Αναδημοσιεύσεις

27
10

Σε ποιον χρεώνεται τελικά ο Γιάννος Παπαντωνίου;

Στις 23 Αυγούστου 2010, λίγες ημέρες μετά το Καστελόριζο, ο πρώην πρωτοκλασάτος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη έδωσε στο Μπλούμπεργκ μια σύντομη συνέντευξη, την οποία όλοι θυμούνται από την περίφημη ατάκα “η Ελλάδα είναι η τελευταία σοβιετική οικονομία στην Ευρώπη”. Στη συνέντευξη αυτή ο Γ. Παπαντωνίου είπε ότι η χώρα βρέθηκε στο όριο της χρεοκοπίας επειδή υπήρξε μεγάλη δημοσιονομική χαλάρωση και έλλειμμα μεταρρυθμίσεων και ανταγωνιστικότητας. Τώρα, χρειαζόταν ένα πολύ μεγάλο κύμα ιδιωτικοποιήσεων, η απελευθέρωση της ελληνικής οικονομίας από τον κρατισμό και η άρση των φραγμών στην ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα. Έτσι ώστε η ιδιωτική επενδυτική πρωτοβουλία να αναλάβει και να υποστηρίξει την έξοδο της χώρας από την κρίση. Είναι προφανές ότι ο Γ. Παπαντωνίου δεν μιλούσε εκ μέρους ενός κόμματος, αλλά εκ μέρους ενός συστήματος. Του συστήματος που προσπάθησε να επιβάλει στη χώρα την καταστροφική λιτότητα των Μνημονίων, πρώτα μέσω της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, κατόπιν μέσω της κυβέρνησης Παπαδήμου και στο τέλος μέσω της κυβέρνησης Σαμαρά. Του συστήματος που προσπάθησε να “πουλήσει” την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, του νερού και των δημόσιων αγαθών, την εξαΰλωση του κατώτατου μισθού, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την απελευθέρωση των απολύσεων, τη μείωση των συντάξεων και την διάλυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, τις απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, ως τις μεταρρυθμίσεις που θα έσωζαν την Ελλάδα από την καταστροφή. Του συστήματος που, όπως αποδεικνύεται, αφού λεηλάτησε ασύστολα το δημόσιο συμφέρον και αποθησαύρισε όσες μίζες μπορούσε, οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Την οποία επιχείρησε να διαχειριστεί ενοχοποιώντας ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, η οποία πηδούσε από τα παράθυρα. Όλο αυτό το σύστημα, λοιπόν, χρεώνεται τον Γιάννο Παπαντωνίου, στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας. Έτσι εξηγείται η ταραχή και η ανησυχία των στελεχών, τόσο του ΚΙΝ.ΑΛΛ. όσο και της Ν.Δ., από την προφυλάκισή του. Ταραχή, η οποία, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και τους αντιπερισπασμούς, είναι πολύ δύσκολο να κρυφτεί.
Περισσότερα »
26
10

Σεβασμός στις θυσίες όλων

Αυτή τη φορά η αναταραχή δεν προέκυψε από εξωγενείς παράγοντες. Αυτοί αρκέστηκαν να τρίβουν τα χέρια τους. Στην τελευταία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου υπήρξαν συμπεριφορές, που δεν συμβαδίζουν με το αίσθημα ευθύνης απέναντι στις θυσίες που έγιναν για να φτάσουμε ως εδώ. Οι συνεχείς και μεθοδευμένες διαρροές στον Τύπο που οφείλονται ακριβώς σε χαμηλό αίσθημα ευθύνης, διαμορφώνουν ακριβώς ένα κλίμα αντιπαλότητας που προσλαμβάνει προσωπικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για μία απολίτικη αντιπαράθεση που προφανώς δεν συνάδει με τις προτεραιότητες της περιόδου και της προσπάθειας που γίνεται. Λίγες μέρες πριν κατατεθεί ο πρώτος προϋπολογισμός (του 2019) της μετά τη λήξη του προγράμματος εποχής και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών από το κοινοβούλιο στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, οι κατηγορίες, οι εκρήξεις, οι εκτός ορίων συμπεριφορές προ και κατά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, αλλά και η παραίτηση που προκάλεσαν, δεν σηματοδοτούν συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης απέναντι σε μια λαϊκή πλειοψηφία σκληρά δοκιμασμένη όχι μόνο στα χρόνια των πρώτων μνημονίων, αλλά και στα χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – Οικολόγων. Τη στιγμή, μάλιστα, που γεννιέται η ελπίδα μιας νέας περιόδου, χωρίς τους καταναγκασμούς της επιτροπείας, στα καθορισμένα όρια της οποίας έχει αρχίσει να υλοποιείται ένα σχέδιο κοινωνικής ανασυγκρότησης και οικονομικής ανάκαμψης αναγκαίο και εφικτό. Αυτή τη στιγμή, κάθε υποτίμηση του κινδύνου ανακοπής μιας προσπάθειας που άρχισε να αποδίδει καρπούς, είναι απαράδεκτη και αδιανόητη. Όσοι έχουν αναδεχθεί την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας από τις δυνάμεις που είχαν στόχο το τέλος της επιτροπείας, δεν νοείται να μην αντιλαμβάνονται, για οποιουσδήποτε λόγους, το νόημα και το συγκεκριμένο περιεχόμενο της λαϊκής εντολής που τους δόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015. Την εντολή αυτή οφείλουν να τιμήσουν, ακόμη κι αν το τίμημα είναι η γείωση στην πραγματικότητα των καλώς νοουμένων πολιτικών προθέσεών τους.
Περισσότερα »
26
10

