Macro

14
12

Νίκος Φίλης: Φιλελευθερισμός που… τρέχει από τα ράσα

Η συμμετοχή του πρωθυπουργού στη συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου είναι πράγματι «ιστορική». Με την πιο αρνητική βέβαια έννοια του όρου. Είναι η πρώτη φορά, που Έλληνας πρωθυπουργός πηγαίνει σε συνεδρίαση του εκκλησιαστικού οργάνου, και μάλιστα αποδέχεται την εξαίρεση της Εκκλησίας από τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας. Πρόκειται για συμβολισμό, που αποκαλύπτει πώς εννοούν και οι δυο πλευρές την περιβόητη διακήρυξη περί διακριτών ρόλων Εκκλησίας και Κράτους. Με την κίνησή του αυτή, ο κ. Μητσοτάκης αποκαλύπτει επίσης πώς εννοεί ο ίδιος τον «φιλελευθερισμό» του. Αναγνωρίζει στην Εκκλησία ρόλο υπεράνω των νόμων και υπεράνω του δημοσίου συμφέροντος, της προστασίας δηλαδή της δημόσιας υγείας. «Του τρέχει» σαν να λέμε, ο φιλελευθερισμός… «από τα ράσα». Υποχρεώθηκε βέβαια να παγώσει, μέσα σε γενική κατακραυγή, την μονιμοποίηση 4.000 ιερέων που είχε υποσχεθεί προεκλογικά, όπως αποκάλυψε ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών. Η Εκκλησία θα μπορούσε να παίξει πιο ουσιαστικό ρόλο στην επέκταση του εμβολιασμού. Όχι με γραφειοκρατικές «εγκυκλίους» για να φύγει η υποχρέωση, αλλά με πράξεις και λόγους που στο τμήμα των πιστών που αντιστέκεται ακόμα, «μετράνε» διαφορετικά. Είχε τη δυνατότητα. Ως τώρα, το απέφυγε. Έμεινε το έργο ορφανό, στους ώμους φωτισμένων ιεραρχών και κληρικών, που ο αριθμός τους όμως είναι περιορισμένος. Το σήμα που εξέπεμψε η συνάντηση Μητσοτάκη - Ιερώνυμου είναι ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση: η συνέχιση της εξαίρεσης των ναών από τους υγειονομικούς κανόνες ενισχύει καίρια τις λανθασμένες αντιλήψεις. Κι αυτό, τη στιγμή που η χώρα μας σπάει το ένα θλιβερό ρεκόρ μετά το άλλο, σκαρφαλώνοντας τις τελευταίες βδομάδες στην κορυφή της Δυτικής Ευρώπης σε θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους.
Περισσότερα »
14
12

Κύρκος Δοξιάδης: Ο μαρξισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ

Στον ΣΥΡΙΖΑ, ο όρος «μαρξισμός» είναι σχεδόν ταμπού. Το να τολμήσει κάποιος/α να ισχυριστεί ότι ο μαρξισμός θα έπρεπε να είναι η καθοδηγητική θεωρία του κόμματος θα τον/την κατέτασσε αυτομάτως στο γελοίο προπαγανδιστικό εφεύρημα του «ΣΥΡΙΖΑ του 3%». Κατά τη γνώμη μου, η (μη) σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τον μαρξισμό είναι ίσως η πιο κρίσιμη πλευρά του ταυτοτικού του προβλήματος. Συγκεκριμένα: Ο ουσιαστικότερος τρόπος με τον οποίο συνδέεται ένας πολιτικός φορέας της Αριστεράς με τον μαρξισμό είναι η έμπρακτη κατάδειξη του ταξικού του χαρακτήρα, κατά τρόπο που αναδεικνύει την ανταγωνιστική διάσταση των ταξικών σχέσεων. Την εποχή της απροκάλυπτης επίθεσης που υφίστανται οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές είναι τουλάχιστον αστείο για το κόμμα της Αριστεράς να φοβάται ότι θα κατηγορηθεί πως διχάζει την κοινωνία αν απαντήσει σε τούτη την επίθεση εκθέτοντάς την ως τέτοια. Οσο για το... επιχείρημα του «3%», δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχτηκε εκλογικά όταν έπεισε τον κόσμο για την ταξικότητά του. Ακριβώς αντίστροφα με ό,τι έπαθε το ΠΑΣΟΚ.
Περισσότερα »
14
12

