Arti News

Τι κοινό μπορεί να έχουν μια ηθοποιός του κινηματογράφου, που σχεδόν απεγνωσμένα αναζητά μια ευκαιρία, με την καταπιεσμένη, στο ασφυκτικό πλαίσιο θρησκείας-οικογένειας, σύζυγο ενός προτεστάντη εφημέριου; Μα, προφανώς, τη σκληρή βία που έχουν να αντιμετωπίσουν εξαιτίας του φύλου τους, σ’ ένα περιβάλλον φτιαγμένο από άνδρες για άνδρες, σε έναν κόσμο γεμάτο στερεότυπα. Η “επαγγελματίας” Λέσλι και η σχεδόν αλκοολική Σούζαν συναποτελούν τη μορφή της δυστυχίας που περιβάλλει κάθε γυναικεία ύπαρξη, η οποία ονειρεύεται, ή επιχειρεί, να διαρρήξει τα στεγανά που της τίθενται. Η παράσταση, εμπνεόμενη από δυο ραδιοφωνικούς μονόλογους του Alan Bennet, καθίσταται τρομακτικά επίκαιρη, τώρα που πια ο γυναικείος λόγος ενδυναμώνεται ώστε να μπορεί να ακουστεί πέρα από σεξισμούς και έμφυλες διακρίσεις. Με έντονο ρυθμό και ατμόσφαιρα που εναλλάσσεται, δυο βίοι παράλληλοι εκφράζουν την ανάγκη της αποδοχής και της αγάπης, σε ένα περιβάλλον διαρκούς αμφισβήτησης. "Το καθημερινό τραγούδι του απείρου", παρ’ όλα αυτά, από τραγωδία της ζωής, μεταβάλλεται σε αισιόδοξο τραγούδι των ηρωίδων με ένα πέταγμα σε έναν κόσμο όπου όλα μπορεί να είναι εφικτά.

Δεν άργησαν. Με πρόσχημα την υγεία και τους αντιεμβολιαστές επιβάλλουν λογοκρισία και στην κριτική για την άμυνα και την εθνική οικονομία! Δεν καθυστέρησαν καθόλου. Μετά τη νίκη των εργαζομένων της efood μέσω της συμμαχίας του ψηφιακού (διαδίκτυο) και του πραγματικού Δρόμου, οι κυβερνώντες σπεύδουν να κλείσουν τη ρωγμή και να φιμώσουν το διαδίκτυο. Το έδαφος προετοίμασε ο αναρμόδιος υπουργός ΠροΠο Θεοδωρικάκος με την κατάθεση στον εισαγγελέα των ιστολογίων που κατά τη γνώμη του κάνουν προπαγάνδα κατά του εμβολίου. Ακολούθησε η γενικευμένη ΦΙΜΩΣΗ. Η αλλαγή στον Ποινικό Κώδικα που δεν περιορίζεται στην διασπορά ψευδών ειδήσεων(ποιος θα κρίνει αν είναι ψευδείς;) μόνο για τη δημόσια υγεία, αλλά επεκτείνεται και στην άμυνα και στην εθνική οικονομία! Όποιος λοιπόν εφεξής ανακοινώνει απεργιακές κινητοποιήσεις ασκώντας γενική κριτική στην κυβέρνηση για την οικονομία θα τιμωρείται. Θα τιμωρούνται οι απεργοί, θα συλλαμβάνονται οι εργαζόμενοι στην efood, στην volt και αλλού, όσοι γενικά θα τολμούν να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση, όσοι θα μιλούν για «ξεπούλημα» της ΔΕΗ, της ΔΕΔΔΗΕ…! Το ίδιο θα συμβαίνει και για όσους γράφουν ενάντια στην κυβερνητική πολιτική στην οικονομία, δημοσιογράφοι και μη, έγχαρτα ή στο διαδίκτυο! Αυτό προβλέπει το άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα που το άλλαξαν ως εξής: «Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή. Εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του τύπου ή μέσω διαδικτύου, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο πραγματικός ιδιοκτήτης ή εκδότης του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις των προηγούμενων εδαφίων. Όποιος από αμέλεια γίνεται υπαίτιος κάποιας από τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή». Άρα, όποιος ασκεί κριτική και ρίχνει την ποσοστιαία απόδοση της efood, ή όποιος γράψει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ασκεί επιζήμια πολιτική στην οικονομία και στη δημόσια υγεία, θα τιμωρείται ως διαδοσίας ψευδών ειδήσεων; Αν αυτό δεν είναι λογοκρισία, τότε τι είναι; Αλήθεια, γιατί δεν υπήρξε μέχρι τώρα καμία αντίδραση από τις δημοσιογραφικές ενώσεις στην επιβολή αυτής της σκαστής ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ μπροστά στην οποία ωχριά ακόμα και ο Όρμπαν;