Συνεντεύξεις

09
01

Κώστας Γαβρόγλου: Θέλουμε μεταρρυθμίσεις που δεν θα ακυρώνονται ανά κυβέρνηση

Είμαι βαθιά πεισμένος ότι δεν είναι δυνατόν να ορθοποδήσει η εκπαίδευση έξω από ένα πλαίσιο συναίνεσης στο οποίο θα συνεννοούνται οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Και αυτό γιατί υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά προβλήματα, η λύση των οποίων δεν προϋποθέτει ιδεολογική συμφωνία. Μάλιστα δεν θα πρέπει να την προϋποθέτει. Αυτό που προϋποθέτει η συναίνεση που εμείς επιδιώκουμε είναι η πολιτική βούληση. Ο βασικός τρόπος να κατασκευαστούν συναινέσεις είναι να συμφωνήσουμε ποια είναι τα προβλήματα που πάμε να λύσουμε και να διαμορφώσουμε έναν χώρο που θα επιτρέπει τη συζήτησή τους. Γιατί, οι διαφωνίες είναι θεμιτές, οι λύσεις όμως θα αφορούν όλους. Συνεπώς μέσα από την άμβλυνση της όποιας διαφοράς θα μεταβούμε στη σύνθεση της διαφορετικότητας. Και ο μόνος τρόπος να πετύχουν τελικά οι αλλαγές είναι να μπορέσουμε να προχωρήσουμε το νήμα των μεταρρυθμίσεων σε μια κατεύθυνση που δεν θα κόβεται κάθε φορά με την αλλαγή κυβέρνησης.
04
01

Ανδρέας Ξανθός: Η κοινωνία δεν επενδύει σε εκλογές, ελπίζει να τα καταφέρουμε

"Οι πολίτες αντιλαμβάνονται τις αντικειμενικές δυσκολίες και, παρά την απογοήτευση, τη δυσαρέσκεια και τον θυμό τους, περιμένουν, υπομένουν και προσδοκούν την οριστική απαλλαγή από τον μνημονιακό 'βρόχο' από τη δική μας κυβέρνηση"
31
12

Θεανώ Φωτίου: Με το ΚΕΑ προσπαθούμε να δώσουμε ευκαιρίες απεγκλωβισμού

Τόσα χρόνια ερχόταν ο κάθε υπουργός και έδινε και από ένα επίδομα σε κάποια ομάδα που πίεζε. Το ζήτημα της πρόνοιας, όμως, είναι οι υπηρεσίες. Ο ευάλωτος συμπολίτης μας δεν πρέπει να παίρνει απλώς επιδόματα. Χρειάζεται ένα αξιοπρεπές κοινωνικό εισόδημα ίσως και κάποια άλλα απαραίτητα επιδόματα, αλλά θα πρέπει κυρίως να πλαισιωθεί από υπηρεσίες του κράτους, γιατί πολλές από τις ανάγκες του δεν θα μπορεί να τις καλύψει με αυτά. Π.χ. για κάποιον ανάπηρο το κόστος ζωής γίνεται αναγκαστικά ακριβότερο, αλλά στηρίζοντάς τον με υπηρεσίες, θα είναι δυνατόν να καλύψει αυτά τα κενά. Στόχος μας είναι η διαφάνεια, ώστε ο πολίτης να πηγαίνει στο δήμο και να μαθαίνει, με αξιοπρέπεια, τα δικαιώματά του. Με αυτό τον τρόπο ο κάθε πολίτης θα έχει δίπλα του ένα κράτος που θα τον σέβεται και θα τον φροντίζει. Αυτό, η δική μας Αριστερά μπορεί να το υποσχεθεί και να το κάνει ακόμη και στις εποχές των μνημονίων.
30
12