Νίκος Συρμαλένιος: “Οι αγωγές της ΟΝΕΧ εναντίον πολιτών της Σύρου δεν ταιριάζουν σε μια σύγχρονη επιχείρηση ευρωπαϊκής χώρας”

Εκδικάζεται στο Πρωτοδικείο της Σύρου η αγωγή της ONEX εναντίον μελών του Παρατηρητηρίου Περιβάλλοντος με απαίτηση εξοντωτικής ποινής 3 εκατομμυρίων ευρώ. Η αγωγή αυτή είναι πρωτάκουστη διότι στρέφεται εναντίον της ελευθερίας γνώμης και έκφρασης πολιτών μελών του Παρατηρητηρίου Προστασίας Περιβάλλοντος Σύρου (ΠΠΠΣ), που τόλμησαν να διερωτηθούν αν τηρείται η εφαρμογή περιβαλλοντικών όρων από τις γειτνιάζουσες ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες, καθώς και να ζητήσουν από τις αρμόδιες αρχές την ανάθεση συνολικής μελέτης για να διαπιστωθεί το ενδεχόμενο ρύπανσης του λιμένα της Ερμούπολης, μετά από ένα μοναδικό και τυχαίο δείγμα του βυθού στο οποίο σύμφωνα με το ΕΛΚΕΘΕ βρέθηκαν αυξημένα βαρέα μέταλλα. Είναι βεβαίως η αγωγή εκβιαστική και τρομοκρατική γιατί επιδιώκει να δώσει σήμα σε όσους «δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις»…..
Περισσότερα »
14
12

Γιάννης Αλμπάνης: Κρείττον το σιγάν

Η τακτική της σιωπής μπορεί να αποδείχτηκε επαρκής για να κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές, εντούτοις είναι απίθανο να συνεχίσει να είναι παραγωγική από τη στιγμή που ο Νίκος Ανδρουλάκης θα αναλάβει τα νέα καθήκοντα. Γιατί ως πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛΛ. όχι μόνο αναπόφευκτα θα πρέπει να κάνει τις επιλογές του στο πεδίο των συμμαχιών, αλλά θα αναγκαστεί να παρουσιάσει την προγραμματική πρότασή του. Ακόμα και το να προσπαθήσει να κερδίσει χρόνο, μεταθέτοντας για το μέλλον την αποσαφήνιση της γραμμής του, συνιστά και αυτό μια πολιτική επιλογή για την οποία θα αξιολογηθεί πολιτικά. Αργά ή γρήγορα ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να μιλήσει και βάσει όσων πει θα κριθεί από τους πολίτες.
Περισσότερα »
14
12

Αννέτα Καββαδία: «Γιορτή της δημοκρατίας» ή λευκή επιταγή;

Στις μεγάλες προκλήσεις των ημερών, δεν απαντά κανείς με την αναπαραγωγή ξεπερασμένων μοντέλων του παρελθόντος αλλά συμβάλλοντας ώστε τα σχήματα πολιτικού ανταγωνισμού να αποκρίνονται στις επιτακτικές κοινωνικές ανάγκες, ενισχύοντας πραγματικά την ίση ελευθερία προς όφελος των πολλών. Υπ΄ αυτό το πρίσμα, η νέα ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής θα αναγκαστεί σύντομα να πάρει σαφή θέση απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Από τη στιγμή που η ανατροπή της ανάλγητης κυβερνητικής πολιτικής θα γίνει λαϊκή απαίτηση, δεν θα υπάρχουν περιθώρια για αμφισημίες και μισόλογα. Ο (όποιος) νέος πρόεδρος θα κληθεί να δώσει το ξεκάθαρο στίγμα του και να οδηγήσει το κόμμα του σε αποφάσεις τις οποίες, τι ειρωνεία, ουδέποτε συνδιαμόρφωσε με τους ανθρώπους οι οποίοι τον εξέλεξαν, ουδέποτε τις συζήτησε με τη βάση - στο όνομα της οποίας πίνει νερό. Να ξαναμιλήσουμε, λοιπόν, για «γιορτή της δημοκρατίας»;
Περισσότερα »