Εφημερίδα Εποχή

15
09

Υπάρχει σήμερα δυνατότητα για «ευρύχωρο» Κέντρο; – Συνέντευξη με τον Κώστα Ελευθερίου, Διδάκτορα πολιτικής επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η προσπάθεια αναπαραγωγής της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη εμφανίζεται σε δύο εκδοχές: ως εκδοχή σύγκλισης με τη ριζοσπαστική αριστερά (Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία και ως ένα σημείο Ισπανία) είτε ως εκδοχή σοσιαλ-φιλελεύθερης κεντροποίησης, όπως είδαμε να συμβαίνει στη Γαλλία με τον Μακρόν. Με τον ίδιο τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε ως το πρώτο κόμμα ριζοσπαστικής αριστεράς που, εν καιρώ κρίσης, αναλαμβάνει την κυβέρνηση και επομένως έχει να διαχειριστεί τις αντιφάσεις της περιόδου, κατ’ αντιστοιχία το ΠΑΣΟΚ είναι το πρώτο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το οποίο βρέθηκε αντιμέτωπο με τις δομικές αντιφάσεις της κρισιακής περιόδου, που εν τέλει το οδήγησαν στην κατάρρευση.
15
09

Οι κυβερνητικοί κύκλοι της Γερμανίας δεν έχουν κανένα όραμα ευρωπαϊκού προσανατολισμού – Συνέντευξη με τον Βρετανό ιστορικό Geoff Eley

Οι προοπτικές που αναδύονται στη σύγχρονη Γερμανία για έναν «πραγματικά ευρωπαϊκό» προσανατολισμό, δηλαδή εκείνον που θα είναι ικανός να την καταστήσει δημοκρατικά συνεργάσιμη ακόμα και με τους περιορισμένους όρους της δεκαετίας του 1970 και του 1980, ώστε οι μη κανονιστικές αρχές που κινητοποιούν το κοινό ευρωπαϊκό σχέδιο να μπορούν με αυτοπεποίθηση να ανακτηθούν και να διατηρηθούν αποτελεσματικά, δεν είναι ακόμη πολύ μεγάλες. Όπως έδειξε πάνω από όλα η ελληνική κρίση, η συνεχιζόμενη σταθερότητα του άξονα Μέρκελ – Σόιμπλε μέσα στη γερμανική κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει αποκλίσεις από τις σημερινές νεοφιλελεύθερες επιλογές, ενώ η τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία αποκαλύπτει, επίσης, ότι η πολιτική δημοτικότητα της Μέρκελ είναι ακόμα αρκετά ακαταμάχητη. Όσον αφορά τη συνολική οικονομική σφαίρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αδυσώπητη προσκόλληση του Σόιμπλε στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες ορθοδοξίες, υπονοεί, ακόμη, ένα είδος επιθυμίας/προσκόλλησής του στις προηγούμενες γερμανικές αντιλήψεις για την κεντρική Ευρώπη, μια υπόνοια που επιβεβαιώθηκε θλιβερά με την αντίδρασή του στην ελληνική κρίση χρέους. Πιστεύω, λοιπόν, ότι η απάντησή μου στα δύο μέρη αυτής της ερώτησης πρέπει να είναι «όχι» και «ναι».
14
09

Η κυβέρνηση των πραξικοπηματιών συνδυάζει την πείνα με την όρεξη – Συνέντευξη με την Dilma Rousseff

Θεω­ρώ ό­τι η δια­δι­κα­σία πα­ρα­πο­μπής μου ή­ταν έ­να πρα­ξι­κό­πη­μα, για­τί δεν στοι­χειο­θε­τή­θη­κε ο­ποια­δή­πο­τε ποι­νι­κή ευ­θύ­νη. Επι­νό­η­σαν μια δια­δι­κα­σία για να μου πά­ρουν την ε­ξου­σία. Και χρη­σι­μο­ποίη­σαν μια πλειο­ψη­φία α­γο­ρα­σμέ­νων ψή­φων, που εί­ναι οι ί­διοι δια­κό­σιοι δε­κα­ε­πτά ψή­φοι βου­λευ­τών που εγ­γυή­θη­καν την α­τι­μω­ρη­σία του πα­ρά­νο­μου προέ­δρου Τέ­μερ. (...) Πι­στεύω πως το πρα­ξι­κό­πη­μα δεν ή­ταν α­πλώς μια πρά­ξη. Η α­πο­πο­μπή μου ή­ταν το πρώ­το στά­διο του πρα­ξι­κο­πή­μα­τος, η δεύ­τε­ρη φά­ση α­πο­κα­λύ­πτε­ται πο­λύ συ­ντη­ρη­τι­κή και πο­λύ α­ντι­δρα­στι­κή, α­πό τη μια πλευ­ρά, και α­κραία ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποιη­μέ­νη α­πό την άλ­λη. Απο­τε­λεί μέ­ρος αυ­τής της δεύ­τε­ρης φά­σης το να πε­τά­ξουν τον Λού­λα έ­ξω α­πό τις ε­κλο­γές του 2018, κα­τα­σκευά­ζο­ντας δι­κα­στι­κά πλα­σμα­τι­κά γι’ αυ­τόν. (...) Κα­τα­σκευά­ζε­ται μια δι­καιο­σύ­νη και χρη­σι­μο­ποιεί­ται ο νό­μος για να κα­τα­στρα­φεί πο­λι­τι­κά ό­ποιος θεω­ρούν εχ­θρό, στό­χο που πρέ­πει να χτυ­πη­θεί.
14
09

