Ανδρέας Δάνος

15
12

Προς μία δημιουργική λύση του στεγαστικού

Πρόκειται για ένα στεγαστικό πρόγραμμα που θα εστιάζει στη συρρίκνωση του κατασκευαστικού και λειτουργικού κόστους, μέσω κυρίως της αυτενέργειας των χρηστών, αλλά και την ευρεία εφαρμογή καθαρής ενέργειας (αιολικής, ηλιακής) και άλλων τεχνολογιών αιχμής στην ίδια κατεύθυνση. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με ευφυείς αρχιτεκτονικές συνθέσεις (π.χ. βιοκλιματική αρχιτεκτονική), που θα προσφέρουν όλους τους απαραίτητους χώρους για τη ζωή οικογενειών, ζευγαριών ακόμα και μεμονωμένων ατόμων, χωρίς σπατάλες χώρου, αλλά και χωρίς ανεπίτρεπτο λειτουργικό στρίμωγμα. Οι λύσεις πάντως που θα προταθούν από τους μελετητές, θα πρέπει να συζητηθούν επαρκώς και με μελλοντικούς χρήστες πριν οριστικοποιηθούν. Θα ακολουθήσει το στάδιο της μελέτης εφαρμογής και η κατασκευή. Θα προκηρυχθεί αρχιτεκτονικός διαγωνισμός μεταξύ φοιτητών και νέων αρχιτεκτόνων από ελληνικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Οι μελετητικές ομάδες θα συμπληρώνονται από πολιτικούς μηχανικούς, μηχανολόγους και πολεοδόμους, ενδεχομένως και άλλες ειδικότητες ανάλογα με την περίπτωση. Αν κρίνουμε από την επιτυχία σχετικών εμβρυακών εγχειρημάτων στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία (στο δήμο της κωμόπολης Μαριναλέδα π.χ. όπου λειτούργησε η αυτενέργεια των ανθρώπων, με βάση την αρχή της αλληλεγγύης) υπάρχουν θαυμάσια αποτελέσματα. Στη Μαριναλέδα όλοι έχουν ένα αξιοπρεπές σπίτι, αυτόχθονες και πρόσφυγες/ μετανάστες. Η δημιουργική αυτενέργεια ανέδειξε και στην Ελλάδα ένα παράδειγμα προς μίμηση: Τη Θεσσαλική κωμόπολη Ανάβρα που, με τη συλλογική προσπάθεια τους υπό εμπνευσμένη διοίκηση (Δ. Τσουκαλάς, κοινοτάρχης), οι κάτοικοι ανέβασαν κατακόρυφα το βιοτικό τους επίπεδο, προκαλώντας το θαυμασμό Ελλήνων και ξένων, δημοσιογράφων και μη. Όλα αυτά κατέρρευσαν όταν η Ανάβρα ενσωματώθηκε στον Αλμυρό μέσω του Καλλικράτη (βλ. και διαδίκτυο). Συμπέρασμα: Το εγχείρημα μπορεί να πετύχει με πρωτοβουλία μιας όντως αυτόνομης τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου ή/και δεύτερου βαθμού, με την αποφυγή πάντως της κρατικής γραφειοκρατίας. Η αυτοδιοίκηση, συν τοις άλλοις, διευκολύνει γιατί οι τυχόν αντιρρήσεις της τοπικής κοινωνίας μπορεί να συζητούνται σε λαϊκές συνελεύσεις, κάτι που δεν είναι εφικτό σε κεντρικό επίπεδο. Εννοείται ότι, εκτός όλων των άλλων που έχουμε ήδη εκθέσει, οι σχετικές εμπειρίες που υπάρχουν –θετικές και αρνητικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό – θα πρέπει να μελετηθούν πριν από την έναρξη οποιασδήποτε δημιουργικής δραστηριότητας.