Ακραίο Κέντρο

01
09

Οι κεντροαριστεροί ταλιμπάν και το προοδευτικό μέτωπο

Το άνοιγμα στον προοδευτικό χώρο δεν είναι προφανώς μόνο υπόθεση ενός ανασχηματισμού. Το επόμενο διάστημα, η Αριστερά πρέπει να επιμείνει σε έναν συνεπή, συγκροτημένο πολιτικό λόγο για το παρόν και το μέλλον της χώρας, λόγο βασισμένο στην κριτική σκέψη. Να υπερασπιστεί με επιχειρήματα την πολιτική της κοινωνικής δικαιοσύνης, απέναντι στην πολιτική του νεοφιλελευθερισμού. Και να προωθήσει άμεσα ένα συνολικό σχέδιο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που είναι ώριμες εδώ και πολύ καιρό. Αυτή είναι η πιο στέρεη βάση συγκρότησης ενός νέου προοδευτικού μετώπου.
07
10

Η Κεντροαριστερά και το “Survivor”

Οι δέκα υποψήφιοι για την αρχηγία θα κριθούν από το τηλεοπτικό κοινό, καθώς αποφασίστηκε η διοργάνωση δύο τηλεοπτικών ντιμπέιτ, ένα στην Αθήνα κι ένα στη Θεσσαλονίκη. Εκεί οι δέκα υποψήφιοι θα κληθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό προκειμένου να πείσουν το φιλοθεάμον κοινό να τους ψηφίσει. Μέχρι τότε, ο καθένας τους θα διεξάγει την προσωπική του καμπάνια, με όποιον τρόπο νομίζει αυτός καλύτερα, ώστε να πείσει τους... θεατές. Οι δέκα υποψήφιοι αναμετρώνται με σκοπό να κερδίσουν το έπαθλο της αρχηγίας, όπως ακριβώς οι παίκτες του “Survivor” αγωνίζονταν για το χρηματικό έπαθλο, εφόσον ο πολιτικός σχηματισμός στον οποίο σκοπεύουν να ηγηθούν δεν υφίσταται. Θα σχηματιστεί μετά την εκλογή του αρχηγού.
15
09

Υπάρχει σήμερα δυνατότητα για «ευρύχωρο» Κέντρο; – Συνέντευξη με τον Κώστα Ελευθερίου, Διδάκτορα πολιτικής επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η προσπάθεια αναπαραγωγής της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη εμφανίζεται σε δύο εκδοχές: ως εκδοχή σύγκλισης με τη ριζοσπαστική αριστερά (Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία και ως ένα σημείο Ισπανία) είτε ως εκδοχή σοσιαλ-φιλελεύθερης κεντροποίησης, όπως είδαμε να συμβαίνει στη Γαλλία με τον Μακρόν. Με τον ίδιο τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε ως το πρώτο κόμμα ριζοσπαστικής αριστεράς που, εν καιρώ κρίσης, αναλαμβάνει την κυβέρνηση και επομένως έχει να διαχειριστεί τις αντιφάσεις της περιόδου, κατ’ αντιστοιχία το ΠΑΣΟΚ είναι το πρώτο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το οποίο βρέθηκε αντιμέτωπο με τις δομικές αντιφάσεις της κρισιακής περιόδου, που εν τέλει το οδήγησαν στην κατάρρευση.
24
05

Το σόφισμα του «χρυσού μέσου όρου» ως η θεωρία των δύο άκρων

Η παγίδα της θεωρίας των δύο άκρων μοιάζει με μια παρωχημένη καραμέλα που αυτοπαρουσιάζεται ως η έσχατη και μοναδική λύση. Είναι η διαλληλία των πολιτικών ελίτ που έχασαν τον έλεγχο της διακυβέρνησης που τόσα χρόνια κατείχαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα λογικό σφάλμα, τόσο αβάσιμο όσο είναι και το να εξισώνει κανείς τον Χίτλερ με τον Βαν Γκογκ, επειδή ζωγράφιζαν και οι δύο με νερομπογιές.