Macro

03
12

Δεκέμβρης ’44: 72 χρόνια μετά

3 Δεκέμβρη 1944: Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΕΑΜ, από νωρίς το πρωί, χιλιάδες κόσμου άρχισαν να συρρέουν στις προσυγκεντρώσεις, που είχαν καθοριστεί σε κάθε λαϊκή συνοικία της Αθήνας και του Πειραιά. Σύντομα, τα δεκάδες ρυάκια λαού συνέκλιναν σε μια τεράστια λαοθάλασσα με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος.
Περισσότερα »
02
12

Η αντιμετώπιση της νέας «εθνικιστικής διεθνούς»

Τις προάλλες, καθώς περπατούσα στο δρόμο του Βελιγραδίου που ακόμα ονομάζεται «Διεθνών Ταξιαρχιών», θυμήθηκα μια άλλη περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας μια άλλη «εθνικιστική διεθνής» κυβερνούσε την Ευρώπη. Ήταν οι δεκαετίες 1930 – ’40, μια περίοδος που κυριάρχησαν αφηγήσεις όπως αυτές που απενέφεραν στο προσκήνιο ο Ντόναλντ Τραμπ και το Brexit.
Περισσότερα »
01
12

Αλαίν Μπαντιού: Στοχασμοί για την πρόσφατη εκλογή Τραμπ

«Ποιο είναι το μέλλον του Τραμπ; Υπό μία έννοια, δεν το ξέρουμε, και ίσως ο ίδιος ο Τραμπ να μη γνωρίζει το μέλλον του. Ήταν φανερό χτες τη νύχτα. Έχουμε τον Τραμπ πριν από την εξουσία και τον Τραμπ στην εξουσία, που είναι κατά κάποιον τρόπο φοβισμένος· όχι εντελώς ικανοποιημένος, διότι ξέρει ότι δεν μπορεί να μιλάει τόσο ελεύθερα όσο πριν. Και το να μιλά ελεύθερα ήταν ακριβώς η δύναμη του Τραμπ, αλλά τώρα με την κυβέρνηση, τη διοίκηση, το στρατό, οικονομολόγους, τραπεζίτες και τα λοιπά, είναι μια άλλη κατάσταση. [...] Σε κάθε περίπτωση, έχουμε πράγματι ένα σύμβολο της αποσύνθεσης της κλασικής πολιτικής ολιγαρχίας, και τη γέννηση ενός νέου φασισμού, με ένα μέλλον που δεν γνωρίζουμε, αλλά νομίζω πως σίγουρα δεν πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον μέλλον για τους ανθρώπους εν γένει».
Περισσότερα »
01
12

Το Κέντρο σε μετάλλαξη

Φαίνεται πως οι επιθέσεις φιλίας από πρώην πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ που πλέον έχουν περάσει στον ΣΥΡΙΖΑ δε βοηθούν στην όποια πολιτική συνεννόηση μεταξύ αριστεράς και κεντροαριστεράς. Είναι ούτως ή άλλως αμφίβολο αν η Δημοκρατική Συμπαράταξη θέλει να συμμαχήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, σε κάθε περίπτωση, οι διαρροές για συναντήσεις, οι δηλώσεις πρόθεσης ενότητας και γενικά ο παρασκηνιακός και επικοινωνιακός τρόπος προσεταιρισμού σε ένα κόμμα που περνάει κρίση, μάλλον δεν ενδείκνυται.
Περισσότερα »
29
11

Το μήνυμα της Α. Καββαδία για τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών

Η έννοια της υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν μπορεί να εκδηλώνεται a la carte, τόνισε η βουλεύτρια Β΄Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία μιλώντας στην Ημερίδα που διοργάνωσε το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών τιμώντας τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών.
Περισσότερα »
29
11

