Αναδημοσιεύσεις

16
08

Αλλαγή στρατηγικής εν όψει Συνεδρίου;

Δεν χρειαζόμαστε αλλαγή της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή το 2ο Συνέδριο. Θα ήταν αλλοίωση της φυσιογνωμίας του και μετατροπή της ήττας σε στρατηγική ήττα. - Το 2ο Συνέδριό του δεν χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως αναγκαίο να την εμπλουτίσει, να θεραπεύσει πολλές αδυναμίες και να δημιουργήσει το αντίστοιχό της στο ευρωπαϊκό επίπεδο
Περισσότερα »
15
08

Ήταν η άνοδος του Νεοφιλελευθερισμού η πρωταρχική αιτία της ακραίας ανισότητας;

Ίσως η πιο επικίνδυνη συνέπεια του νεοφιλελευθερισμού να μην είναι οι οικονομικές κρίσεις που έχει προκαλέσει αλλά οι πολιτικές. Καθώς μειώνεται το πλαίσιο δικαιοδοσίας του κράτους, συστέλλεται και η δυνατότητά μας να αλλάξουμε την πορεία της ζωής μας μέσα από τις εκλογές. Αντιθέτως, η νεοφιλελεύθερη θεωρία διαβεβαιώνει ότι μπορούμε να ασκήσουμε το δικαίωμά μας στην επιλογή μέσω της κατανάλωσης. Ωστόσο μερικοί έχουν περισσότερα χρήματα να ξοδέψουν απ’ ό,τι άλλοι: στη δημοκρατία του μέγα καταναλωτή ή του μετόχου οι ψήφοι δεν κατανέμονται ισομερώς. Αποτέλεσμα είναι η αποδυνάμωση των φτωχών και των μεσαίων. Καθώς τα κόμματα της δεξιάς και της πρώην αριστεράς υιοθετούν παρόμοιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η αποδυνάμωση μετατρέπεται σε στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχουν αποβληθεί από την πολιτική.
Περισσότερα »
14
08

Μεταξύ Πύλου και Δράμας

Κάποια στιγμή η στενή συσχέτιση του ονόματος της Κορακάκη με το όνομα του Τσικλητήρα θα την ωθήσει να συμπληρώσει τις γνώσεις της για τον παλιό ολυμπιονίκη. Και ίσως πέσει πάνω στο ιστορικό του σπιτιού του και μελαγχολήσει. Αλλα δεν χρειάζεται. Η μέγιστη ανταμοιβή της, η μόνη που αξίζει, είναι η χαρά που δώρισε σε ανθρώπους που δεν είχαν δει ποτέ πριν σκοποβολή κι ωστόσο στήθηκαν εννιά με δέκα στην τηλεόραση. Αγωνιώντας γι’ αυτήν. Οχι για το «εθνικό μεγαλείο» και άλλα ηχηρά παρόμοια.
Περισσότερα »
14
08

Αν δεν επαναπροσδιορίσουμε τον ρόλο του πλούτου θα καταστραφούμε ως είδος

Ο Βρετανός Στίβεν Χόκινγκ μέσα από το άρθρο του, το οποίο έγραψε με αφορμή το Brexit, προτείνει μια νέα αφήγηση, καλεί σε αλλαγή των θεμελιωδών παραδοχών σχετικά με τον πλούτο, την ιδιοκτησία, το «“δικό μου” και “δικό σου”», μακριά από τον «στενόμυαλο ορισμό του πλούτου και από την αποτυχία μας να τον κατανέμουμε πιο δίκαια, τόσο στο εθνικό επίπεδο, όσο και πέραν των εθνικών συνόρων». «Αν δεν συμβεί αυτό δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τη μακροπρόθεσμη προοπτική του είδους μας […] Πρέπει να μάθουμε να τον μοιραζόμαστε με περισσότερη δικαιοσύνη. Αν το κάνουμε αυτό, τότε δεν υπάρχει κανένα όριο σε εκείνα που οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν από κοινού».
Περισσότερα »
13
08

