Εφημερίδα Εποχή

27
01

Επιβλαβή τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης Τραμπ – Συνέντευξη με τον Adam Tooze

Τα καθημερινά tweets και προβοκατόρικα δημοσιεύματα δημιουργούν μια ατελείωτη ροή δημοσιότητας και κυριαρχούν εξ ολοκλήρου στον κύκλο των ειδήσεων. Ωστόσο, παρόλο που οι αξιολογήσεις δείχνουν ότι η αξιοπιστία του Τραμπ έχει μειωθεί σε χαμηλά επίπεδα, οι κινητοποιήσεις του Δημοκρατικού Κόμματος εναντίον του έχουν περιοριστεί...
22
01

Πάνος Σκουρλέτης: Η συζήτηση για το «μετά» δεν θα έχει το άλλοθι επίτευξης στόχων

Προέκυψε ένα πλούσιο υλικό προτάσεων από τα προγραμματικά συνέδρια, που αποτυπώνει παραστατικά τις ανάγκες και τις δυνατότητες κάθε περιφέρειας. Αυτό πρέπει να το επεξεργαστεί και να θέσει προτεραιότητες μια ομάδα, στην κατεύθυνση ενός νέου παραγωγικού σχεδίου. Αυτή η δουλειά πρέπει να γίνει από επιστημονικά επιτελεία, που θα έχουν όμως μια πολιτική αίσθηση για τα πράγματα. Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο το κόμμα, ώστε να οργανώσει αυτή τη δουλειά. Και πιστεύω ότι μπορεί και πρέπει να το κάνει. Με αυτό το τρόπο θα αναδειχθούν και τα νέα πεδία συγκρούσεων. Εκτιμώ πως αυτομάτως θα υπάρξουν αντιδράσεις από την Ευρώπη, διότι θα κατηγορηθούμε ότι πάμε να ανατρέψουμε διάφορες μεταρρυθμίσεις, όπως και από οικονομικές δυνάμεις. Ήδη, ο ΣΕΒ εξέδωσε ανακοίνωση όπου χαρακτηρίζει «επιτακτική ανάγκη» τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας.
17
01

Οι δυσκολίες της Χρυσής Αυγής μπροστά στο εδώλιο – Συνέντευξη με τον Δημήτρη Χριστόπουλο, Πρόεδρο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Με τίποτε η κατάσταση σήμερα δεν μπορεί να συγκριθεί με την κατάσταση ως το φθινόπωρο του 2013. Ας θυμηθούμε μόνο το ζοφερό κλίμα με τις καθημερινές σχεδόν επιθέσεις σε μετανάστες, την εισβολή των Ταγμάτων Εφόδου στον Μελιγαλά, τις δολοφονίες του Σ. Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, τα ποσοστά της ΧΑ να ανεβαίνουν στις δημοσκοπήσεις, δημοσιογράφους σε μεγάλες εφημερίδες να είναι ευνοϊκοί απέναντί της. Σήμερα, ευτυχώς, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Και σε αυτή την εξέλιξη καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ποινική δίωξη και η δίκη. Αυτό πρέπει να βάλουμε ως τίτλο. Από κει κι ύστερα, φυσικά η Χρυσή Αυγή θα πρέπει να δείχνει στον σκληρό της πυρήνα ότι συνεχίζει να υπάρχει. Και αυτός είναι ο μόνος πρόσφορος τρόπος. Πρόκειται για τη δύσκολη ισορροπία για την οποία έκανα λόγο προηγουμένως. Επομένως, δεν βλέπω “στροφή”, αλλά καταφυγή στην αναγκαία ποσότητα βίας που επιτρέπει στην εγκληματική οργάνωση να συνεχίσει να αναπνέει στο κώμα που βρίσκεται, αναμένοντας την απόφαση.
16
01

Στην Τουρκία σημασία έχει τι προστάζει ο Ερντογάν – Συνέντευξη με τον Χακάν Τας, βουλευτή του Ντι Λίνκε

Ο δικτάτορας του Βοσπόρου αποφασίζει ποιος θα φυλακιστεί και ποιος όχι, ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Αν οι δικαστές δεν εξυπηρετούν τον σκοπό του, συνταξιοδοτούνται ή αλλάζουν. Στην Τουρκία μετά το δημοψήφισμα, έχουν καταπατηθεί οι αρχές του δικαίου. Έχει σημασία μόνο τι προστάζει ο Ερντογάν.
11
01

Fake news – Ψευδεπίγραφες Ειδήσεις. Εξαίρεση ή κανόνας;

Οι ψευδεπίγραφες ειδήσεις δεν εμφανίζονται σήμερα ούτε οφείλονται στην παραβίαση κάποιας απαραβίαστης πραγματικότητας ή στην απόκλιση από τον υποτιθέμενο κανόνα της αντικειμενικότητας. Η εξάπλωσή τους δεν οφείλεται στην τεχνολογία ή στον εκδημοκρατισμό της μαζικής επικοινωνίας, γι’ αυτό δεν πρέπει ούτε μπορεί να αντιμετωπιστούν με την περιστολή της. Η πολιτική και οικονομική εμπορευματοποίηση αποτελούν κύρια αιτία της εξάπλωσής τους.
11
01

