Όχι βέβαια, η Δικαιοσύνη δεν είναι πάντα “τυφλή”. Ενίοτε βλέπει και πράττει αναλόγως. Βλέπει, πλειοψηφικά τουλάχιστον, με τη δική της μεροληπτική κοινωνική και ταξική ματιά. Βλέπει και εκδικείται, στέλνει μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση. Και λέει τούτο: Οι Ηριάννες θα μείνουν στη φυλακή, την ίδια ώρα που θα βγαίνουν οι Μιχαλολιάκοι, κόντρα σε όσους επιθυμούν, παλεύουν, ονειρεύονται μια κοινωνία πιο ανθρώπινη, πιο ανεκτική και πιο δίκαιη.
Όχι, η κατά πλειοψηφία απόφαση δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η Δικαιοσύνη απέδειξε ότι ξέρει να διατηρεί την ανεξαρτησία της από την κοινή λογική, το δίκιο, απ’ όλο αυτόν τον κόσμο που έλεγε ότι στις 17 Ιουλίου θα πάρουμε την Ηριάννα πίσω.
Όχι, η Δικαιοσύνη δεν είναι ουδέτερη και αν καμιά φορά οι άνθρωποί της βγουν από τον κύκλο του συντηρητισμού και αποδώσουν το δίκιο, όπως έγινε στην περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου, σπεύδουν κάποιοι άλλοι θεματοφύλακες ενός σάπιου συστήματος να διορθώσουν το “λάθος”.
Η Ηριάννα, όπως και ο Περικλής, παραμένουν δυστυχώς στη φυλακή. Μια μάχη χάθηκε. Μία, γιατί έρχονται και άλλες. Χάσαμε μια Παρασκευή, έρχονται άλλες, θα τις κερδίσουμε...
