Εφημερίδα των Συντακτών

10
07

«Ολιγαρχικός καπιταλισμός και αυταρχισμός στην Ανατολική Ευρώπη»

Ο Τάμας Κράους αναλύει την κατάσταση στην Ανατολική Ευρώπη τού σήμερα, υπογραμμίζοντας ότι σε πολλές χώρες έχουμε μια μίξη εθνικού καπιταλισμού και αντικομμουνισμού με νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική. Μιλά για τη διάλυση των ψευδαισθήσεων των λαών μετά το 1989 και τη δραματική κοινωνική τους θέση, αλλά και για την ανάπτυξη του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
03
07

«Δεν είμαι ροζ ελέφαντας που ίπταται πάνω από τα κεφάλια τους»

Ξέρω ότι η οικογένεια, οι φίλοι, οι συνεργάτες μου και οι δάσκαλοί μου, όντας μάρτυρες της ζωής μου, δεν έχουν την παραμικρή αμφιβολία για το τι είμαι και το τι δεν είμαι. Στέκονται δίπλα μου από την αρχή και ευγνωμονώ τον καθένα ξεχωριστά γι' αυτό.
14
06

Άρθρο-παρέμβαση του συντρόφου της Ηριάννας

Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος με άρθρο-παρέμβαση που εστάλη στην «Εφημερίδα των Συντακτών», αναφέρεται εκτενώς στην υπόθεση της πανεπιστημιακού που καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών με την κατηγορία της εμπλοκής της με την οργάνωση «Πυρήνες της Φωτιάς». Περιγράφει τα γεγονότα από το Μάρτιο του 2011 μέχρι και την καταδίκη της Ηριάννας «ως μέλος της ΣΠΦ» επειδή είχε σχέση μαζί του και ενώ «σύμφωνα με τα δικά τους δικαστήρια δεν είμαι μέλος…».
06
06

Θοδωρής Δρίτσας: Κανένας μας δεν θα αποδεχτεί ψευτο-ρυθμίσεις

Τα αντίμετρα "Σε ένα βαθμό, όντως, μπορούν να εξισορροπήσουν απώλειες. Οχι όμως στον βαθμό που χρειάζεται, για να στηριχτούν αποτελεσματικά κοινωνικές ομάδες και πολίτες που πλήττονται από την κρίση. Γι’ αυτό πρέπει να βρούμε κι άλλες νέες υποστηρικτικές ρυθμίσεις, το επόμενο διάστημα. Τα αντίμετρα, πάντως, είναι μια σημαντική επιτυχία της ομάδας διαπραγμάτευσης, της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Δεν παραχωρήθηκαν εύκολα από τους δανειστές. Τα διεκδικήσαμε όταν η διαπραγμάτευση έφτασε σε ένα δύσκολο για την ελληνική πλευρά αδιέξοδο. Ιδιαίτερα σημαντικό, τέλος, είναι ότι τα αντίμετρα ως επιλογή δρομολογούν ένα σχέδιο συγκρότησης στις νέες συνθήκες, ενός δίκαια στοχευμένου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας. Ενα οικοδόμημα, δηλαδή, κοινωνικού κράτους, που έλειψε και λείπει από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και πριν από την κρίση, αλλά και πολύ περισσότερο, ως προαπαιτούμενο εξόδου από αυτήν, τώρα."
17
05

Γιαν Βέρνερ Μίλερ: «Οι λαϊκιστές φτάνουν στην εξουσία με τη συνεργασία των συντηρητικών ελίτ»

Μέχρι σήμερα, κανένας δεξιός λαϊκιστής δεν έχει έρθει στην εξουσία στη Δυτική Ευρώπη ή στη Βόρεια Αμερική χωρίς τη συνεργασία των κατεστημένων συντηρητικών ελίτ. Η εικόνα από τα μίντια ενός ακαταμάχητου κύματος -ή η θεωρία που πλασάρει η Λεπέν για μια τις ελίτ που πέφτουν σαν ντόμινο η μία μετά την άλλη- υπερεκτιμά σε τεράστιο βαθμό τη δύναμη των λαϊκιστών. Και αποσπά την προσοχή από την ευθύνη των συντηρητικών.
21
04

«Να καταλάβει ο κόσμος ότι είναι εγκληματική συμμορία»

«Πρέπει να είμαι εκεί, το θεωρώ χρέος μου, για το αυτονόητο, για να αποδειχθεί στο τέλος ότι είναι εγκληματική οργάνωση και ότι δεν έγινε τίποτα τυχαίο εκείνο το βράδυ (σ.σ. της δολοφονίας του Παύλου), ήταν μεθοδευμένη εγκληματική οργάνωση, έφυγε το τάγμα εφόδου από τη Νίκαια, ήρθε εδώ στο Κερατσίνι με εντολή ανωτέρων και έγινε η δολοφονία. Να φτάσουμε στο τέλος και να καταλάβει ο κόσμος ότι έχει μπροστά του να αντιμετωπίσει μια μεγάλη συμμορία εγκληματική»
28
03

Ανδρέας Ποττάκης: «Ας αναρωτηθούμε τι συνέπειες μπορεί να επιφέρει η γκετοποίηση χιλιάδων ανθρώπων»

Ας αναρωτηθούμε τι συνέπειες μπορεί να επιφέρει σε μερικά χρόνια η γκετοποίηση χιλιάδων ανθρώπων. Δεν ωφελεί να κλείνουμε τα μάτια. Πρέπει ο λόγος όλων των εμπλεκομένων, της πολιτείας, των ΜΜΕ, των τοπικών παραγόντων, της Εκκλησίας να κινείται σε μια κατεύθυνση κατευνασμού των εντάσεων, διαλόγου και διαμόρφωσης των συνθηκών ώστε να υπάρξει κοινωνική ισορροπία που θα επιτρέψει την ομαλή συμβίωση.
13
03

«Η Ε.Ε. ήταν ανέκαθεν πολλαπλών ταχυτήτων»

«To Κόμμα της Ελευθερίας ίσως βγει πρώτο, επειδή όμως δεν θα πιάσει ποτέ την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία (76 από 150 έδρες), δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει. Θα χρειαστεί να συμμαχήσει με άλλα κόμματα. Τα μόνα άλλα δύο κόμματα στα οποία θα μπορούσε να απευθυνθεί έχουν άσχημες αναμνήσεις από μια ανάλογη απόπειρα το 2012. Μια κυβέρνηση μειοψηφίας δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα. Αναρωτιέμαι αν o Bίλντερς θα συνεχίσει, παρ’ όλα αυτά, την προσπάθεια να γίνει πρωθυπουργός, απλά για να δείξει ότι τα άλλα πολιτικά κόμματα δεν του αναγνωρίζουν ότι ενσαρκώνει τη λαϊκή βούληση».