ένστικτα του κυρίαρχου “ό,τι θέλω κάνω”, το διαβόητο The Bachelor. Το οποίο, σημειωτέον, προβλήθηκε σε ένα σωρό χώρες του δυτικού κόσμου, από τις ΗΠΑ όπου και δημιουργήθηκε, μέχρι την Αυστραλία, τη Σουηδία ή τη Ρουμανία. Στην Ελλάδα προβάλλεται για δεύτερη σεζόν. Φυσικά, ουδείς θεσμός παρενέβη για την απαγόρευση της προβολής του, πουθενά. Συνεχίζει απρόσκοπτα τον κακοποιητικό του ρόλο, με τον αφέντη να διαλέγει γυναίκα από το χαρέμι κατά τις ορέξεις του. Έτσι, η αδυνατότητα του αρσενικού να κατανοήσει ότι το όχι είναι όχι, γίνεται υπόθεση ενός συγκεκριμένου πολιτισμού ο οποίος παράγει και καταναλώνει τέτοια σκουπίδια.
Περισσότερα »
01
10

Η ιστορία του πώς το Βερολίνο τα έβαλε με τις εταιρείες ιδιοκτήτριες ακινήτων και κέρδισε

Ανεξάρτητα από το αν το δημοψήφισμα θα πετύχει οριστικά ή όχι τον στόχο του, δηλαδή την κατάσχεση των διαμερισμάτων των μεγαλοϊδιοκτητών, σίγουρα επέβαλε μια σημαντική ατζέντα. "Πριν, οι ιδιοκτήτριες εταιρείες μας αγνοούσαν και μας κορόιδευαν", δήλωσε η Katrin Schmidberger, τοπική υποψήφια των Πρασίνων του Βερολίνου. "Τώρα, μας μιλούν". Η υπόλοιπη Ευρώπη - τόσο οι ενοικιαστές όσο και οι ιδιοκτήτες - παρακολουθούν προσεκτικά για να δουν αν παρόμοιες λύσεις θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε πόλεις που επίσης αντιμετωπίζουν στεγαστική κρίση. "Αυτό που θα μπορούσε να πετύχει μια τέτοια νίκη είναι να μετατοπίσει τα γκολπόστ και να δημιουργήσει περισσότερο χώρο για τη δημιουργία εναλλακτικών τρόπων παροχής στέγης, που να εφαρμόζονται στην πραγματικότητα από το κράτος και όχι από ιδιωτικές εταιρείες", δήλωσε ο δρ Alexander Vasudevan, αναπληρωτής καθηγητής Ανθρωπογεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συγγραφέας του βιβλίου The Autonomous City: A History of Urban Squatting, δήλωσε. "Αυτό θα μπορούσε να είναι ένας ισχυρός καταλύτης για κάτι νέο". (...) Όπως και να εξελιχθεί το δημοψήφισμα τις επόμενες ημέρες και μήνες, πρόκειται για ένα εντυπωσιακό κατόρθωμα μιας πραγματικά λαϊκής εκστρατείας που αποδεικνύει ότι η πόλη δεν θέλει να καθίσει με σταυρωμένα χέρια ενώ οι δυνάμεις της αγοράς προκαλούν τον όλεθρο και αναγκάζουν τους πιο ευάλωτους -μετανάστες, την εργατική τάξη και πολλούς μη Γερμανούς κατοίκους που δεν μπόρεσαν να ψηφίσουν- να φύγουν. Τουλάχιστον η πετυχημένη καμπάνια για το δημοψήφισμα θα προσφέρει κάτι που δεν έχουν πολλοί άνθρωποι που αγωνίζονται για τα δικαιώματα στη στέγη: ελπίδα.
Περισσότερα »
01
10

Πάνος Σκουρλέτης: Σκάνδαλο με υπογραφή Μητσοτάκη η υποχρέωση του ΔΕΔΔΗΕ να αποδίδει το 95% των κερδών του στους μετόχους

