Συνεντεύξεις

12
05

Ο Μάης ’68 ήταν περισσότερη αυτονομία, περισσότερη ελευθερία, περισσότερη κοινότητα;

Το ‘68 ενσάρκωσε βαθιά οράματα κυρίως της σπουδάζουσας νεολαίας. Οράματα που έχουν οι νέοι και που ξεχνούν από τη στιγμή που γίνονται κτήμα της ζωής που τις ενσωματώνει μέσα στον κόσμο. Οράματα για περισσότερη ελευθερία, αυτονομία, αδελφικότητα, κοινότητα. Μια κοινωνία απόλυτης ελευθερίας, αλλά πάντα με την αδελφική ιδέα παρούσα. Συνδύασαν αυτό το διπλό ανθρωπολογικό όραμα που εκδηλώθηκε σε διάφορες στιγμές στην ανθρώπινη ιστορία. Πιστεύω πως η ιστορική σημασία του Μάη του ‘68 είναι μεγάλη, γιατί ανέδειξε αυτό το όραμα που είδαμε με πόση ευκολία έγινε κτήμα του κόσμου. Αυτό έγινε επίσης με τον κομμουνισμό. Ο Μάης του ‘68 ανήκει στη σφαίρα ανανέωσης αυτού του ανθρώπινου οράματος, που επανέρχεται κατά καιρούς και θα ξανάρθει με άλλες μορφές.
Περισσότερα »
11
05

Ζακ Ρανσιέρ: Η επίθεση έχει παντού τον ίδιο στόχο

Νομίζω ότι πρέπει όσοι διεξάγουν τον αγώνα να υποδείξουν ποιες ακριβώς πράξεις αλληλεγγύης περιμένουν από τους υπόλοιπους, είτε αυτό σημαίνει υλική βοήθεια ή δηλώσεις υποστήριξης. Το σημαντικό είναι ότι η απόσταση μεταξύ των διαφορετικών αγώνων σήμερα μικραίνει. Στους σιδηροδρόμους, στα πανεπιστήμια και αλλού η επίθεση έχει τον ίδιο στόχο: την ύπαρξη ενός κόσμου που κυβερνάται από την αλληλεγγύη, ενός κόσμου στον οποίο όλοι έχουν πρόσβαση στη εκπαίδευση, την περίθαλψη, τις μεταφορές και άλλες υπηρεσίες, ανεξάρτητα από την κοινωνική τους θέση.
Περισσότερα »
11
05

Τόνι Νέγκρι: Οι εργαζόμενοι να ανακτήσουν τον έλεγχο της πολιτικής

Η κοινωνία στην οποία ζούμε είναι ταξική —είναι δηλαδή μια κοινωνία διαμορφωμένη από την πάλη των τάξεων. Είναι μάλλον κωμικό να βλέπει κανείς τα αφεντικά να κλαψουρίζουν επειδή ένας εργατικός αγώνας τούς «κρατά ομήρους». Οι ίδιοι αγωνίζονται για την τάξη τους καθημερινά. Κρατούν ομήρους τους εργαζόμενους όταν τους λένε «είτε δουλέψτε για το ημερομίσθιο που αποφάσισα είτε θα σας πετάξω έξω και θα σας καταδικάσω στη φτώχεια».
Περισσότερα »
11
05

Ετιέν Μπαλιμπάρ: Συλλογική αντίσταση στην κοινωνική οπισθοχώρηση

Η ίδια η ιδέα της δημοκρατίας (από τη γαλλική επανάσταση και μετά) ανέκαθεν βασιζόταν στην εξάλειψη των προνομίων —που έχουν ταξικά χαρακτηριστικά— και στην αναγνώριση των δικαιωμάτων —που από θέση αρχής είναι οικουμενικά. Τα δικαιώματα ανήκουν σε όλους. Το 19ο και περισσότερο τον 20ό, αυτά άρχισαν να περιλαμβάνουν πολιτικά δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση και μέτρα υπεράσπισης των εργαζομένων. Αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα της καλής θέλησης της άρχουσας τάξης, αλλά μεγάλων και επίπονων αγώνων και δραματικών συγκυριών.
Περισσότερα »
09
05

Γιώργος Κυρίτσης: Αποσύνδεση του εξοπλιστικού σχεδιασμού από τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες

Όλες οι χώρες που έχουν βρεθεί σε οικονομική πίεση ή σε γεωπολιτική απομόνωση, έχουν αναγκαστεί να προσαρμοστούν. Υπάρχουν χώρες που ήταν αυτόνομες από την αρχή και χώρες που προσπαθούσαν να ελαττώσουν την εξάρτηση όσο μπορούν, ακόμα και αν η εξάρτηση σε βασικά όπλα παρέμενε. Η Τουρκία έχει πολύ υψηλό ποσοστό αυτονομίας σ’ αυτό το ζήτημα και έχει εξαγγείλει ότι τα επόμενα τρία χρόνια θα παρουσιάσουν δικό τους μαχητικό αεροπλάνο. Αυτό σημαίνει μια υπερεπένδυση σε τεχνολογία, άρα τα λεφτά που θα όδευαν σε βιομηχανίες άλλων χωρών για αγορές με ένα τρόπο θα πιάσουν τόπο, αναπτύσσοντας τεχνολογίες με συνέργειες κτλ. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν κάνεις μεγάλες παραγγελίες, είσαι δηλαδή μεγάλος αγοραστής, όπως η Τουρκία. Και η Ελλάδα, όμως, είναι μια χώρα που κάνει μεγάλες παραγγελίες αμυντικού υλικού, χωρίς να έχει ανάλογη επιστροφή σε επίπεδο τεχνολογίας. Και όταν την είχε, την απώλεσε όπως συνέβη με τα ναυπηγεία, που ήταν υψηλών ναυπηγικών δυνατοτήτων και τεχνολογίας. Μια ιδέα θα ήταν το επόμενο βασικό πλοίο να φτιαχτεί εδώ, στην Ελευσίνα ή τον Σκαραμαγκά, που έχουν φτιάξει τα υποβρύχια, τις πυραυλάκατους κτλ.
Περισσότερα »
06
05

