Βασίλης Ρόγγας

27
12

Βασίλης Ρόγγας: “Ας κοιτάξουμε τα πρόσωπα των νεκρών παιδιών ας βρούμε το θάρρος να ντραπούμε”

Χριστούγεννα, 30 νεκροί πρόσφυγες τις τελευταίες ημέρες στα ναυάγια του Αιγαίου. Ο Πάπας Φραγκίσκος ήρθε πριν λίγες μέρες στη Λέσβο και είπε τα παρακάτω λόγια, λόγια που μου φαίνεται πως ένας ιεράρχης τέτοιου βεληνεκούς δεν έχει ξαναξεστομίσει και παράλληλα μπορούν να αποτελούν οδηγό για κάθε προοδευτικό άνθρωπο, αλλά και για κάθε χριστιανό. Για να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι. "Παρακαλώ τον Θεό να μας αφυπνίσει από τη λησμονιά του πάσχοντα, να μας ταρακουνήσει από τον ατομικισμό που αποκλείει, να αφυπνίσει τις καρδιές που είναι κουφές στις ανάγκες του πλησίον. Αλλά παρακαλώ και τον άνθρωπο, κάθε άνθρωπο: ας υπερβούμε την παράλυση του φόβου, την αδιαφορία που σκοτώνει, την κυνική αδιαφορία που με γάντια βελούδινα καταδικάζει σε θάνατο όποιον βρίσκεται στο περιθώριο! Ας συγκρουστούμε ριζικά με την επικρατούσα σκέψη, εκείνην που περιστρέφεται γύρω από το προσωπικό εγώ, γύρω από τους προσωπικούς και εθνικούς εγωισμούς, που γίνονται μέτρο και κριτήριο για το καθετί [...] Ας κοιτάξουμε τα πρόσωπα των νεκρών παιδιών ας βρούμε το θάρρος να ντραπούμε. Η Μεσόγειος ένα μεγάλο κρύο κοιμητήριο χωρίς επιγραφές. Ας μην επιτρέψουμε αυτή η θάλασσα να μετατραπεί σε θάλασσα λήθης. Ας αφήσουμε αυτό το ναυάγιο του πολιτισμού".
24
11

Βασίλης Ρόγγας: Η θέα ενός δέντρου που κόβεται θα έπρεπε να μας βγάζει από τα ρούχα μας

Τα δέντρα κόβονται για να φτιαχτούν τα εργοτάξια του μετρό, όπως δείχνει η σημερινή φωτογραφία από την πλατεία στο Κολωνάκι. 2500 δέντρα θα χαθούν και δεκάδες πλατείες και πάρκα της Αθήνας θα παραμείνουν κλειστά για χρόνια. Κι αυτά την ώρα που η Αθήνα είναι στη κορυφή της λίστας, 1η μεταξύ των 31 ευρωπαϊκών πρωτευουσών, με υψηλότερη θνησιμότητα λόγω έλλειψης πρασίνου. Καλά, ο άνθρωπος που κυβερνάει την πόλη μαζί με τον θείο του που κυβερνάει τη χώρα δεν ενδιαφέρονται για αυτά. Στολίζουν ψεύτικα δέντρα και μοιράζουν απευθείας αναθέσεις. Το πρόβλημα είναι ότι δεν αναλαμβάνει δράση εναντίωσης η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που φυσικά και δε θέλει να κοπεί κανένα δέντρο. Όλη η αδράνεια, η κοινωνική ακηδία συμπυκνώνεται σε αυτήν την μη ανάληψη δράσης. Ο Ηλίας Νικολακόπουλος στη συνέντευξή του στην εφημερίδα Η εποχή σημείωνε στην πρώτη του απάντηση: «Έχει διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός. Είμαστε σε μία φάση που η κοινωνία νιώθει φοβισμένη. Από την άνοιξη του 2020, όταν έπεσε ο πανικός της πανδημίας και κλειστήκαμε σε λοκντάουν, οι συλλογικότητες και οι κοινωνικές δράσεις υποβαθμίστηκαν πάρα πολύ. Είναι φανερό ότι τείνει να διαμορφωθεί μια άλλου τύπου κοινωνία, την οποία προς το παρόν ψηλαφούμε. Φαίνεται ότι κυριαρχεί ο ατομισμός, και ο καθένας ασχολείται με την επιβίωσή του, ενώ εξασθενούν οι συλλογικότητες». ΥΓ Η θέα όμως ενός δέντρου που κόβεται θα έπρεπε να μας βγάζει από τα ρούχα μας όπως αν θα βλέπαμε να κακομεταχειρίζονται ή να σκοτώνουν ένα σκυλί. Δεν ξέρω γιατί δεν μας προκύπτει συναισθηματικά.
11
11

Βασίλης Ρόγγας: «Είμαστε με τον νοικοκυραίο ή με τον διαρρήκτη»;

