Αναδημοσιεύσεις

19
12

Η ιστορία ως άσκηση πυγμαχίας

Paco Ignacio Taibo II «Το μυστήριο της αράχνης», μετάφραση: Δήμητρα Σταυρίδου, εκδόσεις Έρμα, 2021 Ο Πάκο Iγνάσιο Tάιμπο II δεν χρήζει ιδιαίτερων συστάσεων: ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους λατινοαμερικάνους συγγραφείς. Ούτος και μερικοί ακόμη καθιέρωσαν την novella negra, το μαύρο μυθιστόρημα, νότια του Ρίο Γκράντε. Ο Τάιμπο, εξαιρετικός βιογράφος του Τσε Γκεβάρα και του Πάντσο Βίγια, ψυχή της Semana Negra, ήγουν της Mαύρης Eβδομάδας – ετήσιου φεστιβάλ νουάρ της γενέτειράς του, στην Χιχόν της Ισπανίας. Στο Μυστήριο της αράχνης παρουσιάζονται 15 διηγήματα που τυπώθηκαν τις τελευταίες τέσσερεις δεκαετίες, επιλογές από έναν προσφάτως εκδοθέντα συνολικό τόμο με τα υπόλοιπα να κυκλοφορούν μελλοντικά απ’ τις εκδόσεις Έρμα. Οι λάτρεις του τάιμπικού σύμπαντος διαβάζουν: για τη συνέλευση των Μεξικάνων θυρωρών της Νέας Υόρκης όπως σηκώσουν των πολλών τόνων μονόλιθο του θεού της βροχής και της γονιμότητας Τλάλοκ για να το επιστρέψουν στους πραγματικούς ιθαγενείς ιδιοκτήτες του. ‘Η, για την παράξενη μυρωδιά θανάτου στα χέρια ενός δολοφόνου αστυνομικού που εξαπλώνεται και στους ανωτέρους του. Ή, ακόμη για στρατευμένα μέλη αριστερής οργάνωσης εμφορούμενης από τα ιδεώδη του Γαλλικού και του Μεξικάνικου Μάη του ’68 που δουλεύουν σε εργοστάσιο και τον νικηφόρο αγώνα τους. Προσωπικά βιώματα του Τάιμπο συμβαδίζουν με τη ζωή των καθημερινών ανθρώπων σε σουρεαλιστικές άμα και βίαιες καταστάσεις. Εικόνες, ξεφεύγουν απ’ τα μαύρα μυθιστορήματα του. Όπως το άγχος του διευθυντή της αστυνομίας στην Πόλη του Μεξικού να τραβήξει όσες περισσότερες κόκκινες πινέζες δύναται από συγκεκριμένες ύποπτες γωνιές του μεγάλου χάρτη του αστικού ιστού της, πράγμα που σημαίνει κυριολεκτικό μακελειό για τα «αποβράσματα». Επισημαίνει ο ΠΙΤ ΙΙ: «Η ιστορία είναι άσκηση πυγμαχίας: σκληρή, στο κεφάλι και γρήγορη. Αυτό που μου αρέσει σε τούτες τις ιστορίες είναι ότι μοιάζουν με χτυπήματα, έτσι ώστε να τις διαβάζεις και να σου αφήνουν την αίσθηση μιας ιστορίας που κλείνεται ξαφνικά στον ίδιο της τον εαυτό».
18
12

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών στα χέρια των πρωτοβάθμιων σωματείων τους

Η μόνη ανάσα, η μόνη βιώσιμη εξέλιξη του αγώνα των εκπαιδευτικών είναι οι νέες προκηρύξεις Απεργίας-Αποχής από τις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ που έχουν ήδη ξεκινήσει και αυξάνονται συνεχώς. Ένας νέος κύκλος αγώνα ανοίγει κι ελπίζουμε να μην βρει απέναντι, εκτός από το υπουργείο, κάποιες συνδικαλιστικές παρατάξεις της Αριστεράς. Θα είναι μεγάλη ντροπή…
18
12

Στρατής Μπουρνάζος: Ἐργω και λόγω: Τι ξεχωριστό έχει η κίνηση του Β. Χαραλαμπόπουλου;

Πριν λίγες μέρες ο ηθοποιός Β. Χαραλαμπόπουλος διαμήνυσε (διακριτικά αλλά σαφώς) στη Σάσα Σταμάτη ότι ο ίδιος δεν θα βγει στη σκηνή, αν εκείνη δεν φύγει (προφανώς λόγω των τραμπουκισμών της στην παράσταση Ζαραλίκου). Κι εκείνη σηκώθηκε και έφυγε. Τι είναι το ξεχωριστό, αυτό που μας συγκινεί στη συγκεκριμένη ενέργεια, που "μίλησε" σε πολλούς και πολλές, σε ένα ευρύ φάσμα; Πιστεύω ότι είναι η έμπρακτη διαμαρτυρία, το ότι τα λόγια στηρίζονται με έργα. Το ότι δηλαδή αν θεωρείς κάτι απαράδεκτο, δεν αρκεί να το καταγγείλεις, αλλά πρέπει να το δείξεις και έμπρακτα, αν έχεις την ευκαιρία. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος να είχε γράψει απλώς κάτι στα social media. Όμως έκανε κάτι (πολύ) παραπάνω. Και το έκανε με σαφήνεια , διακριτικότητα, ευγένεια και αποτελεσματικότητα. Δεν είναι εύκολο ούτε δεδομένο. Κι αυτό είναι που κάνει τη διαφορά και μας συγκινεί, πιστεύω.
18
12

