ΗΠΑ

20
06

«Μπαμπά, σήκω, σήκω!»

Ο αγώνας ενάντια στις διακρίσεις, στην καταπίεση και την κακομεταχείριση των μαύρων είναι ένας αγώνας που δίνεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Αμερική. Ένας από τους ανθρώπους που έχουν πρωτοστατήσει στην αντιρατσιστική πάλη είναι ο Μέντγκαρ Γουίλι Έβερς, ο οποίος διετέλεσε γραμματέας της Εθνικής Ένωσης για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ανθρώπων (ΕΕΠΕΑ) και υπεύθυνος εκστρατείας για τα πολιτικά δικαιώματα. Η αποφασιστικότητά του να ενταχθεί στον αγώνα κατά των ανισοτήτων είχε αφετηρία τα προσωπικά του βιώματα και ενισχύθηκε μαθαίνοντας για τις άθλιες συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν οι φτωχές μαύρες κοινότητες στον Νότο των ΗΠΑ. Η δουλειά του ως ασφαλιστικός πράκτορας του έδινε τη δυνατότητα να επισκέπτεται πολλά αγροκτήματα στα οποία δούλευαν επίμορτοι αγρολήπτες, οι οποίοι του παρουσίαζαν λεπτομερώς την εικόνα για τη διαβίωσή τους και τη συμπεριφορά που αντιμετώπιζαν από τους λευκούς ιδιοκτήτες γης. Σημειώνεται ότι μεταξύ του 1889 και του 1940 είχαν λιντσαριστεί στις ΗΠΑ, και κυρίως σε φτωχές αγροτικές περιοχές του Νότου, σχεδόν 3.100 μαύροι. Ο Μέντγκαρ βρισκόταν στην πρώτη γραμμή για τη διερεύνηση αυτών των επιθέσεων και αγωνιζόταν με πάθος για να τις φέρει στη δημοσιότητα. Για να συλλέξει στοιχεία για τα βίαια συμβάντα, μεταμφιεζόταν συχνά σε φτωχό επίμορτο αγρολήπτη, άλλαζε αυτοκίνητα και επισκεπτόταν περιοχές αργά το βράδυ. Η γνώση του για την κατάσταση και η θέληση που είχε για αντίσταση και ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης τον έφεραν στη θέση του ηγέτη του κινήματος των μαύρων στα μέσα της δεκαετίας του ’50, αλλά και στο στόχαστρο των λευκών ρατσιστών. Οι τηλεφωνικές απειλές είχαν μόνιμη θέση στην καθημερινότητα του Έβερς, ενώ το όνομά του βρισκόταν σταθερά στις λίστες θανάτου των ρατσιστών. Στις αρχές του 1963, στο σπίτι του Έβερς τοποθετήθηκε εμπρηστική βόμβα και λίγους μήνες αργότερα, στις 12 Ιουνίου του 1963, δολοφονήθηκε με πισώπλατο πυροβολισμό από τον λευκό εθνικιστή Μπάιρον Ντε Λα Μπέκγουιθ.
19
06

Υπό πολιορκία ο Λευκός Οίκος

Το βιβλίο “Το δωμάτιο όπου συνέβη” δίνει την εικόνα ενός Λευκού Οίκου σε πλήρη αποδιοργάνωση, όπου η κάθε απόφαση υπαγορεύεται από τον ανάγκη επανεκλογής του Προέδρου στις εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου. (...) Το βιβλίο περιγράφει έναν Πρόεδρο που εκπλήσσεται όταν μαθαίνει ότι η Φινλανδία δεν αποτελεί επαρχία της Ρωσίας και δεν γνωρίζει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει πυρηνικά όπλα. Έναν Πρόεδρο αντικείμενο χλευασμού των κορυφαίων συμβούλων του, ο οποίος, όπως υποστηρίζει ο Μπόλτον, έχει διαπράξει πολύ σοβαρότερα ατοπήματα από εκείνα που τελικά οδήγησαν στη διαδικασία της δικής του αποπομπής. (...) Οι εσωτερικές συγκρούσεις στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών και τα απανωτά καρφώματα ακόμη και από τους στενότερους πρώην συνεργάτες του έχουν αποτέλεσμα τη συνεχή μείωση της δημοτικότητας του Τραμπ. Έρευνα του Reuters / Ipsos δείχνει ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ακολουθεί σε μεγάλη απόσταση τον Δημοκρατικό αντίπαλό του Τζο Μπάιντεν -13 ποσοστιαίες μονάδες.
21
09

