Ντόναλντ Τραμπ

19
06

Υπό πολιορκία ο Λευκός Οίκος

Το βιβλίο “Το δωμάτιο όπου συνέβη” δίνει την εικόνα ενός Λευκού Οίκου σε πλήρη αποδιοργάνωση, όπου η κάθε απόφαση υπαγορεύεται από τον ανάγκη επανεκλογής του Προέδρου στις εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου. (...) Το βιβλίο περιγράφει έναν Πρόεδρο που εκπλήσσεται όταν μαθαίνει ότι η Φινλανδία δεν αποτελεί επαρχία της Ρωσίας και δεν γνωρίζει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει πυρηνικά όπλα. Έναν Πρόεδρο αντικείμενο χλευασμού των κορυφαίων συμβούλων του, ο οποίος, όπως υποστηρίζει ο Μπόλτον, έχει διαπράξει πολύ σοβαρότερα ατοπήματα από εκείνα που τελικά οδήγησαν στη διαδικασία της δικής του αποπομπής. (...) Οι εσωτερικές συγκρούσεις στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών και τα απανωτά καρφώματα ακόμη και από τους στενότερους πρώην συνεργάτες του έχουν αποτέλεσμα τη συνεχή μείωση της δημοτικότητας του Τραμπ. Έρευνα του Reuters / Ipsos δείχνει ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ακολουθεί σε μεγάλη απόσταση τον Δημοκρατικό αντίπαλό του Τζο Μπάιντεν -13 ποσοστιαίες μονάδες.
23
12

Τρίτος κόσμος, τρίτο κόμμα

Το μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον βρίσκεται στην απάντηση των Αμερικανών νέων στο ερώτημα «πιστεύετε ότι το Ρεπουμπλικανικό και το Δημοκρατικό Κόμμα εκπροσωπούν επαρκώς τον αμερικανικό λαό και αν όχι, νομίζετε πως χρειάζεται ένα τρίτο μεγάλο κόμμα;». Ένα συντριπτικό 71% απαντά ότι πράγματι χρειάζεται. Απομένει να φανεί αν τα δύο κόμματα θα βρεθούν ανάμεσα στα υπόλοιπα συντρίμμια που θα αφήσει πίσω του και αν ο Αμερικανός επιχειρηματίας θα μείνει τελικά στην Ιστορία ως Πρόεδρος που γκρέμισε τον δικομματισμό στη γενέτειρα του.
12
09

Claus Offe: «Σκοπός ζωής για τον Σόιμπλε οι τιμωρητικοί κανόνες για τους Ελληνες»

Ο Σόιμπλε δεν θέλει να αφήσει να πετύχει ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, διότι έτσι θα αποκαθίστατο μια Αριστερά η οποία, σύμφωνα με όσα πιστεύει ο ίδιος, πέθανε το 1989. Η επιτυχία θα καθιστούσε και πάλι την Αριστερά αξιοσέβαστη. Εβλεπε την Πορτογαλία, τους PODEMOS στην Ισπανία, τον ΣΥΡΙΖΑ και σκεφτόταν «αρκετά, φτάνει!». Για πολλούς πολιτικούς διαφόρων κομμάτων, για κάποιους ανθρώπους των μίντια, πρέπει να επιρριφθούν ευθύνες στην Αριστερά, στους Σοσιαλδημοκράτες και στους Πράσινους, επειδή δεν κατόρθωσαν να διαλύσουν αυτόν τον μύθο [του χρέους].
02
09

Ντέιβιντ Χάρβεϊ: Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ το ότι τέθηκαν ερωτήματα που δεν μπορούν να αγνοηθούν

H κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί αναγκαστικά υπό καθεστώς έλλειψης επιλογών. Αλλά τώρα είναι μια ευκαιρία να γίνουν πολλά περισσότερα απ' ότι αυτή κυβέρνηση έχει κάνει πράξη μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερα σε ότι αφορά την κοινωνία. Χρειάζεται, όμως, ένα τιτάνιο έργο και τεράστιες προσπάθειες για να συντελεστεί μια σπουδαία μεταμόρφωση, σε αντί-νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση σε σχέση με την οργάνωση του δημογραφικού, την οργάνωση του πληθυσμού, την ανάπτυξη συλλογικών συστημάτων ενίσχυσης των εργαζομένων. Σε κάθε περίπτωση, όμως, θα πρέπει να θεωρηθεί νίκη το γεγονός ότι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο έχει θέσει ερωτήματα που δεν μπορούν να αγνοηθούν.
20
08

Χένρι Ζιρού: Ο Τραμπ εξυπηρετεί τη λευκή εθνικιστική βάση των ψηφοφόρων του

Ο Τραμπ ξεπέρασε κάθε προσδοκία στο να εφαρμόζει ολοκληρωτικές πολιτικές, οι οποίες έχουν κηρύξει τον πόλεμο στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών, στον πλανήτη, στη δημόσια εκπαίδευση, στα πολιτικά δικαιώματα, στους μετανάστες από τη Λατινική Αμερική, στους μουσουλμάνους, στα δημόσια αγαθά και στις δημοκρατικές αξίες. Αποτελεί μια τραγωδία για τη δημοκρατία και έναν θρίαμβο του ολοκληρωτισμού.
14
08

Κάποιος να αποσπάσει την προσοχή του Τραμπ με κάτι που να γυαλίζει

Είναι αυτό που φοβόμασταν. Κάποια διεθνής κρίση ήταν βέβαιο ότι θα ξεσπούσε και ο πρόεδρος Τραμπ απλά θα την έκανε χειρότερη. Τώρα απλά μπορούμε να ελπίζουμε ότι οι ώριμοι ενήλικες που τον περιβάλλουν θα είναι σε θέση να αποκλιμακώσουν τα πράγματα.
29
04

Μπορεί ο Τραμπ να φέρει την ανάπτυξη;

Η νέα σοφία του συρμού είναι ότι οι αυξημένες δημόσιες δαπάνες, ειδικά για τις υποδομές, μπορούν να αποκαταστήσουν την ισχυρή οικονομική ανάπτυξη και να ξεπεράσουν αυτό που αποκαλείται “διαρκής, διαρθρωτική οικονομική στασιμότητα” [secular stagnation]: η αργή ανάπτυξη της οικονομίας από την εποχή της Μεγάλης Οικονομικής Κρίσης του 2007-2009. Αυτό είναι το συμπέρασμα που συνήγαγαν οι πάντες, από τον Μπέρνι Σάντερς μέχρι τον Λάρι Σάμερς, τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ και τον επικεφαλής της πολιτικής στρατηγικής του στον Λευκό Οίκο, τον Στιβ Μπάνον.΄
02
03

«Πρώτα η Αμερική»

Τίποτα δεν εγγυάται ότι η μονομέρεια του κ. Τραμπ θα υποχρεώσει επιτέλους τους Ευρωπαίους να κόψουν το μπιμπερό του φιλοατλαντισμού και του δόγματος των ελεύθερων ανταλλαγών και να πατήσουν στα πόδια τους. Αλλά η φετινή εκλογική χρονιά στη Γαλλία και τη Γερμανία θα άξιζε να έχει αυτό ακριβώς το αίτημα ως διακύβευμα
21
02

Τι περιμένει τη Λατινική Αμερική μετά την άνοδο του Τραμπ;

Αν ο Τραμπ θελήσει να κρατήσει την υπόσχεσή του για επαναδιαπραγμάτευση των εμπορικών συμφωνιών που δεσμεύουν τη χώρα του και να επιβάλει δασμούς σε διάφορα λατινοαμερικανικά προϊόντα που ανταγωνίζονται την εγχώρια παραγωγή, θα πετύχει περισσότερα από όσα πέτυχαν μαζί οι Τσάβες, Κορέα και Έβο Μοράλες.
  • 1
  • 2