Αναδημοσιεύσεις

25
02

Ράνια Σβίγκου: Αριστερή και προοδευτική σφραγίδα στη μεταμνημονιακή εποχή

Ο διάλογος πρέπει να γίνει με προγραμματικές θέσεις κι εκεί θα φανεί ποιοι συντάσσονται με το αριστερό και προοδευτικό μέτωπο και ποιοι συντάσσονται με το νεοφιλελευθερισμό και τη Ν.Δ. Εμείς δεν θέλουμε ευκαιριακές συμμαχίες, ούτε συμμαχίες με μόνο ορίζοντα τις εκλογές ή συμμαχίες που εξαντλούνται στον ανασχηματισμό, αλλά αποβλέπουμε στην διαμόρφωση των πολιτικών συσχετισμών μέσα από στέρεες συμμαχίες, μακροπρόθεσμες, ώστε πραγματικά να απαντήσουμε, όπως σας είπα και πριν, στις προκλήσεις και τα ερωτήματα της μεταμνημονιακής περιόδου με έναν τρόπο επωφελή για τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας. Χρειάζονται προσεκτικά βήματα, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να είμαστε και συνεκτικοί και ενωμένοι στο να υπηρετήσουμε αυτόν τον κοινό στόχο των συμμαχιών πάνω σε προγραμματική βάση. Κι όπως σας είπα σε ένα κάλεσμα το οποίο απευθύνεται τόσο στον αριστερό, όσο και τον προοδευτικό κόσμο.
Περισσότερα »
25
02

Τα μέτωπα της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε, όταν προσεγγίζουμε το ζήτημα [των συμμαχιών] είναι ότι δεν υπάρχει μια περιοχή μόνο που οφείλουμε να μελετήσουμε και να σχεδιάσουμε πολιτική γι΄ αυτήν, την κεντροαριστερά, αλλά και μια άλλη περιοχή που είναι ο κόσμος που ψήφιζε τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, ακόμη και τον Σεπτέμβρη, και τώρα σταθερά κρατά απόσταση, χωρίς να πηγαίνει σε άλλο κόμμα. Προφανώς δεν κρατά αυτή τη στάση διότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε πολύ αριστερότερα. Οι απλοποιήσεις, στο θέμα αυτό, βλάπτουν. Συνολικά, όμως, η διεύρυνση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του πρέπει να στηριχθεί σε έναν διάλογο πάνω σε προγραμματικές θέσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να προχωρήσει γρήγορα σ΄ αυτό το θέμα, δεν αρκούν τα μέτρα –πολύ σημαντικό σίγουρα– ανακούφισης της κοινωνίας. Δεν αρκεί ούτε το ό,τι φτάσαμε στο τέλος του προγράμματος χωρίς να ναυαγήσουμε, προστατεύοντας συγχρόνως όσο μπορούσαμε τα θύματα των μνημονίων και της κρίσης και θεμελιώνοντας την προοπτική σταθερής ανάπτυξης. Χρειάζεται και το επεξεργασμένο πρόγραμμα για τη νέα τετραετία. Γι΄ αυτό, κυρίως, θα σε επιλέξουν. Αυτό είναι, εξάλλου, και το στέρεο έδαφος που μπορεί να συντεθούν απόψεις και να συνυπάρξουν οι δυνάμεις και από τις δυο πλευρές που αναφέρθηκαν προηγουμένως.
Περισσότερα »
25
02

