"Η κυβέρνηση υλοποιεί πράγματι το πρόγραμμα που της επιβάλλουν, με σκληρές επιπτώσεις, αλλά βάζοντας κρίσιμους αστερίσκους στην πράξη, δηλαδή με εφαρμογή στοιχείων του λεγόμενου παράλληλου προγράμματος, κυρίως όσον αφορά τα στρώματα που έχουν γονατίσει από την ανεξέλεγκτη επέλαση των μνημονίων ως το 2015. Γι’ αυτό και, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει επέλθει η κοινωνική καταστροφή που θα ερχόταν, εάν δεν είχε μεσολαβήσει η κυβερνητική αλλαγή. Οι κοινωνικές επιπτώσεις έχουν μετριασθεί. Η καμπύλη είναι καθοδική, αλλά όχι ελεύθερη πτώση. Επιβραδύνθηκε η καθοδική πορεία. Ως συνέπεια, έχουμε πολιτικό κόστος, σοβαρό πολιτικό κόστος, αλλά όχι πολιτική κατάρρευση, συνεπώς μπορούμε να σκεφτούμε ότι το πολιτικό κόστος είναι ανατάξιμο. Η επιτυχής διεκπεραίωση αυτής της κρίσιμης και επώδυνης φάσης του προγράμματος, η ολοκλήρωση του πολιτικού σχεδίου της κυβέρνησης γι’ αυτήν την περίοδο είναι, λοιπόν, κρίσιμη. Όσο για το αριστερό αποτύπωμα, είναι σημαντικό ότι η κυβέρνηση δεν περιμένει απλά το «δεύτερο χρόνο» της διακυβέρνησης της. Ενώ βρίσκεται εν μέσω όλων αυτών των δυσκολιών, και επιπλέον στριμωγμένη πολιτικά, εκτός και εντός, εκ δεξιών και εξ αριστερών, δοκιμάζοντας την αντοχή των κοινωνικών στηριγμάτων της, η κυβέρνηση δίνει επιπλέον μάχες με δική της πρωτοβουλία: επιλέγει να συγκρουστεί με το μπλοκ εξουσίας, σε όλες του τις εκφάνσεις και σε όλο του το εύρος και το βάθος. Οι συγκρούσεις αυτές είναι εξυγιαντικού χαρακτήρα, αντιμετωπίζουν «χρόνιες παθογένειες» (για να χρησιμοποιήσω ένα μάλλον ήπιο κλισέ), αλλά από τη σκοπιά της Αριστεράς, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατίας." | Γιώργος Φουρτούνης
