Macro

08
12

Queer συμμαχίες σε καιρούς πολέμου

Ακτιβιστές/στριες των αντιρατσιστικών και αντιαποικιακών κινημάτων έχουν παλέψει, και συνεχίζουν να το κάνουν, απέναντι στη ρητορική του «πολέμου ενάντια τρομοκρατία». Μια ρητορική που επινοήθηκε από τα κράτη και την οποία αναπαρήγαγαν φεμινο-εθνικιστικά και ομο-εθνικιστικά ρεύματα. Βλέπουμε τον εαυτό μας ως μέρος αυτής της παράδοσης ακτιβιστικού πολιτικού αγώνα. Ωστόσο, υποστηρίζουμε ότι ορισμένες προσεγγίσεις που επιχειρούν να ασκήσουν κριτική στον υπόρρητο δυισμό της θέσης περί σύγκρουσης των πολιτισμών διατρέχουν τον κίνδυνο να αναπαράγουν αυτό το δυιστικό σχήμα ανάλυσης –αν και εκ του αντιθέτου– αναλύοντας τις σύγχρονες κοινωνικές και πολιτικές δυναμικές, τα κινήματα και τις παγκόσμιες συγκρούσεις αποκλειστικά μέσα από μια κριτική της λεγόμενης «σύγκρουσης των πολιτισμών».
Περισσότερα »
08
12

Έμφυλα και νομαδικά υποκείμενα στο όριο

Όσα περιγράφονται στο «Η ζωή χωρίς εμένα» αποτελούν κοινό τόπο των μαζικών ή λιγότερο μαζικών πολιτικών σχηματισμών, όχι μόνο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ή της αναρχίας. Η κομματική ζωή, η συλλογική δράση, η εξέλιξη των προσώπων μέσα σε συλλογικότητες και οι δυνατότητές τους να βιώνουν την ταυτότητά τους και να διεκδικούν την επιθυμία τους, αλλά και τα περιθώρια της ίδιας της πολιτικής δράσης και συμμετοχής τους περιορίζονται από πατριαρχικές δομές, παραδοσιακές εννοιολογήσεις της «αρρενωπότητας» και της «θηλυκότητας», από την ιεράρχηση του δίπολου «αρσενικό/θηλυκό» και τα πρότυπα συμπεριφοράς που αυτό επιβάλλει. Η ίδια η γλώσσα (που αποτελεί σημαντικό κομμάτι στην ανάλυση της Μαρινούδη) επιβάλλει συμπεριφορές και τρόπους, που συνήθως δύσκολα μπορεί να υπερβεί κανείς. Η πολιτικοποίηση αυτών των ζητημάτων αποτελεί διαρκές ζητούμενο.
Περισσότερα »
07
12

Επίδειξη δύναμης και αδυναμίας

Η διαπλοκή, που σήμερα αλλάζει χαρακτηριστικά, όχι όμως και ουσία, στηρίζει τη δύναμή της στην εδραίωση της αντίληψης ότι μας είναι απαραίτητη, ότι χωρίς αυτή δεν μπορεί τίποτε να προχωρήσει. Οπότε δικαιολογείται και μια ανταμοιβή για τις καλές υπηρεσίες της, όσο αλμυρή κι αν είναι. Αν αυτή η αντίληψη, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, αρχίσει να μπάζει νερά, όπως φαίνεται ότι συμβαίνει και οι κεραίες της το πιάνουν καθαρά, τότε η απειλή αποκτά διαστάσεις επικίνδυνες, και δεν χωρεί ολιγωρία. Αν δεν μπορεί να πείσει ότι προσφέρει αναγκαίο κοινωνικά και πολιτικά έργο, αλλά αποκαλυφθεί ως απλός κυνηγός ιδιοτελών συμφερόντων, τότε απειλείται η ίδια η υπόστασή της.
Περισσότερα »
06
12

Οι «Αγανακτισμένοι» του Ισραήλ είναι εδώ

Περισσότεροι από είκοσι χιλιάδες πολίτες του Ισραήλ ανταποκρίθηκαν στο διαδικτυακό κάλεσμα και βρέθηκαν το βράδυ του Σαββάτου στην κεντρική πλατεία του Τελ Αβίβ, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν κατά της κρατικής διαφθοράς και της κυβέρνησης του Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Περισσότερα »
06
12

Ώρα Μηδέν |Δεκέμβρης 2008

Κάθε φορά που εμείς θα αναφερόμαστε στη σύγχρονη κινηματική ιστορία της Ελλάδας, οι κυρίαρχοι θα απαντούν πως όσα κάναμε ήταν χάος και βία. Κάθε φορά που θα προσπαθούμε να τα ξανακάνουμε, οι κυρίαρχοι θα απαντούν πως ότι και να κάνουμε θα είναι χάος και βία. Κάθε φορά που οι από πάνω θα απεραντολογούν για το πόσο κακοί υπήρξαν όσοι δημόσια αγωνίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι θα ξέρουν πως αυτό είναι χυδαιότητα που τους προσβάλει τόσο έτσι ώστε να θέλουν να το ξανακάνουν.  Εκείνοι φοβούνται περισσότερο από όσο δείχνουν και εμείς τους υπολογίζουμε περισσότερο από όσο πρέπει.
Περισσότερα »
06
12

“Άνθρωποι χωρίς φόβο”: Μια πελώρια κατάληψη των αστέγων στη Βραζιλία

Η γιγαντιαία κατάληψη γης στην πόλη Σάο Μπερνάρντο ντο Κάμπο, στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, φιλοξενεί αυτή τη στιγμή 8.000 ανθρώπους. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, το Κίνημα των Εργαζομένων Χωρίς Στέγη (MTST) προχώρησε στην κατάληψη ενός οικοπέδου 60.000 m2, ιδιοκτησίας της κατασκευαστικής εταιρίας MZM, εγκαταλελειμμένο εδώ και 40 χρόνια. Στους μήνες που ακολούθησαν, η έκταση μετατράπηκε σε έναν εμβληματικό καταυλισμό, με το όνομα «Άνθρωποι χωρίς φόβο» (Povo sem medo), που διεκδικεί ορατότητα και το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση.
Περισσότερα »
04
12

Η κραυγή των τοίχων

Οι Βρετανοί αρχικά αντιμετωπίστηκαν από τον κόσμο ως σωτήριοι σύμμαχοι. Τους επευφημούσαν, τους αντίκριζαν με ελπίδα και χαμόγελα. Κανείς τους δεν μπορούσε να φανταστεί πως μια νέα «κατοχή», βρετανική αυτή τη φορά, είχε ήδη αποφασιστεί από Βρετανούς και Ελληνες, σύμφωνα με τους «νέους διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων».
Περισσότερα »
04
12

Παύλος Κλαυδιανός: Κανένα περιθώριο για λάθη σε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα

«Όποιος, δεν θέτει όρια –και αυτός ο οποίος πρέπει να θέσει όρια είναι προφανώς η ελληνική πλευρά– τότε από την άλλη πλευρά, των θεσμών, μην περιμένετε ευαισθησίες. Έχουμε πια μια αρκετά μεγάλη εμπειρία. Κατά συνέπεια αυτό το θέμα αφορά και πρέπει να αφορά τελικά την ελληνική κυβέρνηση, η οποία πρέπει να θέσει τα όρια της». (Πάνος Σκουρλέτης)
Περισσότερα »