Macro

Παιδεία: Θετικά μέτρα με καταγωγή

Με το ξεκίνημα της φετινής σχολικής χρονιάς εξαγγέλθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας και άρχισαν ήδη να εφαρμόζονται μια σειρά θετικών μέτρων στην εκπαίδευση.

Συγκεκριμένα έχουμε:

– Ενιαίου Τύπου Ολοήμερα Νηπιαγωγεία στην κατεύθυνση της καθιέρωσης της δίχρονης προσχολικής αγωγής.

Εξορθολογισμό της ύλης σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο με αντίστοιχες αλλαγές στο περιεχόμενο των μαθημάτων, σε συνεργασία με το ΙΕΠ.

Δραστικό περιορισμό των γραπτώς εξεταζόμενων μαθημάτων τον Ιούνιο στο Γυμνάσιο ώστε να δοθεί περισσότερος χρόνος στη διδασκαλία όλων των αντικειμένων.

– Επέκταση της ενισχυτικής εκπαίδευσης στο Γυμνάσιο μετά τη λήξη του έτους, καθ’ όλη τη διάρκεια του Ιουνίου, για τα παιδιά που δεν προβιβάστηκαν σε  κάποιο μάθημα.

– Δραστικό περιορισμό της γραφειοκρατίας μέσω της διασύνδεσης του Εθνικού Δημοτολογίου με το πληροφοριακό σύστημα MySchool.

– Επαναφορά της συνταγματικής νομιμότητας στα ιδιωτικά σχολεία με αποφασιστικό φραγμό στις αναιτιολόγητες απολύσεις, με άμεση κοινοποίηση στοιχείων για τη λειτουργία τους στις οικείες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, με ελευθερία επιλογών στις πρόσθετες δραστηριότητές τους, με απαγόρευση λειτουργίας φροντιστηρίων και κέντρων ξένων γλωσσών στο εσωτερικό τους,  με  αντιμετώπιση του προβλήματος των παράτυπων τίτλων σπουδών.

– Αποφασιστικές τομές στο πεδίο της Ειδικής Εκπαίδευσης στην κατεύθυνση της συμπερίληψης όλων των παιδιών στην ίδια σχολική μονάδα και με έμφαση στην ενδυνάμωση της συνεργασίας μεταξύ των εκπαιδευτικών που διδάσκουν στη γενική τάξη και εκείνων που διδάσκουν στα τμήματα ένταξης.

– Νέα δομή στη διάρθρωση των τάξεων των ΕΠΑΛ και 4ο έτος μαθητείας.

– Σύγχρονο πρόγραμμα για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων.

– Ηλεκτρονικές εγγραφές σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ.

– Κατάργηση των διαγραφών φοιτητών.

Είχαν προηγηθεί –από την προηγούμενη αριστερή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας– η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, η επαναπρόσληψη των σε διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών, το πάγωμα της αξιολόγησης-χειραγώγησης, η νομοθέτηση ενός νέου συστήματος εισαγωγικών εξετάσεων, η αποποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων.

Τα σημαντικά αυτά μέτρα δεν προέκυψαν τυχαία. Έλκουν την καταγωγή τους από τα συνεδριακά και τα προεκλογικά προγράμματα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και από τις επεξεργασίες των τμημάτων Παιδείας των δύο αυτών κομμάτων. Η αίσια κατάληξη της προσπάθειας υλοποίησης αυτών των θέσεων από τη σημερινή πολιτική ηγεσία εντοπίζεται –μεταξύ άλλων– στην επιστημονικά εύστοχη εξειδίκευση των πάγιων εκπαιδευτικών πολιτικών επιλογών της Αριστεράς στις σημερινές εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, στη σαφή νομοθετική τους ενσάρκωση, στην αποφασιστική σύγκρουση της με εγχώρια συμφέροντα που απολάμβαναν διεθνούς στήριξης και κυρίως στην εξαιρετικά έγκαιρη εφαρμογή τους.

Οι επεξεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ για την εκπαίδευση δεν έχουν εξαντληθεί. Μένουν ακόμα να γίνουν πολλά έως ότου γίνουν ορατές οι στοχεύσεις του για μια δημόσια, απολύτως δωρεάν, ποιοτικά αναβαθμισμένη εκπαίδευση, στην προοπτική της δωδεκάχρονης υποχρεωτικής φοίτησης σε ένα σχολείο θεωρίας και πράξης, με ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και με σταθερή την επιδίωξη του μηδενισμού των οικογενειακών δαπανών για εκπαιδευτικές ανάγκες.

Η άμεση και ουσιαστική επανεκκίνησητης λειτουργίας του τμήματος Παιδείας, ως ενεργητικής φωνής των εκπαιδευτικών της πράξης όλων των βαθμίδων και όχι ως έκφραση άποψης κάποιων αποκομμένων από την εκπαιδευτική διαδικασία εμπειρογνωμόνων, είναι «εκ των ων ουκ άνευ» προϋπόθεση για τη συνέχιση της αισιόδοξης πορείας που δρομολογήθηκε στο ΥΠΕΘ.

Αντίστοιχη θα πρέπει να είναι και η στενή συνεργασία μεταξύ Υπουργείου και κομματικού Τμήματος, που είναι αναγκαίο να γίνει ουσιαστική, γόνιμη και μόνιμη, ώστε να παραμείνουμε στο θετικό πρόσημο της σημερινής κατεύθυνσης.

Ας μην πέσουμε, λοιπόν, στην παγίδα μιας πρόχειρης και βιαστικής επικαιροποίησης των επεξεργασιών μας, στο όνομα μιας πιο «φρέσκιας» και πιο «σύγχρονης» αντιμετώπισης της πραγματικότητας, που μας πλασάρεται γλυκά από διάφορους κύκλους και κρύβει με τέχνη κι επιμέλεια τον νεοφιλελεύθερο πυρήνα της.

Κι αν ακόμα πρέπει να αναθεωρήσουμε πλευρές της μέχρι τώρα «γραμμής» μας, ας το κάνουμε συλλογικά. Με τον τρόπο που ξέρουμε. Με γόνιμες αντιπαραθέσεις. Με προωθητικές συγκρούσεις. Με λυτρωτικές συγκλίσεις. Έτσι, όπως φτάσαμε ως εδώ.

* Ο Γιώργος Μπουγελέκας είναι εκπαιδευτικός, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.