Ρούλης Κοκελίδης

04
01

Το κίνημα της «σαρδέλας» δεν μοιάζει με κανένα άλλο

Πε­νή­ντα χρό­νια α­πό τον Γαλ­λι­κό Μάη, μια ε­ξέ­λι­ξη γε­γο­νό­των δρο­μο­λο­γεί θε­τι­κές προο­πτι­κές, με πρω­τα­γω­νί­στρια τη νε­ο­λαία. Με νέες και ευ­ρη­μα­τι­κές πρω­το­βου­λίες, το κί­νη­μα νε­ο­λαίας της Μπο­λό­νια, που κα­νείς δεν το πε­ρί­με­νε, κα­νείς δεν το εί­χε προ­βλέ­ψει, δεί­χνει ό­τι ο ρό­λος της πλα­τείας εί­ναι η διεκ­δί­κη­ση για έ­να κα­λύ­τε­ρο μέλ­λον, ό­πως βρο­ντο­φω­νά­ζει και το μα­θη­τι­κό κί­νη­μα με ε­πι­κε­φα­λής τη Σουη­δέ­ζα Γκρέ­τα Τούν­μπερ­γκ. Εί­ναι φω­νές αμ­φι­σβή­τη­σης του ευ­ρω­παϊκού οι­κο­δο­μή­μα­τος. Η νέα γε­νιά φαί­νε­ται α­πό αυ­τές και α­πό άλ­λες πρω­το­βου­λίες σε πολ­λές χώ­ρες πως ε­νη­λι­κιώ­νε­ται πο­λι­τι­κά. Αμφι­σβη­τεί, ου­σια­στι­κά, τον τρό­πο με τον ο­ποίο α­σκεί­ται η πο­λι­τι­κή, τις προ­τά­σεις για την ε­πί­λυ­ση των σύγ­χρο­νων προ­βλη­μά­των. Η νε­ο­λαία εί­ναι δυ­να­τή, ζω­ντα­νή, με φρέ­σκες και συ­γκρο­τη­μέ­νες α­πό­ψεις. Θέ­λει και μπο­ρεί να συμ­βά­λει κα­θο­ρι­στι­κά στο πα­ρόν και το μέλ­λον της σύγ­χρο­νης κοι­νω­νίας. Ιδιαί­τε­ρα η Ε.Ε. πρέ­πει να κα­τα­νοή­σει ό­τι δεν υ­πάρ­χει χρό­νος για χά­σι­μο. Η ε­μπλο­κή της νε­ο­λαίας εί­ναι μο­νό­δρο­μος, πα­ρά­γο­ντας κα­θο­ρι­στι­κός για το μέλ­λον της Ευ­ρώ­πης, η ο­ποία δυ­στυ­χώς δεν εί­χε και δεν έ­χει κα­μία πο­λι­τι­κή για τους νέ­ους. Εκτός α­πό το «Erasmus», που εί­ναι έ­να ερ­γα­λείο με πο­λύ­πλευ­ρα θε­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα στην ε­πι­κοι­νω­νία, στις κοι­νές ε­μπει­ρίες και προο­πτι­κές –και για τον λό­γο αυ­τόν θα πρέ­πει το συ­ντο­μό­τε­ρο να διευ­ρυν­θεί σε πε­ρισ­σό­τε­ρες δρα­στη­ριό­τη­τες–, κα­τά τα άλ­λα υ­πάρ­χει έ­να τε­ρά­στιο κε­νό, α­δια­φο­ρία και α­πα­ξίω­ση για τα ό­νει­ρα των νέων. Η ελ­πί­δα της Ευ­ρώ­πης εί­ναι οι νέ­οι της. Ιδιαί­τε­ρα η Αρι­στε­ρά έ­χει την υ­πο­χρέω­ση, τα πε­ρι­θώ­ρια αλ­λά και το ι­δε­ο­λο­γι­κό υ­πό­βα­θρο να α­σχο­λη­θεί και να α­να­λύ­σει σε βά­θος την «ει­σβο­λή» της νε­ο­λαίας στις πο­λι­τι­κές ε­ξε­λί­ξεις. Στις τά­ξεις της α­νή­κουν οι α­γω­νι­στές που τρα­γού­δη­σαν δυ­να­τά μέ­χρι να μα­τώ­σουν το «Bella Ciao».