τουρισμός

25
06

Κώστας Στρατής: «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» για τον αρχαιολογικό καταδυτικό τουρισμό

Με πρόσφατο νόμο του υπουργείου Τουρισμού ψηφίστηκαν νέες ρυθμίσεις για τον καταδυτικό τουρισμό, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για τη δυνατότητα παραχώρησης σε ιδιώτες της διαχείρισης ενάλιων αρχαιοτήτων. Ο νέος νόμος αποτελεί την τέταρτη νομοθετική απόπειρα κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας σε αυτό το πεδίο. Εχουν προηγηθεί ένας νόμος του 2005 και δυο τροποποιήσεις το 2013 και το 2014, με τα οποία η Ν.Δ. δεν πέτυχε ούτε καταδυτικά πάρκα να λειτουργήσουν ούτε ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι να γίνουν επισκέψιμοι. Παράλληλα, το 2014 με προγραμματικές συμβάσεις υπήρξε προσπάθεια παραχώρησης σε ιδιώτες της χρήσης, διαχείρισης και εμπορικής εκμετάλλευσης ενάλιων αρχαιολογικών χώρων στην εκλογική περιφέρεια του τότε πρωθυπουργού (Μεθώνη και Πύλος). (...) Αν λοιπόν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε συνοπτικά τα πεπραγμένα της Νέας Δημοκρατίας και στο πεδίο αυτό, πρόκειται για τη διαχρονική αγκύλωση σε παρωχημένες και αποτυχημένες ιδέες εξυπηρέτησης συμφερόντων που αφίστανται τόσο από το δημόσιο συμφέρον όσο και από τον ρόλο του Δημοσίου να διασφαλίζει, ιδίως σε φυσικά μονοπώλια, τον υγιή ανταγωνισμό και ίσους κανόνες για όλους. Στόχους που, αντίθετα, υπηρετούσε το πλαίσιο για τον αρχαιολογικό καταδυτικό τουρισμό της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως αυτονόητα θα έπρεπε να γίνεται σε ένα κράτος που θέλει όχι μόνο να λέγεται αλλά και να είναι ευνομούμενο και φιλοαναπτυξιακό, με όρους δημοσίου συμφέροντος που διαχέουν τα οφέλη σε όλους.
Περισσότερα »
03
02

Εργασιακή κόλαση στον τουριστικό παράδεισο

Ξενοδοχειακή μονάδα στην Κω, από κείνες τις μεγάλες και ιλουστρέ, οι οποίες, τάχα, φέρουν την ανάπτυξη σε κάθε τόπο, πριν προσλάβει τους υπαλλήλους της, τους έβαζε να υπογράφουν πως θα βαρύνονται με πρόστιμα, διαφόρων διαβαθμίσεων - 30 ευρώ εάν παραπονεθεί πελάτης, 10 ευρώ για τις καθυστερήσεις προσέλευσης. Και πως, ακόμα, θα τους υποβάλλει σε σωματικό έλεγχο, μην τυχόν και, φεύγοντας, υφαρπάξουν κατιτίς απ’ την περιουσία του εργοδότη. Πριν αλλάξουν οι συσχετισμοί και οι προτεραιότητες στο παραγωγικό μοντέλο, ώστε να ενισχυθεί και πάλι η μικρομεσαία επιχείρηση, το να αποκαλύπτεται η κόλαση της εκμετάλλευσης πίσω από τους παραδεισένιους -κατά πώς τους λένε- προορισμούς είναι πρωτίστως ανθρωπιστικό καθήκον.
Περισσότερα »
17
01

Η συμβολή της Δημιουργικής Οικονομίας στην ανάπτυξη

Η Δημιουργική Οικονομία αναπτύσσεται συνεχώς σε ολόκληρο τον κόσμο και βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής στρατηγικής ανάπτυξης. Στη Δημιουργική Οικονομία εντάσσονται δραστηριότητες οι οποίες αφορούν τον πολιτισμό (θέατρα, τέχνες, μουσεία, πολιτιστική κληρονομιά, αρχαιολογικοί χώροι, πολιτιστικά κέντρα κλπ), την χειροτεχνία (κεραμική, χαρακτική, κόσμημα κ.α) και εφαρμογές τεχνολογίας, πληροφορικής και επικοινωνιών (δημιουργία υπηρεσιών και περιεχομένου – mobile apps, e-learning κτλ). Η σύνδεση αμιγώς πολιτιστικών αγαθών με αγαθά μιας ευρύτερης παραγωγικής διαδικασίας είναι ο πυρήνας της Δημιουργικής Οικονομίας. Υπάρχει διεθνώς η τάση σύνδεσης της πολιτιστικής κληρονομιάς και γενικότερα του πολιτισμού, με την πραγματική οικονομία, δηλαδή τον τουρισμό, τα ΜΜΕ, τον αγροτικό τομέα κοκ. Αυτή η σύνδεση πραγματοποιείται μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας, με αυτό τον τρόπο συνδέονται οι τομείς του πολιτισμού και της δημιουργίας, με τους κλασσικούς παραγωγικούς τομείς. Ο κλάδος του τουρισμού, για παράδειγμα, είναι πολύπλευρος, παρέχοντας εμπειρίες σε ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, όπως η γαστρονομία, ο θρησκευτικός, πολιτιστικός, αθλητικός, περιβαλλοντικός τουρισμός κλπ. Ενισχύεται, δηλαδή, η σχέση μεταξύ της πολιτιστικής κληρονομιάς, με την αστική ανάπτυξη και τον τουρισμό. Αυτή η σχέση συνδέεται μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας, σε μία «ολοκληρωμένη αναπτυξιακή προοπτική».
Περισσότερα »
21
08

Ο ελληνικός τουρισμός την περίοδο 1950-1974

Η μελέτη της άνθησης του ελληνικού τουρισμού στο πλαίσιο των μετασχηματισμών της ελληνικής κοινωνίας αποτελεί το κεντρικό θέμα συζήτησης για την ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα από τις αρχές της πρώτης μεταπολεμικής δεκαετίας μέχρι σήμερα. Το βιβλίο του Μιχάλη Νικολακάκη πιάνει το νήμα της ιστορικής ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού από τις αρχές της δεκαετίας του πενήντα και για μία εικοσαετία, εξετάζοντας τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, αλλά και τις πολιτικές επιλογές που επέδρασαν καθοριστικά στη διαμόρφωση των κεντρικών χαρακτηριστικών του.
Περισσότερα »
27
07

Τι λείπει από την Αθήνα ώστε να γίνει τουριστική μητρόπολη

Θεωρώ πως πρέπει να πραγματοποιηθούν μία σειρά από σημαντικές παρεμβάσεις, ώστε η Αθήνα να μετατραπεί στην πρωτεύουσα του ελληνικού τουρισμού. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αναρωτηθούμε τι λείπει από την Αθήνα.
Περισσότερα »
21
03

Βασίλης Παπαδάκης: Τουρισμός υπαίθρου, ένα «μωρό» με πολλές δυνατότητες

Ο ταξιδιώτης που γνωρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ελληνικών προϊόντων, που μαθαίνει τις μεθόδους παραγωγής και έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους που τα παράγουν, εκτιμά την αξία τους. Επίσης ο παραγωγός που έρχεται σε άμεση επαφή με τον ταξιδιώτη αισθάνεται υπερήφανος, βελτιώνει τα προϊόντα του και μαθαίνει να δίνει αξία στην αισθητική του χώρου του.
Περισσότερα »