Στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής συναρθρώθηκε η πολιτική μεθοδολογία των συμμαχιών: να αποφύγεις το «κατά περίπτωση» και να μη σε τραβάει από τη μύτη (αποκλειστικά) το εκλογικό σκορ. Την ίδια στιγμή, τα κριτήρια που θα επικρατήσουν για συμπράξεις χρειάζεται να χαράξουν τη διαιρετική τομή που σε διαφοροποιεί από το νεοφιλελευθερισμό και τον παλιό πολιτικό κόσμο. Συνοπτικά τέθηκαν τρεις άξονες που καθορίζουν σήμερα το πλαίσιο των πολιτικών συμμαχιών: ο ταξικός, δηλαδή η κοινωνική προστασία της μισθωτής εργασίας και των λαϊκών στρωμάτων. Ο δικαιωματικός φιλελευθερισμός και ο αντιεθνικισμός και αντιρατσισμός, με εμβληματικές προϋποθέσεις εδώ τη στάση στο προσφυγικό και το μακεδονικό. Είναι σαφές ότι με αυτά τα κριτήρια «κόβονται» οι ΑΝΕΛ ως προς την επίτευξη μιας μετεκλογικής συνεργασίας, αφού μένουν μετεξεταστέοι σε πολλά. Ωστόσο, προς τιμή τους, περνούν μετά το ταξικό και ένα ακόμη δύσκολο κριτήριο. Τη στάση τους στο προσφυγικό, με το οποίο διαχωρίζονται από το σύνολο της ρατσιστικής δεξιάς.
