Macro

20
07

Αττίλας ’74: Ο βιασμός της Κύπρου

Το ντοκιμαντέρ του Μιχάλη Κακογιάννη αναφέρεται στην εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο το 1974. Γυρίστηκε ένα χρόνο αργότερα όταν οι μνήμες των γεγονότων ήταν φρέσκες. Προσπαθεί να ανιχνεύσει τι οδήγησε στην εισβολή, τον αντίκτυπό της και τις συνέπειες. Εμφανίζονται πολλοί από τους πρωταγωνιστές της πολύνεκρης τραγωδίας.
Περισσότερα »
20
07

Ο Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ στις φυλακές νέων Αυλώνα: Η μόνη απάντηση στον άφρονα σωφρονισμό είναι η παιδεία και ο πολιτισμός

Η επίσκεψη της αντιπροσωπείας (Πάνος Λάμπρου, Κορίννα Ρεπούση), με την παρουσία και του υπουργού Χρήστου Σπίρτζη, είχε ως στόχο να διερευνήσει τις υπαρκτές δυνατότητες και ασφαλώς τις δυσκολίες, για μια ουσιαστική τομή, που να αλλάζει τα δεδομένα της τιμωρητικής σωφρονιστικής πρακτικής. Το ζητούμενο, άλλωστε, είναι η δημιουργική επανένταξη και το σπάσιμο του φαύλου και αδιέξοδου κύκλου του κοινωνικού αποκλεισμού, της βίας, της παραβατικότητας και εντέλει της "εξαφάνισης" μέσω του εγκλεισμού». «Είναι αλήθεια ότι έχουν γίνει βηματισμοί απομάκρυνσης από το βάναυσο αυταρχικό μοντέλο. Ωστόσο, απέχουμε χιλιόμετρα από το βασικό στόχο, που δεν μπορεί να είναι άλλος, ειδικά για τους νέους, από την μετατροπή των χώρων αυτών σε παιδαγωγικά -με την ευρεία έννοια- κέντρα», τονίζει η ανακοίνωση του Τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ. «Καλούμε το υπουργείο Δικαιοσύνης να πάρει άμεσες νομοθετικές και άλλες πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Οποιαδήποτε καθυστέρηση ή ολιγωρία δεν δικαιολογείται. Η όποια παραβατικότητα, που είναι ασφαλώς υπαρκτή, συνδέεται με τις ζώνες του κοινωνικού αποκλεισμού, τις διακρίσεις, με τη διαρροή ή διαφυγή από την εκπαιδευτική διαδικασία, με την ακραία φτώχεια. Και η απάντηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ο άφρονας σωφρονισμός, τα μουχλιασμένα κελιά, η συνεχής τιμωρία. Η απάντηση, η μόνη πειστική, είναι η παιδεία και ο πολιτισμός.
Περισσότερα »
20
07

Κάρλο Τζουλιάνι: Γράφοντας με αίμα τη σύγχρονη ιστορία

Σαν σήμερα ο Carlo Guiliani κειτόταν νεκρός στη πλατεία «Gaetano Alimonda» της Γένοβα. Η σφαίρα του αστυνομικού Mario Placanica ήταν η αιτία που ο τότε 23χρονος Ιταλός έχασε τη ζωή του, διαμαρτυρόμενος με το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης. Εκείνη την Παρασκευή του 2001, ο Carlo Guiliani βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο στη Γένοβα για να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις κατά των ηγετών της G8. Χιλιάδες όμως ήταν και οι αστυνομικοί που σκοπός τους ήταν να προφυλάξουν την «ομαλή διεξαγωγή» της συνάντησης των ισχυρών του πλανήτη.
Περισσότερα »
20
07

Σαλβατόρε Φακίλε: Το δικαίωμα στο άσυλο θα γίνει μια παραχώρηση για λίγους

Πρόκειται για το τέλος του δικαιώματος στο άσυλο, καθώς και της επανεγκατάστασης. Πρόκειται, δηλαδή, για τη δυνατότητα να σταματήσεις το μετανάστη πριν φθάσει στην Ευρώπη και μόνο στη συνέχεια να αποφασίσεις αν θα δεχτείς ή όχι την αίτησή του για διεθνή προστασία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό που μέχρι σήμερα θεωρούνταν δικαίωμα, η δυνατότητα να ζητήσει κάποιος άσυλο, μετατρέπεται σε μια παραχώρηση.
Περισσότερα »
19
07

