Το κράτος που μας έλειπε
Το επικίνδυνο στην περίπτωση που συζητάμε, δεν είναι μόνο ότι ασκείται συστηματικά αυθαίρετη βία από τα όργανα καταστολής· είναι κυρίως ότι αυτή δικαιολογείται ως φυσιολογική, θεσμική, νόμιμη και αναμενόμενη πρώτα πρώτα από την κυβέρνηση. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο φιλελεύθερος κ. Μητσοτάκης, μιλώντας στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό, είπε πως η ΝΔ είχε ξεκάθαρη θέση προεκλογικά, είχε προειδοποιήσει ότι έτσι θα κυβερνήσει, θα φτιάξει κράτος, και, από τη στιγμή που την ψήφισε το 40% του εκλογικού σώματος, δικαιούται να εφαρμόσει την πολιτική της. Δεν είναι απλώς νόμιμες οι ενέργειές της, δεν είναι απλώς δικαιολογημένες, είναι κατ΄ εξουσιοδότηση των υπό προστασία πολιτών.
Δεν υπάρχει άλλη άποψη, δεν υπάρχει «μειοψηφία» (τουλάχιστον του 50%, σημειωτέον), δεν υπάρχει αξιωματική και άλλη αντιπολίτευση. Όλοι αυτοί –δηλαδή οι πιο πολλοί– οφείλουν να σιωπήσουν. Και να αφήσουν την Αστυνομία «να κάνει τη δουλειά της». Έχει δει ποτέ κανείς στη μεταπολιτευτική ιστορία πληρέστερη αποτύπωση και αντίληψη περί αστυνομικού κράτους; Μπροστά σε μια τέτοια επιχειρηματολογία, η φράση του μακαρίτη πρωθυπουργού της δεξιάς προς τους αστυνομικούς «το κράτος είστε εσείς» μοιάζει με πταίσμα.
