Μανώλης Χαιρετάκης

03
02

Ο Χριστός, το χρέος και ο Χάντσον

Το αστείο είναι ότι μιλάμε στον 21ο αιώνα γι' αυτό που διεθνώς ονομάστηκε fake news, ενώ το σύνολο της δυτικής κουλτούρας βασίζεται στην ηθελημένη παραποίηση γεγονότων. Μετά από έρευνες δεκαετιών, ο (ακόμη αμετάφραστος στην Ελλάδα) Αμερικανός οικονομολόγος Μάικλ Χάντσον (Michael Hudson) μας αφηγείται τους τρόπους με τους οποίους οι αρχαίοι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας (Ασσύριοι, Σουμέριοι, Βαβυλώνιοι κ.λπ.) εφάρμοζαν τον μηχανισμό της αμνηστίας των χρεών που οδηγούσε σε μια νέα αρχή. Τη βάση αποτέλεσε ένα πρόγραμμα του Χάρβαρντ με τίτλο «Το χρέος και η οικονομική ανανέωση στην αρχαία Εγγύς Ανατολή» («Debt and Economic Renewal in the Ancient Near East») και το βασικότερο ίσως εύρημά του είναι ότι οι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης κατά τον 21ο αιώνα έχουν βγάλει την ιστορία από τα συμφραζόμενά της τους τελευταίους 28 αιώνες, συστηματικά αποσιωπώντας το διορθωτικό πολιτισμικό μοντέλο που ίσχυε τότε, κάνοντας τον αρχαίο κόσμο να μην παραπαίει στη νεο-φεουδαρχική βαρβαρότητα, σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτό που συμβαίνει σήμερα. Αυτό το διορθωτικό μοντέλο υπήρχε και εφαρμοζόταν πλατιά στις οικονομικές λειτουργίες των χωρών της Μεσοποταμίας τη δεύτερη και την τρίτη χιλιετία π.Χ. Ο Χάντσον το ονομάζει αμνηστία του Clean Slate, όπου το τελευταίο υποδηλώνει νέο ξεκίνημα, νέα αρχή, σβήνω το παρελθόν, μηδενική βάση, και αποτελούσε το αναγκαίο και περιοδικό σβήσιμο των χρεών των μικροκαλλιεργητών - αναγκαίο επειδή αυτοί οι αγρότες, στις κοινωνίες όπου τα δάνεια είναι τοκοφόρα, είναι πολύ πιθανόν να φτωχοποιηθούν, να τους αφαιρεθεί η όποια ιδιοκτησία και τελικά να γίνουν δούλοι, όπως ακριβώς οι γυναίκες τους και οι κόρες τους γίνονταν σεξουαλικές σκλάβες των πιστωτών.