Μια άλλη ειδική αποστολή την ξεκινήσατε στον τομέα της ενέργειας για να έρχεστε αυτή τη στιγμή, κύριε υπουργέ, και να πανηγυρίζει η κυβέρνησή σας ότι έκανε τη μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση στον τομέα των δικτύων ενέργειας στον ΔΕΔΔΗΕ με 2,1 δισεκατομμύρια, θέλοντας να φτιάξετε ένα νέο ιδιωτικό μονοπώλιο. Προσέξατε, όμως, ποιοι αγόρασαν, ποιοι επένδυσαν στο 49%; Ένα fund το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τις ενεργειακές εταιρείες, που εκμεταλλεύεται και εισφορές εργαζομένων από άλλες χώρες, και ήρθαν για να πετύχουν μια σταθερή απόδοση του 6,72% ετησίως. Τι καλύτερη δουλειά! Από πού τώρα αρχίζει το σκάνδαλο, κύριε υπουργέ, και θα ήθελα να το σχολιάσετε αυτό. Το σκάνδαλο αρχίζει όταν στην ίδια τη σύμβαση -που μένει να εγκριθεί, δεν ξέρω αν έχει εγκριθεί κιόλας- λέει το εξής: Το μίνιμουμ των διανεμόμενων κερδών του μερίσματος που θα δίνει ο ΔΕΔΔΗΕ είναι 95% των κερδών της προηγούμενης χρονιάς. Άρα, λοιπόν, οι όποιες επενδύσεις οι οποίες, τάχατες, για να υπηρετηθούν ήταν επιβεβλημένη η έμμεση ιδιωτικοποίηση, δεν θα γίνονται από κέρδη τα οποία θα προκύπτουν από τη λειτουργία της εταιρείας, αλλά μόνο από δανεισμό. Πολύ ωραία! Κι εμένα, λοιπόν, εξασφαλίστε μου ότι θα έχω επί είκοσι-τριάντα χρόνια, όσα θέλει αυτή η εταιρεία, 6,7% απόδοση στα κεφάλαιά μου και θα έχω εξασφαλισμένο ότι κάθε χρόνο θα παίρνω και μίνιμουμ μέρισμα 95% επί των κερδών. Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει κέρδη ο ΔΕΔΔΗΕ. Αυτό ξέρετε πώς λέγεται; Λέγεται σκανδαλάρα, με την υπογραφή σας, με την υπογραφή του Κυριάκου Μητσοτάκη, με την υπογραφή της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας! Ιδιωτικοποιήσατε το δίκτυο φυσικού αερίου, τη ΔΕΠΑ Υποδομών και σαν απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα έρχεστε να ολοκληρώσετε αυτό το στρατηγικό έγκλημα εις βάρος της ενεργειακής πολιτικής της χώρας, εις βάρος της κοινωνίας και του δημόσιου συμφέροντος με την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για τη ΔΕΗ. Μόνο που, κύριε υπουργέ, επειδή το Δημόσιο κατέχει το 51%, με ποια λογική αρνείστε, ακόμη και με επιχειρηματικούς όρους, ο κάτοχος του 51% να μην έχει το δικαίωμα να συμμετάσχει στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και συνειδητά να αποφασίσει να απομειώσει τη συμμετοχή του; Σε ποια άλλη εταιρεία συμβαίνει αυτό στον ιδιωτικό τομέα; Εσείς που θέλετε να λειτουργούμε με όρους ιδιωτικοοικονομικούς, ελεύθερης αγοράς! Η ελεύθερη αγορά είναι για τους λίγους, για τους φίλους σας, για τους ημέτερους. Δεν είναι για το Ελληνικό Δημόσιο! Δεν είναι για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, που βλέπει την ακρίβεια να καλπάζει, που στον πυρήνα της έχει την εκτόξευση των τιμολογίων ενέργειας.
Περισσότερα »
30
09

