Άγγελος Τσέκερης

Το σχέδιο της Θεανώς Φωτίου για τους παιδικούς σταθμούς παρουσίασε ο Βρούτσης, καμαρώνοντας μάλιστα που το ετοίμασε μέσα σε δέκα μέρες. Έτσι γίνονται οι σωστές δουλειές. Όχι σαν τους άμπαλους που προσπαθούν δέκα μέρες να ξεμπλοκάρουν το Ελληνικό. Τρεις φορές έχει πάρει ο Λάτσης τηλέφωνο και του λένε πάρτε αύριο γιατί θέλουμε να τσεκάρουμε μήπως χρειάζονται άλλαγμα οι τσιμούχες. Θέλει δυο μέρες ακόμα, κύριε Λάτση, γιατί έχουν φυτέψει ένα πάρκο στη μέση οι προηγούμενοι και προσπαθούμε να το ξεκολλήσουμε από τη σύμβαση. Και έχουμε βρει και κάτι ελληνιστικούς τάφους και περιμένουμε την κυρία Μενδώνη να τους μπαζώσει. Εγώ, κύριε πρόεδρε, έπαιζα πλέι στέισον και μου είπε η μάνα μου να κόψω λίγο καρπούζι αλλά άκουσα φασαρία και αφηρημένος βγήκα στον δρόμο κρατώντας το μαχαίρι. Και πέρναγαν οι άλλοι να πάνε να σκοτώσουν τον Φύσσα και ακολούθησα από περιέργεια και τότε κάτι πατήθηκε κατά λάθος στο κινητό μου και πήρα οκτώ φορές τον Λαγό.

Τις προηγούμενες μέρες, κύματα οργής ξέσπασαν εναντίον της κυβερνητικής απόφασης να αξιοποιηθούν σε κυβερνητικές θέσεις ο πρώην αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Κ. Τσουβάλας και ο πρώην βουλευτής του Ποταμιού Γ. Μαυρωτάς. Η οργή αυτή προέρχεται από τον κόσμο που μαζικά συμμετείχε στις καμπάνιες μίσους της Ν.Δ. για το Μάτι και το μακεδονικό. Είναι απολύτως σαφές ότι ο Κ. Μητσοτάκης και το κόμμα του πληρώνουν σήμερα την πολιτική υποκρισία, το χάιδεμα της Ακροδεξιάς, την ασύστολη καπηλεία, υλικά με τα οποία προσπάθησαν να συγκροτήσουν ένα σκληρό μέτωπο κατά της προηγούμενης κυβέρνησης. Αποδεικνύεται λοιπόν περίτρανα ότι οι δύο αυτές πρωτοφανείς εκστρατείες μίσους δεν είχαν κανένα άλλο κίνητρο, παρά μόνο την ανάγκη της Ν.Δ. να υπονομεύσει την κυβέρνηση δηλητηριάζοντας όσο γίνεται περισσότερο το πολιτικό κλίμα. Ο ασυγκράτητος οχετός πολιτικού μίσους που ξεχύθηκε και στις δύο περιπτώσεις, πήγαζε από καθαρή υποκρισία και τυχοδιωκτισμό, ανακατεμένο με τεράστιες ποσότητες εμπάθειας και ρεβανσισμού. Κι αν ο Κ. Μητσοτάκης διαπιστώνει ότι σήμερα τον εξυπηρετεί ένα σαφώς πιο ήρεμο πολιτικό κλίμα, έχει τουλάχιστον μια στοιχειώδη υποχρέωση: να ζητήσει μια μεγάλη συγγνώμη γι’ αυτό το αδιανόητο ρεσιτάλ πολιτικής αθλιότητας.

