Macro

11
08

Στη ζούγκλα της αναπαραγωγής μιας ψεύτικης είδησης

Σε πείσμα της διαδεδομένης αντίληψης περί ατιμωρησίας, η αναπαραγωγή μιας ψευδούς είδησης ως μορφή διάδοσης τιμωρείται στον βαθμό που τα παραπάνω αδικήματα δεν τιμωρούν μόνο τον ισχυρισμό, την πρώτη δηλαδή ανακοίνωση, αλλά και τη διάδοσή του.
11
08

Καθρεπτιζόμενοι στη λίμνη Δοϊράνη

Η έκπτωση της Μακεδονομάχας συνταγής πολιτικής αντιπαράθεσης υπάρχει όταν ο Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης συναντιέται με το Δήμαρχο των Σκοπίων και μιλούν στα ελληνικά (και οι δυο τους…), όταν οι πρωθυπουργοί επενδύουν στη διεύρυνση των σχέσεων, οι επιχειρηματίες συνεχίζουν τις διασυνοριακές δουλειές τους, οι πανεπιστημιακοί συνεχίζουν τις κοινές ερευνητικές και εκπαιδευτικές ανταλλαγές τους, οι βόρειοι γείτονες συνεχίζουν να γεμίζουν την Πιερία, την Χαλκιδική και την Ασπροβάλτα, τα παιδιά των οικονομικά εύρωστων στρωμάτων τους έρχονται να σπουδάζουν στη Θεσσαλονίκη.
10
08

Καταζητούνται οι… Τζόνιδες

Αιχμή του δόρατος της κυβερνητικής προπαγάνδας, η εφημερίδα «Yeni Safak» εξαπολύει καθημερινά μύδρους εναντίον των ΗΠΑ, τις οποίες παρουσιάζει ως άμεσα εμπλεκόμενες στην απόπειρα πραξικοπήματος και σε συνωμοσία για τον διαμελισμό της χώρας. Σε μία απο τις πρόσφατες αποκαλύψεις της, η εφημερίδα δημοσίευσε στο φύλλο της 7ης Αυγούστου την «ντιρεκτίβα του πραξικοπήματος», δηλαδή ένα έγγραφο με το σχεδιο και τις τελικές οδηγίες προς τους πραξικοπηματίες που επιχείρησαν να ανατρέψουν και να δολοφονήσουν τον πρόεδρο Ερντογάν στις 15 Ιουλίου του 2016. Σύμφωνα με την εφημερίδα, στη διάρκεια των ερευνών για τους πρωταίτιους του πραξικοπήματος, ανακαλύφθηκε στον ηλεκτρονικό υπολογιστή ενός εξ αυτών μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail), σε έγγραφο Word, το οποίο δημιουργήθηκε στις 7 Ιουλίου από κάποιον «Τζον» και η τελευταία τροποποίησή του έγινε στις 10.45 τη νύχτα του πραξικοπήματος.
10
08

Εμπλοκή βουλευτών στην απόπειρα

Δύο βουλευτές της αντιπολίτευσης, ο Μπόρχες και ο Ρεκουεσένς, φέρονται να συμμετείχαν στην απόπειρα κατά του Προέδρου Μαδούρο. Ο Μπόρχες φέρεται πως συναντήθηκε λίγες ώρες πριν από την απόπειρα με στελέχη της νέας κυβέρνησης του Προέδρου της Κολομβίας Ντούνκε στην Μπογκοτά, ενώ ο Ρεκουεσένς συνελήφθη στο Καράκας μαζί με την αδελφή του, η οποία αργότερα αφέθηκε ελεύθερη. Ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης Καβέγιο ζήτησε την άρση της ασυλίας για τους βουλευτές που εμπλέκονται στην απόπειρα, λέγοντας ότι «έρχεται η ώρα της Δικαιοσύνης, που θα είναι σκληρή». Ο Πρόεδρος Μαδούρο υποστήριξε πως η απόπειρα εναντίον του συντονίστηκε από την Κολομβία, στην οποία μάλιστα εκπαιδεύτηκαν και οι περισσότεροι από τους δράστες. Η Βενεζουέλα θα ζητήσει από την Κολομβία την έκδοση του αρχηγού των συνωμοτών Γκαρθία Παλόμο, που εργάζεται απευθείας για τον (από χθες) πρώην Πρόεδρο της Κολομβίας Σάντος, και του Πινθόν, που συμμετείχε στον σχεδιασμό της απόπειρας. Καταζητούνται επίσης άλλα δύο άτομα.
10
08