Οι συμμαχίες θέλουν και τρόπο και κόπο

Μια πολιτική συμμαχιών, βέβαια, δεν μπορεί να είναι μονόπλευρα προσανατολισμένη, γιατί θα αποδειχθεί αναποτελεσματική. Η ισορροπία δεν είναι απαραίτητη για να έχουμε ήσυχη την αριστερή μας συνείδηση. Χρειάζεται γιατί όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν με σαφήνεια ότι ένα 15% με 20% επιμένει στην «αδιευκρίνιστη ψήφο». Κι αυτό σημαίνει ότι μεγάλο μέρος από αυτό το ποσοστό τηρεί στάση αναμονής απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Μετράει ως την τελευταία στιγμή τα συν και τα πλην. Παρακολουθεί τις πράξεις του και περιμένει εκείνο το κάτι που θα παίξει τον αποφασιστικό ρόλο στη στάση του. Πώς θα προσεγγιστεί αυτός ο κόσμος; Είναι ευτυχής συγκυρία που το εναρκτήριο λάκτισμα γι΄ αυτή την πρόσφατη κινητικότητα δόθηκε με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών. Είναι αντικειμενικά ένα γεγονός που διευκολύνει προσεγγίσεις από διάφορες κατευθύνσεις. Ίσως γιατί τονίζει μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά τού ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και σ΄ αυτούς που τρέφουν πολλές επιφυλάξεις για την πορεία του. Μια τέτοια σύνθετη και απαιτητική πολιτική συμμαχιών, για να υπηρετηθεί με συνέπεια και να έχει θετικά αποτελέσματα, χρειάζεται σχεδιασμό και διάθεση ανθρώπινου δυναμικού. Δεν είναι ζήτημα μόνο κάποιων επιτελείων, πολύ λιγότερο ενός στενού κύκλου μυημένων. Όσο περισσότεροι μετέχουν στις επιλογές και τις αποφάσεις, τόσο περιορίζονται οι κίνδυνοι αστοχιών και λαθών. Κι από λάθη, ιδίως στην επιλογή προσώπων, έχουμε αρκετή και διδακτική σοδειά.
Περισσότερα »
25
02

Μην κρύβετε την Ακρόπολη

Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη«, Νάσος Ηλιόπουλος, επισήμανε με δήλωσή του, πως η άναρχη δόμηση στην ιστορική περιοχή γύρω από την Ακρόπολη, θα έχει ανεπανόρθωτες συνέπειες στην αισθητική του τοπίου που περιβάλλει το ιερό μνημείο και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων. «Η αθρόα έλευση τουρισμού έχει ως αποτέλεσμα την άτακτη παραμόρφωση του αστικού τοπίου και την άλωση του δημόσιου χώρου. Τόσο τα καταλύματα προς ενοικίαση, όσο και οι επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος τείνουν να θέσουν υπό διωγμό την κατοικία από την ιστορική περιοχή γύρω από την Ακρόπολη» ανέφερε σε δήλωσή του ο Ν. Ηλιόπουλος. «Η ίδια η τουριστική αξιοποίηση επιτάσσει να οργανώσουμε με αποτελεσματικό τρόπο την τουριστική ανάπτυξη. Πρέπει να αναδείξουμε την τεράστια σημασία της περιοχής και του μοναδικού μνημείου της Ακρόπολης, να προστατεύσουμε τους κατοίκους από την όχληση, να ενισχύσουμε την κατοικία διασφαλίζοντας τους καλύτερους δυνατούς όρους για την καθημερινότητα της περιοχής (φωτισμό, ελεύθερους χώρους, καθαριότητα)» τόνισε. Ο Νάσος Ηλιόπουλος πρότεινε επίσης: «Η ζώνη ελέγχου του ύψους των κτηρίων που καθορίστηκε με το Προεδρικό Διάταγμα του 1975, θα πρέπει να επικαιροποιηθεί με την συνεργασία των δύο αρμόδιων υπουργείων, του Υπουργείου Πολιτισμού και του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Προτείνουμε να θεσπιστούν ηπιότεροι όροι δόμησης, ανώτατο ύψος κτιρίων, χρήσεις γης, ως γνώμονες για τις πολεοδομικές αδειοδοτήσεις με απαρέγκλιτη εφαρμογή τους από την υπηρεσία Πολεοδομίας του Δήμου Αθηναίων».
Περισσότερα »
25
02

Αννέτα Καββαδία: Το δίλημμα που αντιμετωπίζουμε είναι: Δημοκρατία ή Φασισμός (Video)

