Αναδημοσιεύσεις

31
12

Κίτρινα Γιλέκα: Πότε φοβάται η εξουσία!

Στις σύγχρονες κοινωνίες υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να «ακουστείς». Είτε καταστρέφοντας ό,τι σε ενοχλεί χωρίς να προτείνεις κάτι άλλο για να αντικαταστήσει αυτό που μισείς. Είτε επιλέγοντας τη βία εναντίον του άδικου συστήματος πιστεύοντας ότι αν κόψεις δρόμο μπορείς να φτάσεις πιο γρήγορα στον στόχο σου (μια διαφορετική κοινωνία). Είτε εφαρμόζοντας στην πράξη τη θεωρία της συλλογικής ευθύνης χρησιμοποιώντας τυφλή βία κατά των απίστων και των διαφορετικών. Επιστρατεύοντας τέτοιες μεθόδους πράγματι «ακούγεσαι». Σε «παίζουν» τα μέσα ενημέρωσης, αλλά σε αποδοκιμάζει η κοινωνία και, αργά ή γρήγορα, σε εξουδετερώνει το κράτος. Το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» δεν ανήκει σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. «Ακούστηκε» και θορύβησε την εξουσία επειδή είχε ένα δίκαιο αίτημα με το οποίο συμφωνούσε η πλειονότητα των πολιτών. Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν ακρότητες κέρδισε τη συμπάθεια της κοινής γνώμης και ανάγκασε την εξουσία να αναδιπλωθεί τσαλακωμένη. Ισως ήρθε η ώρα κόμματα και συνδικάτα που αντιτίθενται στις πολιτικές λιτότητας και μάχονται κατά των ανισοτήτων να εγκαταλείψουν την πεπατημένη και να επινοήσουν νέες μορφές δράσης αφού οι κλασικές δεν τρομάζουν πια τον αντίπαλο.
31
12

Επισημάνσεις

Ανεβάζει τον κατώτατο μισθό ο ΣΥΡΙΖΑ, κονιορτοποιώντας ότι είχε καταφέρει το 2013 ο Βρούτσης, μετά από 24 ολόκληρα λεπτά διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς. Άλλα τέσσερα λεπτά τού είχε πάρει να συμφωνήσει και τον υποκατώτατο. Θα είχε συμφωνήσει και σε υπο-υποκατώτατο, αλλά ήθελαν οι δανειστές να πάνε για σκουός και βαρέθηκαν να το συνεχίσουν. Είχε εκτιναχθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας με εκείνο το μέτρο, όπως θυμόμαστε όλοι. Δεν θυμάστε που ο Χαρδούβελης έδινε στους δανειστές 7% πλεονάσματα για 20 χρόνια, γιατί δεν είχαμε τι να τα κάνουμε; Ήταν και θέμα χρόνου να βγούμε και από τα Μνημόνια μάλιστα, αλλά έριξαν την κυβέρνηση οι συριζομαδούροι και τα κατέστρεψαν όλα.
31
12

Στους κουρασμένους ανθρώπους

Δεν είναι πάντοτε τα θαύματα ευτυχισμένα. Υπάρχουν και τα θαύματα για τα οποία δεν μίλησαν ποτέ, μήτε οι θρησκείες, μήτε οι μεγάλες αφηγήσεις των θαυματουργών ελπίδων. Τα θαύματα του δυστυχισμένου χρόνου, αυτά που εμπεριέχουν «το δράμα της ποιότητας» όπως λέει και ο Νίκος Καρούζος
30
12