Γκρίζος αέρας

Οι μαρτυρίες που υπάρχουν σε αυτό το βιβλίο από τη μια φανερώνουν τη μιζέρια της φυλακής όταν οι συνθήκες κράτησης είναι “τυχαίες” κι όταν οι κρατούμενες ή οι φύλακες από μόνοι τους καθορίζουν το πλαίσιο, το κλίμα, τις αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις με τις οποίες υποφέρουν όλοι από αυτοανακηρυγμένα αφεντικά που αναζητούν στο πλήθος το χαρέμι τους, τη σοδειά τους και κυριαρχούν η εκδίκηση, η βία, η εκμετάλλευση. (...) Από τις 30 φυλακές μόνο οι 10 έχουν Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Γιατί; Αφού έχει αποδειχτεί ότι όποιος πηγαίνει σχολείο δεν ξαναγυρνάει στη φυλακή.
18
12

Χρήστος Καραγιαννίδης: Τρία πράγματα για την μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα.

α) Η χτεσινή αναλυτική απάντηση του Λύτρα, που απηχεί και την γνώμη του Τσιόδρα, επιβεβαιώνει με κάθε δυνατό τρόπο ότι η έρευνα ήταν σε γνώση του πρωθυπουργού και των αρμοδίων υπουργών από τον Μάιο. Τούτο σημαίνει εγκληματική αμέλεια από τον πρωθυπουργό. Αναφέρει επί λέξη ο Λύτρας: "Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ξεκάθαρα την ανάγκη ενίσχυσης του συστήματος υγείας με κάθε πρόσφορο τρόπο, προκειμένου να σωθούν ζωές". Διασπορά ψευδών ειδήσεων από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο χτες καθώς για όσα λέει ο Λύτρας δύο μέρες τώρα δεν έχει διαφωνήσει ο Τσιόδρας. Δεν περιμένω να παρέμβει η Δικαιοσύνη. Προσωπικά δεν τρέφω ψευδαισθήσεις εδώ και δύο χρόνια. β) Αδιανόητη και αντισυναδερφική συμπεριφορά από την υφυπουργό Υγείας που έσπευσε να κάνει κριτική σε μία επιστημονική μελέτη από στούντιο της τηλεόρασης για να υπερασπιστεί την κυβέρνηση που υπηρετεί. Όταν είναι γνωστό πως στην επιστημονική γνώση που κατατίθεται σε επιστημονικά φόρα απαντάς με αντίστοιχο τρόπο στα ίδια φόρα και με εμπεριστατωμένα στοιχεία. Είναι ντροπιαστικό για τον ιατρικό όρκο που έχει δώσει η συγκεκριμένη, προσβλητικό για την επιστήμη και καταστρεπτικό για την αξιοπιστία που πρέπει να υπάρχει προς τους επιστήμονες και την επιστημονική γνώση. γ) Η έρευνα Τσιόδρα-Λύτρα αποτυπώνει με ξεκάθαρο τρόπο πως η προσήλωση που έχει η κυβέρνηση στην ιδεολογία της αγοράς και του ιδιωτικού κέρδους είναι εγκληματική καθώς τα πάντα υποτάσσονται στον προσπορισμό οικονομικού κέρδους και οι ανθρώπινες ζωές έχουν διαφορετικές αξίες είτε ανάλογα με το βάλαντιο που διαθέτουν, είτε αν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη, είτε σε ποια γεωγραφική περιοχή έχουν την τύχη ή την ατυχία να μένουν. Τα παραπάνω πρέπει να συσχετιστούν με την εγκληματική απόφαση της κυβέρνησης να μειώσει τα χρήματα για την Υγεία στον προϋπολογισμό που έχει φέρει προς ψήφιση το ερχόμενο Σάββατο. Σε αυτά αντιπαρατίθεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτά παλεύουμε να αλλάξουμε, αυτά είναι που θα αλλάξουμε. Ας αφήσουμε λοιπόν την επικοινωνία, το θέαμα, τις εντυπώσεις κι ας μιλήσουμε για το πως θα διώξουμε την σημερινή κυβέρνηση για να σταματήσει επιτέλους το θανατικό από τις ασκούμενες πολιτικές τους.