Η ανεργία σε τρώει πολύ πιο βαθιά από την πιο μεγάλη άδεια τσέπη σου

«Δεν ξέρω αν η παρατεταμένη ανεργία με έκανε να σιχαθώ τον καπιταλισμό περισσότερο από τα νεανικά αναγνώσματα που έχει κανείς όταν σπουδάζει. Είναι το βίωμά σου που σε καταστρέφει από μέσα προς τα έξω. Όσο περνούν οι μέρες νιώθεις ότι δεν αξίζεις, ότι είσαι άχρηστος. Μετράς και ξαναμετράς τα χρόνια σου και έχεις ενοχές ότι δεν προσπάθησες αρκετά και ότι όλο σε κάτι υστερείς. Έπειτα είναι οι φίλοι, που δουλεύουν και φαίνονται να προχωρούν στη ζωή τους, ενώ εσύ είσαι στάσιμος. Σύντομα δεν θες να τους βλέπεις, τουλάχιστον όχι μέχρι να πιάσεις δουλειά. Για έρωτα ούτε κουβέντα. Όταν νιώθεις παράσιτο στο ίδιο σου το σπίτι, δεν μπορείς να θεωρήσεις ότι θα είσαι δοτικός σε άλλους ανθρώπους. Έτσι η μοναξιά σε τρώει μέρα με τη μέρα. Περιμένεις να μαζέψεις μόρια μπας και σε πάρουν σε κανένα πεντάμηνο. Εκεί καταλαβαίνεις πόσο θεατρινίστικη είναι η ανάγκη του φαίνεσθαι. Αργείς να πληρωθείς, εργασιακά δικαιώματα μηδέν, αλλά λες έχω δουλειά. Μετά ξανά τα ίδια. Ο κανιβαλισμός της εποχής περνάει και μέσα από τη δουλειά. Τρέμεις τον άλλον, τον άγνωστο άνεργο που θα 'ναι πιο νέος και πιο σβέλτος. Έτσι κάνεις πίσω στην καφρίλα του αφεντικού μέχρι που να σε αφήσει το σώμα σου ή το μυαλό σου και να μην μπορείς να κάνεις άλλο πίσω. Τότε, ξανά από την αρχή. Μέχρι να βρεις μια δουλειά ανθρώπινη».
Περισσότερα »
25
11

Ιταλία: Ο φόβος φυλάει τα έρμα

Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι εμφανίζεται στην τηλεόραση και από το φόντο λείπει η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δημοσκόπηση στο κανάλι La7 εμφανίζει το «όχι» στο δημοψήφισμα για την αλλαγή του ιταλικού Συντάγματος να προηγείται κατά τέσσερις μονάδες και σε δημοσκόπηση της εφημερίδας Sole 24 Ore κατά πέντε μονάδες (34%), ενώ ο πρωθυπουργός δηλώνει στο τηλεοπτικό σταθμό Tele Monte Carlo, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια για τη νίκη του «ναι», ότι η θετική ψήφος είναι «αντισυστημική». Προφανώς, ο φόβος ότι η χιονοστιβάδα της λαϊκής αγανάκτησης θα πέσει πάνω στον ίδιο και στην κυβέρνησή του με την επικράτηση του «όχι», τον ωθεί να προσπαθήσει να εμφανίσει μια ψήφο που υποστηρίζεται από το ευρωπαϊκό establishment, την J.P.Morgan, το Σύνδεσμο Βιομηχάνων και τις τράπεζες, ως μια ψήφο ενάντια στο σύστημα.
Περισσότερα »
24
11

Ο εναγκαλισμός των Δημοκρατικών με το νεοφιλελευθερισμό έδωσε τη νίκη στον Τραμπ

Ο Τραμπ θα έχανε τη στήριξη μεγάλης μερίδας υποστηρικτών του αν είχε διαμορφωθεί μια πραγματικά αναδιανεμητική ατζέντα, η οποία θα εφάρμοζε μια πράσινη πολιτική. Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να δημιουργήσει υψηλόμισθες θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες αλλά και πόρους στις κοινότητες των έγχρωμων και να διασφαλίσει πως οι ρυπαντές θα αποζημιώσουν για την εκπαίδευση, αλλά και αξιοποίηση των εργαζομένων στο μέλλον. Θα μπορούσε ακόμα να διαμορφώσει πολιτικές που θα καταπολεμούν το θεσμοθετημένο ρατσισμό, ταυτόχρονα με την οικονομική ανισότητα και την κλιματική αλλαγή. Θα αντικαθιστούσε τις απαράδεκτες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και την αστυνομική βία, με μια πολιτική που θα τιμά τους αυτόχθονες πληθυσμούς ως προστάτες της γης, του νερού και του αέρα.
Περισσότερα »
24
11

Ποιος νοιάζεται για την τύχη του Κέντρου;

Εκείνο που θα είχε ενδιαφέρον να συζητήσει και να δοκιμάσει να εφαρμόσει η Αριστερά, είναι η καλλιέργεια του εδάφους για την προώθηση ενός συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με κορμό την ίδια. Είτε βρίσκεται στην κυβέρνηση είτε όχι. Θα μπορούσε έτσι να αποσπάσει, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα, δημοκρατικές πολιτικές και λαϊκές δυνάμεις από την επιρροή της Δεξιάς και να προστατέψει ευρύτερες λαϊκές τάξεις από τις επιθέσεις της. Ταυτόχρονα, θα ασφάλιζε και τον εαυτό της από τη «μεγαλοφυή» ιδέα να στραφεί στο Κέντρο -την ώρα που αυτό συρρικνώνεται και σκέφτεται να στραφεί αριστερά!- ενώ θα μπορούσε να αποκρούσει με αυτή τη στάση και τις δικαιολογημένες επιθέσεις από τα αριστερά της. Το κυριότερο, όμως, ίσως είναι ότι έτσι δεν θα εκθέσει την κοινωνία στον κίνδυνο της ενίσχυσης των δήθεν αντισυστημικών εκδοχών της ακραίας Δεξιάς, που θρέφεται από τη μείωση της ριζοσπαστικής διάθεσης της Αριστεράς.
Περισσότερα »