Αναδημοσιεύσεις

10
03

Η Ιταλία φωνάζει. Η Ευρώπη ακούει;

Τα πολιτικά σενάρια της ηπείρου μας λίγο μπορούν να θυμίζουν κλασικές ταινίες του Χόλιγουντ όπου ξέρουμε από την αρχή πως ο καλός νικάει, μετά το σασπένς. Ο ιταλικός κινηματογραφικός ρεαλισμός μάς ταιριάζει πολύ περισσότερο. Και σε αυτό η Ιταλία δίνει γραμμή. Οσο η Ευρώπη παραμένει μέτρια τόσο ο κίνδυνος του κακού παραμονεύει. Η Ιταλία μάς έκανε τη χάρη να το φωνάξει.
09
03

Αννέτα Καββαδία: Ώρα να σπάσει η σιωπή της έμφυλης βίας (βίντεο)

Στην εξαιρετική σημασία της κύρωσης της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας – γνωστής και ως Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης – αναφέρθηκε η βουλεύτρια Β΄Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία κατά τη χθεσινή, πρώτη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής.
09
03

Ταιριαστοί στον ρατσισμό

Η αναίσχυντη, διαρκής αναπαραγωγή της κυρίαρχης, ρατσιστικής, ερμηνείας της πραγματικότητας, που –επιχειρεί να- κολακεύει τις μάζες, με τον προβολέα να φωτίζει και να φετιχοποιεί πότε τα γυναικεία οπίσθια και πότε τα γυναικεία στήθη, δεν είναι υπόθεση να την παραβλέπει κανείς. Δεν είναι καν μια υπόθεση της βιομηχανίας της διασκέδασης, στο πλαίσιο της αστικής κοινωνίας. Η αναπαραγωγή τέτοιου στερεότυπου λόγου έχει καταφατικό στην κουλτούρα του φασισμού χαρακτήρα.
08
03

Η ιστορία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας: Ο αγώνας για τη γυναικεία χειραφέτηση

Στις 8 Μαρτίου του 1857 είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται μαζική διαδήλωση εργατριών στη Νέα Υόρκη. Εκατοντάδες γυναίκες εργαζόμενες στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας και στα ραφτάδικα της περιοχής κατεβαίνουν στους δρόμους διεκδικώντας «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των αντρών»
07
03

Η ανάγκη για δημοκρατική αντιπολίτευση στην Τουρκία: Το παράδειγμα της Aριστεράς του HDP

Εν μέσω μιας τρικυμίας αυταρχισμού, ιστορικού αναθεωρητισμού, προσωποπαγών δογμάτων, εθνικιστικής μισαλλοδοξίας και φόβου, που χαρακτηρίζει το τελευταίο διάστημα την τουρκική κυβέρνηση, το HDP αποτελεί μια νησίδα συλλογικότητας, θεσμικών αναφορών και συντεταγμένης δημοκρατικής παρουσίας στην τουρκική αντιπολίτευση.
07
03

Thomas Frank: Το μάρκετινγκ της απελευθέρωσης

Ο Γάλλος διαφημιστής Ζαν-Μαρί Ντρι περιγράφει τη συνηθισμένη πρακτική των «δημιουργικών τμημάτων» σε ένα βιβλίο, το «Disruption», το οποίο εκδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1996 (3). Για να πουλήσει ένα αποσμητικό ή μια μάρκα ασπιρίνης, ο υπεύθυνος του «δημιουργικού τμήματος» οφείλει να εντοπίσει μια κοινωνική σύμβαση -μία από τις «στερεότυπες ιδέες που διατηρούν το στάτους κβο στη θέση του»- και να την συντρίψει σε μια σχεδόν οργασμική διαδικασία που χαρακτηρίζεται «διάλυση». «Ταρακουνήστε τα νερά, αλλάξτε τους κανόνες, ξυπνήστε τον καταναλωτή και δημιουργήστε την αλλαγή» προστάζει. Και όλα αυτά, για να ανακαλυφθεί ένας τρόπος να ταυτιστεί το προϊόν, για την προβολή του οποίου αμείβεται ο διαφημιστής, με ένα ευρύτερο «όραμα» για την απελευθέρωση του ανθρώπου.
07
03

Γιώργος Πάλλης: Αυτονόητο βήμα για την πρόσβαση των ασθενών στο φάρμακο

Η στάση του ΚΚΕ δεν ήταν έκπληξη για εμάς. Εντός του ΚΚΕ επικρατούν συντηρητικές, σχεδόν σκοταδιστικές, αντιλήψεις, που έχουν εκφραστεί και στο παρελθόν σε πολλά ζητήματα που αφορούν ουσιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο, η στάση της ΝΔ ήταν μια ομολογουμένως δυσάρεστη έκπληξη, δεδομένου ότι εξ αρχής ο κεντρικός εισηγητής της είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης της αξίας της φαρμακευτικής κάνναβης. Δυστυχώς, για ακόμη μια φορά επικράτησε η βαθειά συντηρητική συνιστώσα του κόμματος. Εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ, απαντάμε στις φωνές αυτές μόνο με επιχειρήματα που αντλούμε από την επιστήμη, τις κοινωνικές εξελίξεις και τις κοινωνικές ανάγκες. Εάν οι συνάδελφοι του ΚΚΕ επιμένουν να αποκαλούν χασικλήδες τους καρκινοπαθείς που ανακουφίζονται και αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής τους, κάνοντας χρήση προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης, εμείς δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε τη λύπη μας.
07
03

Ο δύσκολος δρόμος της αυτονομίας και της δημοκρατίας

Τι καινούργιο έφερε το ΚΚΕ εσωτερικού στην αριστερά και στην πολιτική ζωή της χώρας; Το ερώτημα αυτό έθεταν αρκετοί μετά την 12η Ολομέλεια και ιδιαίτερα μετά τη μεταπολίτευση. Όχι μόνον όσοι αμφισβητούσαν, έμμεσα, την ανάγκη ρήξης και τη χάραξη μιας νέας πολιτικής για το κομμουνιστικό και αριστερό κίνημα της χώρας μας, και την ίδρυση του νέου φορέα του ΚΚΕ εσωτερικού.