Όταν η CIA φροντίζει τους Δημοκρατικούς

Οι Δημοκρατικοί βρήκαν απρόσμενους συμμάχους στη μάχη τους ενάντια στον Ντόναλντ Τραμπ: τις υπηρεσίες πληροφοριών. Οι τελευταίες, ευρισκόμενες σε ανοιχτό πόλεμο με τον τωρινό Πρόεδρο, τον οποίον κατηγορούν για συμπαιγνία με τη Ρωσία, δεν διστάζουν να εμφανίζονται ως ο ύστατος προμαχώνας της δημοκρατίας. Θα πρέπει όμως να πάσχεις από αμνησία για να αποδέχεσαι ένα τέτοιο αφήγημα.
22
08

Ο γαμπρός, ο χρυσός και το αλισβερίσι του Ταγίπ

Είναι άραγε καλός έμπορος ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που αναβαπτίστηκε πριν από δύο μήνες στη λαϊκή ψήφο; Στριμωγμένος από τους Αμερικανούς σε έναν εμπορικό πόλεμο που βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο, ο Πρόεδρος Ερντογάν καλεί τους πολίτες να βγάλουν από τα στρώματά τους τα δολάρια και τα ευρώ για να στηρίξουν το εθνικό νόμισμα, ρίχνει γέφυρες στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ζητά στήριξη από τους Άραβες και την Κίνα και αγκαλιάζει τη ρωσική αρκούδα. Μόνιμη επωδός του: Το έθνος θα κερδίσει και αυτόν τον πόλεμο.
20
08

Πώς η CIA έστησε το πραξικόπημα στο Ιράν

Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, υπήρχαν για τις ΗΠΑ δυο κομβικοί συσχετισμοί όσον αφορά την «διαχείριση» του Ιράν την δεκαετία του '50. Πρώτον, το Ιράν παρέμενε ένα πολιτικά αξιόπιστο γεωγραφικό ανάχωμα, που εμπόδιζε τους Σοβιετικούς να βγουν στον Περσικό Κόλπο. Δεύτερον, οι επικερδείς πετρελαιοπηγές του ήταν στα χέρια δυτικών εταιρειών, που βρίσκονταν στην χώρα ήδη από το 1908, που ανακαλύφθηκαν τα κοιτάσματα. Αυτοί οι δυο παράγοντες φαινομενικά απειλήθηκαν από την εκλογή του Μοσαντέκ, ενός μετριοπαθούς αριστερού πολιτικού, το 1951. Παρόλο που το Ιράν παρέμενε ακόμη μια συνταγματική μοναρχία, με τον Σάχη επικεφαλής τους κράτους, η εκλογή του στην πρωθυπουργία σήμανε ένα σημαντικό βήμα προς την δημοκρατική εξέλιξη της χώρας.
09
08

Watergate: Το σκάνδαλο που «έριξε» τον Νίξον

Όλα ξεκίνησαν από μια σύλληψη πέντε ατόμων για διάρρηξη και παράνομη είσοδο τον Ιούνιο του 1972. Η διάρρηξη αυτή όμως, δεν είχε συμβεί σε κάποιο τυχαίο σπίτι ή γραφείο, αλλά στα κεντρικά γραφεία της Εθνικής Δημοκρατικής Επιτροπής (DNC) που είναι το όργανο που διοικεί το Δημοκρατικό Κόμμα στην πρωτεύουσα Ουάσιγκτον. Τα κεντρικά γραφεία της Επιτροπής βρίσκονταν στο συγκρότημα Watergate, που αποτελείται από πέντε κτίρια, με χώρους γραφείων, συνεργατικών διαμερισμάτων και ξενοδοχείου, δίπλα στον ποταμό Ποτόμακ. Την εποχή εκείνη, αποτελούσε ένα από τα διαμάντια της πρωτεύουσας, προσελκύοντας ως ενοίκους σειρά Γερουσιαστών και προσωπικοτήτων. Το όνομα του συγκροτήματος, έμελλε να γίνει γνωστό παγκοσμίως με έμμεσο τρόπο, καθώς η κωδική ονομασία που δόθηκε στην υπόθεση έφερε το όνομα «Watergate».
26
07

Χεσούς Πένα: Στό­χος των Η­ΠΑ εί­ναι να στρα­τιω­τι­κο­ποιή­σουν τις με­τα­να­στευ­τι­κές πο­λι­τι­κές