Στις σωστές θέσεις, έχουν τοποθετηθεί οι απολύτως κατάλληλοι. Στην περίπτωση του Ελληνικού, για παράδειγμα, αυτός που θα διαπραγματευτεί με τον Λάτση εκ μέρους του Δημοσίου είναι αυτός που διαπραγματευόταν με το Δημόσιο εκ μέρους του Λάτση. Θα πρέπει να τον έχει ανησυχήσει πάρα πολύ τον Λάτση αυτή η εξέλιξη. Ευτυχώς, πάντως, γιατί έτσι οδηγήθηκε η χώρα στη χρεοκοπία. Επειδή οι επιχειρηματίες δεν είχαν έναν άνθρωπο στην κυβέρνηση για να κάνουν τη δουλειά τους.

Εξαιρετική η ιδέα της Ν.Δ. να δώσει το μαξιλάρι των 37 δισ. στις τράπεζες. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί μέχρι τώρα; Βέβαια, μετά θα χρειαστεί να μπούμε σε πιστοληπτική γραμμή. Αλλά, αν πρόκειται για το καλό των τραπεζών, αξίζει τον κόπο. Να επαναφέρουμε και τον υποκατώτατο αν χρειαστεί. Μην είμαστε τσιφούτηδες τώρα για 37 δισ. Τα εξήγησε πολύ καλά ο Μπάμπης Παπαδημητρίου. Που είχε προβλέψει και πόσο μπροστά θα πάει ο τόπος με το πρώτο Μνημόνιο. Μετά δαγκωθήκανε κάπως, γιατί αυτό δεν ήταν να ειπωθεί τώρα. Είναι στο πακέτο που μας φυλάνε για έκπληξη. Αλλά πώς να συγκρατήσει τη χαρά του ο Μπάμπης όταν 37 δισ. δημόσιο χρήμα θα το βάλουν στο χέρι οι τράπεζες. Άνθρωπος είναι κι αυτός.

Είπε ο Μητσοτάκης στις 8.5.2018 μιλώντας στο Digital Economic Forum: «Το κλασικό δυτικό ωάριο 9 με 5 είναι ξεπερασμένο». Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Ν.Δ. είναι θετική σε ρυθμίσεις που θα επιτρέπουν στον εργοδότη να απασχολεί τους εργαζόμενους περισσότερο από οκτάωρο, χωρίς να τους πληρώνει υπερωρίες. Αυτό το παλεύουν από παλιά οι εργοδότες. Να απολύουν χωρίς περιορισμούς και χωρίς αποζημιώσεις, γιατί αυτό κρατάει τα μεροκάματα χαμηλά. Και έτσι να μπορείς να δουλεύεις το δωδεκάωρο που λέγαμε προηγουμένως χωρίς πολλά - πολλά. Τρίτο που θέτει ο Κ. Μητσοτάκης: «...Η προώθηση νέων τύπων συμβάσεων απασχόλησης μπορεί να ιδωθεί ως ευκαιρία αύξησης της απασχόλησης...». Με απλά λόγια: σταματά κάθε προστασία της εργασίας. Ο εργοδότης σου θα σε προσλαμβάνει το πρωί, θα σε απολύει το βράδυ και την άλλη μέρα θα σε ξαναπροσλαμβάνει. Αν θέλει φυσικά. Τέταρτον: το πασίγνωστο πλέον επταήμερο. Ο Κ. Μητσοτάκης ισχυρίζεται ότι μίλησε για «επταήμερη λειτουργία των επιχειρήσεων με σύμφωνη γνώμη εργοδοσίας και εργαζομένων». Αυτό δεν βγάζει νόημα. Ένας κινηματογράφος λειτουργεί 7 ημέρες τη βδομάδα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Όπως και ένα ξενοδοχείο. Και πάρα πολλές βιομηχανίες. Ακριβώς επειδή κάποιες επιχειρήσεις λειτουργούν ούτως ή άλλως 7 ημέρες, ψάχνουν τρόπους να απασχολούν 7 ημέρες και τους εργαζόμενους. Ώστε να μην χρειάζεται να προσλάβουν περισσότερους. Αυτό εννοούσε ο Μητσοτάκης. Κι αυτό, βεβαίως, κατάλαβε και ο ξενοδόχος στην Κω.