Ο Μακρόν ανοίγει τη συζήτηση για την Ευρώπη – Συνέντευξη με τον Αντώνη Παπαγιαννίδη

Ο Μακρόν έκανε μερικές τοποθετήσεις εξαιρετικά βαριές. Πρώτον, εθνική κυριαρχία, δημοκρατία και εμπιστοσύνη απειλούνται στην Ευρώπη του σήμερα. Δεύτερον, δέκα μέρες πριν τις γερμανικές εκλογές, λέει όχι στην Ευρώπη των άκαμπτων κανόνων. Τρίτον, αν εθελοτυφλήσουμε, θα έχουμε, η γενιά μας, την ευθύνη θανάτου της Ευρώπης. Αν δεν ξεκουνηθούμε. Τέταρτον, όσον αφορά τις δομικές προτάσεις για το μέλλον της Ευρώπης, πρότεινε διαβούλευση σχεδόν αμεσοδημοκρατικά σαν πρόταση ανά την Ευρώπη. Αποκλείεται να μην γνωρίζει και τη σχετική συζήτηση στην Ελλάδα, όπου πολλοί θεωρούν κακό να ρωτάμε το λαό, αλλά εισήγαγε την έννοια «όχι πίσω από κλειστές πόρτες η συζήτηση για την Ευρώπη».
12
09

Πλησιάζουμε σε ένα οριακό σημείο – Πρέπει και από την πλευρά μας να θέσουμε κάποιους χρονικούς και πολιτικούς όρους στη διαπραγμάτευση – Συνέντευξη με τον Χριστόφορο Βερναρδάκη

Πρώτον ότι ανάπτυξη δεν σημαίνει μόνο τεχνικά έργα, αλλά ότι αυτά αποτελούν ένα εργαλείο για να επιτευχθεί αυτή. Επομένως ο σχεδιασμός τους γίνεται πάνω σε συγκριτικά οφέλη και πάνω στην εκτίμηση αν αυτά ενισχύουν ή αμβλύνουν τις ενδοπεριφερειακές ανισότητες. Δεύτερον, δεν μας αφορά μια εξαγγελία έργων, αλλά η καταγραφή των πραγματικών προβλημάτων και η επίλυσή τους, μέσα από την ανάδειξη της εργασίας, της καινοτομίας, των συνεργιών μεταξύ των κλάδων, ώστε να δημιουργούνται περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές υπεραξίες. Τρίτον, θέλουμε ό,τι σχεδιάζεται και υλοποιείται να κινείται στη λογική ότι ανάπτυξη σημαίνει εργαλεία υποδομών, χρηματοδοτικά και θεσμικά εργαλεία. Επομένως, χρειάζεται διοικητική και κρατική ανασυγκρότηση γι’ αυτό θέλουμε να εξασφαλίσουμε στο τοπικό κράτος συμβουλευτικά εργαλεία σύνδεσης με το κεντρικό κράτος και με ένα μηχανισμό ελέγχου όσων υλοποιούνται. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι εύκολο, διότι αυτή η συζήτηση δεν έχει γίνει ποτέ.
15
08

Κάνουμε μια προεκλογική εκστρατεία με περιεχόμενο – Συνέντευξη με το Τομπίας Φλούγκερ