Ζόλταν Μικλόσι: Κραυγαλέα αντιευρωπαϊκή η ουγγρική κυβέρνηση

Η συνολική άποψή μου για τις πηγές προέλευσης του αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού στην ΕΕ είναι ότι αυτό το φαινόμενο δεν οφείλεται σε μία και μόνο αιτία. Η κύρια πηγή σχετίζεται με κάποιες ατέλειες στο θεσμικό σχεδιασμό της ΕΕ και στην κακή διαχείριση της κρίσης του ευρώ κατά την περίοδο 2008 – 2011, η οποία οφείλεται εν μέρει σε αυτές τις αδυναμίες/ατέλειες. Συγκεκριμένα, μια νομισματική ένωση χωρίς μια, τουλάχιστον μερική, δημοσιονομική ένωση, έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ ασταθής. Αυτό εξηγεί την υποστήριξή μου στην περαιτέρω εμβάθυνση της Ένωσης, με κοινούς φόρους και μεγαλύτερο ομοσπονδιακό προϋπολογισμό. Η μεγαλύτερη πηγή του ευρωσκεπτικισμού είναι ότι το σημερινό επίπεδο ομοσπονδίας της ΕΕ αντιπροσωπεύει ένα ασταθές μείγμα. Τα θεσμικά όργανά της είναι αρκετά ισχυρά, ώστε να θεωρηθούν ως σημαντικοί περιορισμοί στην εθνική κυριαρχία, αλλά δεν είναι επαρκώς ισχυρά για να αντιμετωπίσουν τα υπερεθνικά προβλήματα και τις κρίσεις από μόνα τους. Όταν τα πράγματα φαίνονται σχετικά καλά, αυτό δεν είναι συνήθως πρόβλημα. Αλλά όταν υπάρχει μια κρίση, η ΕΕ μπορεί να θεωρηθεί περισσότερο ως μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης, περιορίζοντας τους μόνους, μάλλον, αποτελεσματικούς θεσμούς, τις εθνικές κυβερνήσεις, και χωρίς να λύνει τα ίδια τα προβλήματα. Επομένως, σε περιόδους κρίσης μπορεί να έχει νόημα για τους ανθρώπους να επιστρέψουν στην εθνική κυριαρχία. Αλλά, βεβαίως, αυτό είναι μια χίμαιρα, όταν τα προβλήματα βρίσκονται σε υπερεθνικό επίπεδο.
30
12

Ο σκεπτικισμός για το κλίμα την εποχή των fake news

Από τη στιγμή που θεωρείται «φυσιολογική» η έκφραση κάποιων κοινωνικών ή οικονομικών συμφερόντων, ακόμα και με τη μορφή των ψευδών ειδήσεων, υπάρχει μια ανοχή που εγκαθίσταται, η οποία είναι φυσικά συνάρτηση της έντασης που μπορεί να πάρει, ιδιαίτερα σε συνθήκες πολιτικής κρίσης, η μονομέρεια του όποιου ταξικού χαρακτήρα ενός πολιτικού κόμματος. Αυτή η μονομέρεια όμως μπορεί να είναι και συνάρτηση των περιορισμένων γνώσεων ενός κομματικού μηχανισμού ως προς ένα γνωστικό αντικείμενο, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου και η κλιματική αλλαγή, που δεν συναρτάται με τις κοινωνικές τάξεις που εκφράζει το ένα ή το άλλο κόμμα, αλλά απαιτεί μια ευρύτερη προσέγγιση, που είναι μεν ουσιαστική ως προς την επιβίωση αυτών των τάξεων, αλλά δεν καλύπτεται από τα υπαρκτά στερεότυπα. Η υιοθέτηση αυτής της ευρύτερης προσέγγισης, που έρχεται σε σύγκρουση με ιστορικά διαμορφωμένες αντιλήψεις για τα συμφέροντα μεγάλων κατηγοριών μισθωτών, ή ακόμα και με συντηρητικές αντιλήψεις μεσοαστικών στρωμάτων, είναι απαραίτητη για να ξεφύγει η συζήτηση σχετικά με τις πολιτικές για την κλιματική αλλαγή, από συνδυασμούς στερεότυπων της μόδας και οικονομικών συμφερόντων ή συντηρητικών κοινωνικών αντιλήψεων. Το στρατόπεδο των σκεπτικιστών και των δήθεν στρατευμένων, που μας οδηγούν μαζί σε επικίνδυνα μονοπάτια για τα οποία ψεύδονται συνεχώς, δεν έχει βρει απέναντί του ένα στρατόπεδο των μαχητών της επιβίωσης: το στρατόπεδο αυτών που γνωρίζουν τι συμβαίνει πραγματικά, ανεξάρτητα από την τάξη ή κοινωνική ομάδα στην οποία ανήκουν, και έχουν τη δυνατότητα να βρουν τον τρόπο συνδυασμού των ειδικών συμφερόντων με το συλλογικό συμφέρον. Για την επίτευξη αυτού του στόχου μόνο διά της γνωσιακής ικανότητας μπορούμε να ξεφύγουμε από την παγίδα της επανάληψης επιμέρους ψευδών.
30
12