Ο Ομπρα­ντόρ εί­ναι ο πρώ­τος πρό­ε­δρος, με­τά α­πό πολ­λά χρό­νια, που μι­λά­ει για τη με­τα­νά­στευ­ση α­πό την ά­πο­ψη της κοι­νω­νι­κής και οι­κο­νο­μι­κής α­νά­πτυ­ξης, ι­διαί­τε­ρα για τους α­γρό­τες. Δη­λα­δή, α­να­φέ­ρε­ται στην α­ντι­με­τώ­πι­ση του προ­βλή­μα­τος της με­τα­νά­στευ­σης στη ρί­ζα του. Το σχέ­διό του εί­ναι να μειω­θεί η φτώ­χεια στις α­γρο­τι­κές πε­ριο­χές, ε­κεί που βρί­σκο­νται οι πε­ρισ­σό­τε­ροι με­τα­νά­στες (αλ­λά ό­χι ό­λοι), έ­τσι ώ­στε οι άν­θρω­ποι να έ­χου­ν θέ­σεις ερ­γα­σίας στο Με­ξι­κό και η με­τα­νά­στευ­ση να εί­ναι μια ε­πι­λο­γή και ό­χι μια α­πε­γνω­σμέ­νη πρά­ξη ε­πι­βίω­σης. Αυ­τό μου φαί­νε­ται πο­λύ σω­στό. Εί­ναι μια πο­λύ κα­λύ­τε­ρη στρα­τη­γι­κή α­πό το να σκε­φτό­μα­στε τη με­τα­νά­στευ­ση μό­νο ό­σο­ν α­φο­ρά τους Με­ξι­κα­νούς που πη­γαί­νου­ν στις Η­ΠΑ και στέλ­νουν στη χώ­ρα τα εμ­βά­σμα­τα.
15
07

H Kίνα αλλάζει στρατηγική στη μάχη κατά του Τραμπ

Αντί να βάζει απευθείας στο στόχαστρο αμερικανικές εταιρείες, όπως έκανε με την κορεατική αλυσίδα σουπερμάρκετ Lotte, το Πεκίνο έχει προσφέρει στους ανταγωνιστές του καλύτερη πρόσβαση στις κινεζικές αγορές. Κινέζοι αξιωματούχοι πιέζουν ευρωπαϊκές και ιαπωνικές εταιρείες να εκμεταλλευτούν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που άρχισαν να εφαρμόζονται νωρίτερα φέτος, σε μια υπενθύμιση στις αμερικανικές εταιρείες ότι το Πεκίνο μπορεί να μοιράσει όπως θέλει την αχανή κινεζική αγορά.
13
07

Η Κίνα είναι πολύ δυνατή για να κάνει πίσω

Οι Αμερικανοί μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ευνόησαν το διεθνές εμπόριο και τον ανοικτό ανταγωνισμό. Όχι αναγκαστικά επειδή πίστεψαν πως θα ήταν προς όφελος της παγκόσμιας ανάπτυξης, όσο επειδή αντιλαμβάνονυαν πως θα είχαν περισσότερα οφέλη σε σχέση με τους υπόλοιπους, αν εγκαταλειπόταν ο προστατευτισμός. Τώρα που βλέπουν πως δεν τους ευνοεί, επιχειρούν να αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Απλό είναι.
02
06

Στάθης Γουργουρής: Η Αμερική είναι μια αυτοκρατορία που φθίνει

Η εκλογή του Τραμπ είναι σύμπτωμα μιας ραγδαίας πόλωσης της αμερικανικής κοινωνίας εξαιτίας των συνεπειών της παγκοσμιοποίησης. Η κοινωνία χωρίστηκε σε δύο μέρη, που αντικατοπτρίζουν την αντιπαλότητα μεταξύ κοσμοπολιτισμού και εθνικισμού. Το λέω γενικά και συνθηματικά. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις λεγόμενες «δυτικές» κοινωνίες και είναι λάθος να το δούμε απλά με ταξικά στοιχεία. Δηλώνει κυρίως μια πολιτισμική διαφορά, όπου η μόρφωση και η παιδεία παίζουν σημαντικό ρόλο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η πόλωση ενισχύθηκε από τη ρατσιστική έξαρση εναντίον της προεδρίας Ομπάμα. Η αμερικανική νεολαία, σε μεγάλο βαθμό, αντιστέκεται στη στενή εθνικιστική λογική κι αυτό έχει νόημα, γιατί ο κόσμος της είναι πολύ μεγαλύτερος τώρα από ότι σε προηγούμενες εποχές. Ως εκ τούτου, η νεολαία δεν δέχεται παρωχημένες αντιλήψεις, ιδιαίτερα σε θέματα φύλου, σεξουαλικότητας, φυλετικότητας, αυτοπροσδιορισμού, και γενικότερα τρόπου ζωής. Και φαίνεται πλέον να κατανοεί ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει κάτω από συνθήκες καθημερινής βίας, οπότε και αντιδρά με τρόπο πολιτικά πρωτόγνωρο στην Αμερική.