Χριστόφορος Παπαδόπουλος

18
12

Οι δύο πολιτικές στρατηγικές που συγκρούονται και στην Ελλάδα και στον ευρωπαϊκό χώρο

Δύο πολιτικές στρατηγικές συγκρούονται στην Ελλάδα και στον ευρωπαϊκό χώρο. Οικονομολόγοι μιλάνε για τα οικονομικά της προσφοράς από τη μια μεριά και από την άλλη μεριά για τα οικονομικά της ζήτησης. Τα οικονομικά της προσφοράς επιχειρούν με μοναδική αξία τη βελτίωση των κερδών και όταν με το καλό γίνει αυτό, όπως λέει και η Νέα Δημοκρατία, τότε θα μοιράσουμε την πίτα. Έλα ντε όμως που η ίδια η πραγματικότητα τούς διαψεύδει. Γι’ αυτό ακριβώς βλέπουμε όλη αυτήν την περίοδο να αναπτύσσονται αγώνες που έξω από την αρχική πρόθεση, στην πραγματικότητα δείχνουν αυτό το τεράστιο έλλειμμα κοινωνικής πολιτικής που υπάρχει και την αύξηση των ανισοτήτων. Από την άλλη μεριά, η δική μας πολιτική στηρίζεται σ’ αυτό που λέμε αύξηση της ζήτησης. Γνωρίζουμε, δηλαδή, και θεωρητικά αλλά και εμπειρικά ότι χωρίς αύξηση της λαϊκής κατανάλωσης δεν υπάρχουν δουλειές, δεν υπάρχουν επενδύσεις. Την ίδια στιγμή που η προσπάθειά μας στοχεύει στη ζήτηση, προσπαθεί εξίσου να καλύψει ένα κενό δεκαετιών, την απουσία κράτους πρόνοιας.
Περισσότερα »
13
12

Δημοψηφίσματα, Άμεση Δημοκρατία και Πλατείες

Το βασικό πολιτικό και ιστορικό ζήτημα είναι πως θα συνδυάσουμε τις μορφές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με τις μορφές της άμεσης δημοκρατίας. Η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι όταν δε χρησιμοποιείται το πάντρεμα τους τότε δημιουργούμε είτε μια κοινοβουλευτική ολιγαρχία είτε έναν δεσποτισμό άλλου είδους.
Περισσότερα »
07
12

Χρ. Παπαδόπουλος: Η Συνταγματική Αναθεώρηση ως κατοχύρωση και διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων

Ως Κυβέρνηση είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα καθεστώς απουσίας οποιασδήποτε πρόνοιας για τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Όλη μας η προσπάθεια αυτά τα τρία, τέσσερα χρόνια είναι να προστατεύσουμε τους αποκλεισμένους, τους φτωχούς, εκείνους που δεν είχαν δικαιώματα
Περισσότερα »
20
10

Χριστόφορος Παπαδόπουλος: Με ποιους πρέπει να συμμαχεί ο ΣΥΡΙΖΑ;

Στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής συναρθρώθηκε η πολιτική μεθοδολογία των συμμαχιών: να αποφύγεις το «κατά περίπτωση» και να μη σε τραβάει από τη μύτη (αποκλειστικά) το εκλογικό σκορ. Την ίδια στιγμή, τα κριτήρια που θα επικρατήσουν για συμπράξεις χρειάζεται να χαράξουν τη διαιρετική τομή που σε διαφοροποιεί από το νεοφιλελευθερισμό και τον παλιό πολιτικό κόσμο. Συνοπτικά τέθηκαν τρεις άξονες που καθορίζουν σήμερα το πλαίσιο των πολιτικών συμμαχιών: ο ταξικός, δηλαδή η κοινωνική προστασία της μισθωτής εργασίας και των λαϊκών στρωμάτων. Ο δικαιωματικός φιλελευθερισμός και ο αντιεθνικισμός και αντιρατσισμός, με εμβληματικές προϋποθέσεις εδώ τη στάση στο προσφυγικό και το μακεδονικό. Είναι σαφές ότι με αυτά τα κριτήρια «κόβονται» οι ΑΝΕΛ ως προς την επίτευξη μιας μετεκλογικής συνεργασίας, αφού μένουν μετεξεταστέοι σε πολλά. Ωστόσο, προς τιμή τους, περνούν μετά το ταξικό και ένα ακόμη δύσκολο κριτήριο. Τη στάση τους στο προσφυγικό, με το οποίο διαχωρίζονται από το σύνολο της ρατσιστικής δεξιάς.
Περισσότερα »
01
10

