Άγγελος Τσέκερης

Το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να προχωρήσει τις διεργασίες για τη συγκρότηση του προοδευτικού πόλου όχι χάνοντας, αλλά ενισχύοντας την αριστερή του ταυτότητα. Για να το πετύχει, χρειάζεται να ενισχύει την αυτοπεποίθησή του και να οργανώσει σε υψηλότερο επίπεδο τη θεωρητική, πολιτική και οργανωτική του λειτουργία.

Καταψηφίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών η Νέα Δημοκρατία. Δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά όταν έχει χυθεί τόσο αίμα για τη γραμμή του Βουκουρεστίου “σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και βλέπουμε”. Άλλωστε την είχε διαμορφώσει η Ντόρα μετά από διαβούλευση με τους Έλληνες οπλαρχηγούς, τον Παναγιώτη Ψωμιάδη και το άγαλμα του Μεγαλέξαντρου. Καταψηφίζει επίσης και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. με βάση την υπερήφανη εθνική γραμμή που είχε χαράξει η Φώφη απέναντι στους υπόλοιπους πέντε του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος. Διότι υπάρχουν υπέρτερα εθνικά ζητήματα που προέχουν, όπως το πώς θα αντιδράσει ο Παπαθεοδώρου αν κατέβει ο Γιώργος υποψήφιος στην Αχαΐα, τι θα κάνει ο Καμίνης με αντίπαλους την Καϊλή και τον Ανδρουλάκη στο ευρωψηφοδέλτιο και τέτοια. Δεν μπορούμε να τα προσπερνάμε αυτά για μικροπολιτικούς λόγους. Προέχει το εθνικό συμφέρον.

Η Νέα Δημοκρατία και οι δορυφόροι της έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν το τακτικό τους σχέδιο. Οι Πρέσπες έχουν δευτερεύουσα σημασία. Γι' αυτό η αξιωματική αντιπολίτευση έχει αποσυρθεί από τη γραμμή του Βουκουρεστίου. Στο εσωτερικό έχει αναδιπλωθεί στη γραμμή του Σαμαρά και της Ακροδεξιάς και στο εξωτερικό εκτίθεται με μια πρωτοφανή διγλωσσία. Κι αυτό δεν είναι μόνο η επιτομή της πολιτικής ανηθικότητας. Είναι και επικίνδυνο. Γιατί δίνει τη δυνατότητα στην Ακροδεξιά να βγαίνει από τα ντουλάπια της και να επιδίδεται σε κάθε είδους ακρότητες υπό την πολιτική νομιμοποίηση του Κ. Μητσοτάκη. Μιλάνε όλοι αυτοί για πολιτική ηθική;

Στις σοβαρές συνταγματικές δημοκρατίες δεν αρκεί να έχει 151 η κυβέρνηση. Πρέπει να αρέσουν και στον Αυγενάκη. Διαβάστε λίγο σύνταγμα να ξεστραβωθείτε. Κατά μία άλλη ερμηνεία του συντάγματος, θα πρέπει να αρέσουν και στον Κικίλια. Αλλιώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποχρεούται να ανατρέψει την κυβέρνηση και να διορίσει πρωθυπουργό τον κηπουρό του, ώστε να αποφύγουμε τυχόν θεσμικές εκτροπές. Τα προέβλεπε αυτά το σύνταγμα του 1972, αλλά ήρθε μετά η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς και τα κατέστρεψε όλα. Σε άλλα νέα, ο Άδωνις Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο Novartis, γιατί ο προσταστευόμενος μάρτυρας “Μαρίκα Μετοντέφη” είχε περάσει την οικοσκευή από το τελωνείο πριν σηκώσει τη σημαία ο επόπτης. Και εξ αυτού απειλεί με μηνύσεις την εισαγγελέα Διαφθοράς και όλους τους υπόλοιπους να μας στείλει στα ξερονήσια για εσχάτη προδοσία. Τα είπε μάλιστα και στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Διαλόγου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση προκειμένου να συμπεριληφθούν στις αναθεωρητέες διατάξεις. Στην επόμενη συνεδρίαση θα πάει να πουλήσει και νανογιλέκα. Δέκα λεπτά κράτησε η συνάντηση του Κυριάκου με τη Μέρκελ. Της είπε ότι πούλησε τις συντάξεις για το μακεδονικό και την πέταξε έξω από την κατοικία του Γερμανού πρέσβη.

Ανεβάζει τον κατώτατο μισθό ο ΣΥΡΙΖΑ, κονιορτοποιώντας ότι είχε καταφέρει το 2013 ο Βρούτσης, μετά από 24 ολόκληρα λεπτά διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς. Άλλα τέσσερα λεπτά τού είχε πάρει να συμφωνήσει και τον υποκατώτατο. Θα είχε συμφωνήσει και σε υπο-υποκατώτατο, αλλά ήθελαν οι δανειστές να πάνε για σκουός και βαρέθηκαν να το συνεχίσουν. Είχε εκτιναχθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας με εκείνο το μέτρο, όπως θυμόμαστε όλοι. Δεν θυμάστε που ο Χαρδούβελης έδινε στους δανειστές 7% πλεονάσματα για 20 χρόνια, γιατί δεν είχαμε τι να τα κάνουμε; Ήταν και θέμα χρόνου να βγούμε και από τα Μνημόνια μάλιστα, αλλά έριξαν την κυβέρνηση οι συριζομαδούροι και τα κατέστρεψαν όλα.

Στην έσχατη λύση του Νάσου Ηλιόπουλου καταφεύγει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού απέτυχε να βρει κάποιον βαρετό απολίτικο 70άρη να κατεβάσει στην Αθήνα. Γι' αυτό πάμε κατά διαόλου. Δεν έχουμε ποιον να βάλουμε και καταφεύγουμε στον πρώτο τυχόντα τριανταπεντάχρονο μόνο και μόνο επειδή είναι μορφωμένος, με ήθος, εξαιρετικό κυβερνητικό έργο και τον αγαπάει ο κόσμος. Πώς να πάει μπροστά η Αριστερά έτσι...

Η φράση του Κ. Μητσοτάκη “να τελειώνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο γι' αυτά που κάνει αλλά και γι' αυτά που πιστεύει” ήταν ό,τι έμεινε από το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Μια φράση - προσκλητήριο σε όσους θέλουν ακόμα να ελπίζουν ότι η διακυβέρνηση της Αριστεράς είναι μια παρένθεση, που κάποια στιγμή θα κλείσει οριστικά και τελεσίδικα, για να επανέλθει η χώρα στους “νόμιμους ιδιοκτήτες” της. Και παράλληλα μια φράση φορτισμένη με άφθονο μετεμφυλιακό ιδεολογικό πάθος, που δείχνει την αδυναμία της Ν.Δ. να αντιπαρατεθεί με την Αριστερά σε προγραμματικό επίπεδο. Σε αντίθεση με τον Κ. Μητσοτάκη, που δεν φαίνεται να έχει συναίσθηση του βάρους αυτών που κατά καιρούς εκστομίζει, ούτε μια καθαρή αντίληψη του ποια ρητορική υπηρετεί τη δημοκρατία, ο ακροδεξιός λόγος του Αντώνη Σαμαρά είναι απόλυτα συνειδητός και συγκροτημένος. Μόνο που ο πρώην πρωθυπουργός, στη ρεβανσιστική και ορμπανικού προσανατολισμού ομιλία του, κατάφερε να γελοιοποιηθεί αποδίδοντας στον Θεοδωράκη στίχους από ένα τραγούδι των... Κατσαρού - Πυθαγόρα.