Μουφτείες, η επόμενη ημέρα

Σε κάθε περίπτωση, η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν θέσει δημόσια τη θέση ότι ο μουφτής αλλά και ο τοποτηρητής της μουφτείας πρέπει να έχει μόνο θρησκευτικές αρμοδιότητες και όχι αστικές. Αυτή η θέση γίνεται δεκτή και από ένα μεγάλο τμήμα της μειονότητας. Γιατί επί σειρά ετών υπήρξε και αρνησιδικία εκ μέρους των ελληνικών δικαστηρίων για τα θέματα αυτά ή ακόμα έκαναν δεκτή την πρόταση του μουφτή ταλαιπωρώντας με αυτόν τον τρόπο πολλούς πολίτες. Αυτά τα σημεία είναι τα σημαντικά και υπάρχει πλέον μια ιδανική πολιτική ευκαιρία να λυθούν ζητήματα που απασχολούσαν τη μειονότητα επί δεκαετίες. Γιατί υπάρχει ένα κρίσιμο διακύβευμα. Η ελληνική Πολιτεία οφείλει να απαντήσει στο εξής: Προτιμά μια μειονότητα εξισλαμισμένη ή μια μειονότητα με δημοκρατικούς θεσμούς που οι άνθρωποί της θα θρησκεύονται αλλά δεν θα εκθρησκειοποιούνται; Αυτό είναι το μείζον ζήτημα. Είναι προφανές ότι το μέχρι τώρα υπάρχον καθεστώς των μουφτήδων έχει εξαντλήσει τα όρια του, δηλαδή σάπισε. Η επόμενη μέρα είναι ευθύνη της Πολιτείας πρωτίστως, γιατί αυτή θα χαράξει το νομικό πλαίσιο, αλλά είναι και ευθύνη της μειονότητας στο τι επιλογές προσώπων θα κάνει.
09
08

Watergate: Το σκάνδαλο που «έριξε» τον Νίξον

Όλα ξεκίνησαν από μια σύλληψη πέντε ατόμων για διάρρηξη και παράνομη είσοδο τον Ιούνιο του 1972. Η διάρρηξη αυτή όμως, δεν είχε συμβεί σε κάποιο τυχαίο σπίτι ή γραφείο, αλλά στα κεντρικά γραφεία της Εθνικής Δημοκρατικής Επιτροπής (DNC) που είναι το όργανο που διοικεί το Δημοκρατικό Κόμμα στην πρωτεύουσα Ουάσιγκτον. Τα κεντρικά γραφεία της Επιτροπής βρίσκονταν στο συγκρότημα Watergate, που αποτελείται από πέντε κτίρια, με χώρους γραφείων, συνεργατικών διαμερισμάτων και ξενοδοχείου, δίπλα στον ποταμό Ποτόμακ. Την εποχή εκείνη, αποτελούσε ένα από τα διαμάντια της πρωτεύουσας, προσελκύοντας ως ενοίκους σειρά Γερουσιαστών και προσωπικοτήτων. Το όνομα του συγκροτήματος, έμελλε να γίνει γνωστό παγκοσμίως με έμμεσο τρόπο, καθώς η κωδική ονομασία που δόθηκε στην υπόθεση έφερε το όνομα «Watergate».
09
08

Ο Ντερτιλής και οι κάλυκες της Χρυσής Αυγής

Αλλωστε το έχει ομολογήσει και ο Κασιδιάρης (24.11.2012). Η Χρυσή Αυγή μπήκε στο Κοινοβούλιο, το οποίο θέλει να διαλύσει, για να εκμεταλλευτεί «ορισμένα προνόμια αυτής της ιδιότητας (σ.σ. της βουλευτικής). Εχουμε πάρει και την οπλοφορία πλέον με άδεια, δεν έχει και αυτόφωρο άμα γίνει κάνα επεισόδιο και είμαστε λίγο πιο άνετοι στις κινήσεις μας».
08
08

Χρήστος Καραγιαννίδης: Η επόμενη μέρα είναι ήδη εδώ

Τα ΜΜΕ, που σήμερα λένε για αυθαίρετη δόμηση όταν πρόκειται για την καταπάτηση της μικροκλίμακας, έκαναν και κάνουν πλάτες στους μεγαλοεπενδυτές βγάζοντας ψευδείς ειδήσεις. Αυτά τα ΜΜΕ δεν μίλησαν ποτέ για πολεοδομικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν. Αντιθέτως, ενίσχυσαν με κάθε τρόπο την αναπτυξιακή λογική της φούσκας στην αγορά των ακινήτων. Όσα έλειψαν από το Μάτι και συντέλεσαν στην καταστροφή είναι αυτά που πρωταρχικά πρέπει να γίνουν. Και πρέπει σε αυτό να εμπλακούν και όσοι διοικητικά έχουν την αρμοδιότητα και κάθονται και την κοιτάζουν. Σχέδια εκκένωσης από φυσικές καταστροφές, τα οποία, όπου έχουν συνταχθεί, δεν μένουν στα συρτάρια, αλλά δοκιμάζονται σε πραγματικές συνθήκες και αξιοποιούν ό,τι μας προσφέρει η μέχρι τώρα τεχνολογία των επικοινωνιών. Κατασκευή δρόμων διαφυγής που δεν θα μπλοκάρουν με δύο αυτοκίνητα, ελεύθεροι χώροι και χώροι συγκέντρωσης των ανθρώπων για οργανωμένη διαφυγή, δίκτυο κρουνών, δεξαμενών νερού εντός των δασικών εκτάσεων, καθαρισμός δημοτικών γηπέδων κ.τ.λ. Η διαπίστωση ότι οι δασικοί οικισμοί δεν πρόκειται να εγκαταλειφθούν οδηγεί και στο συμπέρασμα ότι και οι κάτοικοι αυτών πρέπει να λαμβάνουν και τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας των οικιών αλλά και των ανθρώπων που τα κατοικούν.
08
08