Αναπτυξιακός παράγοντας η αύξηση των μισθών

Η προσέγγιση ότι η αύξηση των μισθών θα αυξήσει την ανεργία είναι τόσο εσφαλμένη όσο και η θέση ότι η μείωση των μισθών και η εν γένει συμπίεση των εργατικών δικαιωμάτων τονώνει την εθνική οικονομία, θέση που δυστυχώς εφαρμόστηκε στη χώρα μας την περίοδο 2010-2014 και αποδείχθηκε ολέθρια. Δείτε το παράδειγμα του κατώτατου μισθού: Το 2012 ο κατώτατος μισθός περικόπτεται με νόμο κατά 22% και ενάμιση χρόνο μετά η ανεργία εκτοξεύεται στο 27,9%. Το ίδιο συνέβη και με τον υπο-κατώτατο μισθό. Το 2012 η τότε κυβέρνηση θεσπίζει τον υπο-κατώτατο μισθό για τους νέους, με πρόσχημα τη δήθεν ευκολότερη πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας και έναν χρόνο μετά η ανεργία των νέων εκτοξεύεται στο 60%. Αποδείχτηκε, έτσι, στην πράξη ότι η ισοπέδωση των μισθών όχι απλώς δεν προστάτεψε τις θέσεις εργασίας αλλά υπήρξε στην πραγματικότητα υφεσιακός παράγοντας. Η δική μας πάγια θέση είναι ότι η αύξηση των μισθών και η ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης των εργαζομένων αποτελούν ταυτόχρονα αναπτυξιακούς παράγοντες, αλλά και παράγοντες κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι αναπτυξιακοί παράγοντες διότι τονώνουν την εσωτερική ζήτηση, μεταβλητή εξαιρετικά κρίσιμη σε μια οικονομία όπως η ελληνική. Είναι συγχρόνως και παράγοντες κοινωνικής δικαιοσύνης διότι σχηματικά συμβάλλουν στη δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου. Γι’ αυτούς τους λόγους επιμείναμε για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα. Για τους ίδιους λόγους εντός του Ιανουαρίου θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό, που θα ισχύει πλέον χωρίς ηλικιακές διακρίσεις.
29
12

Άμος Οζ: Κουβαλάω ιστορία μεγαλύτερη από την ιστορία του κράτους μου…

- Πρώτα απ' όλα η επανάσταση πρέπει να είναι αντιεγωιστική δεδομένου ότι η ιδεολογία που κυριαρχεί στις μέρες μας είναι ο εγωισμός, προσωπικός, εθνικός, σεξικός εγωισμός. Πιστεύω ότι ο εγωισμός μπορεί να σκοτώσει όλη την ανθρωπότητα.
29
12

Στρώνουν χαλί για 3 πυλώνες

Καλό είναι να δούμε τι πέτυχαν με το μοντέλο Πινοσέτ όσες χώρες το εφάρμοσαν. (...) Μετά από 10-15 χρόνια περιπετειών του συστήματος των ατομικών μερίδων ασφάλισης, στο πλαίσιο της στρατηγικής «των απελευθερωμένων κυρίαρχων χρηματοπιστωτικών αγορών και των αποκλεισμένων κοινωνιών» της Παγκόσμιας Τράπεζας, που εφαρμόστηκε (1/5/1981) στη Χιλή του Πινοσέτ και μετά το 1990 επεκτάθηκε σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και στη Βαλτική, έχουμε ασφαλιστικά ταμεία που αρχικώς υπόσχονταν ποσοστό αναπλήρωσης 70% και κατέληξαν να παρέχουν συνταξιοδοτικές παροχές με ποσοστό αναπλήρωσης 18% για τους άνδρες και 28% για τις γυναίκες, σε βαθμό που οδηγήθηκε το επίπεδο των συνταξιοδοτικών παροχών κάτω από το όριο της φτώχειας.
28
12

Γιώργος Κυρίτσης: Η ηγεσία της ΝΔ βρίσκεται σε ομηρία από την ακραία ομάδα Σαμαρά – Γεωργιάδη για τη Συμφωνία των Πρεσπών

Οι εθνικόφρονες δυνάμεις το παιχνίδι του εθνικισμού το έχουν σε πρώτη ζήτηση εδώ και ενάμιση αιώνα και δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία προκειμένου να εξυπηρετήσει έναν στρατηγικό σχεδιασμό, βάζει μπροστά τέτοια θέματα, το έχουν κάνει, το έχουν ξανακάνει και το έχουμε πληρώσει. Η αλήθεια είναι ότι όλες τις περιπτώσεις που αυτός ο υψιπρεπής εθνικισμός παίρνει κεφάλι μετά συνήθως έχουμε να διαχειριστούμε κάποιου είδους εθνική ήττα, τραγωδία, συντριβή και πάει λέγοντας. Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα έχουμε αυτού του είδους κατάληξη.