Κατερίνα Κνήτου: Στόχος να υπάρξει συνταγματική αποτύπωση των αναγκών βάσει και αυτών που ζήσαμε τα τελευταία 8 χρόνια

Στόχος είναι να υπάρξει συνταγματική αποτύπωση - βάσει των αναγκών που έχουν προκύψει - από όσα ζήσαμε τα τελευταία 8 χρόνια, δηλαδή η συνταγματική αναθεώρηση να περιλαμβάνει θεσμοθέτηση - περαιτέρω ενίσχυση των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Περισσότερα »
26
10

Noam Chomsky: Σενάρια δημοκρατίας

Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι η πιο επικίνδυνη οργάνωση στην ανθρώπινη ιστορία. Μέχρι και ο Χίτλερ δεν αφιέρωσε τις προσπάθειές του στο να αποδυναμώσει την προοπτική της οργανωμένης ανθρώπινης ύπαρξης στο άμεσο μέλλον. Αυτό το κάνουν απολύτως συνειδητά. Ο Τραμπ, για παράδειγμα, πιστεύει ακράδαντα στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Πρόσφατα ζήτησε από την ιρλανδική κυβέρνηση την άδεια να κατασκευάσει έναν τοίχο για να προστατέψει το γήπεδο γκολφ του από την άνοδο της επιφάνειας της θάλασσας, επικαλούμενος την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Περισσότερα »
26
10

Gideon Levy: Ο χειρότερος εχθρός είναι η αδιαφορία

Η αποανθρωποποίηση των Παλαιστινίων έχει φτάσει σε ένα σημείο ώστε πραγματικά δεν μας προκαλούν κανένα ενδιαφέρον. Μπορώ να πω, χωρίς υπερβολή, ότι, εάν ένα ισραηλινό σκυλί σκοτωθεί από Παλαιστίνιους, θα προκαλέσει περισσότερο την προσοχή των ισραηλινών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, παρά εάν είκοσι νεαροί Παλαιστίνιοι σκοτωθούν από ελεύθερους σκοπευτές –χωρίς να έχουν κάνει τίποτα– στα σύνορα στη Γάζα. Η ζωή των Παλαιστινίων είναι πλέον το πιο ανάξιο πράγμα. Πρόκειται για ένα ολόκληρο σύστημα δαιμονοποίησης, αποανθρωποποίησης, ένα ολόκληρο σύστημα δικαιολόγησης, ότι δηλαδή «εμείς» έχουμε πάντα δίκιο και είμαστε αλάθητοι. Υπάρχουν Ισραηλινοί που είναι ικανοποιημένοι με κάθε θάνατο Παλαιστινίου. Θα αναπτύξουν ένα σωρό επιχειρήματα απλώς για να έχουν τη συνείδησή τους καθαρή και να μην ενοχλούνται: Δεν μπορείς να γνωρίζεις τι ακριβώς συνέβη, δεν ήσουν παρών, μπορείς να δεις μόνο μέρος της εικόνας. Βλέπουν ελεύθερους σκοπευτές να σκοτώνουν ένα παιδί που κουνάει τα χέρια του. Το δείχνει η τηλεόραση. Σκοπευτές σκοτώνουν μια νοσοκόμα με τη στολή εργασίας της. Βλέπουν ένα δεκαπεντάχρονο παιδί να χαστουκίζει ένα στρατιώτη και να πηγαίνει γι’ αυτό οκτώ μήνες στη φυλακή. Δικαιολογούν τα πάντα.
Περισσότερα »
25
10

Μενέλαος Χαραλαμπίδης: Για να κατανοήσουμε το παρόν, πρέπει να μάθουμε το παρελθόν

