Σε «φλεγόμενο» τοπίο από το φθινόπωρο
Όσοι στη ΝΔ οργανώνονται για να κατακτήσουν ή να προστατεύσουν θέση ή να ορίσουν πολιτικές εκτιμούν ότι στη συγκυρία αυτή, μπορούν να το κάνουν. Προοπτικά θεωρούν ότι ούτε ο Κ. Μητσοτάκης που τώρα θεωρείται πανίσχυρος, θα είναι ισχυρός. Η απόφαση, τελικά, παρά τις επίμονες εισηγήσεις, να μην πάει για εκλογές ούτε τον Ιούλιο αλλά ούτε και το φθινόπωρο είναι κυρίως έκφραση αβεβαιότητας, αδυναμίας, δυσκολιών, εντέλει. Ο ίδιος συμμετείχε στις εκτιμήσεις, αυτός ταλαντεύτηκε. Γι’ αυτό δεν αποφάσισε να προσφύγει στις κάλπες. Η κυβέρνηση, παρά τα θρυλούμενα, έβγαινε λιποβαρής και αναποτελεσματικό το “επιτελικό κράτος”. Άρα, οι εσωκομματικοί της αντίπαλοι μπορεί να διεκδικούν.
Αυτά τα ζητήματα συνήθως, στα κόμματα που κυβερνούν, λύνονται με συμβιβασμό. Θα βρεθεί και τώρα, ούτε τον κ. Σαμαρά τον “παίρνει” να επαναλάβει ό,τι έκανε το 2003, να ανατρέψει την κυβέρνηση. Ούτε η πολιτική θ’ αλλάξει ριζικά. Η ρότα της, εξάλλου, είναι προς τα δεξιά. Ο τομέας που έχει εξαιρετική δυσκολία και διαφωνίες είναι η εξωτερική πολιτική και εδώ έχει περιθώρια, με δεδομένα τα φτωχά αποτελέσματα του ταξιδιού Ν. Δένδια στην Αίγυπτο, να επηρεάσει έως ένα βαθμό η σαμαρική ομάδα. Αυτό που δεν λύνεται είναι η εμβάθυνση της ύφεσης που προοιωνίζεται ένα φθινόπωρο κοινωνικής κρίσης. Και βέβαια αυτό δεν αντιμετωπίζεται με έναν ανασχηματισμό.
Παρ’ όλα αυτά, τίποτε δεν “θα έλθει στο πιάτο”, του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να εργασθεί πάρα πολύ και στο προγραμματικό πεδίο και στο κινηματικό, για να “προλάβει τον καιρό”. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ενταχθεί και όλη η διαδικασία και πορεία προς το συνέδριο. Διότι αν από την αρχή του φθινοπώρου η κυβέρνηση βρεθεί σ’ ένα “φλεγόμενο”, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα βρεθεί σ’ ένα απαιτητικό τοπίο.
