Αναδημοσιεύσεις

28
12

Το κρίσιμο 2019

Η βασική αιτία για τον ακραίο κρατικό αυταρχισμό που επικράτησε στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» συνίσταται στο ότι η κατάργηση της δημοκρατίας ισοδυναμούσε με την απόπειρα αυταρχικής κατάργησης των ίδιων των ταξικών αγώνων. Μια απόπειρα που, εκτός του ότι ήταν καταδικασμένη εκ των πραγμάτων στην αποτυχία, εγκαθίδρυσε και την τυραννία που δυσφήμησε το όνομα του σοσιαλισμού άγνωστο μέχρι πότε.
Περισσότερα »
28
12

Χρήστος Μαντάς: Να πάμε σε εκλογές με ομαλότητα και ηρεμία

Σε κάθε περίπτωση, όπως είπε ο κ. Μαντάς, «η κυβέρνηση έχει πολύ χρόνο μπροστά της» και «είναι ένας αναγκαίος χρόνος όχι μόνο για να αποτυπωθεί το στίγμα που δώσαμε, τηρώντας και ψηφίζοντας τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ που θα έχουν άμεση αντανάκλαση στη ζωή των συμπολιτών μας, αλλά και γιατί έχουμε να κάνουμε πολλά πράγματα τη νέα χρονιά». Ανέφερε ενδεικτικά πως κομβικής σημασίας είναι η αύξηση του κατώτατου μισθού, όπως και ρυθμίσεις που αφορούν τα ζητήματα πρώτης κατοικίας και τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. «Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας να κάνουμε κι αυτό πρέπει να γίνει με όρους σταθερότητας και δημοκρατικής ομαλότητας», υπογράμμισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Περισσότερα »
28
12

Το προγραμματικό πλεονέκτημα, στην πράξη

Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, ο πρωθυπουργός επισήμανε τη δηλωτική των προθέσεων της ηγεσίας τής ΝΔ διατύπωση του κ. Μητσοτάκη, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηττηθεί γι΄ αυτά που πιστεύει, όχι τόσο για όσα έχει κάνει. Και σωστά απάντησε ότι, αντίθετα, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να ηττηθεί η ΝΔ όχι γι΄ αυτά που γενικώς πιστεύει, αλλά επί του πεδίου, γι΄ αυτά που έχει πράξει και γι΄ αυτά που προδιαγράφει το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά της ότι θα πράξει. Επίσης, επισήμανε κάτι πολύ σημαντικό για τη μετά τη λήξη του μνημονιακού προγράμαμτος περίοδο: ότι οι πολίτες πια θα κρίνουν τα κόμματα με βάση τα πολιτικά τους προγράμματα, όσο κι αν αυτά ακόμη υπόκεινται σε περιορισμούς, γιατί από αυτά, από το χαρακτήρα τους, τα κοινωνικά χαρακτηριστικά τους, την πειστικότητα και την εμπιστοσύνη που εμπνέουν ή δεν εμπνέουν, θα εξαρτάται η ελκτική δύναμη των κομμάτων και όχι από τις κορόνες των αρχηγών και των υπαρχηγών.
Περισσότερα »
27
12

Ο αντιλαϊκισμός ως θεσμικός ελιτισμός

Ο ελιτισμός είναι πάντοτε αθεμελίωτος. Δεν συμβαίνει να θεμελιώνεται υπό την αίρεση του τάδε ή του δείνα παράγοντα, να βρίσκει μερική μόνο θεμελίωση σε αυτά τα δεδομένα εκείνου του πεδίου των επιστημών, να βρίσκει φιλοσοφική, τουλάχιστον, νομιμοποίηση σε ορισμένα θεωρητικά συστήματα, κ.ο.κ. Όχι! Είναι πάντοτε αθεμελίωτος, διότι πολύ απλά η ελιτίστικη θέση μπορεί να διαπιστωθεί, μπορεί να διατυπωθεί, μόνο από κάποιον ο οποίος είναι, με τον οποιονδήποτε τρόπο, μέρος της ελίτ που περιγράφει.
Περισσότερα »
27
12