Χαράλαμπος Γεωργούλας: Χρήσιμα συμπεράσματα πριν από το β’ ημίχρονο

Για ένα αίσιο τελικό αποτέλεσμα, δεν χρειάζεται μόνο να διευρύνει το ακροατήριο στο οποίο φτάνει ο λόγος της ή να απευθυνθεί και σε κοινωνικά στρώματα, με τα οποία δεν είχε στενότερες επαφές μέχρι πρόσφατα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να το κατορθώσει, χωρίς να διακινδυνέψει απώλειες σε περιοχές που ως τώρα είχε καλύτερη πρόσβαση (βλέπε συμπέρασμα Μαραντζίδη για «αμφίπλευρη διεύρυνση» στο ΤVXS). Κυρίως, σε κοινωνικές κατηγορίες, όπως τμήματα της νεολαίας, και πολιτικές περιοχές, όπως της οικολογίας, ή περιοχές με αξιακά–δικαιωματικά προτάγματα, για παράδειγμα, που αυτή τη στιγμή δυσπιστούν και είτε προσανατολίζονται στην αποχή, είτε εμφορούνται από μια γενικά ριζοσπαστική διάθεση, όχι όμως ιδεολογικά οριοθετημένη. Πρόκειται για μια δύσκολη, αλλά απαραίτητη άσκηση ισορροπίας, που απαιτεί θετικό τελικό ισοζύγιο οπωσδήποτε. Κατά μία εκτίμηση αυτές οι κατηγορίες στο εκλογικό σώμα είναι δυνατόν να κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα, ενώ στο εσωτερικό τού κοινωνικού σώματος η στάση τους θα επηρεάσει και τη ροπή της κοινωνικής δυναμικής. Από την οποία θα κριθεί σε σημαντικό βαθμό και η δυνατότητα μιας προοδευτικής κυβέρνησης και ενός κόμματος της Αριστεράς να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους και να διευρύνουν τους ορίζοντες και τις δυνατότητες της κοινωνίας. Ενώ βραχυπρόθεσμα θα αποδυναμωθεί και το αντι–ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Το κοινωνικό αυτό τμήμα, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, έχει απαίτηση για μια περιγραφή και μια δέσμευση σε ένα πιο μακροπρόθεσμο και πιο ριζοσπαστικό σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας και της κοινωνίας, ώστε να δεσμευτεί κι αυτό με τη σειρά του σε μια κοινή πλειοψηφική τάση και προοπτική. Μια στρατηγική δέσμευση. Που δεν σημαίνει οραματική και βραχυπρόθεσμα αόρατη, αλλά αναγκαία και εφικτή σήμερα για όποια πολιτική δύναμη, ιδίως της Αριστεράς, θέλει το πέρασμά της απ’ την κυβέρνηση να αφήνει αποτύπωμα θεσμικό και με συνέχεια, και όχι να αποτελεί απλό επεισόδιο.
Περισσότερα »
30
09

Κωστής Παπαϊωάννου: Η τάση Σαμαρά εξακολουθεί να είναι κύριο όχημα κανονικοποίησης της ακροδεξιάς στη χώρα

Έχει πλέον γίνει σαφές ότι δε χρειάζεται να πάρει μόνη της την εξουσία για να διαβρώσει τους θεσμούς η νέα ακροδεξιά. Δεν χρειάζεται. Το κάνει ασκώντας πίεση, βάζοντας την δημοκρατία στον τοίχο. Τι σημαίνει αυτό στην περίπτωσή μας; Εγώ δεν πιστεύω ότι ο Μητσοτάκης είναι ακροδεξιός. Αυτό όμως δεν αρκεί. Η στάση του στο Μακεδονικό έδειξε πολύ μικρό ανάστημα. Πολιτικά αγκάλιασε όλο το πολιτικό εθνικιστικό περιθώριο. Θα το πω προβοκατόρικα: πολιτικά νομιμοποίησε αυτούς που λίντσαραν τον Μπουτάρη. Μαζί ήταν οι υπουργοί του με τους ξεβράκωτους με τις περικεφαλαίες. Το αντιεμβολιαστικό περιθώριο, όπως και το αντιπροσφυγικό στα νησιά με τις πολιτοφυλακές, έχει μεγαλώσει με την ανοχή μέρους της ΝΔ. Αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, έδειξε ο κ. Μητσοτάκης ευεπίφορος στην ακροδεξιά ρητορική. Με ποιον ήταν στις ψηφοφορίες για το σύμφωνο συμβίωσης; Με τον πολιτικό φιλελευθερισμό ή με την ομοφοβική ακροδεξιά; Τι έλεγε στη βουλή για εξωγήινους που λένε στα παιδιά να αλλάξουν φύλο; Άρα, έγινε ο ίδιος (μπορεί χωρίς να το θέλει αλλά αυτό για έναν ηγέτη λίγη σημασία έχει) το αντηχείο της ακροδεξιάς πίεσης μέσα στη ΝΔ. Η σταθερή ενίσχυση της παρουσίας ακροδεξιών υπουργών στην κυβέρνηση το αποδεικνύει. Η τάση Σαμαρά εξακολουθεί να είναι κύριο όχημα κανονικοποίησης της ακροδεξιάς στη χώρα.
Περισσότερα »
30
09