Η άνοδος του φασισμού και του ναζισμού διευκολύνθηκε, αν δεν ενθαρρύνθηκε, από τις αστικές δυνάμεις της Ευρώπης του Μεσοπολέμου, ως ανάχωμα στον «Κόκκινο Κίνδυνο». Το αποτέλεσμα ήταν ο πιο πολύνεκρος πόλεμος στης Ιστορία της Ανθρωπότητας, μια Ευρώπη ολότελα ισοπεδωμένη που στην πραγματικότητα δεν επανήλθε ποτέ στην προηγούμενη αίγλη και ισχύ της και, φυσικά, το μεγαλύτερο, σχεδόν μεταφυσικών διαστάσεων, Έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας: το Ολοκαύτωμα. Πάνω στα καπνισμένα ερείπια μιας ολόκληρης ηπείρου χτίστηκαν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, με πρώτο το Συμβούλιο της Ευρώπης το 1949. Ο σκοπός της ύπαρξής τους: ποτέ ξανά πόλεμος, ποτέ ξανά φασισμός, τέλος στους ευρωπαϊκούς εθνικισμούς. Ας μην επαναλάβει, λοιπόν, η Ευρώπη σήμερα το ίδιο τραγικό λάθος. Ας απορρίψει οριστικά και αμετάκλητα ανιστόρητες και επικίνδυνες θεωρίες περί των δύο άκρων που απλώς ενισχύουν το ένα και μοναδικό άκρο: την ακροδεξιά. Το δίλημμα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη στις μέρες μας δεν είναι πρόοδος ή συντήρηση: είναι δημοκρατία ή φασισμός.
Περισσότερα »
25
02

Όταν ο Βορίδης στενοχωριέται για την «ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς»

Η Αριστερά δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με τη διατήρηση κάποιας κατακτημένης ιδεολογικής ηγεμονίας, τουλάχιστον όπως την εννοούν οι ακροδεξιοί. Δίνει μια διαρκή μάχη για τις ανθρώπινες αξίες, τον ορθολογισμό, την κριτική σκέψη, τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη, τα δικαιώματα, με το μυαλό όχι σε αυτά που έχει κερδίσει, αλλά σε αυτά που έχει να υπερασπιστεί. Το περίφημο ηθικό της πλεονέκτημα το επικαλείται περισσότερο προς τα μέσα για να ελέγχει τον εαυτό της, παρά προς τα έξω για να τον διαφημίζει. Και όταν ο Βορίδης προσπαθεί να αμφισβητήσει την «ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς» δανειζόμενος από αυτήν τον Γκράμσι, η Αριστερά απλά διασκεδάζει. Σοβαρά τώρα;
Περισσότερα »
25
02

24 Φεβρουαρίου 1943: Η νικηφόρα απεργία και η ιστορική πορεία των εργαζομένων εναντίον της πολιτικής επιστράτευσης

Η ΕΠΟΝ ιδρύθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1943, μια ημερομηνία κάθε άλλο παρά τυχαία, καθώς την επομένη, στις 24 Φεβρουαρίου, πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεγάλη κινητοποίηση των κατοίκων της πρωτεύουσας ενάντια στο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης. Σύμφωνα με το μέτρο αυτό όλοι οι κάτοικοι της χώρας, ηλικίας από 16 έως 45 ετών, ήταν υποχρεωμένοι να αναλάβουν υποδεικνυόμενη από τις αρχές κατοχής εργασία και εκτός του τόπου κατοικίας τους, συγκροτημένοι σε συμβιωτικές ομάδες εργασίας εντός στρατοπέδων. Με άλλα λόγια, το μέτρο αυτό έπληττε το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού, καθώς ο κίνδυνος της μαζικής αποστολής Ελλήνων στα εργοστάσια της Γερμανίας ήταν πλέον ορατός.
Περισσότερα »
24
02

Επισημάνσεις

Δεν το ξέραμε ότι είναι θεσμική ύβρις να παίρνεις τηλέφωνο τον Στουρνάρα. Παραβιάζει, λέει, την ιερή αρχή της αυτονομίας των τραπεζών. Ντροπή, Πολάκη. Θα ρίξει ο Θεός capital controls να μας κάψει. Είναι σαν να απασχολείς τον Μωυσή την ώρα που κατεβάζει τις πλάκες από το βουνό.
Περισσότερα »
24
02