Από το κράτος πρόνοιας στο κράτος – μάνατζερ

Η δομή του σύγχρονου κράτους θεμελιώθηκε σε ένα όραμα που καθιστά τις δημόσιες υπηρεσίες φορείς μιας ανιδιοτελούς δραστηριότητας, προσανατολισμένης στην επίτευξη οικουμενικών στόχων. Όμως, σήμερα, αυτή ακριβώς η αντίληψη για την αποστολή του κράτους δέχεται πυρά από όλες τις κατευθύνσεις. Με τον επανακαθορισμό της αποστολής κάθε επαγγελματικού κλάδου της δημόσιας διοίκησης, εργαζόμενοι όπως οι εφοριακοί, το προσωπικό του ταμείου ανεργίας και οι εκπαιδευτικοί δεν αισθάνονται πλέον, όπως στο παρελθόν, ότι η αποστολή τους είναι να «προσφέρουν υπηρεσίες» στους πολίτες, αλλά βιώνουν επώδυνα αυτές τις αλλαγές, νιώθουν ξεκρέμαστοι, ξένοι σε οτιδήποτε αφορά την άσκηση του επαγγέλματός τους. Η αίσθηση του καθήκοντος -και της προσωπικής ολοκλήρωσης που συνδέεται με την εκπλήρωσή του- δεν συνάδει με τα νέα κριτήρια αξιολόγησης. Το χάσμα ανάμεσα στον δημόσιο υπάλληλο και τον πολίτη βαθαίνει καθημερινά, καθώς ο πρώτος δυσκολεύεται να εξυπηρετήσει τον δεύτερο αποτελεσματικά. Η αίσθηση εξάντλησης που προκύπτει από αυτήν την κατάσταση δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστεί με τις διάφορες μορφές «μάνατζμεντ μέσω της καθιέρωσης στόχων».
07
08

Τα φαντάσματα στην μπροστινή αυλή της Ευρώπης

Δεν φτάνει ν΄αναπτύσσονται «βιώσιμες» αλυσίδες εμπορευμάτων όπου οι εταιρείες υιοθετούν προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές για να παράγουν (συνήθως πιο ακριβά) εμπορεύματα. Ούτε αρκεί να επενδύουμε όλες τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο στις ατομικές επιλογές του Ευρωπαίου καταναλωτή. Πρέπει αντίθετα να συνειδητοποιήσουμε το πώς σχετίζεται ο μη βιώσιμος χαρακτήρας της σύγχρονης οικονομίας με τη μακρά ιστορία της διεύρυνσης της έκτασης των εμπορευμάτων: να καταλάβουμε πώς απορρέει το σήμερα από το χθες, αλλά και πώς στο σήμερα μπορεί να εμπεριέχεται η ευκαιρία ν’ αλλάξουμε πορεία. Μια αρχή είναι να κάνουμε πιο δυνατή τη φωνή των ανθρώπων που ζουν στα «απομακρυσμένα» μέρη τα οποία προμηθεύουν τους ευρωπαϊκούς τρόπους ζωής και τις ευρωπαϊκές αγορές. Κοινότητες που ζουν μέσα στα τοξικά εντόσθια της βιομηχανίας και της βιομηχανικής γεωργίας ανά τον κόσμο αγωνίζονται για την «περιβαλλοντική δικαιοσύνη». Ανθρωποι παντού οργανώνονται, καινοτομούν και χρησιμοποιούν νομικά εργαλεία για να καθιστούν τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις υπόλογες για τις πράξεις τους. Ακούγοντας τη φωνή των ανθρώπων αυτών -τον αγώνα τους, τις συνθήκες ζωής τους, τα οράματά τους για το μέλλον- η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσε να χτίσει πραγματικά αντιπροσωπευτικές και μακροπρόθεσμες λύσεις στα παγκόσμια προβλήματά μας. Για ένα μέλλον με βιώσιμες συνθήκες και αξιοπρεπή ζωή για όλους, όχι μόνο για όσους έχουν την τύχη ν’ αρχίζουν την κάθε μέρα απολαμβάνοντας τους καρπούς των αιώνων ευρωπαϊκής επέκτασης ανά την υφήλιο.