Προβάλλεται μια ψευδής ατζέντα και κρύβεται η πραγματική, ή μπαίνει κάτω από το φως των προβολέων το ψευδές ή το δευτερεύον, αλλά εντυπωσιακό, ώστε να μένουν στο σκοτάδι αυτά που είναι χρήσιμο να μένουν στο σκοτάδι.
Αυτήν ακριβώς την τακτική εφάρμοσε επί τέσσερα χρόνια η Ν.Δ. με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ. Έκαναν συστηματικά την τρίχα τριχιά, με δεκάλεπτα ρεπορτάζ για περιστατικά τόσο ασήμαντα όπως αυτό που αποτέλεσε την αφορμή του παρόντος σημειώματος ή για τα τυπικά προσόντα του Νίκου Καρανίκα ή για το κάπνισμα του Πολλάκη ή και με απλά ακατέργαστα ψέματα, και φρόντιζαν να κρατούν στο σκοτάδι κάθε θετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάθε μεμπτό της Νέας Δημοκρατίας και του Κ. Μητσοτάκη.
Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι την ίδια στρατηγική, παραλλαγμένη, εφαρμόζουν ακόμα και σήμερα. Η κυβέρνηση κυριολεκτικά οργιάζει σε όλους τους τομείς, αλλά αυτά που βρίσκουν τον δρόμο τους προς τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα είναι τα καλά αγγλικά του πρωθυπουργού, η «ιδιαίτερη χημεία του» με διάφορους ξένους ηγέτες, η αποφασιστικότητα με την οποία δίνει μικρές μάχες και επιτυγχάνει μεγάλες νίκες.
Αυτά όταν δεν μνημονεύει με ξένα κόλλυβα, όπως στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ που ψήφισε ο Τσίπρας και πιστώνεται τώρα ο Μητσοτάκης. Βέβαια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μείωνε τον ΕΝΦΙΑ, το σύστημα του λεκέ είχε ντυθεί με περικεφαλαίες και έκανε θόρυβο πολύ.
