Η εσωτερική ελευθερία της Ηριάννας και του Περικλή
Η μαχόμενη, δημοκρατική κοινωνία, το αίτημά της για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια είναι το πιο αισιόδοξο, το πιο φωτεινό στίγμα που λάμπει κατά καιρούς τα τελευταία τρία χρόνια. Μια φράση του Ταρκόφσκι, στο Σμιλεύοντας το Χρόνο συμπυκνώνει την ευθυτενή στάση που επέδειξαν οι δυο -ελεύθεροι από σήμερα - άνθρωποι:
«Η ελευθερία δε μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη […] Αν ο άνθρωπος τη θεωρεί δεδομένη δε θα μπορέσει ποτέ να χρησιμοποιήσει τα οφέλη της για να αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο. Η ελευθερία δεν είναι κάτι που ενσωματώνεται στη ζωή ενός ανθρώπου μια για πάντα. Πρέπει να την κατακτά συνεχώς, με σθεναρή ηθική προσπάθεια. Ο άνθρωπος σε σχέση με τον εξωτερικό κόσμο, είναι ουσιαστικά ανελεύθερος, επειδή δεν είναι μόνος. Την εσωτερική ελευθερία όμως την έχει εξαρχής, αν βρει το θάρρος και την τόλμη να τη χρησιμοποιήσει, αποδεχόμενος ότι η εσωτερική του εμπειρία έχει κοινωνική σημασία».
Τα πρόσωπα τους δεν τα ξέρουμε. Κι όμως είναι πρόσωπα οικεία, αγαπημένα κι έτσι τα ξέρουμε.
Αγάπη και Δύναμη στην Ηριάννα! Αγάπη και Δύναμη στον Περικλή!