114 πολίτες της Πέλλας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας

Καμιά ανοχή δεν πρέπει να υπάρξει από τους δημοκρατικούς πολίτες στις φασιστικές πρακτικές και στην ακροδεξιά ρητορική που τις καλλιεργεί. Αλλά και η πολιτική κάλυψη και η απενοχοποίηση της μισαλλοδοξίας, του εθνικισμού και του ρατσισμού, στο πλαίσιο της έξαρσης ενός εθνικού ζητήματος, δεν είναι κάτι μπροστά στο οποίο επιτρέπεται να σιωπήσουμε. Η νέα μισαλλόδοξη εθνικοφροσύνη που επιδιώκει να τρομοκρατήσει κάθε διαφορετική φωνή και η οργανωμένη και υποκινούμενη φασιστική βία συνιστούν υπαρκτή και μόνιμη απειλή για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα όλων μας. Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο αυτό, πολίτες από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους αλλά και με διαφορετική άποψη για τη συμφωνία των Πρεσπών, έχοντας όμως βαθιά την πεποίθηση πως ο εθνικιστικός και ρατσιστικός λόγος, η βία κατά των διαφωνούντων και η δράση στρατιωτικοποιημένων ομάδων κρούσης πρέπει να αντιμετωπιστούν στη γέννησή τους, καλούμε: - τους κοινωνικούς, πολιτιστικούς, συνδικαλιστικούς, αθλητικούς φορείς και τους πολίτες της Πέλλας, να κλείσουν τα αυτιά τους σε όσους με τον δημόσιο λόγο τους παραπληροφορούν και συστηματικά καλλιεργούν κλίμα μίσους και δυσανεξίας και να απομονώσουν τις περιθωριακές ακροδεξιές ομάδες και τους οργανωμένους προβοκάτορες - τα πολιτικά κόμματα του συνταγματικού τόξου, να αντιμετωπίσουν με αποφασιστικότητα τους φορείς του φασισμού, του εθνικισμού και του ρατσισμού καθώς και κάθε μορφή βίας, που έχει στόχο την επιβολή κλίματος εκφοβισμού, τον περιορισμό της ελεύθερης έκφρασης και την αναγόρευση κάθε αντιπάλου ή όποιου διαφωνεί σε εχθρό ή προδότη - την Εκκλησία, να εκφέρει λόγο ειρήνευσης και καταλλαγής, χωρίς να παρασύρεται και να παρασύρει στον εθνοφυλετισμό, ο οποίος, όπως η ίδια καλύτερα γνωρίζει, έχει καταδικαστεί ήδη από το 1872 από τη Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως αίρεση. - όλους και όλες, να συμβάλουν στη διαμόρφωση ενός ισχυρού μετώπου υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Περισσότερα »
19
07

Η επικαιρότητα του Λεόν Μπλουμ

Το προλεταριάτο σήμερα, από τους χειρώνακτες ως τους γραφιάδες και τα μεσαία στελέχη, τρομοκρατημένο από την αβεβαιότητα των καιρών μας -που όμοιά της μόνο η εποχή του Μπλουμ έχει να επιδείξει- έχει τις ίδιες αλυσίδες και τα ίδια προτάγματα. Τα ανακλαστικά του ίδιου συστήματος που έκαναν τους πολιτικούς αντιπάλους του Μπλουμ να λένε «καλύτερα ο Χίτλερ», με τις δεξιές κυβερνήσεις, έχουν καταστρατηγήσει κεκτημένα δεκαετιών. Συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις πήγαν στο βρόντο, το 8ωρο έγινε «ιδεοληψία», το 10ωρο, βλέπε Αυστρία, είναι εδώ. Η τρομαχτική πρωταρχική συσσώρευση που συντελείται στη Δύση, ογδόντα δύο χρόνια μετά, έχει ήδη καταστρέψει τον ταπεινό παράδεισο του Ιούνη του 1936 για τον Ευρωπαίο άνθρωπο. Το κεκτημένο των πληρωμένων παύσεων, απ’ τα ελάχιστα που έμειναν, ίσως, αύριο μεθαύριο, γίνει η νέα ιδεοληψία από την οποία η ανά τας Ευρώπας «δεξιά του Κυρίου» θα αποφασίσει να απαλλάξει την κοινωνία.
Περισσότερα »
19
07

