Macro

14
02

Τι είναι και τι μας υπόσχονται τα κοινά

Για τον συγγραφέα, τα κοινά δεν είναι απλώς «μη ιδιοκτησία», κάτι «δωρεάν για όλους» ή μια «έρημη χώρα». Δεν συνιστούν απλώς μια παραλλαγή της ιδιοκτησίας αλλά περισσότερο την αγαθή επιστασία που υπονοεί, μια προσωπική εμπλοκή με τον πόρο και μια μακροχρόνια προοπτική. Κατά συνέπεια τα κοινά δεν είναι πόροι, αλλά οι πόροι και μαζί μια κοινότητα που υιοθετεί κοινωνικές πρακτικές και άγραφους κανόνες (το κοινωνείν) ώστε να τους διαχειρίζεται για το συλλογικό όφελος. Συνιστούν έναν κόσμο όπου ο καθένας λαμβάνει δώρα και ταυτόχρονα έχει υποχρεώσεις. Καθώς ενσωματώνουν ένα πλούσιο σύνολο ηθικών και πολιτισμικών αξιών, διαφέρουν το ένα από το άλλο, ακριβώς επειδή η ανθρωπότητα είναι τόσο πολυποίκιλη. Δεν υπάρχει συνεπώς ένα «σταθερό μοντέλο» για τα κοινά, παρά μόνο κοινά πρότυπα και αρχές.
13
02

Είναι χρήσιμη η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία;

Η κοινωνική πόλωση, την οποία παρόξυνε η οικονομική κρίση, οδήγησε και οδηγεί σε πολιτικές πολώσεις με ταξικούς όρους. Από τη λαϊκίστικη Δεξιά -υπερσυντηρητική και νεοφιλελεύθερη εν τω άμα- προωθείται η ξενοφοβική εθνική αναδίπλωση ως στρατηγική διεξόδου. Το αντίπαλο στρατόπεδο διεθνικά και διεθνιστικά απομένει να συγκροτηθεί. Σε αυτό δεν χωρούν όλοι, αλλά δεν δικαιολογούνται και εκ των προτέρων αποκλεισμοί.
10
02

«Συζητάμε μόνο ό,τι μας βάζει στο QE και είναι κοινωνικά βιώσιμο»

Μια πρώτη αίσθηση, για το κατά πόσον έχουν λειτουργήσει οι μέχρι στιγμής παρασκηνιακές συνομιλίες που πραγματοποιούνται ένθεν κακείθεν, προκειμένου να έχει υπάρξει τουλάχιστον πολιτική συμφωνία μέχρι το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, πιθανότατα να λάβει σήμερα η ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο συνεδρίασης του EWG.
10
02

Θολό τοπίο με πολλούς κινδύνους

Κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η κατάσταση στην ευρωζώνη και την ΕΕ στο τέλος του 2017, ακόμη και αν οι σημερινές ισχυρές χώρες μέλη της θα έχουν και τότε την ίδια ισχύ ή οι ισχυροί πολιτικοί σήμερα αν υπάρχουν και τότε. Όμως, ατυχώς, το ελληνικό ζήτημα πρέπει να αντιμετωπισθεί, μέσα στους επόμενους δύο μήνες! Και το πλέγμα των αντιθέσεων, συμφερόντων και απόψεων αυτή την στιγμή δεν είναι καθόλου ευνοϊκό για την Ελλάδα.
10
02

Ξενυχτώντας με τον Σόιμπλε

Η αλαζονεία του ήταν τόσο μεγάλη ώστε η -πάντοτε ευγενής και σίγουρα όχι «μπουλντόγκ» στις ερωτήσεις της- Μάισμπεργκερ αναγκάστηκε να τον ρωτήσει «Μα καλά, εσείς δεν νιώθετε την ανάγκη να κάνετε αυτοκριτική για τίποτε;», χωρίς βεβαίως να πάρει απάντηση.
09
02

Υπάρχει τεράστια και ακαταλόγιστη ευθύνη

Το τελικό συμπέρασμα, είναι ότι δεν μπορούμε να πάμε πολύ μακριά με αυτό το θεσμικό πλαίσιο, ότι χρειαζόμαστε άμεσα οικονομικούς και εποπτικούς θεσμούς. Δεν θα είμαστε η εξαίρεση. Ακόμη και η Γερμανία του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και της ακραίας λιτότητας, για τους υπολοίπους, σήμερα διαθέτει το πιο εκτεταμένο δίκτυο μη συστημικών τραπεζών και την ίδια στιγμή η Bundesbank, η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, βάζει περιορισμούς στην πιστωτική επέκταση στα στεγαστικά δάνεια, επειδή φοβάται μια «φούσκα».
08
02

Το ψέμα ως πολιτική έννοια

Μάλλον το πιο σοβαρό πρόβλημα ιδεολογικής στρατηγικής που συναντά η Αριστερά, ιδίως στην Ελλάδα που βρίσκεται στην κυβέρνηση, είναι η αδυναμία να κατανοεί τις προσδοκίες ενός κόσμου που την ψηφίζει χωρίς να είναι «ήδη» αριστερός. Με άλλα λόγια, απαραίτητη προϋπόθεση για την απόκτηση της περιπόθητης ιδεολογικής ηγεμονίας είναι να γνωρίζει η Αριστερά τι περιμένουν από εκείνην άνθρωποι χωρίς «αριστερή συνείδηση» αλλά που ωστόσο θέλουν να τη στηρίξουν.
07
02

«Εως το τέλος της σχολικής χρονιάς το νέο σύστημα εισαγωγής»

Το χρονοδιάγραμμα των αλλαγών στο νέο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προσδιορίζει κατηγορηματικά ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), Γ. Κουζέλης.
07
02

Τι συμβαίνει στη Γαλλία; Μια χαοτική προεκλογική καμπάνια και πέντε διεκδικητές

Δύο μόνο μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας η δυναμική της καμπάνιας είναι τόσο χαοτική που κανείς δεν μπορεί πλέον να προβλέψει όχι τον νικητή αλλά ούτε καν τους δύο διεκδικητές του 2ου γύρου. Μέχρι στιγμής όλα τα προγνωστικά έχουν διαψευσθεί, υπό το βάρος σκανδάλων και αποκαλύψεων που ενισχύουν την γενικότερη δυσπιστία των πολιτών απέναντι στο δικομματισμό και τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
06
02

Ο «καταλύτης» Τραμπ και η κόντρα με την Ευρώπη

Οι αισιόδοξοι θέλουν να πιστεύουν ότι ο νέος Αμερικανός πρόεδρος θα λειτουργήσει ως “καταλύτης” για να τολμήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να βγει από τις πολλαπλές κρίσεις στις οποίες είναι βυθισμένη - και να καταλήξει επιτέλους σε μια βιώσιμη λύση και για το ελληνικό ζήτημα. Οι απαισιόδοξοι, πάλι, βλέπουν να έρχεται η διάλυσή της και υπό την πίεση του Ντόναλντ Τραμπ. Στο σημερινό ρευστό παγκόσμιο σκηνικό το μόνο βέβαιο είναι ότι ο “καταλύτης” είναι εδώ, κάθε πρόβλεψη για το είδος της αντίδρασης που θα πυροδοτήσει είναι παρακινδυνευμένη.