Tαξινομώντας τη συζήτηση για το μέλλον μας

Εκτιμώ ότι η συμφιλίωση με το νεοφιλελευθερισμό, δεν συμβαίνει. Όχι μόνο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υιοθέτησε ποτέ τις μνημονιακές υποχρεώσεις ως δικό του πρόγραμμα, αλλά γιατί ο πολιτικός του λόγος και οι κυβερνητικές του προτεραιότητες ήταν στον αντίποδα του νεοφιλελευθερισμού, παρά τους καταναγκασμούς και τα ασφυκτικά δημοσιονομικά όρια. Ο δημόσιος λόγος του ΣΥΡΙΖΑ είναι πληβειακός, απευθύνεται κατά προτεραιότητα στα λαϊκά στρώματα και τη μισθωτή εργασία. Σε αυτές τις κοινωνικές κατηγορίες δημιουργεί εκπροσωπήσεις και κοινωνικές αναφορές.
Περισσότερα »
02
09

Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις

Από παλαιότερα, επίσης, μας έρχεται μια προειδοποίηση για τις τρεις παγίδες από τις οποίες κινδυνεύει κάθε αριστερή συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας: την αλαζονεία, την άγνοια (της κρατικής δομής), τον εκμαυλισμό. Παγίδες που δεν γίνεται να αντιμετωπίσεις με κάποιες ντιρεκτίβες, αλλά χρειάζεσαι τα αντισώματα που σου παρέχει η κομματική δομή, στον βαθμό βέβαια που το κόμμα λειτουργεί ως συλλογικός διανοούμενος και ταυτόχρονα έχει δομημένες σχέσεις με εκείνα τα κοινωνικά σώματα που θέλει να εκπροσωπήσει, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ τον κόσμο της εργασίας και τα λαϊκά στρώματα. Οι παραπάνω προϋποθέσεις διαγράφουν τις τομές και τις υπερβάσεις που οφείλει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να αντεπεξέλθει στις νέες συνθήκες, στα νέα καθήκοντα. Καθόλου εύκολη υπόθεση, αφού το κόμμα πρέπει να αντιμετωπίσει εγγενείς δυσκολίες όπως είναι η κρίση του κομματικού φαινομένου σε συνθήκες κινηματικής άπνοιας και υφεσιακού κύκλου των κοινωνικών αγώνων, γεγονός που έχει ξεκινήσει εδώ και έξι χρόνια και αφορά το σύνολο της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Τα παραπάνω προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με την ανάθεση και την υποκατάσταση, παρά μόνο με την αδιάκοπη προσπάθεια για πολιτική συμμετοχή και δημοκρατία, ιδιαίτερα με άμεση δημοκρατία.
Περισσότερα »
14
05

Πολιτισμικός φιλελευθερισμός και συντηρητική παλινόρθωση

Το βασικό επιχείρημα των βουλευτών, που δεν υπερψήφισαν το νομοσχέδιο, είναι ότι η κοινωνία δεν είναι ώριμη. Ας σκεφτούμε πόσους αναχρονισμούς και πόσους αγριανθρωπισμούς έχουμε ζήσει στον πλανήτη με αυτό ακριβώς το πρόσχημα. Ας θυμηθούμε ενδεικτικά: τη ψήφο των γυναικών, τα ζητήματα των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των μαύρων, τα ζητήματα της χειραφέτησης των γυναικών. Όλα αυτά συνάντησαν τεράστιες δυσκολίες μέχρι να εμπεδωθούν νομικά και θεσμικά. Και τότε το επιχείρημα ήταν ακριβώς το ίδιο: η κοινωνία δεν είναι ώριμη.
Περισσότερα »
08
05

«Πασοκοποίηση»: μήπως το παράδειγμα γενικεύεται;

Οι διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη επιβεβαιώνουν ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, που στις αρχές του 21ου αιώνα κυβερνούσε σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., εκλογικά συνεχώς συρρικνώνεται.
Περισσότερα »
03
03

Μεταξύ πορίσματος και νομοσχεδίου: η ΑΕΠΙ και το πεδίο είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων

Η διαρροή του πορίσματος για την ΑΕΠΙ επιβεβαίωσε μια σειρά από φόβους και καταγγελίες ως προς τον τρόπο που η συγκεκριμένη εταιρεία διαχειρίζεται τα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών. Ταυτοχρόνως, κινδυνεύει να τραυματίσει σοβαρά την αναγκαία πίστη μεταξύ χρηστών και οργανισμών διαχείρισης, η οποία εξασφαλίζει την ομαλή είσπραξη και διανομή των πνευματικών δικαιωμάτων.
Περισσότερα »
09
02

Υπάρχει τεράστια και ακαταλόγιστη ευθύνη

Το τελικό συμπέρασμα, είναι ότι δεν μπορούμε να πάμε πολύ μακριά με αυτό το θεσμικό πλαίσιο, ότι χρειαζόμαστε άμεσα οικονομικούς και εποπτικούς θεσμούς. Δεν θα είμαστε η εξαίρεση. Ακόμη και η Γερμανία του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και της ακραίας λιτότητας, για τους υπολοίπους, σήμερα διαθέτει το πιο εκτεταμένο δίκτυο μη συστημικών τραπεζών και την ίδια στιγμή η Bundesbank, η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, βάζει περιορισμούς στην πιστωτική επέκταση στα στεγαστικά δάνεια, επειδή φοβάται μια «φούσκα».
Περισσότερα »