Νάσος Ηλιόπουλος: Από την Αθήνα δεν είμαστε περαστικοί

Πάντα ο καθένας κρίνεται από τις προτεραιότητες που θέτει. Όταν κάποιος σε μια πόλη που έχει περάσει όλα αυτά που έχει περάσει μέσα στην κρίση, που βλέπει τις πληγές της κρίσης, που βλέπει τις τεράστιες ανισότητες θεωρεί ότι το πρώτο ζήτημα είναι το ζήτημα - ούτε καν της ασφάλειας – είναι της αστυνόμευσης, γιατί η ασφάλεια είναι πολύ ευρύτερη έννοια, αυτομάτως υπάρχει ένα θέμα. (...) με όποια πλευρά, με όποια ματιά και να δούμε το ζήτημα της ασφάλειας πρέπει να συνεννοηθούμε κάτι, ότι οι νεοναζί και η Ακροδεξιά είναι πρόβλημα για το ζήτημα της ασφάλειας, είναι κομμάτι του προβλήματος δεν είναι κομμάτι της λύσης. Το να επιλέγει ο κ. Μπακογιάννης η πρώτη του εμφάνιση, που αναδεικνύει αυτό το ζήτημα, να γίνει σε μια γειτονιά, που αποτέλεσε το εργαστήριο για την ανάδειξη της Χρυσής Αυγής στην Αθήνα και των νεοναζί, στον Άγιο Παντελεήμονα είναι αντικειμενικά μια στρατηγική που δείχνει, κουμπώνει αυτομάτως με την κεντρική στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας.
Περισσότερα »
27
12

Αρχές και Αξίες – Ποια ήταν η Ελένη

Ποια ήταν, λοιπόν, η Ελένη; Η Ελένη ήταν αυτή που ήθελε να μπορεί να ζήσει κάνοντας τις δικές της επιλογές, χωρίς να της επιβάλλει κανένας τις δικές του. Αυτή που ήθελε να μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται. Ήταν αυτή που ήθελε να ζήσει ως ίση μεταξύ ίσων. Η Ελένη ήταν αυτή που ήθελε να ζήσει. Η Ελένη ήταν γυναίκα.
Περισσότερα »
27
12

Πολυμέρης Βόγλης: Πολύ επικίνδυνη η ρητορική της Νέας Δημοκρατίας για τη δημοκρατία

Η απήχηση της Νέας Δημοκρατίας έχει όρια, τα οποία δεν μπορεί να υπερβεί. Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κράμα νεοφιλελευθερισμού και συντηρητισμού, που εκφράζει τα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας που συντηρητικοποιούνται. Όμως, δεν μπορεί να εκφράσει την ελπίδα της κοινωνικής αλλαγής. Το διακύβευμα για το μέλλον είναι αυτή η ελπίδα να μεταφραστεί σε ένα αφήγημα που αμφισβητεί τον μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού και θέτει ως προτεραιότητα τις ανάγκες των πολλών.
Περισσότερα »
26
12

Νεο-εθνο-λαϊκο-φιλελευθερισμός

Το παράδειγμα της Γερμανίας αποτελεί την πιο κραυγαλέα περίπτωση στροφής της Χριστιανοδημοκρατίας σε θέσεις που υπηρετούσε μερικές δεκαετίες πριν και τις οποίες υποτίθεται ότι είχε εγκαταλείψει στην σύγχρονη εποχή. Πίσω από τη νεοσυντηρητική στροφή με εθνικό πρόσημο κρύβεται η αδυναμία του συστήματος να πάρει τις ανάσες που χρειάζεται χωρίς να χρειαστεί να ανοίξει και πάλι το χρονοντούλαπο του αυταρχισμού.
Περισσότερα »
26
12

Πρόσωπο με πρόσωπο με τα «κίτρινα γιλέκα»

Αναμφίβολα, ένα καπιταλιστικό καθεστώς δεν χαρακτηρίζεται από την αρχή της ισότητας. Ωστόσο, μπορεί προσωρινά να κινηθεί μέσα σε όρια βιώσιμης ανισότητας, αν ο κοινωνικός ανταγωνισμός –αυτό που άλλοτε αποκαλούσαμε «αγώνες»– με τη συμβολή και πολιτικών που σχετίζονται με το εθνικό συμφέρον και την εθνική συνοχή (τις οποίες θα έπρεπε να ξανασκεφτούμε σε ηπειρωτική κλίμακα), βάζουν φρένο στη φτωχοποίηση και επιβάλουν κάποιου βαθμού αναδιανομή, είτε μέσω της φορολογίας είτε μέσω των κοινωνικών υπηρεσιών. Ο Μακρόν έκανε ακριβώς το αντίθετο, λες και είχε δει την εκλογή του σαν εντολή να επιταχύνει τα χτυπήματα: κατά του εργατικού δικαίου, κατά της προοδευτικής φορολογίας, κατά των επαγγελματικών διαπραγματευτικών και αντιπροσωπευτικών δεσμών, κατά των κοινωνικών υπηρεσιών. Η ιδέα που τα συνέδεε όλα αυτά, ήταν αναμφίβολα ότι θα αντισταθμιζόταν η ερήμωση της κοινωνίας των «πολιτών» με ένα μείγμα προπαγάνδας υπέρ του «επιχειρηματικού πνεύματος» και ενός μοραλισμού της ορθής σκέψης, χωρίς να τους περνάει από το μυαλό ότι θα μπορούσε η φωτιά να ξανανάψει…
Περισσότερα »