Μαίρη Λεοντσίνη: Εκφοβισμός και ρατσιστικά εγκλήματα – Το σεξιστικό λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου και η υπόθεση Γιακουμάκη

"Τα τελευταία χρόνια συζητάμε για την ομοφοβία, όχι πάντα με το σωστό τρόπο, αλλά δεν είναι πια μια άγνωστη λέξη, τουλάχιστον στο χώρο της εκπαίδευσης. Συχνά βέβαια, παρότι το bullying και η απειλή του γίνονται καθημερινές υποθέσεις, δεν συμπεριλαμβάνεται η ομοφοβική (σεξιστική και εν τέλει μισογυνική) διάστασή του. Πολλ-οί, -ές εκπαιδευτικοί ερμηνεύουν τις σεξιστικές παρενοχλήσεις ως εκμάθηση της αρρενωπότητας.: «Αγόρι είναι, θα ρίξει και καμιά κλωτσιά...». Ενώ όμως γίνεται μεγάλη προσπάθεια για ενημέρωση στη διαπολιτισμική εκπαίδευση, ο σεξισμός και η ομοφοβία δεν συμπεριλαμβάνονται στη συζήτηση και στις επιμορφώσεις, τη στιγμή που είναι από τους βασικότερους τομείς της. Η ευαισθητοποίηση κατά του ρατσισμού δε συνοδεύεται από την ανάλυση του σεξισμού και οι φεμινιστικές πρωτοβουλίες και ομάδες συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται με θυμηδία ή να δυσφημούνται".
Περισσότερα »
24
02

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Ανησυχητικό για τη δημοκρατία ότι βασική αντιπολίτευση δεν είναι η ΝΔ αλλά τα ΜΜΕ

Εμείς λέμε να γίνει κόμβος η Θεσσαλονίκη, το κέντρο των Βαλκανίων, να είναι ένα Hub και για την ενέργεια και για τα εμπορεύματα και για τα μεταφορικά. Είναι δυνατό να μπορεί να το έχει αυτό η Θεσσαλονίκη -άρα και η Καβάλα και η Καστοριά- μπορούν να αναπτυχθούν αν κοιτάνε προς τα κάτω; Από τότε που ερχόμουν ένα μήνα κάθε καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, θυμάμαι όλων των ειδών τους ανθρώπους, είτε ήταν ποδοσφαιρόφιλοι είτε δεν ήταν ποδοσφαιρόφιλοι στη Θεσσαλονίκη να μου λένε για το κράτος των Αθηναίων. Ας κοιτάξουν ένα χάρτη, όσο κοιτάει προς τα κάτω η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα και οι άλλες πόλεις θα την κερδίζουν. Μόνο όταν ανοίξει ο ορίζοντας προς τον βορρά θα είναι το κέντρο που ήταν και στο Βυζάντιο, δηλαδή να μπορεί να πηγαίνουν και τα τρένα από τη Θεσσαλονίκη από το λιμάνι [κατευθείαν] στην κεντρική Ευρώπη και μετά στη βόρεια Ευρώπη. Το τραγικό είναι ότι προσπαθούμε να πείσουμε ανθρώπους -και εγώ δεν υποτιμώ καθόλου τον συμβολισμό και τη σημασία που μπορεί να έχει μια λέξη, οι λέξεις έχουν ιστορικότητα, αλλά προσπαθούμε να βοηθήσουμε και να τους πούμε- ότι αυτοί έχουν κερδίσει. Δηλαδή δεν έχουν οικονομικά να κερδίσουν από τη συνανάπτυξη, που έχουμε εμείς σαν ιδέα για τα Βαλκάνια, κάποιοι που είναι στην Κρήτη ή στην Πρέβεζα, ή στην Καλαμάτα. Στην οικονομική ανάπτυξη που θα έρθει, είναι οι Βορειοελλαδίτες που θα κερδίσουν!
Περισσότερα »