Ετιέν Μπαλιμπάρ: Χρειαζόμαστε έναν αριστερό και ευρωπαϊκό αντι-λαϊκισμό

"Αν αδρανήσουμε, η διαμαρτυρία των θυμάτων της τωρινής οικονομικής και κοινωνικής κρίσης θα κεφαλαιοποιηθεί πολιτικά –όπως έγινε και σε άλλες εποχές– από έναν ξενοφοβικό εθνικισμό, ανίκανο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις μιας παγκοσμιοποιημένης πολιτικής. Σήμερα υπάρχει μια αλληλεξάρτηση των οικονομιών, των κοινωνιών, ακόμη και των πολιτισμών. Από δω πηγάζει η αναγκαιότητα να αντιμετωπίσουμε το ευρωπαϊκό ζήτημα συγχρόνως με όρους κοινωνικού μοντέλου, ανάπτυξης και ικανότητας επίδρασης στην πορεία της παγκοσμιοποίησης, σε ευρωπαϊκό και σε εθνικό επίπεδο."
28
12

Αννέτα Καββαδία: Η κυβέρνηση δεν πρέπει και δεν μπορεί να πάρει άλλα μέτρα

Έχουμε τηρήσει τη συμφωνία μας με τους εταίρους στο ακέραιο, με πολύ μεγάλη αιμορραγία της ελληνικής κοινωνίας. Συνεπώς, είναι απόλυτο δικαίωμά μας το πώς θα μοιράσουμε το πλεόνασμα των κρατικών εσόδων του 2016. Και για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, η επιλογή να ενισχυθούν οι περισσότερο αδύναμοι, είναι αυτονόητη. Όσοι από τους έξω (και τους μέσα) αντιδρούν, το κάνουν γιατί -δέσμιοι της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας τους- αισθάνονται αλλεργία με ο,τιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί φιλολαϊκό.
27
12

Ένας ορισμός για τον λαϊκισμό

Ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι και ο Μπαρόζο δεν έπαψαν να επισείουν τη λαϊκιστική απειλή και να βάζουν όλο τον κόσμο στο ίδιο τσουβάλι, για να αμφισβητήσουν τη νομιμοποίηση κινημάτων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ή οι Ποδέμος. Κατά τη γνώμη μου, αυτός ο τύπος επίθεσης δεν είναι θεμιτός. Επαναλαμβάνω, δεν μπορούμε να χαρακτηρίζουμε λαϊκιστικό ένα κίνημα μόνον επειδή ασκεί κριτική στις ελίτ.
24
12

Ντέιβιντ Χάρβεϊ: «Δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξεις τον κόσμο αν δεν αλλάξεις τις ιδέες σου!»

Δεν είναι δυνατόν να αλλάξεις τον κόσμο αν δεν αλλάξεις τις ιδέες σου. Έτσι, ένα από τα καθήκοντα που θα έθετα στη σημερινή κατάσταση, θα ήταν να προσπαθήσω να βοηθήσω τους ανθρώπους να αντιληφθούν τη φύση της κοινωνίας που παράγει έναν κόσμο δυσαρέσκειας, απογοήτευσης και ματαίωσης. Το να προσπαθήσω να δώσω ένα πλαίσιο κατανόησης μέσα στο οποίο οι άνθρωποι να μπορούν να εντοπίσουν τη φύση του προβλήματος, αποτελεί για μένα ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτικής πάλης. Αυτό που βλέπουμε γύρω μας, αυτή τη στιγμή, είναι μια σειρά από παρανοήσεις. Έτσι, για παράδειγμα, αν υπάρχει δυσφορία, οφείλεται στους μετανάστες, ή στους φτωχούς, ή σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το κεφάλαιο. Και το κεφάλαιο έχει εξεζητημένους τρόπους να απομακρύνει τις πιέσεις από πάνω του και να τις μεταφέρει αλλού. Στο βαθμό που ελέγχει τα μίντια, την πολιτική, τη συζήτηση, είναι σε θέση να την γλιτώνει.
23
12

Έφη Αχτσιόγλου: Απαραίτητος ένας διοικητικός μηχανισμός προληπτικού ελέγχου των ομαδικών απολύσεων

Τη θέση αυτή- σημειώνει η υπουργός Εργασίας -επιβεβαίωσε η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ορίζοντας πως δεν αντιβαίνει στο ενωσιακό δίκαιο η εθνική νομοθετική ρύθμιση, που δίνει σε δημόσια αρχή την εξουσία με αιτιολογημένη απόφαση και έπειτα από ουσιαστικό έλεγχο να μην επιτρέπει ομαδικές απολύσεις.