Macro

20
03

Πεδίο τριβής οι εξορύξεις στην Ήπειρο

Το τοπικό κίνημα έχει περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά και ενδιαφέρεται για την ποιότητα της ζωής των κατοίκων της περιοχής ενώ αντιμετωπίζει με μεγάλη δυσπιστία τόσο τις προθέσεις των αναδόχων όσο και την αξιοπιστία της κυβέρνησης και ενός περιβαλλοντικού ελεγκτικού μηχανισμού που είναι αποψιλωμένος τόσο θεσμικά όσο και διοικητικά. Οι υποσχέσεις για χαμηλό ενεργειακό κόστος τους ακούγονται κενές μπροστά στον κίνδυνο των πετρελαϊκών κολοσσών, ενώ η γεωπολιτική ισχύς τους τρομάζει, καθώς είναι αυτοί οι ίδιοι ενεργειακοί πόροι που δημιουργούν εντάσεις. Ενημερώνονται και κάνουν επαφές με άλλα κινήματα εντός και εκτός Ελλάδος ψάχνοντας αναλογίες με άλλα εξορυκτικά πεδία που έχουν καταστραφεί, ενώ κοιτάνε προς ευρωπαϊκές χώρες όπως η Νορβηγία και η Γαλλία που απαγορεύουν τις εξορύξεις σε θάλασσα και στεριά.
18
03

Φτώχεια και «εθνο-ταξικότητα»

Η φτώχεια έχει πολλές διαστάσεις, όπως και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Οι μορφές και οι διαστάσεις τους συγκροτούν ένα αλληλοδιαπλεκόμενο δίκτυο αποκλεισμών. Η κατάσταση της φτώχειας έχει συναισθηματικές συνέπειες και δημιουργεί μια μόνιμη ανασφάλεια και αίσθηση «μη ανθρωπινότητας», την οποία είναι δύσκολο να διακρίνει κάποιος τρίτος. Όταν οι συνέπειες της φτώχειας συνδυάζονται με τον αποκλεισμό που δημιουργεί η διαφορετική γλώσσα, η θρησκεία ή το χρώμα, τότε το μείγμα μπορεί να γίνει εκρηκτικό και οι κοινότητες των διπλά αποκλεισμένων -των φτωχών και διαφορετικών- να μην έχουν διέξοδο και προοπτική μεταβολής των όρων του αποκλεισμού τους. Η εθνο-ταξικότητα είναι έννοια που δεν έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά, μπορεί όμως να βοηθήσει στην κατανόηση της εθνοτικής / πολιτισμικής διάστασης της φτώχειας και του αποκλεισμού. Γι’ αυτό και ένα άρτιο κοινωνικό κράτος δεν αποτελεί από μόνο του τη λύση, όπως συνήθως πιστεύεται. Αυτό δεν είναι αρκετό να καταπολεμήσει αφενός την ανασφάλεια και τα αίτια της φτώχειας, αφετέρου την πολιτισμική διάσταση του αποκλεισμού που τη γεννά.
18
03

«Κάντε όσο πιο γρήγορα μπορείτε»

Ένας παλιότερος σοσιαλιστής υπουργός Οικονομίας, ο οποίος αργότερα θα δημιουργούσε ένα φιλελεύθερο κόμμα κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή του, κάποια στιγμή είχε περιγράψει λεπτομερώς την τέχνη και τον τρόπο να δημιουργήσεις μια κοινωνία της αγοράς: «Μην προσπαθήσετε να κινηθείτε βήμα-βήμα. Καθορίστε σαφώς τους στόχους σας και πλησιάστε τους με ποιοτικά άλματα προς τα εμπρός, ώστε τα κλαδικά συμφέροντα να μην έχουν χρόνο να κινητοποιηθούν και να σας σταματήσουν. Η ταχύτητα είναι σημαντική, θα πρέπει να κάνετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε. Μόλις ξεκινήσει το πρόγραμμα εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, μη σταματήσετε πριν ολοκληρωθεί: τα πυρά των αντιπάλων σας χάνουν την ακρίβειά τους όταν πρέπει να σημαδεύουν έναν κινούμενο στόχο».
17
03

“ΛΗΣΤΡΙΚΟΙ ΒΑΡΟΝΟΙ”, ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΜΜΕ

Το φαινόμενο, δεν είναι, φυσικά, μοναχά ελληνικό. Οι καπιταλιστικές δομές στερεοποιούνται όχι μοναχά με την αρπαγή της υπεραξίας των εργαζομένων: οι κάτοχοι του κεφαλαίου αύξησαν την ευελιξία τους, παίρνοντας τη μερίδα του λέοντος και στα θέματα της διάχυσης της κουλτούρας. Οι οπαδοί είναι το προνομιακό τους κοινό. Η παράγκα των μεγαλοεπιχειρηματιών που εμπλέκονται με το ποδόσφαιρο είναι από κατασκευής προβληματική και με σαφή, συγκεκριμένη πολιτική (ή α-πολιτική) στόχευση. Μια στόχευση που δεν αφορά, εννοείται, τη στενή κομματική στράτευση με τα παραδοσιακά κόμματα, αλλά την αναπαραγωγή της εξουσίας των συγκεκριμένων κέντρων επί του κοινωνικού συνόλου. Συχνά δε αναφύονται πολιτικοί – κομματικοί σχηματισμοί με πρωταγωνιστές τους ίδιους (Μπερλουσκόνι) ή αδιαμφισβήτητους εκπροσώπους τους.
17
03