Φοβάμαι ότι θα υπάρξει μια νέα περίοδος βίαιης πολιτικής κοινωνιών περικοπών μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα οδηγηθεί από τη γερμανική κυβέρνηση μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Η Γερμανία θα ξεκινήσει μια νέα πολιτική ελέγχου, είτε μόνη της, είτε με τη μικρή της αδερφή, τη Γαλλία. Η ιδέα του «πυρήνα της Ευρώπης» δυστυχώς θα αναγεννηθεί. Και έχουν δείξει ποιες είναι οι προτεραιότητές τους. Τώρα, μετά το Brexit, φαίνεται ότι ο δρόμος είναι περισσότερο «ελεύθερος» για αυτό. Για αυτό είναι απαραίτητη μια νέα αντίσταση. Αντίσταση κατά της πολιτικής της λιτότητας που συνδυάζεται με τη στρατιωτική πολιτική και τη μείωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η Αριστερά στην Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστεί για αυτόν τον αγώνα.
10
08

Η υπεράσπιση της εργασίας είναι θέμα δημοκρατίας – Συνέντευξη με το Νάσο Ηλιόπουλο

Εδώ και αρκετό διάστημα γίνονται γνωστοί οι ολοένα και αυξανόμενοι έλεγχοι της Επιθεώρησης Εργασίας, και μάλιστα σε τομείς που μέχρι τώρα ήταν ανέγγιχτοι, όπως τράπεζες, ΜΜΕ, δήμοι. Ο γενικός γραμματέας του ΣΕΠΕ, Νάσος Ηλιόπουλος, μίλησε για αυτή την προσπάθεια ανασύστασης της υπηρεσίας, ώστε να καταστεί πραγματικός αρωγός του εργαζομένου, αλλά και για τις επικείμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες του υπουργείου Εργασίας για την υποστήριξη των εργαζομένων.
02
08

Το καθεστώς Ερντογάν μετατρέπεται σε ολοκληρωτικό – Συνέντευξη με την Τζούντιθ Μπάτλερ

Οι ιδέες ακόμα θεωρούνται επικίνδυνες, ειδικά όταν ομολογούνται και διαδίδονται. Και αυτό σημαίνει ότι οι βασικές ελευθερίες θεωρούνται πλέον επικίνδυνες από όσους έχουν τη δύναμη να επιβάλουν λογοκρισία ή να εφαρμόσουν βάναυσες μορφές τιμωρίας. Μπορεί να έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις, αλλά πρέπει να έχουμε το δικαίωμα του διαλόγου αν ζούμε σε δημοκρατία. Μια δημοκρατία χωρίς το δικαίωμα της διαμαρτυρίας ή της διαφωνίας δεν είναι δημοκρατία.
01
08

Να συγκρουστούμε για το μέλλον με πολιτικούς όρους πια – Συνέντευξη με την Ράνια Σβίγκου

Το επόμενο διάστημα θα συγκρουστούν δύο πολιτικά σχέδια για το μέλλον και θα γίνουν πιο διακριτές οι πολιτικές γραμμές. Όταν η ΝΔ έκανε αντιπολίτευση στη διαπραγμάτευση, μπορούσε πολύ εύκολα να πατά στην καταστροφολογία και στα τσιτάτα του στιλ «άλλα λέγατε και άλλα κάνατε». Τώρα, όμως, όταν θα γίνει η συζήτηση, π.χ., για τη δίκαιη ανάπτυξη, τις θέσεις εργασίας, το κοινωνικό κράτος κτλ, εκεί θα πρέπει να έχει σαφείς πολιτικές προτάσεις. Παρά το σφιχτό δημοσιονομικό πλαίσιο που μας έχει επιβληθεί, έχουμε ξεκαθαρίσει τις επιλογές μας, που είναι η στήριξη των ασθενέστερων στρωμάτων, του κοινωνικού κράτους και των δημόσιων αγαθών. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη ανάπτυξη ούτε καταπολέμηση της ανεργίας. Στη δική μας αντίληψη, οι θετικοί δείκτες και τα νούμερα αν δεν αποτυπωθούν στην καθημερινότητα και στις ζωές των ανθρώπων, δεν έχουν αξία.
24
07

Χρειάζεται συνολική μεταρρύθμιση για την εξομάλυνση του ποινικού συστήματος – συνέντευξη με τον Νίκο Παρασκευόπουλο

Είναι αυτονόητο πως ο οποιοσδήποτε μπορεί να κρίνει οποιαδήποτε δικαστική απόφαση. Είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα του πολίτη να ασκεί κριτική σε όποιον ασκεί εξουσία. Αυτή του η πράξη διασφαλίζει την ελευθερία του λόγου, της σκέψης, της έρευνας.