Δικαιοσύνη

19
12

Η απαίτηση της δικαστικής εξουσίας να αυτοελέγχεται

Η «δικαστική ανεξαρτησία» δεν μπορεί να εννοιολογηθεί ανεξάρτητα από το σύστημα της ήπιας διάκρισης των εξουσιών, που στηρίζει τη λειτουργία της δημοκρατίας σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα. Στο σύστημα αυτό, η ευεργετική για την προσωπική και πολιτική ελευθερία κατανομή της κρατικής ισχύος, πραγματώνεται με μηχανισμούς που εξασφαλίζουν αφενός την αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση των εξουσιών, αφετέρου την διασταύρωσή τους. Η απαίτηση, λοιπόν, η δικαστική εξουσία να αυτοελέγχεται νοθεύει την αρχή της ήπιας διάκρισης των εξουσιών. Η δικαστική εξουσία, αρνούμενη κάθε αλληλεπίδραση, τείνει να αυτονομηθεί, οι θεσμικές ισορροπίες κλονίζονται, το ενδεχόμενο της αυθαιρεσίας ενισχύεται. Μια μορφή συντεχνιακής οργάνωσης του κράτους διεκδικεί συνταγματικά ερείσματα και η επίκληση της δικαστικής ανεξαρτησίας λειτουργεί ως εμπόδιο και όχι ως όχημα σεβασμού της δημοκρατικής αρχής.
Περισσότερα »
08
11

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ – Η άγρια ‘’κανονικότητα’’ της Νέας Δημοκρατίας

Οι αντιφιλελεύθερες και δογματικές κραυγές της ηγεσίας της ΝΔ, δεν θα μας οδηγήσουν στη σιωπή. Το κρίσιμο ζήτημα σήμερα είναι να δοθεί νέα ώθηση, νέα δυναμική στο νόμο Παρασκευόπουλου, που γέννησε ελπίδες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στον τόπο μας. Αν κάτι, λοιπόν, πρέπει να γίνει δεν είναι ασφαλώς να κάνουμε ένα βήμα πίσω, αλλά ένα ακόμα μπροστά. Οι φυλακές απέχουν και σήμερα, κατά πολύ, από το επιθυμητό, σίγουρα από το αναγκαίο. Δεν γίνεται να μιλάμε για εξανθρωπισμό όσο οι μωρομάνες είναι έγκλειστες μαζί με τα μωρά τους, χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα εναλλακτικής έκτισης της ποινής. Δεν γίνεται να οραματιζόμαστε μια κοινωνία ανθρωπιάς όσο παραμένουν άνθρωποι μέσα στις φυλακές, που τους στερούν το δικαίωμα στην άδεια, αν και το δικαιούνται, με απαράδεκτα, ιδεολογικής υφής, προσχήματα. Δεν γίνεται να διατηρείται το εισαγγελικό βέτο, αγνοώντας τη βούληση της πλειοψηφίας του συμβουλίου της φυλακής και των σχετικών νόμων. Ένα βήμα μπροστά σημαίνει να προχωρήσει άμεσα η συζήτηση για τον ποινικό κώδικα. Ένα βήμα μπροστά σημαίνει μέτρα για την επανένταξη. Ο κύκλος του κοινωνικού αποκλεισμού και της περιθωριοποίησης πρέπει να σπάσει και ο μόνος τρόπος είναι η άρση των διακρίσεων, η καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας, η ένταξη των αποφυλακισμένων στην αγορά εργασίας και σε δομές εκπαίδευσης. Ένα βήμα μπροστά είναι η στήριξη του νόμου Παρασκευόπουλου για να μην ξαναγυρίσουμε ποτέ ξανά στην… κανονικότητα της σωφρονιστικής βαρβαρότητας των φυλακών τύπου Γ.
Περισσότερα »
26
10

Η Θέμις έχει κέφια… ξανά

Θα μπορούσε να είναι σενάριο παλιάς, καλής ελληνικής κωμωδίας, αν δεν ήταν τόσο τραγική η συμπεριφορά των εκπροσώπων της δικαστικής εξουσίας. Δείχνοντας πλήρη αδιαφορία για το τι θα πει ο κόσμος, και πολύ ξεχωριστό ενδιαφέρον για τη δική τους διακριτική μεταχείριση από την πολιτεία, συνεχίζουν με τρόπο ασύνετο μια διαμάχη με τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία με αντικείμενο τη μη εφαρμογή των διατάξεων για το πόθεν έσχες στη δική τους επικράτεια.
Περισσότερα »
17
10