Δηλαδή τόση καχυποψία; Δεν σας φτάνει ο λόγος του Κ. Μητσοτάκη, θέλετε να σας δώσει και λογαριασμό τι σκοπεύει να κάνει στο ασφαλιστικό; Αφού το είπε ο άνθρωπος στον ΣΚΑΪ. Ποιον θα πιστέψετε; Εμένα ή την “Αυγή”; Εσένα, εσένα, πρόεδρε, του απάντησε ο ΣΚΑΪ. Να, είδατε; Μέχρι και ο ΣΚΑΪ τον πιστεύει. Τίποτα από αυτά που έγραψε η “Αυγή” δεν ισχύει, είναι όλα σαχλαμάρες, είπε ο Μητσοτάκης. Δεν είναι αυτό το πρόγραμμά μας, είναι ένα άλλο από το χωριό, δεν το ξέρετε. Ο Σταϊκούρας πρέπει να είναι από άλλο χωριό, γιατί τον ρώτησε ο Νάσος τι θα κάνουν με τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτών και δεν ήξερε να απαντήσει. Θα το δούμε όταν θα φτιάχνουμε το νομοσχέδιο βρε αδερφέ. Τι κωλοπιλάλα είναι αυτή που σας έπιασε δέκα μέρες πριν τις εκλογές; Λογικό. Να υπάρχει και ένα στοιχείο έκπληξης στους ψηφοφόρους. Μην είναι όλα προκαθορισμένα.

Όταν λοιπόν χρήματα χάνονται, οι ασφαλιστικές προσπαθούν να κρατήσουν σταθερά τα κέρδη τους. Γιατί από αυτά εξαρτάται η τιμή της μετοχής, από την οποία καθορίζονται τα bonus των στελεχών και τα μερίσματα των μετόχων. Για να κρατήσουν σταθερά τα κέρδη τους, θα ρίξουν τους ασφαλισμένους. Διότι είναι απολύτως σαφές ότι οι ασφαλισμένοι επωμίζονται και το ρίσκο. Οπότε μπορούν να τους ρίξουν ανετότατα και να τους πουν, ας μην επωμιζόσασταν το ρίσκο. Ακόμα και αν δεν έχει υπάρξει καν ρίσκο. Πόσο μάλλον αν έχει υπάρξει. Και αν δεν σας αρέσει, γυρίστε είκοσι χρόνια πίσω στον χρόνο και μην ψηφίσετε τον Μητσοτάκη. Από την άλλη, γιατί να είμαστε καχύποπτοι; Έχουν ρίξει κανέναν οι ασφαλιστικές εταιρείες; Έχουν ρίξει κανέναν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας; Οι εταιρείες ενέργειας; Από την άλλη, η Ν.Δ. ισχυρίζεται ότι το σύστημα θα είναι προαιρετικό. Γιατί οι ασφαλιστικές και οι τράπεζες, ενώ μπορούν, δεν θέλουν να βάλουν 75 δισ. στο χέρι, αρκούνται και με λιγότερα... Είναι απίστευτο σε πόσο ηθικό κόσμο ζούμε τελικά! Και η Ν.Δ. έχει το σχέδιο, αλλά δεν το έχει ακριβώς, μην ανησυχείτε, ψηφίστε την εσείς και θα το ξαναδεί μετά με την ησυχία της. Που δεν θα σας έχει και ανάγκη.

Όταν ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών απαιτούσε να εφαρμοστούν οι περικοπές στις  συντάξεις, προκειμένου «να δημιουργηθεί δημοσιονομικός χώρος για φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις», ήξερε πολύ καλά τι έλεγε. Το ευθύ και καθαρό αίτημα «κόψτε τις συντάξεις τους, για να αυξήσουμε τα κέρδη μας» είναι μια πιο ωμή διατύπωση του βασικού συνθήματος της Νέας Δημοκρατίας: «Η κοινωνική πολιτική του Τσίπρα χρηματοδοτείται από την υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης». Ενός συνθήματος που έχει μάλλον ιδεολογικό και ηθικό παρά πολιτικό περιεχόμενο.