Πάντα με αφορμή μια επέτειο μιλάμε για το τι έγινε πριν και μετά. Θα έπρεπε να μιλήσουμε λοιπόν για το ποιος αγωνίστηκε για να απελευθερωθεί η Αθήνα και άρα θα έπρεπε να μιλήσουμε κυρίως για το ΕΑΜ, γιατί αυτό ήταν η μεγαλύτερη αντιστασιακή οργάνωση. Και η λέξη «ΕΑΜ» ήταν απαγορευμένη τουλάχιστον μέχρι την πτώση της Χούντας, για να μην πω και πιο μετά. Άρα δεν θα μπορούσαν οι μεταπολεμικές, μετεμφυλιακές κυβερνήσεις που είχαν καταδικάσει την Αριστερά στον αποκλεισμό, στην εξορία, στις εκτελέσεις και τις φυλακίσεις να κάνουν έναν εορτασμό από τον οποίο θα έλειπε ο πρωταγωνιστής. Κυρίως για εμένα είναι πολιτικοί οι λόγοι που δεν γιόρταζαν την απελευθέρωση της Αθήνας και μετά απλά ήταν κάτι που ξεχάστηκε.
Περισσότερα »
25
10

Το «Θηρίο»

Χρησιμοποιώντας ένα ειδικό λογισμικό με την κωδική ονομασία "Θηρίο", το επιτελείο Σαλβίνι υπό τη διεύθυνση του 45χρονου Λούκα Μορίσι, βετεράνου των επιχειρήσεων, ασχολείται σε 24ωρη βάση με την παρακολούθηση και επεξεργασία δεδομένων στα κοινωνικά δίκτυα επιλέγοντας συγκεκριμένα θέματα στα οποία "παρεμβαίνει" το αφεντικό τους, το οποίο κάνει κατά μέσον όρο δέκα αναρτήσεις την ημέρα στο Facebook και πολύ περισσότερες αναδημοσιεύσεις στο Twitter, το YouTube και το Instagram
Περισσότερα »
25
10

Τασία Χριστοδουλοπούλου: Η συνταγματική αναθεώρηση αφορά τους πολίτες, πρέπει να μπουν στον δημόσιο διάλογο

Δεν θα επινοήσουμε συνταγματικές αλλαγές για "φιγούρα", θα βάλουμε ώριμες προτάσεις που δημιουργήθηκαν κυρίως κατά την τραυματική εμπειρία των μνημονίων, με βάση την αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας, την διεύρυνση της Δημοκρατίας και της λαϊκής συμμετοχής. Είχαμε π.χ. την τραυματική εμπειρία να γίνει πρωθυπουργός ένας τεχνοκράτης.
Περισσότερα »
24
10

Paul Mason: Ο Μητσοτάκης θέλει να μοιάσει στον Μακρόν αλλά ενεργεί σαν τον Τραμπ

Υπάρχει μια φασιστική διεθνής. Υπάρχουν φασιστικά μορφώματα, η ακροδεξιά των ΗΠΑ που είναι ζώνη μεταφοράς. Έχουμε και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και οι αριστεροί νιώθουν άσχημα δίπλα τους. Πρέπει όμως όλοι οι αριστεροί να κάτσουν σε ένα τραπέζι να συμφωνήσουν πως θα καταπολεμήσουμε τον φασισμό και θα προφυλάξουμε τη δημοκρατία. Στον 1o παγκόσμιο πόλεμο έγινε μια τέτοια διεθνής. Να συνεργαστούν λοιπόν τα κόμματα της αριστεράς με τα αριστερά κόμματα των πρασίνων. Υπάρχουν οι βάσεις για να γίνουν δράσεις . Θα πρέπει να εξηγήσουμε στους πολιτικούς ηγέτες όπως ο Τσίπρας και Ιγγλέσιας ότι μπορεί να έχουν συνηθίσει το ότι είναι σημαντικοί στις χώρες τους πρέπει όμως να υπάρχει μια συναντίληψη πάνω στο θέμα αυτό και να γίνουν συμμαχίες από την Ευρώπη έως τον Καναδά. Αν κατακτήσουμε την εξουσία θα έχουμε μια διαφορετική σύνοδο κορυφής και οπωσδήποτε θα διευκολυνθούν αυτές οι πρωτοβουλίες σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα της αριστεράς. Η αριστερά δεν πρέπει να παραμείνει στη διάθεση της ήττας αλλά να εργαστεί για να κερδίσει την εμπιστοσύνη».
Περισσότερα »
24
10

Αννέτα Καββαδία: Καλλιεργούν το χωράφι των συλλογικών ενοχών αυτοί που καταλήστεψαν τη χώρα για να κρύψουν την ευθύνη τους

Η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της και εμείς τη δική μας και είναι πολλά αυτά που έχουμε να κάνουμε. Το να μιλούν κάποιοι για πολιτική δίωξη του Γιάννου Παπαντωνίου, ενώ ήταν μια υποθεση που είχε γίνει γνωστή το 2005 και ζητήθηκε δικαστική συνδρομή το 2017, από μόνο του ως γεγονός αποδεικνύει πάρα πολλά πράγματα και δείχνει ότι κάποιοι καλλιεργούν το χωράφι των συλλογικών ενοχών.
Περισσότερα »