Πάνος Λάμπρου: Η απάνθρωπη μορφή της «Δικαιοσύνης» νίκησε τη δικαιοσύνη

Αυτή είναι η πραγματικότητα, το βλέπουμε όχι μόνο στην περίπτωση της Ηριάννας και του Περικλή, αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Άνθρωποι που δεν έχουν την δυνατότητα να ακουστεί η φωνή τους, που μένουν στο περιθώριο, παραμένουν σε κελιά, ενώ η θέση τους θα ήταν στην ελευθερία, στο φως της ημέρας.
Περισσότερα »
27
07

Κράτος δικαίου ή κράτος δικαστών;

«Tα ράσα δεν κάνουν τον παπά», λέει μια λαϊκή παροιμία. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, η τήβεννος δεν κάνει τον δικαστή. Δεν είναι, δηλαδή, το αξίωμα που τιμά τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος που τιμά το αξίωμα. Οι δικαστικές αποφάσεις, σε τελική ανάλυση, εκδίδονται στο όνομα του ελληνικού λαού.
Περισσότερα »
24
07

Χρειάζεται συνολική μεταρρύθμιση για την εξομάλυνση του ποινικού συστήματος – συνέντευξη με τον Νίκο Παρασκευόπουλο

Είναι αυτονόητο πως ο οποιοσδήποτε μπορεί να κρίνει οποιαδήποτε δικαστική απόφαση. Είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα του πολίτη να ασκεί κριτική σε όποιον ασκεί εξουσία. Αυτή του η πράξη διασφαλίζει την ελευθερία του λόγου, της σκέψης, της έρευνας.
Περισσότερα »
24
07

Απέναντι από το… “μπλε” – Να υπερασπιστούμε το νόμο Παρασκευόπουλου για τις φυλακές

Οι κρατούμενοι είναι ένας αόρατος κόσμος. Ωστόσο, η φυλακή δεν είναι αόρατη, όπως δεν είναι αόρατα τα προβλήματα, τα αδιέξοδα μιας αντίληψης, μιας αδιέξοδης στρατηγικής, που συνειδητά επιδιώκει να κρύψει ή να εξαφανίσει τους “περισσευούμενους” του κόσμου. Η αριστερά ήταν, είναι και θα είναι η δύναμη αυτή που θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα, ως απόλυτη διαχωριστική γραμμή με τη λογική που εκφράζεται από τη δεξιά και από την ακροδεξιά της... τάξης και ασφάλειας. Και όσοι νομίζουν ότι η ασφάλεια κατοχυρώνεται με την καταστολή, ας κοιτάξουν γύρω τους. Το μίσος γεννάει μίσος, η αγριότητα αγρίμια... Υπάρχουν και άλλες λέξεις και άλλες συμπεριφορές και άλλες στάσεις: αλληλεγγύη, αγάπη, φιλία, ανοχή, εκπαίδευση, πολιτισμός...
Περισσότερα »
21
07

Για την Ηριάννα…

Ο σεβασμός στη διάκριση των λειτουργιών και την ανεξαρτησία της δικαστικής λειτουργίας δεν σημαίνει ότι οι αποφάσεις της δεν υπόκεινται σε κριτική. Στην υπόθεση ανθρώπων, ιδίως των νέων, που οδηγούνται στη φυλακή μετά από μια κρίση που δεν έχει καν τελεσιδικήσει, δεν έχει κανείς δικαίωμα να μην υπερασπίζεται το δικαίωμα γνώμης υπέρ της αξίας του τεκμηρίου της αθωότητας, δεν έχει δικαίωμα να σιωπά.
Περισσότερα »
18
07

ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ, ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ

Αν και το τελευταίο καιρό γίνεται αναφορά στην άρση του βουλεύματος που αφορά παραπομπή των εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ σε δίκη, κανείς δεν έχει εξετάσει τη σημασία μιας τέτοιας ενέργειας τόσο σε σχέση με την ουσία της υπόθεσης, όσο και με την θεσμική απαξίωση της δικαιοσύνης.
Περισσότερα »