Αναδημοσιεύσεις

Η υπόθεση της ανάδειξης του αριστερού προσήμου, η υπόθεση της συνέπειας ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις της Αριστεράς, εξυπηρετείται από την προσθήκη και την προβολή στο πρόγραμμα των άμεσων διεκδικήσεων, αιτημάτων και στόχων πέρα από τη συστημική καθημερινότητα. Αυτά θα προκαλέσουν έντονες ζυμώσεις, αλλά και θα αποτελέσουν αρχή εκτέλεσης, με την πιλοτική εφαρμογή τους όπου αυτή είναι εφικτή. Δεν μπορούμε απλώς «να εξαγοράζωμεν τον καιρόν», κατά την ευαγγελική ρήση. Παράλληλα, η συνέπεια προς το αριστερό πρόσημο απαιτεί εγρήγορση και συγκρουσιακή ετοιμότητα απέναντι στα κέντρα ισχύος του αντιπάλου, που προσβλέπουν στην «αριστερή παρένθεση». «Φωλεές» του αντιπάλου, που έχουν ριζώσει σ’ ένα «βαθύ κράτος», απαιτούν την κατάλληλη αντιμετώπιση για την εκρίζωσή τους. Ανάμεσά τους προέχουσα θέση στο «βαθύ κράτος» έχουν, στην παρούσα φάση «φωλεές» ορισμένων δικαστικών λειτουργών.

Η περίφημη αριστεία το μόνο που κάνει είναι να αναπαράγει τον κοινωνικό ανταγωνισμό και τον φθόνο μεταξύ των ανθρώπων, εν αντιθέσει με την αλληλεγγύη που έχει σαν κέντρο την εξυπηρέτηση των ανθρώπινων αναγκών και όχι το εγωιστικό κέρδος.

Όταν προ οκταετίας ξέσπασε η κρίση, υπήρξε μια σιωπηρή συμφωνία να παραμεριστούν τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Η χώρα δεν είχε την πολυτέλεια να επικεντρωθεί σε θέματα πέραν της επιβίωσής της. Πολλοί επιμένουν σ’ αυτή την άποψη και σήμερα, καθώς βέβαια δεν έχουμε βγει από το τούνελ. Δυστυχώς όμως τα θέματα εξωτερικής πολιτικής δεν συγχρονίζονται με την ατζέντα των μνημονίων. Επτά χρόνια είναι πολλά για έναν εθνικό «αυτόματο πιλότο». Εξάλλου σιγά-σιγά συνειδητοποιούμε πως δεν έχουμε αυτόματο πιλότο, αλλά το σκάφος οδηγείται στα μουλωχτά, αλλά πολύ συνειδητά, σε επικίνδυνα αδιέξοδα από ένα «βαθύ κράτος» της εξωτερικής πολιτικής.