Συνέντευξη με τον φιλόσοφο Αγκόν Χάμζα

Η τυποποιημένη κριτική του σοσιαλισμού του 20ου αιώνα είναι ότι ήταν η ενοποίηση του κόμματος και του κράτους. Στην ΕΣΣΔ όλα ανήκαν στο κράτος, με μια εξαίρεση, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο λειτουργούσε σε μια σαφή απόσταση από το κράτος. Σήμερα, όταν η οικονομία της αγοράς και το κράτος (όπως το γνωρίζουμε) δεν είναι οι απαντήσεις στην αύξηση και ριζοσπαστικοποίηση των αντιφάσεων του παγκόσμιου καπιταλισμού, πρέπει να προτείνουμε την τρίτη λύση: το κράτος – κόμμα που δεν χαρακτηρίζεται καλύτερα ούτε ως αφαίρεση από το κράτος, ούτε ως ανάληψη της κυβέρνησης μαζί με την αποδοχή της ημερήσιας διάταξης που έθεσαν οι εχθροί (όπως στην περίπτωση της Ελλάδας με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, για παράδειγμα). Πρέπει να αναδυθεί μια νέα μορφή οργάνωσης, η οποία να παίρνει τη μορφή άνθρωπος-κίνημα-ηγέτης-κόμμα. Στον αγώνα ενάντια στον παγκόσμιο καπιταλισμό, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε πέρα από την αστική κρατική μορφή.
11
01

Αντώνης Παπαγιαννίδης: Υπάρχει σημαντικό περιθώριο διαπραγμάτευσης στο τέλος του προγράμματος

Θα ήταν καλό οι πολίτες να κάνουν ένα μικρό δωράκι στον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Είναι εύκολο να λες «μα εσύ ήσουν κάποτε επικεφαλής των “53+”, πώς λοιπόν μπαίνεις στις μνημονιακές υποχρεώσεις κτλ», αλλά ο Ευκλείδης διαπραγματεύεται. Πολύ δύσκολο είναι να καταλάβει ο έλληνας (εμείς δηλαδή) ότι «διαπραγματεύομαι» σημαίνει παίρνω κάποιες αρχικές θέσεις, χάνω σε κάποια, για να κερδίσω σε άλλα.
10
01

Χρήστος Καραγιαννίδης: Ευκαιρία να λυθεί το Μακεδονικό ζήτημα σε σωστή βάση

Πριν σας πω για την ελληνική κοινωνια θα σας πω για το ελληνικό κεφάλαιο που έχει λύσει αυτό το ζήτημα εδώ και 20 χρόνια επενδύοντας στη ΦΥΡΟΜ εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εκμεταλλευόμενο τη φτηνή εργασία και την πολύ χαμηλή φορολογία. Υπάρχει μια αρκετά μεγάλη εθνικιστική σπέκουλα, δεχόμαστε όλοι οι βουλευτές δεκάδες μέιλ καθημερινά για το θέμα, και υπάρχει και η περίπτωση να υπάρξει αντίδραση ενός κομματιού της κοινωνίας γιατί την έχουν γαλουχήσει με αυτές τις αξίες του εθνικισμού, της πατριδοκαπηλίας και του ελληνικού αίματος. Δεν είναι εύκολο να κερδίσεις μια τέτοια μάχη. Πρέπει όμως να δοθεί. Νομίζω ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό, ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα και δη στη Θεσσαλονίκη η πλειοψηφία είναι αρνητική. Αυτό όμως σημαίνει πως πρέπει να δώσουμε μια μάχη πειθούς για το σημαντικό της λύσης του ζητήματος, αλλά και μια μάχη ενάντια στον λαϊκισμό της πατριδοκαπηλίας και της υποτιθέμενης μας μοναδικότητας ως έθνος. Οι άνθρωποι που ζουν ειρηνικά μεταξύ τους μπορούν και να ελπίζουν πως δε θα γίνουν ποτέ πιόνια αλαζόνων εθνικιστών ή δογματικών θρησκόληπτων.
04
01

Alain Badiou: Χρειάζεται να επανεφεύρουμε την πολιτική

Αλλά ο κόσμος (...) είναι εντελώς άδικος, αν σκεφτείς πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα: για παράδειγμα, όταν εξετάζουμε το παγκόσμιο επίπεδο, και όχι μόνο τα λίγα προστατευμένα αποθέματά σου. Σήμερα, 364 άτομα διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία αντίστοιχα με αυτά που κατέχουν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι! Στον κόσμο, υπάρχουν 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι που περιφέρονται αναζητώντας δυνατότητα επιβίωσης. (…) Μιλάς για ελεύθερη κοινωνία, αλλά η κατηγορία «ελευθερία» από μόνη της δεν σημαίνει τίποτα. Τι σχέση έχει η ελευθερία ενός ανθρώπου που κατέχει μια επιχειρηματική αυτοκρατορία με την ελευθερία εκείνων που δεν κατέχουν τίποτα; Η ελευθερία, σε ένα πλαίσιο τεράστιων ανισοτήτων, είναι μια παραπλανητική έννοια.