ΔΝΤ: Αμαρτία ομολογημένη και επαναλαβανόμενη

Aποδεικνύεται ότι το “πάθημα” δεν έγινε “μάθημα” για τους δανειστές, προφανώς επειδή δεν αφορά τους ίδιους το πρόβλημα, αλλά 10.000.000 κατοίκους μιας απομακρυσμένης γι' αυτούς χώρας στον Νότο της Ευρώπης.
Περισσότερα »
12
08

Δημοσθένης Κοκκινίδης

"Η στάση μου απέναντι στην αφηρημένη τέχνη υπήρξε θετική. Κατανόησα έγκαιρα τις αιτίες που την προκάλεσαν, με πυρήνα τον φονικό δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ο τρόμος των αναπαραστάσεων γέννησε την αναγκαιότητα φυγής προς το άγνωστο, προς το ανεικονικό. Όμως η εκπαιδευτική μας αγωγή στην ΑΣΚΤ ήταν επίμονα και επί πέντε χρόνια η απεικόνιση - βαρύ το φορτίο της. Και από την άλλη, ο φόβος πως η απόλυτη αφαίρεση καθιστά αδύνατη την επικοινωνία με το ευρύτερο κοινό. Βασανιστικά ερωτήματα για ένα νέο ζωγράφο."
Περισσότερα »
11
08

Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα

"Το διεθνές και ευρωπαϊκό παράδειγμα είναι πράγματι τελείως διαφορετικής κατεύθυνσης. Κάποια χρόνια πριν, υπήρξε στροφή στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης και διοίκησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Φάνηκε, όμως, ότι αυτή η μεθοδολογία οδήγησε σε τελείως διαφορετικά αποτελέσματα από αυτά που ευαγγελιζόταν αυτή η πρόταση, για αυτό άρχισε η επαναδημοτικοποίηση. Είναι, λοιπόν, απορίας άξιο, γιατί κάποιοι επιμένουν να εφαρμοστεί και εδώ. Θέλω να πιστεύω ότι η αξιοποίηση και η πώληση του 23% θα προχωρήσει με διαφορετικό τρόπο από αυτό που αρχικά σχεδιάστηκε και ότι οι πολίτες οργανωμένα θα το αντιμετωπίσουν." | Γιάννης Κρεστενίτης
Περισσότερα »
11
08

Ανδρέας Ξανθός: Η αποδιοργάνωση και η απαξίωση του συστήματος σταμάτησε

"Εμείς είμαστε άνθρωποι της δημόσιας περίθαλψης, έχουμε από τα νιάτα μας αφοσιωθεί και αγωνιστεί για το δημόσιο σύστημα υγείας, ξέρουμε τι σημαίνει δουλειά, πίεση, άγχος, ανασφάλεια, κόπωση του δημόσιου νοσοκομείου, ξέρουμε τι σημαίνει κοινωνική αλληλεγγύη. Δεν είμαστε πολιτικοί καριέρας, δεν είμαστε επαγγελματίες πολιτικοί, στρατευτήκαμε σε αυτήν την ιστορία ακριβώς για να συμβάλλουμε με την εμπειρία μας και τη διαθεσιμότητά μας σε μια προσπάθεια ανάταξης της δημόσιας περίθαλψης."
Περισσότερα »
10
08

Πώς η ανταγωνιστικότητα έγινε, χωρίς να αμφισβητηθεί, μία από τις μεγάλες αρετές της σύγχρονης κουλτούρας

Για πολλά χρόνια έχουμε λειτουργήσει με μια πολιτισμική και ηθική κοσμοθεωρία που βρίσκει αξία μόνο στους «νικητές». Οι πόλεις μας πρέπει να είναι κορυφαίες στον κόσμο για να έχουν σημασία. Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι «εξαιρετικά» αλλιώς φθίνουν. Είναι μια φιλοσοφία που καταδικάζει την πλειοψηφία των χωρών, των ανθρώπων και των οργανισμών στην κατηγορία των «ηττημένων». Δείχνει επίσης εντελώς ανίκανη να υποστηρίξει το αξιοκρατικό της ιδεώδες. Η ανακάλυψη ότι αν δώσεις αρκετή ελευθερία στο νικητή, τελικά θα προσπαθήσει να κλείσει το παιχνίδι υπέρ του για πάντα, θα πρέπει να θέσει εν αμφιβόλω την εμμονή μας με την ανταγωνιστικότητα.
Περισσότερα »