Χρήστος Καραγιαννίδης: Στα ζητήματα των δικαιωμάτων δεν μπορούν να υπάρξουν εκπτώσεις κι αστερίσκοι

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του διακηρύσσει ότι το κοινωνικό του σχέδιο δε μπορεί να δημιουργεί αποκλεισμούς οποιουδήποτε είδους. Στα ζητήματα των δικαιωμάτων δεν μπορούν να υπάρξουν εκπτώσεις κι αστερίσκοι (...) ο χώρος της δικής μας Αριστεράς δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποκύπτει στον κυρίαρχο κοινωνικό συντηρητισμό ή σε κινήσεις πολιτικού εκβιασμού. Το τέλος της σκληρής εποπτείας “μας επιτρέπει να κάνουμε περισσότερα για τις κοινωνικές τάξεις που η Αριστερά προνομιακά θέλει να αντιπροσωπεύσει”.
Περισσότερα »
05
05

Aluf Benn: Κανείς δεν πιστεύει ότι ο Νετανιάχου θα προωθήσει τη λύση των δύο κρατών

Η κυβέρνηση Νετανιάχου προσδοκά να λάβει όσο περισσότερη αναγνώριση που στηρίζει το status quo και να αποφύγει κάθε πίεση για αλλαγές στο έδαφος, όπως το να δώσει περισσότερα εδάφη στους Παλαιστίνιους ή ακόμη και να διαπραγματευτεί με σοβαρότητα.
Περισσότερα »
30
04

Έφη Αχτσιόγλου: Αποτελεί στόχο η αύξηση του κατώτατου μισθού

Οι δεσμοί του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία των πολιτών και με τους μαζικούς φορείς είναι υπαρξιακοί. Παράλληλα, είναι αυτοί ακριβώς οι δεσμοί που έδωσαν τις εκλογικές νίκες και αποτέλεσαν τον ιμάντα ο οποίος ένωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά με το χρέος να βγάλει τη χώρα από την κρίση και τα μνημόνια. Η αυτοπροστασία των κομμάτων της Αριστεράς από τον «κυβερνητισμό», η οργανική τους σχέση με την κοινωνία, με τις συλλογικότητες, με τους φορείς που εκφράζουν τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία, είναι ο δρόμος που τα οδηγεί σε κοινωνικές, πολιτικές και εκλογικές νίκες. Αυτός είναι ο δρόμος που ο ΣΥΡΙΖΑ βάδισε και οφείλει να συνεχίσει να βαδίζει.
Περισσότερα »
30
04

Θοδωρής Δρίτσας: Κατέρρευσε η εμφανώς ενορχηστρωμένη προσπάθεια να τρομοκρατηθεί η δικαιοσύνη

Υπάρχει δικαστικός έλεγχος στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στις Η.Π.Α. και πρέπει να φτάσει μέχρι το τέλος. Οι αθώοι να δικαιωθούν, οι όποιοι ενεχόμενοι να δικαστούν, το πολιτικό σύστημα να κάνει βήματα ανάκτησης της χαμένης αξιοπιστίας του.
Περισσότερα »
25
04

Ανέττα Καββαδία: Η κοινωνία δικαιούται την έξοδο από τα μνημόνια

Από τον Αύγουστο και μετά, όπως όλα δείχνουν, η χώρα μπαίνει σε μια περίοδο με μεγαλύτερους, απ΄ ό,τι σήμερα, βαθμούς ελευθερίας στην άσκηση πολιτικής. Ακόμα και η αντιπολίτευση το ομολογεί πια, όπως παραδέχθηκε και η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ. Ποιοι ακριβώς θα είναι οι βαθμοί ελευθερίας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων σημαντικό ρόλο παίζει το ποια πορεία πρόκειται να ακολουθήσει η ΕΕ τα επόμενα χρόνια. Σε ποιο βαθμό θα συναντηθούν οι απόψεις του Μακρόν με αυτές της Μέρκελ, η οποία αντιμετωπίζει αρκετά εσωκομματικά, αλλά και εγχώρια προβλήματα; Σε ποιο βαθμό ο ευρωπαϊκός νότος θα καταφέρει να οικοδομήσει μια κοινή στρατηγική; Σε ποιο βαθμό η ευρωπαϊκή Αριστερά θα καταφέρει να αναβαθμίσει το ρόλο της; Σε ποιο βαθμό η ξενοφοβία και ο συντηρητισμός, εν γένει, θα συνεχίσουν διεθνώς να φουντώνουν; Ταυτοχρόνως, όπως είναι προφανές, οι βαθμοί ελευθερίας θα εξαρτηθούν και από την αποτελεσματικότητα των δικών μας «εγχώριων» προσπαθειών στην κατεύθυνση των αξιακών μας προταγμάτων.
Περισσότερα »