Βραδυκίνητοι νεαροί ρόμποκοπ, με 45 μέρες εκπαίδευση, πάνω σε μηχανάκια προβαίνουν διαρκώς σε παρανομίες του ΚΟΚ, ελέγχουν νεαρούς με «περίεργη» εμφάνιση κι «όποιον δεν λέει καλά τα ελληνικά». Ενίοτε πυροβολούν και Τσιγγάνους και τη βγάζουν καθαρή και με εύγε από την κυβέρνηση. Το δόγμα «νόμος και τάξη» για να είναι σημαιοφόρος της προσπάθειας για δεξιά ηγεμονία χρειάζεται και ισχυρούς δικαϊκούς παραστάτες: τον νομικό λαϊκισμό (λόγου χάρη οι αλλαγές στον ποινικό κώδικα) και το θεσμικό ρατσισμό. Και η κυβέρνηση τα παρέχει και τα δυο. Ενώ αυξάνουν την ποσότητα των πόρων αστυνόμευσης (οχήματα, προσλήψεις, όπλα κ.ο.κ.) δεν ενδιαφέρονται για την ποιότητα της εκπαίδευσης και την κατεύθυνση τους εκεί που πραγματικά υπάρχει ανάγκη. ΕΔΕ, αυτή η μάστιγα, που έχει αποδώσει τίποτα και ποτέ. Προκύπτει εύκολα πως η ασφάλεια των πολιτών στον τομέα της αστυνόμευσης εδράζεται αλλού. Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα διόλου επαναστατικές, βρίσκονται στο επίπεδο της αστικής μεταρρύθμισης και έχουν προταθεί εδώ και χρόνια. Πόσο παράλογη φαντάζει η ενίσχυση της οικονομικής αστυνομίας ως εξαιρετικά σημαντική σε μια χώρα με τόση διαφθορά; Γιατί δεν αντιμετωπίζουμε την ατιμωρησία των ΕΔΕ και με εξωτερικό έλεγχο από κληρωτούς πολίτες ή ένα Ανεξάρτητο Συμβούλιο Αστυνόμευσης; Γιατί δεν καταργούνται οι παραστρατιωτικές μονάδες της αστυνομίας για να ενισχύσουν την πραγματική, καθημερινή αστυνόμευση; Γιατί η καριέρα των αστυνομικών να έχει συχνά να κάνει είτε με την επίτευξη αργομισθίας, είτε με τον διαγκωνισμό για αξιώματα κύρους στην υπηρεσία; Πότε, δηλαδή, το esprit de corps των αξιωματικών θα αποδράσει από αυτά και θα αφορά την υπηρεσία στις κοινότητές μας; Δεν πρέπει να είναι πλήρης η εκπαίδευση των αστυνομικών κι όχι μόνο 45 ημέρες; Δεν πρέπει, επίσης, να είναι διαρκής, να έχει αντιρατσιστικό προσανατολισμό, κοινοτική διάσταση, ΛΟΑΤΚΙ μέριμνες συμπερίληψης; Πέρα από τις αλλαγές στο οργανόγραμμα, τους καταμερισμούς και τα συστήματα εργασίας, δεν πρέπει να καλυτερέψουν και οι χώροι και οι συνθήκες εργασίας των αστυνομικών; Εκδημοκρατισμός της αστυνομίας, αυτό είναι το σύνθημα που θα μετριάσει τα αισθήματα ανασφάλειας των πολιτών κι όχι oι αχαλίνωτoι πόθοι για αστυνομικούς τύπου Die hard. Όποιος φαντασιώνεται Τζον Μακλέιν, να τους βλέπει στην οθόνη του, όχι να τους επιβάλει στη σύγχρονη κοινωνία.
06
11

Βασίλης Ρόγγας: Να ξεκουνάμε για όσα μας αφορούν

Μετά από το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα και 7 μέρες απεργίας στο λιμάνι, οι εργάτες καταφέρνουν να γίνουν δεκτά από την Cosco τα περισσότερα από τα αιτήματα που είχαν. Πέντε άτομα ανά βάρδια σε κάθε πόστα αντί για τέσσερά ως τώρα, κατάργηση των κόντρα βαρδιών που στοίχησαν και τη ζωή του Δημήτρη Δαγκλή και σύσταση επιτροπής υγιεινής και ασφάλειας. Τα είχαν καταφέρει πριν λίγο καιρό και οι εργαζόμενοι της e food. Τα έχει καταφέρει στην ανάδειξη όλων των θεμάτων του αυτός ο πεισματάρης φεμινισμός που επινοείται και υπηρετείται από πολλές και διαφορετικές γυναίκες. Τα είχαμε καταφέρει να μαζευτούμε πολλές χιλιάδες έξω από το Εφετείο και να δηλώσουμε πως η κοινωνία δεν ανέχεται τους ναζί και το ίδιο έπρεπε να κάνει και η δικαιοσύνη. Τα είχαμε καταφέρει να σπάσουμε την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Να ξεκουνάμε για όσα μας αφορούν. Από την όποια σκοπιά κι αν το δει κανείς, ταξικά, ηλικιακά, μορφωτικά, επαγγελματικά, ηθικά μας αναλογεί πολύ απέναντι στην κυβέρνηση ή τη σαπίλα της κοινωνίας. Για να μην κοπεί κανένα δέντρο στην Αθήνα και για να φυτευτούν πολλά. Για να έχουμε ποιοτικά, πολλά, καθαρά ΜΜΕ με ή χωρίς κόβιντ. Για να διασφαλίσουμε πως όπου ήταν δάσος θα μείνει δάσος και πως οι ευβοιώτες θα μείνουν τον τόπο τους και δε θα ρημάξει όπως έγινε στην Ηλεία μετά τις φωτιές του 2007. Σε εμάς αναλογεί να φτιάξουμε συνδικάτα κανονικά κι όχι ξεφτιλίκια. Για να έχουν όλοι οι άνθρωποι αξιοπρεπή μισθό ή βασικό εισόδημα. Για να έχουν όλα τα εφόδια οι μετανάστες και τα προσφυγάκια να γίνουν αυτό που θέλουν. Για να εμβολιαστεί ο κόσμος και να μην υποφέρει από τους αναδυόμενους ανορθολογισμούς.