Εφη Γιαννοπούλου: Δεν θα έχουμε καμιά δικαιολογία αν για μια ακόμη φορά αφήσουμε να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού

Αυτά που συμβαίνουν στη Σταυρούπολη αυτές τις μέρες τα διαβάζω μαζί με το άρθρο του υφυπουργού Παιδείας Α. Συρίγου με τον τίτλο "Αναζητώντας εναγωνίως τον ρατσισμό" και πλάι στις δηλώσεις της υπουργού Παιδείας για αυτά ακριβώς τα επεισόδια στη Σταυρούπολη. Από τη μια βλέπω την προσπάθεια να δικαιολογήσει ο υφυπουργός τη συλλογή στοιχείων για την ιθαγένεια των μαθητών και τη γλωσσομάθειά τους όπως επίσης μας ενημερώνει, όταν το θέμα μας είναι η δημοσιοποίηση ονομάτων, που στην πραγματικότητα τίποτα ακριβές δεν λένε ούτε για την ιθαγένεια, ούτε για τη γλωσσομάθεια. Τα προσωπικά στοιχεία των μικρών μαθητών είναι αναγκαία για τη χάραξη πολιτικών λέει ο υφυπουργός, κι ας ψάχνουμε τις πολιτικές, κι ας βρίσκουμε μόνο Μπογδάνους και Μπογδανόπουλα. Από την άλλη, στη Σταυρούπολη, όπου οργανωμένοι ακροδεξιοί μαθητές επιτίθενται με λοστάρια και μαχαίρια σε συμμαθητές τους και φοιτητές που διαδηλώνουν, κανείς δεν λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Στα κανάλια η είδηση παρουσιάζεται θολή και αδιευκρίνιστη, ενώ η αρμόδια υπουργός, άκρως αισχυντηλή, δεν λέει κακές λέξεις όπως ακροδεξιοί, νεοναζί, φασίστες, απλώς αποφαίνεται πως "αυτές οι βίαιες συμπεριφορές είναι καταδικαστέες και δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτές". Ποιες ποιων συμπεριφορές; Κάνουμε πως δεν ξέρουμε. Στοιχεία ωστόσο για το ποιον των ακροδεξιών μαθητών στη Σταυρούπολη και τις διασυνδέσεις τους με χρυσαυγίτες ή έλληνες ΓΤΠ υπάρχουν. Η εγκληματική ακροδεξιά ανασυγκροτείται μέσα από το "αντιεμβολιαστικό κίνημα" και παρασιτεί στο πλάι της "εξημερωμένης" ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ. Ο κίνδυνος ελλοχεύει και δεν θα έχουμε καμιά δικαιολογία αν για μια ακόμη φορά αφήσουμε να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού.
Περισσότερα »
30
09

Νίκος Φίλης: Εξέταση στα Λατινικά αντί στην Κοινωνιολογία: πώς ΤΙΜΩΡΟΥΝ τους αποφοίτους λυκείου