Ένας κήρυκας του νόμου του ισχυρού

Η αθώωση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβροσίου, για το κήρυγμα μίσους και την προτροπή σε βία κατά ομοφυλόφιλων, αλλά και την κατάχρηση της εκκλησιαστικής του θέσης, είναι από μόνη της μια απόφαση – ντροπή για την ελληνική Δικαιοσύνη. Περισσότερο ντροπιαστικό όμως, είναι ότι ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενη. Είθισται στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη να σηκώνει λίγο το μαντήλι που καλύπτει θεσμικά τα μάτια της, να κοιτάει ποιον έχει απέναντί της και να αποφασίζει ανάλογα. Όχι τυφλή πλέον, αλλά τυφλωμένη.
16
03

Αφροδίτη Σταμπουλή: Να ενδυναμώσουμε τις φωνές των γυναικών και των κοριτσιών της υπαίθρου

Στις εργασίες της Ετήσιας Κοινοβουλευτικής Συνάντησης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Ισότητα των Φύλων και την Ενίσχυση των Γυναικών (UNWOMEN), που πραγματοποιήθηκαν στη Νέα Υόρκη, στις 13-14 Μαρτίου, στο πλαίσιο της 62ης Συνόδου της Επιτροπής του ΟΗΕ για το Καθεστώς των Γυναικών (Commission of Status of Women), συμμετείχε η βουλεύτρια Αφροδίτη Σταμπουλή.
14
03

Ο προοδευτικός κύριος Στίβεν Χόκινγκ

"Να συνεργαστούμε όλοι μας για ένα κοινό όραμα και η προσπάθεια μας αυτή μπορεί να διασφαλίσει ότι η ανθρωπότητα μπορεί να επιβιώσει. Θα πρέπει να προσαρμοστούμε, να επανεξετάσουμε και να αλλάξουμε κάποιες από τις θεμελιώδεις παραδοχές μας σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο πλούτου, την κατοχή πλούτου, τι είναι δικό μου και τι δικό σου. Ακριβώς όπως τα παιδιά, θα πρέπει να μάθουμε να μοιραζόμαστε"
13
03

Φεμινιστικές προκλήσεις στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης

Ακόμη και σήμερα, σε όλον τον κόσμο, οι γυναίκες εξακολουθούν να υπεραντιπροσωπεύονται στους πέντε παραδοσιακούς γυναικείους κλάδους: καθαριότητα, τροφοδοσία, φροντίδα, γραμματείς, ταμίες. Ενώ οι αντίστοιχοι ανδρικοί τομείς είναι η διοίκηση, το χρήμα, τα υλικά και οι μηχανές.
12
03

Η επαγγελία της «κανονικότητας» είναι ο χειρότερος εχθρός τους

Φτενό κι αδύναμο το ερμηνευτικό σχήμα του λαϊκισμού. Αν δεν βάλεις πολιτικά πρόσημα στη χαρτογράφηση μιας πολιτικής σκηνής, η επίκληση της «επιστροφής στην κανονικότητα» θα οδηγεί πάντα, αργά ή γρήγορα, στα γνωστά αποτελέσματα που έχουν τέτοιες «κανονικότητες», δηλαδή σε κρίσεις –και τότε πολλοί θα εύχονται να είναι το αποτέλεσμα μάλλον ένας ΣΥΡΙΖΑ και όχι μια Λέγκα αλά ελληνικά. Κι αυτό γιατί, όπως ομολογεί τελικά ο Μιχ. Μητσός στα «Νέα», «η στροφή μεγάλου μέρους των ευρωπαίων πολιτών προς λαϊκιστές και ευρωσκεπτικιστές έχει αίτια και απαιτεί λύσεις. Το να λες ότι παραπλανήθηκαν, ότι κάνουν λάθος, αποτελεί μια μορφή αλαζονείας». Και υπεκφυγής με προφανή σκοπιμότητα, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε.
12
03

Νέα Δημοκρατία: Μεταξύ υπευθυνότητας και εθνικισμού

Είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης πιεζόμενος από τα ακροδεξιά του, όπως και στο μακεδονικό, διολίσθησε στον εθνικισμό και στις ακροδεξιές κορώνες. Ο πρωθυπουργός το σημείωσε αμέσως αυτό. «Είχα την εντύπωση ότι θα αφήνατε τα εθνικά θέματα απ’ έξω το τελευταίο διάστημα», είπε, προσθέτοντας: «δεν αντέξατε στον πειρασμό και ήρθατε εδώ για να κατηγορήσετε την κυβέρνηση». «Στα εθνικά θέματα δεν χωρά ανευθυνότητα», τόνισε ο Αλ. Τσίπρας.