Τα Βαλκάνια ως «πολιτική ενδοχώρα» της Ελλάδας

Η ελληνική πολιτική κοινωνία μπορεί και είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα Βαλκάνια όχι ως γεωγραφική περιοχή αλλά ως «πολιτική οντότητα». Μετά τη «συμφωνία των Πρεσπών», έγινε εκ μέρους της Ελλάδας το ιστορικό βήμα. Εκείνο το οποίο όμως δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί είναι το εξής: Μπορούν τα Βαλκάνια να είναι «πολιτική ενδοχώρα» για την Ελλάδα κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα; Το ιστορικό στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η άμυνα των «συνόρων», αλλά η υπεράσπιση της «μεταεθνικής συνθήκης» σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Περισσότερα »
19
07

Ο Μόσκοβος και η εθνική μας εθελοτυφλία

Στο νεοελληνικό φαντασιακό ο Μόσκοβος κατέχει ξεχωριστή θέση από τις αρχές του 18ου αιώνα και τον Μεγάλο Πέτρο, όποιο κι αν είναι το καθεστώς της Ρωσίας, η οποία άλλωστε λειτουργεί πάντα ως αυτοκρατορία, τσαρική, σοβιετική ή μετασοβιετική. Στους προεπαναστατικούς καιρούς η χρεία συμμάχων εμφάνιζε κάθε τόσο τον Μόσκοβο έτοιμο «να φέρει το σεφέρι, Μοριά και Ρούμελη». Σήμερα, αλλεπάλληλες «προφητείες» ανακοινώνουν από κίτρινα πρωτοσέλιδα ή στη διάρκεια νυχτερινών τηλεοπτικών συνωμοσιολογικών παραληρημάτων ότι ο Μόσκοβος ξανάρχεται. Το «ξανθό γένος» αντιμετωπίζεται όχι απλώς σαν ο μεγάλος αδερφός τού κατά τα λοιπά ανάδελφου ελληνικού λαού, αλλά σαν το έθνος που ο Θεός του ορθόδοξου δόγματος του ανέθεσε να μας υπηρετεί πρόθυμα και ανελλιπώς.
Περισσότερα »
19
07

Οι φυλετικές και ταξικές ανισότητες πίσω από τη νίκη της εθνικής Γαλλίας

Η γαλλική ομάδα ποδοσφαίρου κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018, 20 χρόνια μετά τον θρίαμβο στο πάτριο έδαφός της, το 1998. Οι “Bleus”, όπως αποκαλούνται, επέστρεψαν στα καλά κατάστιχα του έθνους, δοξάστηκαν για την εξαιρετική τους απόδοση στο φετινό τουρνουά και για τη νίκη τους με σκορ 4-2 επί της Κροατίας στον τελικό.
Περισσότερα »
17
07

Η Συμφωνία των Πρεσπών: δύναμη και ευθύνη του δι-εθνικού

Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία για τη χώρα μας, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Οι πολιτικές, πολιτισμικές και ιδεολογικές διαστάσεις είναι αρκετές και τα αποτελέσματά της εξίσου κρίσιμα. Επηρεάζει ήδη τις πολιτικές εξελίξεις, αναμοχλεύει ζητήματα μνήμης και ανακατασκευής εθνικών ταυτοτήτων, αναδεικνύει πρωτότυπες ιδεολογικές αντιφάσεις και δυνατότητα νέων συνθέσεων. Θα αναφερθούμε σχηματικά σε τρία κρίσιμα σημεία μιας συζήτησης που θα διαρκέσει άλλωστε ακόμη κάποιο καιρό. Το Μακεδονικό συνιστούσε ένα πρόβλημα το οποίο συνδέεται με ένα βαθύ τραύμα της ελληνικής κοινωνίας δηλαδή τον Εμφύλιο και τη μακεδονική μειονότητα, τραύμα που στη συνέχεια εργαλειοποιήθηκε ως εσωτερικό πολιτικό διακύβευμα συγκροτώντας τα μπλοκ εξουσίας με αποτέλεσμα να προκαλέσει ένα παγκοσμίου πρωτοτυπίας παράδειγμα φετιχιστικής εθνικιστικής ιδεολογίας.
Περισσότερα »