Συζητήθηκε το πρωί στη Βουλή η επίκαιρη ερώτησή μου για την εξοργιστική ρύθμιση οι απόφοιτοι λυκείου που δίνουν ξανά πανελλήνιες, να εξετάζονται στα Λατινικά (που δεν έχουν διδαχθεί!) αντί για την Κοινωνιολογία. Δεν υπάρχει ίχνος λογικής. Για τιμωρία πρόκειται. Λέει το υπουργείο: Όχι μόνο καταργούμε την «αριστερή» Κοινωνιολογία αλλά θα τιμωρήσουμε και τους φετινούς αποφοίτους που την έχουν διδαχθεί, υποχρεώνοντάς τους να εξεταστούν στα λατινικά την επόμενη χρονιά. Ίχνος παιδαγωγικών αρχών, ίχνος ευθύνης και ενσυναίσθησης απέναντι σε 18χρονους νέους. Ποια περίοδο μάλιστα; Εν μέσω πανδημίας με όλες τις συνέπειές της! Να αφήσω κατά μέρος την κυβερνητική επιλογή να διδάσκονται τα λατινικά στην Γ’ Λυκείου 6 ώρες (!) και άλλες 2 ώρες στη Β’. Σε ποια εποχή πιστεύει το υπουργείο ότι ζούμε και ποιες είναι οι προτεραιότητές του στην εκπαίδευση των εφήβων; Από τις απαντήσεις που μου έδωσε η κα Μακρή, δεν προκύπτει νεοδημοκρατική υποχώρηση στον ορίζοντα. Σημειώνω μάλιστα το αποκαλυπτικό «επιχείρημά» της υφυπουργού, ότι δεν είναι σωστό να υπάρχει εξέταση σε δυο διαφορετικά μαθήματα για την ίδια σχολή, γιατί ενδέχεται κάποιοι εξεταζόμενοι να «ευνοηθούν» ή να «αδικηθούν» από διαφορετικής δυσκολίας θέματα. Αλήθεια, δεν γνωρίζει η κα υφυπουργός ότι υπάρχει πλήθος σχολών με διαφορετικά εξεταζόμενα μαθήματα στις πανελλήνιες; Να θυμίσω ότι προηγούμενο υπάρχει: όταν η κυβέρνησή μας άλλαξε το εξεταζόμενο μάθημα, αντικαθιστώντας τα Λατινικά με την Κοινωνιολογία, έδωσε -όπως είναι ευνόητο- για ένα μεταβατικό διάστημα το δικαίωμα στους παλιούς αποφοίτους να εξεταστούν στα Λατινικά, αφού αυτά είχαν διδαχθεί. Αυτονόητο. Σημειώνω ότι η συζήτηση (το βίντεο εδώ https://youtu.be/YVSNf_Uq92Y) ήταν «διπλή» αφού την ίδια ακριβώς ερώτηση είχε καταθέσει ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής. Φυσικά, πήρε και τις ίδιες με εμένα απαντήσεις!
Περισσότερα »
30
09

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Ο ρατσισμός πάντα προσπαθεί να σε κάνει να κατηγορήσεις τον διπλανό σου για τα προβλήματα που κάποιοι άλλοι σου έχουν δημιουργήσει

Ο κύριος Συρίγος έγραψε άρθρο με τίτλο «Αναζητώντας εναγωνίως τον ρατσισμό.» Ας κοιτάξει στον καθρέφτη του. Διάβασα σοκαρισμένος σήμερα ένα άρθρο στη Καθημερινή. Δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι η εφημερίδα έδωσε χώρο σε κάποιον που εκφράζει τόσο ανοιχτά ακροδεξιές απόψεις. Το πρόβλημα είναι όμως μεγαλύτερο. Το άρθρο αυτό το έχει γράψει ο υφυπουργός παιδείας της χώρας, που είναι και εκπαιδευτικός, ο κ. Συρίγος. Να τον ενημερώσω λοιπόν για τα εξής: 1.Όταν πιστεύεις ότι κάποιοι άνθρωποι και ιδίως παιδιά έχουν κάποια χαρακτηριστικά συμπεριφοράς λόγω της χώρας καταγωγής τους και άνθρωποι από άλλες χώρες δεν τα έχουν τότε ενστερνίζεσαι σημαντικά στοιχεία του ρατσισμού. 2. Όταν αντιμετωπίζεις την εκπαιδευτική διαδικασία αποκλειστικά ως μια διαδικασία «ενσωματώσεως» με μόνο πρότυπο τον κυρίαρχο τρόπο ζωής τότε χαϊδεύεις ρατσιστικά αυτιά. Να τον ενημερώσω και για κάτι ακόμα. Η γλώσσα είναι ένα εμπόδιο ανάμεσα στον άνθρωπο και στην μάθηση. Μεγαλύτερο εμπόδιο όμως είναι η φτώχεια. Όταν οι κυβερνήσεις μέχρι το 2015 δεν είχαν κάνει τίποτα για την παιδική φτώχεια και τα σχολικά γεύματα, πολλά παιδιά στον δήμο της Αθήνας δυσκολεύονταν. Ανεξαρτήτως καταγωγής και γλώσσας. Ο ρατσισμός όμως πάντα προσπαθεί να σε κάνει να κατηγορήσεις τον διπλανό σου για τα προβλήματα που κάποιοι άλλοι σου έχουν δημιουργήσει.
Περισσότερα »